Ποιά ήταν τα καλύτερα σας χρόνια;

[Jimmy Gang]

Το 92 ήμουν φαντάρος.

Ε σα φοιτητής δεν πέρασες καλά ?

 

[George_1969]

18-42. Μεσα σε αυτα και οι εγκυμοσυνες και η γεννηση των παιδιων, ειναι πολυ ομορφη περιοδος....
Μετα ομως αστε, κρεμασμα, ρουτινα , υποχρεωσεις, δεν ζεις για σενα πια, μονο τρεχεις, και η σχεση με τη γυναικα σου αλλαζει....
Τωρα παμε για συνταξη και γαμαμε κανα 18χρονο-40χρονο να στανιαρουμε...και να θυμωμαστε τα γκομενακια που ειχαμε 18-35

 

[EvilPlasma]

αυτά που ποτέ δεν ήρθαν

 

[ΚΑΘΕΠΕΡΣΙΚΑΙΚΑΛΥΤΕΡΑ]

Ε σα φοιτητής δεν πέρασες καλά ?

Δεν υπήρξα.

 

[ANH]

Αυτός ούτε καν αθλείται, δε ξέρω πραγματικά ελπίζω να αλλάξει αλλιώς φοβάμαι ότι θα έχει θέματα με τόσο καθιστική ζωή

Χρειάζεται για να αντιστάθμιση τις επιπτώσεις του τσιγάρου

 

[Kaloeros]

Τα καλύτερα είναι όταν έχεις πρώτα από όλα άριστη υγεία, μετά κάποια οικονομική άνεση (όχι υπερβολές, απλά να μην ζορίζεσαι), και τέλος αρκετό χρόνο για τα ενδιαφέροντά σου. Θεωρώ δεδομένο ότι επίσης θα έχεις και ώριμο μυαλό και λογική για να αξιοποιήσεις όλα τα παραπάνω. Λογικά όλα αυτά συνυπάρχουν για τον καθένα μας από τα 18 (για όσους βρήκαν έτοιμο κομπόδεμα) ή από τα 30 για όσους το φτιάχνουν μόνοι τους. Και διαρκούν μέχρι τα 40-45, γιατί μετά έρχονται και τα θέματα υγείας (σε άλλους νωρίτερα, σε άλλους αργότερα) και αλλάζει η κατάσταση. Άρα τα καλύτερα χρόνια είναι γενικά από τα 18 ως τα 40, περίπου.

Επίσης το να περνάς καλά είναι κάτι συλλογικό. Δηλαδή ένας άνθρωπος για να περνά καλά πρέπει να περνάνε καλά και οι τριγύρω του, θέλει παρέα η καλοπέραση, και όσο μεγαλύτερη τόσο καλύτερα! Άρα παίζει πάντα ρόλο και η συγκυρία της εποχής.

Όσον αφορά την ζωή στην Ελλαδίτσα μας, εκτιμώ ότι η "Χρυσή Δεκαετιά" ήταν οι εποχές Σημίτη-Καραμανλή, περίπου από το 1997 μέχρι και το 2007. Τότε όλα είχαν ξεχειλώσει οικονομικά αλλά οι πολιτικοί μας έλεγαν ότι όλα ήταν μια χαρά. Τότε η Αθήνα ξαναχτίστηκε και έγινε επιτέλους Ευρωπαϊκή πόλη. Είχα φίλους από εξωτερικό που έρχονταν Ελλάδα και μου έλεγαν ότι στην Ελλάδα είναι ο Παράδεισος, και να σας πω την αλήθεια μάλλον το ψιλοπίστευα και εγώ! Επίσης αυτήν την περίοδο ζήσαμε και απίστευτες (για την Ελλάδα) θετικές εθνικές συγκυρίες, όπως χρυσά ολυμπιακά μετάλλια (Ατλάντα, Σίδνευ, Αθήνα, με πρώιμη έναρξη με Πατουλίδου το 1992 στην Βαρκελώνη), Ολυμπιακοί 2004, Ευρωπαϊκό στο ποδόσφαιρο το 2004, Eurovision με την Ελενάρα το 2005, Eurobasket το 2005 στην Σερβία (με τον απίστευτο ημιτελικό με Γαλλία και το 3ποντο Διαμαντίδη). Εκτιμώ ότι περί το 2005 πιάσαμε ως έθνος μέγιστο εθνικής υπερηφάνειας στην σύγχρονη εποχή!

Όσο για το πια ήταν η χειρότερη εποχή και τα χειρότερα χρόνια μας, εκτιμώ ότι το 2015 με τον Τσίπρα και τον Βαρουφάκη να μας κυβερνάνε παρεούλα πιάσαμε τέτοιον πάτο ως έθνος και ζήσαμε τέτοια παγκόσμια εθνική ξεφτίλα, που μόνο σε περίοδο πολέμου (μακριά από εμάς) μπορούμε ίσως να πάμε χαμηλότερα!

 

[Α-Ω]

Γιατί πρέπει απαραίτητα να έχεις καπιασει για να απολαύσεις κάτι όταν είσαι 18 χρονών, υπάρχουν και πολύ απλά πράγματα στη ζωή που μπορούν να φέρουν την ευτυχία. Εγώ προσωπικά ζω το σήμερα αλλά πιστεύω και σε ένα καλύτερο αύριο.

γιατί η ζωή κι ο θάνατος είναι μια αλυσίδα που δεν σπάει εύκολα στο μυαλό των ανθρώπων, οι απολαύσεις του χθες πατάνε σε κόπους του προχθές. Υπάρχουν αιτίες κι αποτελέσματα επιλογών, επιλογών που νομίζουμε ότι παίρνουμε αυτόνομα, όμως με μια πολύ προσεκτική κι εποπτική θέαση μερικοί, λίγοι, ίσως αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει μια συνάφεια, μια συνέχεια και μια αλληλουχία, διόλου τυχαία. Επειδή αυτό το θέμα είναι πολύ βαθύ και στριφνό που προϋποθέτει βαθειά ενατένιση, θα προτιμούσα να μην το επεκτείνω.
Το σίγουρο είναι ότι οι έννοιες ζωής και θανάτου θέλουν επανεξέταση, επαναδιατύπωση για ένα αγχολυτικό σήμερα κι ένα καλύτερο αύριο.

 

[kassler]

1990-2000 .....μετά σιγα σιγα δυσκόλευαν τα πράγματα.......Μέχρι το 1990 ζόυσε μια οικογένεια με 1 μισθό......η μητέρα μπορεί και να μην δούλευε,όμως τα χρήματα αρκούσαν......Μετα το 2000 αρχισαν τα δύσκολα σιγα σιγά.....μέχρι το 2009 δεν είχαμε τοσο μεγάλα ζόρια....Μετα το 2012 όλοι οι κλαδοι είχαν σχετικές δυσκολίες.....Τωρα μετα απο 10 χρόνια μνημόνια,κρίσεις κτλ ζούμε χειρότερη κρίση και δεν ξέρουμε τι έρχεται.........

 

[Διαγραμμένο μέλος 191969]

Δεν υπάρχει απάντηση για μένα σε αυτό το ερώτημα ... αν υπάρχει κάτι που πλησιάζει στο ερώτημα αυτό είναι η ζωή μου όλη... ακόμα και αν υπαρχουν εποχές δύσκολες στην ζωή μας ..εκείνες οι στιγμές είναι που ζεις ,νιώθεις ,ελπίζεις ,αποφασίζεις , περιμένεις ... Αλλάζεις ... όσο ζεις όμως ... ειδικά όσο μεγαλώνει η ηλικία σου τα χρόνια που ζεις γίνονται πιο σημαντικά στο καθετί που επιλέγεις !!! επιλογές και μεταμόρφωση ως το τέλος ....

 

[Aristarxos dj]

Το 92 ήμουν φαντάρος.

Εντάξει λάθος .. μην απογοητεύεσαι...τα χειρότερα είναι μπροστά μας..χαχα

 

[ftoxos ergatis]

Όλοι μαζί τα φάγατε τελικά.

εγω ετρωγα το μισθο μου και παιζει να ημουν απο τους λιγους δημοτικους υπαλληλους που δουλευαν τοσο. ολοι αυτοι που μπαιναν απο τον οαεδ με 8μηνα , τεμπελχαναδες ολοι μου ζαλιζαν τα αρχιδια, αιντε σταματα να κανουμε κανα διαλειμα φτανει δουλευεις κτλ.... ενω αυτοι δεν ειχαν κανει σχεδον τιποτα........... επειδη μενω σε χωριο, πολλες φορες επαιρνα πρωτοβουλιες και εκανα δουλειες μονος μου χωρις να μου πουνε, πανε κανε αυτο πχ. ενημερωνα, παω να μπαλωσω τις ταδε τρυπες στο δρομο γιατι θα σπασουμε τα αμαξια μας. καλα μου λεγαν. φορτωνα κουβαδες με πισσα στο pick up και πηγαινα. μονος. δεν εφαγα τιποτα. δεν εκλεψα τιποτα. υπηρετουσα το πολιτη.

 

[argyrotoxos]

Ο πατέρας του δυστυχώς δεν είναι εδώ πια. Ρε όμως είναι πολύ καλό παιδί και έχει πολύ φάση, είναι στο κύκλο των κολλητών μου δηλαδή, προσπαθώ να βγάλω άκρη να καταλάβω τι θέλει κάνει στη ζωή του αυτό το παιδί αλλά δε ξέρει ούτε ο ίδιος, θα βρει το δρόμο του ελπίζω.

Κάνει μπαμ ότι υπάρχουν θέματα στο σπίτι...αυτό είναι θέμα ειδικών ψυχολόγων και κοιν.λειτουργων του Δήμου η του τοπικού Νοσοκομείου.
Χωρίς καθοδήγηση το παιδί θα πάρει την κάτω βόλτα....

 

[argyrotoxos]

εγω ετρωγα το μισθο μου και παιζει να ημουν απο τους λιγους δημοτικους υπαλληλους που δουλευαν τοσο. ολοι αυτοι που μπαιναν απο τον οαεδ με 8μηνα , τεμπελχαναδες ολοι μου ζαλιζαν τα αρχιδια, αιντε σταματα να κανουμε κανα διαλειμα φτανει δουλευεις κτλ.... ενω αυτοι δεν ειχαν κανει σχεδον τιποτα........... επειδη μενω σε χωριο, πολλες φορες επαιρνα πρωτοβουλιες και εκανα δουλειες μονος μου χωρις να μου πουνε, πανε κανε αυτο πχ. ενημερωνα, παω να μπαλωσω τις ταδε τρυπες στο δρομο γιατι θα σπασουμε τα αμαξια μας. καλα μου λεγαν. φορτωνα κουβαδες με πισσα στο pick up και πηγαινα. μονος. δεν εφαγα τιποτα. δεν εκλεψα τιποτα. υπηρετουσα το πολιτη.

Παράλληλα χαλουσες την πιάτσα του μέσου στσρχιδιστη δημοσίου υπαλλήλου.
Η αλήθεια είναι ότι επειδή δεν ήσουν με μια καρέκλα στον κωλο λειτουργείς αλλιώς από τους καρεκλοκενταυρους.Να ξέρεις ότι το κενό που άφησες δεν θα έχει καλυφθεί.

 

[ftoxos ergatis]

Παράλληλα χαλουσες την πιάτσα του μέσου στσρχιδιστη δημοσίου υπαλλήλου.
Η αλήθεια είναι ότι επειδή δεν ήσουν με μια καρέκλα στον κωλο λειτουργείς αλλιώς από τους καρεκλοκενταυρους.Να ξέρεις ότι το κενό που άφησες δεν θα έχει καλυφθεί.

ολοι με παινευαν... και πως δουλευει αυτο το παιδι, και , και , και.... εγω δε γουσταρα τα παινεματα.... μια μονιμη θεση ηθελα να λυσω τα επαγγελματικα μου, και εννοειται οτι θα συνεχιζα να δουλευω οπως πριν. γουσταρω το τοπο μου και θα τον ειχα στη πενα. καθαριοτητες, αποψιλωσεις, αποχιονισμοι, και διαφορα αλλα εργατικα του δημου. αλλα οδηγουσα και τα οχηματα οταν χρειαζοταν. πχ τα χωματουργικα, φορτηγα κτλ. και δουλεια που γουσταρω, και ασφαλισμενος, και στανταρ μισθο, ζωαρα. τωρα εμπλεξα με τα χωραφια με μονιμο αγχος

 

[argyrotoxos]

ολοι με παινευαν... και πως δουλευει αυτο το παιδι, και , και , και.... εγω δε γουσταρα τα παινεματα.... μια μονιμη θεση ηθελα να λυσω τα επαγγελματικα μου, και εννοειται οτι θα συνεχιζα να δουλευω οπως πριν. γουσταρω το τοπο μου και θα τον ειχα στη πενα. καθαριοτητες, αποψιλωσεις, αποχιονισμοι, και διαφορα αλλα εργατικα του δημου. αλλα οδηγουσα και τα οχηματα οταν χρειαζοταν. πχ τα χωματουργικα, φορτηγα κτλ. και δουλεια που γουσταρω, και ασφαλισμενος, και στανταρ μισθο, ζωαρα. τωρα εμπλεξα με τα χωραφια με μονιμο αγχος

Mην τα παρατάς...μετράνε πολύ παιδιά ,ανεργία κτλ αλλά σκέψου ότι εσύ ευτυχώς δεν έχεις τέτοια προβλήματα.

 

[Rand0m1]

Ποια ήταν τα χρόνια της ζωής σας που αναπολείτε περισσότερο? Που δημιουργήσατε τις καλύτερες και πιο ευχάριστες αναμνήσεις σας και περνούσατε πιο καλά?

Mid 80s.

Μόνο ερασιτέχνες στο ράδιο, Μπακογιαννόπουλος στην Κινηματογραφική Λέσχη στην ΕΡΤ, μετανάστες έβλεπα μόνο καμιά Φιλιππινέζα στο λεωφορείο όταν κατέβαινα για φροντιστήριο στο κέντρο, ωραίες φάσεις με πολλά ποτά στην Όστρια στα Εξάρχεια, Rebound συνήθως Σάββατο βράδι, άπειρα θερινά σινεμά τα καλοκαίρια με αφιερώματα Orson Welles κλπ.

Φευ, παρήλθον οι χρόνοι εκείνοι.

 

[Jimmy Gang]

ολοι με παινευαν... και πως δουλευει αυτο το παιδι, και , και , και.... εγω δε γουσταρα τα παινεματα.... μια μονιμη θεση ηθελα να λυσω τα επαγγελματικα μου, και εννοειται οτι θα συνεχιζα να δουλευω οπως πριν. γουσταρω το τοπο μου και θα τον ειχα στη πενα. καθαριοτητες, αποψιλωσεις, αποχιονισμοι, και διαφορα αλλα εργατικα του δημου. αλλα οδηγουσα και τα οχηματα οταν χρειαζοταν. πχ τα χωματουργικα, φορτηγα κτλ. και δουλεια που γουσταρω, και ασφαλισμενος, και στανταρ μισθο, ζωαρα. τωρα εμπλεξα με τα χωραφια με μονιμο αγχος

Εγώ έχω να σου πω μπράβο σου, μακάρι να ήταν όλοι οι δημόσιοι έτσι, και γενικά να ειμασταν όλοι καλοί σ'αυτο που κάναμε και όταν τελειώναμε τη δουλειά μας και το ωράριο μας να κάναμε την και την υπόλοιπη ζωή μας σαν άνθρωποι, αυτό είναι το σωστό, δουλειά και έξω με τη παρέα μετά. Τώρα δυστυχώς πολλοί ζουν με άγχος για το πώς θα τα βγάλουν πέρα. Πρέπει να είναι δύσκολα στα χωράφια, ο πατέρας μου είναι δημόσιος υπάλληλος και δουλεύει με απόσπαση σε δημοτικό και πολύ τυπικός σε όλα, κάνει το καλύτερο που μπορεί πάντα και τον θαυμάζω γιατί βλέπω άλλους δημόσιους και λέω τουλάχιστον ο πατέρας μου μένει σταθερός στις αξίες του και στα ιδανικά. Ουσιαστικά είναι πληροφορικός σε δημοτικό αλλά επειδή ξέρει από υπολογιστές έχει αναλάβει πάρα πολλά για το σχολείο

 

[papaphilips]

 

[Jimmy Gang]

Mid 80s.

Μόνο ερασιτέχνες στο ράδιο, Μπακογιαννόπουλος στην Κινηματογραφική Λέσχη στην ΕΡΤ, μετανάστες έβλεπα μόνο καμιά Φιλιππινέζα στο λεωφορείο όταν κατέβαινα για φροντιστήριο στο κέντρο, ωραίες φάσεις με πολλά ποτά στην Όστρια στα Εξάρχεια, Rebound συνήθως Σάββατο βράδι, άπειρα θερινά σινεμά τα καλοκαίρια με αφιερώματα Orson Welles κλπ.

Φευ, παρήλθον οι χρόνοι εκείνοι.

Για 90 και 2000 τι έχεις να πεις?

 

[Rand0m1]

Τα 90s νομίζω ήταν στις αρχές, σχετικά καλά.

Υπήρχε το dance σκηνικό με τα clubs κλπ, για μετά το '95 δεν έχω ιδέα.

Πάντως η αποχαύνωση με την ιδιωτική τηλεόραση, τα Ελληνικάδικα κλπ, πιστεύω ήταν η αρχή του τέλους.

Η δεκαετία του '80 είναι εντελώς παρεξηγημένη, αλλά imho ήταν μια χαρά.

Ξεφύγαμε από τον Ξυλούρη, για τον Νταράλα μας πήρε χρόνο βέβαια.