Ok πάμε πάλι λοιπόν έναν έναν.
Αρχικά το θέμα της θρησκείας το είπα σαν παράδειγμα. Για αυτό έπιασα και την Αμερική όπου εκεί μεταφράζεται σε χρήμα η παρθενιά και στην Ανατολή που είναι μέσω θρησκείας. Το νόημα στην όλη κουβέντα είναι ότι η παρθενιά έχει αξία ανεξάρτητα από την χώρα και τον τρόπο.
Επίσης με συγχωρείς που μεγαλώνοντας είχα ανδρικά πρότυπα με δουλειά στα χωράφια, κρασιά και παρέα στο καφενείο, τσακωμούς και ιστορίες με τους Γερμανούς και την γυναίκα στο σπίτι να μαγειρεύει περιμένοντας τον άντρα να γυρίσει.
Κάντε λίγη υπομονή και θα πεθάνουμε και εμείς ώστε να εξαφανιστεί οποιοδήποτε στοιχείο τοξικής αρρενωπότητας. Οι επόμενες γενιές αναμένεται να έχουν λιγότερες τρίχες, λιγότερους μύες και χαμηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης. Αν σας αρέσει αυτό απλά κάντε λίγη υπομονή.
Ας το πάμε πάλι από την αρχή λοιπόν.
Η παρθενία είναι μία μαλακία και μισή. Αν η αξία ενός ανθρώπου "τιμάται" από την παρουσία ή όχι ενός υμένα, που πρακτικά δεν προσφέρει τίποτα, φαντάζεται κανείς τι βλαμμένοι κυκλοφορουν εκεί έξω, πρόθυμοι να πληρώσουν κιόλας, για τον αέρα τον κοπανιστο. Μιας και με μία ραφούλα αρμεγουν τα κορόιδα.
Τις ίδιες ιστορίες ακούγαμε κι εμείς. Όχι μόνον για Γερμανούς και Ιταλούς, αλλά και για Μικρασία και Τσέτες.
Και για μεροκάματα σκληρά σε χωράφια, οικοδομή, κεραμαριά. Είχαμε κι επαφή με την πραγματικότητα όμως, γιατι ανάμεσα στα κρασιά και τους τσακωμούς στο καφενείο, ακούγαμε για τα ξενογαμησια και το κέρατο που πήγαινε σύννεφο από όλες τις πλευρές.
Και όχι, δε μπουμπούνιζε κανείς εκτός από μερικούς καμμενους.
Το καπελάκι του και γειά στη στραβη. Είτε από δω είτε από κει.
Ο αντρας που είναι σίγουρος για τον εαυτό του, δεν καλύπτει τις ανασφάλειές του πίσω από λογύδρια αρρενωπότητας.
Πορεύεται με τη σιγουριά που πηγάζει από μέσα του.
Κι εσύ θα πεθάνεις κι εγώ θα πεθάνω κι ο κόσμος θα συνεχίσει να έχει μυες και τεστοστερόνη. Και αρκετοί και τρίχες.
Αυτή είναι η φύση του είδους.
Το οποίο θα συνεχίσει να είναι βίαιο, να γυμνάζεται και να συγκρούεται.
Γιατί κι αυτό είναι στη φύση του.
Είτε θέλεις να το δεχτείς είτε όχι.
Α! Και στ' αρχιδια του για την παρθενία.