ΜΑΛΑΚΕΣ ΜΟΥ! Πως λαχτάρισα σήμερα!
Τριγύρναγα στο τρίγωνο και ήμουν απέναντι από το Λίμπερτι στο πεζοδρόμιο που έχει το ΑΤΜ της Eurobank.
(Ναι, αυτό που έσπασε πρόσφατα κάποια ΠΟΥΣΤΑΡΑ και δεν είχαμε να κάνουμε τη δουλειά μας).
Εκεί λοιπόν είδα κοντά στις γκιλφορωσίδες μια νοστιμούλα που κοντοστεκότανε σαν να περίμενε κάτι.
Γρήγορα κατάλαβα ότι αυτό δεν ήτανε λεωφορείο ούτε ταξί. Άσε που ήτανε και λίγο «ελαφρά» ντυμένη.
Υπό την πίεση της απελπισίας που δεν είχα δει τίποτα αξιόλογο κινήθηκα προς το μέρος της.
Μέσα μου άκουσα μία φωνή: «Σου ομιλεί η λογική σου, ξεκάθαρα σημάδια ΔΕΝ έχει, ΣΤΑΜΑΤΑ!»
Μετά άκουσα μια άλλη, δυνατότερη: «Έλα με ακούς; Σου ομιλεί ο πούτσος σου! ΌΡΜΑ της ρεεεεεε!»
Πάω και εγώ να της ξεκινήσω την κουβέντα και μόλις με είδε που την πλησίασα κατάλαβε ότι είχα πονηρό σκοπό, συνοφρυώθηκε και μου πέταξε ένα αυστηρό «ΟΧΙ»! (Σαν της 28ης Οκτωβρίου)
Προχώρησα αδιάφορα (τάχα μου τάχα μου) και δεν είχα απομακρυνθεί πολύ όταν είδα που ήρθε ένας τυπάς και την πήρε από το χέρι και φύγανε! Μιλάμε έτσι και είχα αργήσει δευτερόλεπτα παραπάνω θα τον είχα τρακάρει!
Μετά τι θα έλεγα; Τσακώθηκα με ένα μαλάκα στα φανάρια;
Δεν ξέρω πως την πάτησα έτσι - ποτέ δεν είχα ξανακάνει λάθος αναγνώριση.