Από την αταλάντευτη θέση σου, κρίνω ότι μάλλον δεν έκανα σαφές αυτό που είπα για τα 14χρονα, θα δώσω και άλλες λεπτομέρειες λοιπόν. Ο Βιζυηνός γράφει ότι ο παπούς του παντρεύτηκε 12 χρονών, μπορείς να το ελέγξεις. Ο παπούς της πρώην γυναίκας μου 14 χρονών ήταν χήρος και με παιδί. Παντρεύτηκα 12 χρονών μια 12χρονη, η οποία πέθανε στη γένα. Και όχι, δεν ήταν αθίγγανος. Στη Σπάρτη γεννήθηκε. Και δεν ήταν ένα τέρας, ήταν στο μέσο όρο. Τα κορίτσια στην ελληνική επαρχία, μέχρι τα μέσα του προηγούμενου αιώνα, γύρω στα 15 χρόνια τους ήταν ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΑ παντρεμμένα, ρώτα κάποιον παπού, θα σου επιβεβαιώσει ότι μιλάω για τον κανόνα, φυσικά υπήρχαν εξαιρέσεις. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, η ανθρώπινη ζωή εκτείνεται γύρω στα 40 χρόνια, αυτό είναι το όριο της ζωής των Ινδών. Το ότι η Ευρώπη, η Βόρεια Αμερική και η Ιαπωνία το άλλαξε αυτό οφείλετε μόνο στην πρόοδο της επιστήμης. Αν λοιπό πεθαίνεις από γηρατειά στα 40, δεν έχεις την πολυτέλεια να κάνεις παιδιά μετά τα 18 σου. Αν υπήρξε ποτέ τέτοια κοινωνία, σε λίγους αιώνες έσβησε, γιατί οι άνθρωποι τότε πέθαιναν σαν τις μύγες από τις καουχίες, το μολυσμένο νερό, την ακατάλληλη και λίγη τροφή, τις τρομερές αρρώστειες, τους συνεχείς πολέμους, μπορώ να ανφέρω κι άλλα αλλά δεν έχει νόημα. Τα 14 χρόνια στην Αφρική, στην Ασία, στη Λατινική Αμερική, στους Αυτόχθονες της Αυστραλίας είναι ηλικία που η γυναίκα έχει ήδη το πρώτο της παιδί. Και την αρχή του προγούμενου αιώνα και στην Ελλάδα και σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Αν έχεις διαβάσει, η Ιουλιέτα του Σαίξπηρ 14 χρωνών ήτανε. Μην θεωρείς λοιπόν ότι ο σημερινός νόμος ανταποκρίνεται στην ανθρώπινη φύση. Με κάτι τέτοια φτάσαμε και οι περισσότεροι 35ρηδες είναι πελώριοι έφηβοι και έχουμε 25χρονες που το μόνο που κάνουνε είναι να βάφουν τα νύχια τους.
