Επειδή είμαι μπερδεμένος ανοίγω ένα θέμα να πάρω και από σας καμιά συμβουλή (ίσως οι άγνωστοι είναι και ποιο αντικειμενικοί)
Λοιπόν είμαι με μια κοπέλα 2 χρόνια. Τον πρώτο χρόνο σε ελεύθερη σχέση και το 2 χρόνο σε μονογαμική. Τη μονογαμική σχέση τη δέχτηκα γιατί είχα περάσει κάποια προσωπικά και δέχτηκα κάτι που τήρησα τους 2 μήνες όχι όμως μετά. Βέβαια με τις υπόλοιπες γυναίκες ήταν καθαρά σαρκική επαφή και δεν μοιραζόμουν προσωπικές στιγμές μαζί τους. Η κοπέλα που αναφέρω (ας πούμε η Α) επειδή έχει δικό της σπίτι (αρκετά μεγαλύτερο από το δικό μου) μου έχει κάνει πρόταση να συζήσουμε και να το δούμε μετά το χειμώνα
Φέτος το καλοκαίρι ενώ πήγα σε κάμπινγκ γνώρισα μια καλλιτέχνη του δρόμου (αυτή είναι η Β) ενώ ξεκινήσαμε να έχουμε σαρκικές επαφές το θέμα γύρισε. Μου αρέσει να περνάω ώρα μαζί της να κάνω πράγματα μαζί της. Από τα πιο απλά π.χ να παίξουμε τάβλι στο καφενείο που συχνάζουμε η να αράζουμε θησείο μέχρι ποιο ρομαντικά πχ να χαζέψουμε τα αστέρια. Το κυριότερο όμως είναι ότι δεν θέλω να είμαι μαζί της για το σεξ αλλά και για τα υπόλοιπα πράγματα.Κάποιοι φίλοι μου το λένε ενθουσιασμό επειδή την ξέρω 3 βδομάδες
Επίσης έχω τύψεις που με την Α δεν είμαι ειλικρινείς
Ποιο είναι το ερώτημα μου τώρα να μείνω με την Α και να συνεχίσω τη ζωή μου Όπως προδιαγράφεται? Η να συνεχίσω στο άγνωστο με τη Β?Επίσης με τη Β τι είδους σχέση θα φτιάξουμε ούτε καν αυτό δεν ξέρω απλά δεν ξέρω αν μαζί της θα λειτουργήσει η φαση ελεύθερη σχέση δεν ξέρω αν θα δεχόμουν κάτι τέτοιο
Επειδή ακόμα δεν έχω πάρει οριστική απόφαση είμαι και με τις δύο πρέπει όμως σύντομα να πάρω αποφάσεις εσείς τι συμβουλές μου δίνεται?
Νικολιό επειδή σε βλέπω μπερδεμένο να σου πω και εγώ τη γνώμη μου.
Η ύπαρξη των δύο γυναικών δεν είναι το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι οτι είσαι τεμπέλης.
Τεμπέλης στο σώμα, τεμπέλης στο μυαλό, τεμπέλης στην προσπάθεια και τεμπέλης στο αποτέλεσμα.
Το μόνο πράγμα στο οποίο δείχνεις ζέση είναι στο να προπαγανδίζεις και να υπερασπίζεσαι την τεμπελιά μέσω ΚΕΑ, μέσω ροκανίσματος ΕΣΠΑ, μέσω ευρωπαικών προγραμμάτων για την ανεργία και οτιδήποτε άλλο σου δίδει την δυνατότητα να βιοπορίζεσαι χωρίς να ιδρώνεις.
Τούτων λεγθέντων προηγείται ο προσδιορισμός της δικής σου μελλοντικής ζωής και έπεται ποια από τις Α & Β θα συνυποφέρει μαζί σου.
Διότι ως συνειδητός αρνητής εργασίας θα βολοδέρνεις ανάμεσα σε ΚΕΑ και ΕΣΠΑ, για όσο χρόνο η φτωχοποιημένη κοινωνία μας μπορεί να τα δίδει.
Και δεν θα είναι για πολύ γιατί και τα χρήματα λιγοστεύουν και εδραιώνεται η άποψη οτι το τζάμπα πέθανε.
Ανεξαρτήτως συντρόφου λοιπόν, αναρωτήσου:
Δύο εικοσάχρονα παιδιά να αγναντεύουν τα αστέρια στο Θησείο δεν είναι ωραίο πράγμα; Σαφώς είναι.
Δύο τριαντατριάχρονοι είναι; ... Εμ, ναι μάλλον.
Ο πενηντάχρονος καραφλοκοτσίδας με την πενηντάρα που γρατζουνά την κιθάρα; Τσουκ! Ναυάγια της ζωής είναι.
Επειδή εκεί σε πάνε οι επιλογές σου, σου δίδω την εξής συμβουλή:
Ξέχνα ομορφιές και πηδήματα. Ξέχνα αστέρια και συζητήσεις. Ξέχνα πατεράδες και μεσημεριανά φιλέματα.
Να διαλέξεις αυτή που έχει την μεγαλύτερη ακίνητη περιουσία, είναι στείρα και έχει ένα χωράφι.
α. Την ακίνητη περιουσία την θέλεις για να έχεις να πουλάς κάτι όταν θα έχεις σφάξει και φάει τά τέσσερα ακίνητα της δικής σου οικογένειας.
Λιτό βίο κάνεις, θα σου φθάσουν μέχρι να πάρεις την κοινωνική σύνταξη.
β. Στείρα γιατί το παιδί και δυστυχισμένο θα είναι και θα έχει έξοδα. Εναλλακτικά εξέτασε την βαζεκτομή.
γ. Το χωράφι το χρειάζεσαι για να θάψεις τα μετρητά από την πώληση των ακινήτων. Γνωρίζεις οτι έχοντας καταθέσεις ΚΕΑ-ΜΕΑ δεν παίζουν. Πρέπει να εξαφανίσεις το μετρητό (όπως και τα ακίνητα) για να το παίζεις προλετάριος και συνεχίσεις να ρουφάς το μεδούλι της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Ελπίζω να σε βοήθησα.