Οι δυο τους γνωρίστηκαν στη Μύκονο και λίγο αργότερα ήρθε η πρόσκληση του Ραμί να τον επισκεφθεί:
«Όταν πήγα ήμουν διστακτική. Δεν ήξερα αν η σχέση θα συνεχιστεί. Όμως ο Adil έδειξε ότι ήθελε πολύ να είμαι δίπλα του».
Η Μαρία επέστρεψε στην Αθήνα και: «Έτρεξα στο φαρμακείο να αγοράσω ένα τεστ εγκυμοσύνης. Αμέσως μετά διαπίστωσα ότι ήμουν έγκυος... Δεν σας κρύβω ότι τρόμαξα. Είμαι μόλις 20 ετών κι η ευθύνη ενός μωρού με βρήκε απροετοίμαστη και αμήχανη».
«Εγώ ήμουν βέβαιη ότι το παιδί ήταν δικό του, αφού όλη την περίοδο που ήμασταν μαζί δεν είχα άλλες σχέσεις, αλλά κι εκείνος -ακόμα κι αν είχε αμφιβολίες για το πόσο πιστή ήμουν- ήξερε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να πάω με κάποιον άλλο χωρίς τις απαραίτητες προφυλάξεις».
Όταν συναντήθηκαν στην Αθήνα...
«Μου είπε ότι είμαι πολύ μικρή για να το κρατήσω. Μου είπε ότι ένιωθε πολύ άσχημα. Αν και έλεγε ότι ήθελε να με στηρίξει ήταν απότομος, απόμακρος και ανήσυχος. Τον διαβεβαίωσα ότι η έκτρωση θα γίνει και θα τον ειδοποιήσω για τα περαιτέρω. Έφυγε αποχαιρετώντας με ψυχρά και εγώ είχα ήδη καταλάβει ότι όλα είχαν αλλάξει».
Και συνέχισε: «Είχα να αντιμετωπίσω μια έκτρωση κι εκείνος δεν με πήρε ούτε ένα τηλέφωνο. Κι όχι μόνο αυτό, δεν απαντούσε καν στις κλήσεις μου. Ήθελε να αποφύγει τα πάντα. Δεν ξέρω τι φοβόταν. Τις ευθύνες, ένα πιθανό σκάνδαλο που μπορεί να του έκανε κακό, δεν ξέρω».
Και το στόρι τελείωσε ως εξής: Τελικά η Μαρία πήγε μόνη της κι έκανε την έκτρωση. «Ούτε τον πήρα ποτέ τηλέφωνο να του πω ότι πράγματι έγινε η έκτρωση αλλά ούτε κι εκείνος ενδιαφέρθηκε να μάθει. Από την τελευταία συνάντησή μας και μετά δεν ξαναμιλήσαμε. Ηταν το τέλος, ο χωρισμός με τον πιο άσχημο τρόπο. Αυτή η σχέση ξεκίνησε ως μεγάλος έρωτας και μου άφησε μόνο απογοήτευση και τίποτα άλλο».
Και κατέληξε: «Αν ήταν άλλη η στάση του συντρόφου μου και μου έδινε θάρρος, θα κρατούσα το παιδί. Δεν είναι εύκολο αυτό που έκανα. Η έκτρωση δεν παύει να είναι πολύ δύσκολη απόφαση. Με το συγκεκριμένο άτομο όμως κατάλαβα ότι δεν είχα καν την επιλογή. Μου στοίχισε πολύ αυτή η ιστορία. Τον αγαπούσα πάρα πολύ και δεν ήθελα να τον χάσω, αλλά αποδείχθηκε ότι δεν άξιζε. Και η όλη κατάσταση με πίκρανε. Ψυχολογικά ήμουν χάλια για μεγάλο διάστημα, αλλά στάθηκα στα πόδια μου και συνέχισα. Ευτυχώς τώρα είμαι πολύ καλά. Ξαναγύρισα στη δουλειά και όχι μόνο αυτό αλλά κατάφερα να γίνω εξώφυλλο στο "Playboy", να έχω κι άλλες προτάσεις και να αποκτήσω και πάλι την αισιοδοξία μου».