Έχω μια σχέση εδώ και σχεδόν 2 χρόνια. Εκπληκτικός άνθρωπος, με κοιτάει στα μάτια και λιώνει. Πολύ μορφωμένη και πολύ όμορφη. Όμως στο σεξ δεν μου βγάζει κάτι πρόστυχο. Ίσως το γεγονός πως είναι πολύ έρωτας και γούστου γούστου, να φταίει. Σκέφτομαι τις παρτουζες που έκανα στο παρελθόν με άλλες, σκέφτομαι άλλες πρώην μου (μόνο σεξουαλικα, δεν μιλάμε για συναισθήματα) και που και που πάω να γαμαω πουτανες, για να βγάλω τα γούστα μου.
Το πρόβλημά μου είναι πως αν τη χωρισω, δεν ξέρω αν θα βρω άλλη να με αγαπάει τόσο (και από την δική μου πλευρά υπάρχουν σοβαρά συναισθήματα αγάπης) και να μπορώ να τη δω σοβαρά για οικογένεια.
Τι θα κάνατε; Έχω κάνει συζητήσεις για το σεξ μαζί της, όμως δεν έχει βελτιωθεί το θέμα. Να χωρισω; Να συνεχίσω να πηδαω πουτανες (παράλληλη σχέση δεν μπορώ να έχω γιατί ζούμε μαζί και δεν υπάρχει χρόνος να βγω από το σπίτι μιας και δουλεύω από το σπίτι);
Φίλε μου!
Το θέμα αυτό με αγγίζει ιδιαίτερα, καθώς παλεύω με ακριβώς το ίδιο θέμα από τα 28 μου. (σχεδόν 15 χρόνια). Έχω ήδη χάσει δύο εκπληκτικές γυναίκες. Αλλά γενικά με όποια κι αν βρίσκομαι, ύστερα από λίγο καιρό πεθαίνει τελείως το σεξουαλικό μέσα μου για δαύτες. Μονάχα δύο εξαιρέσεις μου έτυχαν σχετικά πρόσφατα. Θα το αναλύσω παρακάτω.
Καταρχάς είχα την απορία εάν ήταν καθαρά δικό μου πρόβλημα, ή γενικότερο θέμα. Προσέγγισα μεγαλύτερους και πιο έμπειρους ανθρώπους προκειμένου να ακούσω. Αφιέρωσα πολύ χρόνο και κόπο για να καταλάβω γιατί στο διάολο συμβαίνει αυτό.
-και δεν είναι πάντα πως 'εχεις καλομάθει'-θυμάμαι να κερατώνω εξαιρετικά ωραία και καυλιάρα που είχα γκόμενα, με μια ανθυπομέτρια κοντοστούπα την οποία θα ντρεπόμουν να κυκλοφορήσω έξω. Κι όμως αυτή η σαβουρίτσα με ωθούσε να βγάλω γούστα μαζί της. Θυμάμαι άπειρα αντίστοιχα σκηνικά, (ντρέπομαι που το λέω, αλλά έχω κοροιδέψει γκόμενες μου που ήταν ΠΟΛΥ καλά και ποιοτικά άτομα). Να κάθεται η άλλη να κλαίει μετά την κηδεία του πατέρα της πχ. κι εγώ να αγωνιώ τι ώρα θα μου στείλει μια παντρεμένη να βρεθούμε στον γαμηστρώνα και να σκαρώνω ολόκληρες αλχημείες για να λείψω ένα δύωρο.
Στο αυτοκίνητο μου μέσα είχα καβατζωμένή καθαρή αλλαξιά,. μωρομάντηλα και καπότες μέσα στη ρεζέρβα (κι έτρεμα μη σκάσει λάστιχο ενώ ήμουν με τη γκόμενα μου).
Οι μισοί μου φίλοι μου αναγκάζονταν να μου κάνουν πλάτες όποτε εγώ μαλακιζόμουν. Να γαμάω τύπισσες από κοινή παρέα. Είχα στήσει να πάρω την γκόμενα μου για τον γάμο του αδερφού της, επειδή γαμούσα μια 45άρα ένα μασατζίδικο στην Πατησίων.
Όλα τα παραπάνω δε με τιμούν. Μου άρεσε η ανδρεναλίνη μεν, αλλά υπέφερα σα διάολος.
-μου φαίνοταν αυτονόητο και απολύτως λογικό να λειτουργώ έτσι. Κι όμως, δεν το έβλεπα να συμβαίνει τόσο έντονα γύρω μου (σε τέτοιο βαθμό κιόλας). Μέσα από κουβέντες και επίμονη αναζήτηση (και εξωτερική και εσωτερική), συνειδητοποίησα ένα γεγονός: όσοι έδειξαν ταύτιση και κατανόηση για την κατάσταση μου, ήταν οι πιο 'μπερμπάντηδες' άνδρες, και γενικά άνδρες που έτυχαν να έχουν έντονη σεξουαλική ζωή από μικρή ηλικία, και οι γενικά πιο ανήσυχοι. Από τη μία έχει μια λογική, καθώς το σεξ απομυθοποιείται νωρίς μεν, συνεπώς δε διακατέχεσαι μονίμως από τη βασανιστική λιγούρα να γαμήσεις, από την άλλη φαντάζει παράλογο , καθώς ως πιο έμπειρος η επολογη σου θα έπρεπε να είναι πιο συνειδητή. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που μου είπαν οτί το θέμα αυτό είναι 'άλυτο', εκμυστηρευώντας μου πως καταφεύγουν στον αγοραίο έρωτα για τα γούστα τους (οι παντρεμένοι). Κάποιοι ΄πάλι, μου είπαν πως 'θα ρθει η στιγμή που θα σου φύγει αυτό, και θα μπορέσεις να εστιάσεις όλη την καύλα σου σε μια γυναίκα που γουστάρεις'......
-Έχει τύχει να είμαι με την ίδια γυναίκα δυο χρόνια, και να την γαμάω με λαγνεία καθημερινά, και να μην την έχω κερατώσει.....δεν ήταν κάνα μοντέλο, αλλά κάτι έβγαζε όταν την έβλεπα που με καύλωνε. Είναι να μην πιστεύεις στη χημεία? (Χώρισα γιατί ήθελε να κάνει οικογένεια αυτή, ενώ εγώ όχι.)
-Την καλύτερη αντικειμενικά περίπτωση γυναίκας που είχα, ενώ ήταν και όμορφη και ερωτική, από ένα σημείο και μετά προτιμούσα να πεθάνω παρά να τη γαμάω. Δε ξέρω γιατί, απλά δεν ήθελα, και προκειμένου να τα καταφέρω σκεφτόμουν σκηνικά από άλλα γαμήσια κλπ.
Πλέον είδα μεγαλώνοντας, πως κάπως ηρέμησε όλο αυτό μέσα μου, καθώς δεν ενδιαφέρομαι να ασχληθώ με γυναίκα εάν δεν νιώθω εξαρχής έντονη συγκεκριμένη καύλα μαζί της. Σα να καταλαβαίνω λίγο καλύτερα τι σκατά μου γίνεται, οξυδέρκεια ίσως? εμπειρία? όπως και να χει, οι σχέσεις μου κυλάνε πολύ πιο ουσιαστικά και αρμονικά....ευτυχώς.
Με τα πολλά, επειδή σας ζάλισα, κατέληξα στο εξής:
-είναι ΠΟΛΥ συγκεκριμένοι οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να γουστάρουμε μια γυναίκα. Κι όταν δε, τυχαίνει να μας προκαλούν και έντονα συναισθήματα, τότε η αιτία βρίσκεται ΞΕΚΑΘΑΡΑ μέσα μας. Μπορεί κάποια γυναίκα να λατρεύουμε να γαμάμε με τρέλα, αλλά να τη θέλουμε να εξαφανίζεται μόλις χύσουμε. Μπορεί μια άλλη γυναίκα πάλι, να γουστάρουμε να τη γαμάμε πιο χαλαρά, και να κοιμόμαστε πλάι της, με την προσμονή να τη δούμε δίπλα μας το πρωί να χασμουριέται. Μπορεί άλλη γυναίκα να μη θέλουμε να τη γαμάμε καθόλου, αλλά να χαλιόμαστε εάν τη στερηθούμε απτη ζωή μας. Και άλλα πολλά! (ναι, παίζουν και οιδιπόδεια, ανάγκη για συντροφικότητα κ.α.)
Τελειότητα δε δύναται να υπάρξει με τόσες μεταβλητές!
Είναι όμως τεράστια τύχη αν μπορέσουμε να ερωτευτούμε κάποια με την οποία έχουμε σεξουαλική χημεία. Αυτό είτε υπάρχει είτε όχι, δεν γίνεται να φτιαχτεί κάτω από καμμία περίσταση όσους ειδικούς κι αν δούμε, όσο κι αν προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τις ρυθμίσεις του μυαλού μας. Απλά θα εντείνει το μαρτύριο μας!
Αυτά τα πράγματα υπάρχουν από μόνα τους εκ του φυσικού.
εγώ και καθάρισες!!!!
