Επισκέπτης
Να σε ρωτήσω κάτι;Γιατί δεν είσαι κι εσύ σ'αυτούς που 'χάνονται' σε σχέσεις και υποχρεώσεις;Την επέλεξες εσύ την μοναχική ζωή ή όχι;Από τον τρόπο που γράφεις,μάλλον δείχνεις ότι δεν την επέλεξες και θα ήθελες κι εσύ να έχεις μια σχέση από το να πηγαίνεις σε πουτάνες.
Εγώ συμφωνώ ότι εαν δεν υπάρχει γυναίκα,στο τέλος της ημέρας γυρνάς σπίτι και νιώθεις μόνος.Ειδικά σε ΣΚ,γιορτές κλπ ακόμα χειρότερα.Και όντως,αυτή τη μοναξιά δεν μπορούν να στην καλύψουν οι πουτάνες,εαν γενικά έχεις ανάγκη και λίγο συναίσθημα.Εντάξει,κάποιοι είναι πιο τυχεροί,πιο κοινωνικοί,βρίσκουν έναν άνθρωπο και είναι ευτυχισμένοι.Άλλοι δεν είναι και παλεύουν με τα κύματα.Είναι δοκιμασία η μοναξιά αλλά δεν θα πεθάνουμε κιόλας.
Έχω κάνει 2 γάμους από 6 χρόνια ο καθένας. Και τις δύο φορές ήταν επιλογή μου να αποχωρήσω. Προτιμώ τη "μιζέρια" της μοναξιάς από την μιζέρια που τελικά μοιραζόμαστε με έναν άλλο άνθρωπο όταν φύγει ο έρωτας και ο σεβασμός