Καλή εβδομάδα μάγκες!
Τέλη δεκαετίας 90, στο ξέφωτο του περιφερειακού της Θεσσαλονίκης (αν είσαι γύρω στα 50 ή μεγαλύτερος, είσαι Θεσσαλονικιός και δεν ξέρεις τι ήταν το ξέφωτο, άλλαξε site), έχουμε πάει με τη δικιά μου για ρομαντιΖμό και, φυσικά, έχουμε καταλήξει με τις πλάτες των καθισμάτων ριγμένες και εγώ από πάνω της.
Για τους μη Θεσσαλονικιούς, φανταστείτε ένα άνοιγμα δίπλα στον περιφερειακό, στο οποίο μπορεί να χωρουσαν και πάνω από 30-35 αυτοκίνητα το ένα δίπλα στο άλλο, με όλη την πόλη στο πιάτο και με αυστηρό άγραφο κανόνα "δεν κοιτάμε ποτέ τι συμβαίνει στα διπλανά αυτοκίνητα".
Σε μια δόση λοιπόν, εκεί που η Κική έχει αρχίσει τα τι μου κάνεις και τα μη σταματάς, ακούγεται ένα ΜΠΑΜ και τιναζόμαστε. Τι είχε συμβεί; Έβαλε όπισθεν ο διπλανός για να φύγει λίγο απότομα, ένας άλλος είχε μπει στο ξέφωτο και είχε σβήσει τα φώτα για να μην ενοχλεί, αλλά παίζει να πήγαινε με 25-30, έγιναν τα αυτοκίνητα σμπαράλια.
Μετά κουβαλήθηκαν τροχαίες, ένας γερανός, πραγματογνώμονες, έγινε και ένας ψιλοκαβγάς του στυλ δε προσέχεις ρε μαλάκα, εννοείται ότι δεν έχυσε κανένας εκείνο το βράδυ!