Νέα

"ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΥΣ"... & Aραβωνιασμένους... δεκτοί κι αυτοί!

  • Μέλος που άνοιξε το νήμα nikos32p
  • Ημερομηνία ανοίγματος
  • Απαντήσεις 975
  • Εμφανίσεις 34K
  • Tagged users Καμία
  • Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)

james70

Μέλος
Εγγρ.
17 Οκτ 2007
Μηνύματα
2.133
Like
2
Πόντοι
16
Η συνάντηση με τον πατέρα της έγινε σε ένα καφέ-στέκι μας και ενώ θα περίμενε κανείς να είμαι ή εγώ ή αυτή αγχωμένοι και νευρικοί, είμασταν πολύ κούλ. αντίθετα ο μπαμπάς της ήταν πάρα πολύ...πώς να το πω! Λυπημένος είναι η πιο κατάλληλη λέξη.Δεν έχω δει στη ζωή μου άλλη φορά κάποιον άνδρα τόσο ανήσυχο και με τόσο μεγάλη απόγνωση,ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του!
Θυμάμαι μια φράση του χαρακτηριστικά που ρωτούσε με αγωνία!!!
-Μήπως δε μας θέλεις? χρησιμοποιούσε μάλιστα το πρώτο πληθυντικό θέλοντας να τονίσει στον πλούσιο γαμπρό,την φτωχική καταγωγή της κόρης του.

...δεν έχω νιώσει πιο άσχημα στη ζωή μου!
και δεν μπορούσα να πω και τίποτα,ενώ κάθε φορά που κοιτούσα την καλή μου,έβλεπα αυτό το βλέμα της υπεροψίας πάνω της που τόσο εύκολα καταφέραμε να ξεγελάσουμε τον παέρα της!!!!!

και ήταν η δεύτερη φορά μέσα σε 3-4 μήνες που έννοιωσα ότι κάνω κάτι πολύ κακό και θα το πληρώσω!

Αξίζει να σημειώσω ότι τον 8ο και 9ο μήνα ης εγκμοσύνης της είχε πολλές διαταραχές και γενικά δεν αισθανόταν και τόσο καλά.Οπότε δεν κάναμε και πολύ τακτικά έρωτα.
-Εγώ όμως αγάπη μου,με τα τόσα προβλήματα δεν μπορώ να έχω και στο νου μου τι θα κάνω με το σεξ!!!(αυτό με μάρανε)
κι έτσι κάθε μεσημέρι,πριν βγούμε για βόλτα μου έκανε μια πιπούλα! Με πολύ μαεστρία και τέχνη.Αν έκανα κριτική σε στούντιο ας πούμε, θα έβαζα 11/10!! Υπάρχει ένα θρεντ εδώ που λέγεται αξέχαστη πίπα! Κάποιες (2-3) εκείνης της περιόδου τις θυμάμαι ακόμα και σίγουρα μια απ αυτές θα έβαζα.
Στο μόνο που διαφωνούσαμε ήταν ότι εγώ ήθελα να τα καταπιεί γιατί "με έκοβε στη γλύκα" αλλά αυτή με παρακάλεσε να μην επιμείνω γιατί είχε αναγούλες λόγω εγκμοσύνης και...μη χάσουμε και κάνα μωρό!!!

Κάποια στιγμή όμως έννοιωσα απάνθρωπος,σκληρός,χυδαίος!!! Είχα ένα κοριτσάκι φυλακισμένο σε ένα στούντιο κρμμένο απ τον κόσμο, απόλυτα εξαρτώμενο από μένα, και εξαγόραζα όλα αυτά με πίπες? Στις αναστολές μου αυτές μου είπε ότι δεν το κάνει με το ζόρι ούτε για ευγνωμωσύνη αλλά της αρέσει να με βλέπει να τρελαίνομαι!

Όμως εγώ αποφάσισα,για τον τελευταίο μήνα μέχρι να γεννήσει να μην ξανακάνουμε τίποτα. Έτσι για γούρι, μην ξεχνάτε ότι έπρεπε να πουλήσω ταχύτατα το σπίτι και γενικά χρειαζόμονα τη θεά τύχη.δεν έπρεπε να την προκαλέσω άλλο!
Και άρχισα να σνειδητοποιώ ότι δεν έχω το δικαίωμα να χρησιμοποιώ μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο τις ανθρώπινες ψυχές! παίζουν κι άλλοι μπάλα στον πλανήτη γη! δεν είμαι μόνος μου!
 

james70

Μέλος
Εγγρ.
17 Οκτ 2007
Μηνύματα
2.133
Like
2
Πόντοι
16
Αφού τέλειωσε και η ιστορία με το μπαμπά, έπρεπε να βάλουμε πλώρη το χωρισμό!Αισθανόμουνα ότι δεν πήγαινε άλλο. Βρεθήκαμε οι τρεις μας με την αδερφή της.
-Γιατί δεν χωρίζεις? ο πρώτος είσαι ή ο τελευταίος? Γιατί το θεωρείς τόσο κακό? με ρωτάει κάποια στιγμή η αδερφή της-καταπληκτικός άνθρωπος,παρεπιπτόντως.
-Ρε συ,ο μπαμπάς μου πέθανε όταν ήμουν μικρός.Δε θέλω και τα δικά μου τα παιδιά να μεγαλώσουν χωρίς πατέρα.
-Ναι,αλλά τώρα έχεις κι άλλο.
-Εντάξει,θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε με την αδερφή σου όπως και πριν,οπότε θα έχουν πατέρα και τα τρία! Αλλά αυτή μόνο να χωρίσω φωνάζει! Προς τι η τόση ζήλεια! αφού το ξέρει ότι μόνο αυτήν αγαπάω,δεν την απατάω,απλά μένω με τα παιδιά.Τόσο πρόβλημα πια!

Τελικά ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί δεν χώριζα.Και εκείνη η στιγμή ήταν η πιο κατάλληλη.
Δεν ξέρω.Είχα βρει αυτό που ήθελα.Μια γυναίκα κουκλάρα,που με κοιτάει στα μάτια,που ταιριάζουμε  σε ΟΛΑ! όχι μόνο στο κρεβάτι!Παντού! Με ένα βλέμα από χιλιόμετρο ήξερε τι ήθελα! Νοικοκυρά,εκπληκτικά φαγητά,σιδερώνει πλυντήριο σε 15-20 λεπτά,καθαρή με τα ρούχα μου (πάντα γκρίνιαζε πώς μου σιδερώνει έτσι χάλια τα ρούχα η γυναίκα μου) με το παιδί....με τα πάντα! και δεν κοιτούσε κανέναν άλλον! Ποτέ! Και το ξέρω γιατί είχα τις αμφιβολίες μου...έτσι από μόνος μου.με  είχε διδάξει η ζωή" να μην εμπιστεύομαι κανέναν και καμία! Έβαζα λοιπόν σε ανύποπτο χρόνο και άτομα υπεράνω υποψίας,να της την πέσουνε να δω αντίδραση.Αλλά και κάποιοι άλλοι συνεργάτες (χωρίς να το ξέρω,αργότερα μου το είπαν) κάνανε το ίδιο."δεν είναι δυνατόν ρε συ μια έτοια κουκλάρα να είναι τόσα χρόνια μαζί σου και συ να μην χωρίζεις!Τόσο καλά πηδάς ρε μαλάκα?", μου λέγανε ενώ μου αποκάλυπταν και τα άτομα που είχαν βάλει.Πολλούς απ αυτούς βέβαια το ήξερα ότι την πλησίασαν αφού μου το είχε ήδη πει η ίδια,χωρίς να ξέρουμε βέβαια τότε ότι ήταν βαλτοί.
"ρε συ φίλε",του λέω,"δεν είναι θέμα πηδήματος όλα! Μ΄αγαπάει το κορίτσι" έλεγα φουσκώνοντας από περηφάνεια!

Όμως όλα αυτά καλά αλλά μη μου έλεγε κανείς να χωρίσω τη γυναίκα μου.Δεν ξέρω πώς  και γιατί αλλά τη θεωρούσα σαν τον άνθρωπό μου! και δεν ήθελα να της δώσω τόση πίκρα... άλλωστε δεν μου είχε κάνει και τίποτα ποτέ. Μόνο το ότι αγάπησα άλλη,αλλά το θεωρούσα υπέρμετρο εγωισμό να τη χωρίσω για να ικανοποιήσω τα δικά μου θέλω αδιαφορώντας γι αυτήν και τα παιδιά!


Έτσι,στο δίλημμα ποιαν απ τις 2 πρέπει να χωρίσω πάντα στο μυαλό μου έμπαινε αυτή και ποτέ η γυναίκα μου.Παρόλο που ήμουν ακόμα,3 χρόνια μετά τρελλά ερωτευμένος μαζί της,και ήταν ακόμα κι αυτή!

Στην απόφασή μου να χωρίσω με την κοπέλα μου (πλησίαζαν Χριστούγεννα του 2005) μου ήρθε μια φαεινή ιδέα! Να πω στη γυναίκα μου για το μωρό...!
αλλά δεν είπα και πάλι όλη την αλήθεια...
-Ήρθε κάποια στιγμή από Ιταλία,το κάναμε αλλά υπήρξε ένα ατύχημα και έμεινε έγκυος!!!!της λέω

μα πόσο μαλάκας μπορεί να είναι κάποιος και λέει κάτι τέτοιο! Μα τι περίμενα να βελτιωθεί μ΄ αυτό?

ίσα ίσα που επιτάχνε την απόφασή μου να χωρίσω με την κοπελιά μου!
23 Δεκεμβρίου 2005."Πρέπει να χωρίσουμε!Δεν μπορώ άλλο να αντέξω την κατάσταση αυτή" της λέω ενώ ήταν έτοιμη να ουρλιάξει  από απόγνωση! Με κοιτάει και αφού περίμενε αγκαλιά για αποχαιρετισμό και δεν ανταποκρίθηκα,έφυγε αξιοπρεπώς προσπαθόντας να μην κλάψει μπροστά μου!

Μια μεγάλη ανακούφιση ένοιωσα βλέποντάς την να φεύγει...πολύ προσωρινή βέβαια η ανακούφιση,αφού λίγα λεπτά αργότερα, μαχαιριές ένιωθα σην καρδιά μου και αβάσταχτο πόνο απ το χωρισμό.

Λίγη ώρα μετά χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν αυτή! Η χαρά μου απερίγραπτη! το σηκώνω και ακούω μουσική! "Θά πρεπε, θά πρεπε νά σουν εδώ που σε χρειάζομαι..." τραγουδούσε ο Ρέμος που μόλις εκείνες τις μέρες είχε βγάλει το νέο του cd.
"Σ΄ άρεσε? το νέο του Ρέμου, εξαιρετικά!"

"Ε! κοίτα σε παρακαλώ! κομμένα αυτά!Είπαμε χωρίσαμε,δεν γίνεται κάθε λίγο να παίρνεις και να μου αφιερώνεις τραγούδια"
-Καλά,με συγχωρείς,δε θα σε ξαναενοχλήσω !!! ποτέ ξανά!

και το μαχαίρι ξαναπήγε στη θέση του....... 
 

james70

Μέλος
Εγγρ.
17 Οκτ 2007
Μηνύματα
2.133
Like
2
Πόντοι
16
Τα Χριστούγεννα που ήρθαν ήταν τραγικά.Το μόνο παρήγορο ήταν το τηλ που δε θα έπρεπε να έχω το νου μου. Κάτι ήταν κι αυτό. Πήραμε τα παιδιά απ τη γιαγιά,και κάναμε γιορτές στο καινούριο σπίτι.Τα πιτσιρίκια μες την τρελλή χαρά,ανεβοκατέβαιναν στις σκάλες και έπαιζαν, η γυναίκα μου μες τη σεναχώρια για το ξώγαμο και γω με τη μαχαιριά στην καρδιά να έχω αγκαλιά το λαπτοπ και να γράφω (καλή ώρα) και να της στέλνω e-mail με σπαρακτικά πράγματα, για το πόσο μου λείπει κτλ. Βέβαια στα  email δεν είχε πρόσβαση και δεν θα μπορούσε να τα διαβάσει παρά μόνο απ το γραφείο. Αλλά ήθελα να της στείλω κάτι που να απευθυνόταν σ΄ αυτήν έστω κι αν δεν τα διάβαζε ποτέ....

Στις 7 Ιανοαρίου όμως πήγε επίσκεψη σε ένα συνεργάτη στο δίπλα γραφείο. Είχε διασταυρώσει ότι θα έλειπα και γι αυτό πήρε το θάρρος κι ήρθε (αφού της είχα απαγορεύσει τις "βόλτες" στο γραφείο μου). Κι εκεί διάβασε τα e-mail!!! όπως μου είπε μετά τρελάθηκε γιατί νόμιζε ότι δεν την αγαπούσα άλλο και δεν το περίμενε ότι θα πεθαινα τόσο πολύ! Αμέσως χτυπάει με απόκρυψη.Εγώ όμως που ήμουνα σίγουρος ότι ήταν αυτή την παίρνω πίσω....

-τι κάνεις? ρωτάω με τρεμάμενη φωνή (είχαν κοπεί τα πόδια μου,η καρδιά μο χτυπούσε...μια τρέλλα γενικά
-Καλα,εσύ, μου απαντάει και μου θύμισε κεκέ!

Κλείνουμε για καφέ, και η αγωνία μου στο κατακόρφο.Λες και έβγαινα το πρώτο μου ραντεβού στο γυμνάσιο. Αλλά κι αυτή δεν πήγαινε πίσω!Την άγγιζα και έτρεμε,τη φιλούσα και η καρδιά της πήγαινε να σπάσει...μιλούσαμε τυπικά περί ανέμων,αλλά το μυαλό μας ήταν πώς να βρεθούμε κάπου πιο 'ιδιωτικά'
πάμε στο γραφείο και κάναμε τον πιο παθιασμένο έρωτα της ζωής μας (μέχρι τότε). κι από κείνη τη στιγμή και για τους υπόλοιπους 5 μήνες περάσαμε την πιο ευτυχισμένη περίοδο της ζωής μας!

Σιγά σιγά τελείωνε και το μαγαζί,και ανοίξαμε 2 Φεβρουαρίου με 1 μέτρο χιόνι! Ο πρώτος μου πελάτης ήταν αυτή και τη γνώρισα στο προσωπικό σαν μια απλή φίλη και συνεργάτη απ την άλλη μου δουλειά

Κάθε πρωί όμως, άνοιγα το μαγαζί και πήγαινα σπίτι της, που έλειπαν οι γοννείς της στη δουλειά, και αφού ταϊζαμε και κοιμήζαμε το μωρό, το κάναμε παθιασμένα! Τίποτα δεν μπορούσε να μας σταματήσει αφού η στέριση του ενός απ τον άλλον τα Χριστούγεννα δεν μπορούσε ακόμα να αναπληρωθεί! επειδή όμως έλειπα απ το καινούργιο μαγαζί και δεν μας άρεσε και πολύ (μην το γαμήσουμε κι αυτό,ακόμα δεν τ΄ανοίξαμε) ερχόταν κι αυτή να βοηθήσει, και μόλις κλείναμε κατεβαίναμε στο υπόγειο. Είχα διάφορα πράγματα εκεί απ το παλιό μου σπίτι, μεταξύ των οποίων και ένα στρώμα. Εκεί κάναμε όλες τις εφηβικές μας φαντασιώσεις! Τι δεν παίξαμε εκεί! Τον υδραλικό, την κομμώτρια, τους νοσοκόμους,μπάτσους και φυλακισμένους, την κυρία με τον κηπουρό και δε συμμαζεύεται...Μετά την πήγαινα σπίτι και γυρνούσα και γω κατάκοπος στο δικό μου!

κι έτσι έφτασε σιγά σιγά ο Μάϊος, που θα έπρεπε αφενός να μετακομήσω την 1η επιχείρηση (δηλ τα πράγματα,γραφεία,καναπέδες,βιβλιοθήκες,ερκουδίσιον κτλ)αφετέρου δε πλησίαζε η καταληκτική ημερομηνία που είχε βάλει στην μαμά της, η οποία στο μεταξύ άρχισε να γκρινιάζει "τι θα γίνει με σας"?

Αλήθεια τι θα γίνει με μας?

2 πράγματα μπορούμε να κάνουμε....

η συνέχεια στο επόμενο...........
 

perpetouas

Μέλος
Εγγρ.
15 Ιαν 2009
Μηνύματα
75
Κριτικές
10
Like
9
Πόντοι
10
ουτε viper να διάβαζα!μηπως να δώσεις το σενάριο στο Φώσκολο να γίνει σειρά;εγω που το διαβάζω με εχει πιάσει το στομάχι μου, οχι να το ζήσω, πολυ ψυχοφθόρο.. :-
 

james70

Μέλος
Εγγρ.
17 Οκτ 2007
Μηνύματα
2.133
Like
2
Πόντοι
16
ουτε viper να διάβαζα!μηπως να δώσεις το σενάριο στο Φώσκολο να γίνει σειρά;εγω που το διαβάζω με εχει πιάσει το στομάχι μου, οχι να το ζήσω, πολυ ψυχοφθόρο.. :-
Να σου πω την αλήθεια φιλαράκι και μένα τα τελευταία 3 χρόνια με πονάει λιγάκι! Πεινάω δεν πεινάω νοιώθω τόσο βάρος σαν να έφαγα ένα αρνί ολόκληρο (μαζί με τα κόκκαλα!)

να το ψάξω λες?
 

perpetouas

Μέλος
Εγγρ.
15 Ιαν 2009
Μηνύματα
75
Κριτικές
10
Like
9
Πόντοι
10
...το λαπτοπ και να γράφω (καλή ώρα) και να της στέλνω e-mail με σπαρακτικά πράγματα, για το πόσο μου λείπει κτλ. Βέβαια στα  email δεν είχε πρόσβαση και δεν θα μπορούσε να τα διαβάσει παρά μόνο απ το γραφείο. Αλλά ήθελα να της στείλω κάτι που να απευθυνόταν σ΄ αυτήν έστω κι αν δεν τα διάβαζε ποτέ....

...........

με αφορμη αυτο θυμήθηκα την περίπτωση φίλου παντρεμένου που ειχε κλείσει μια φορα στην ζωη του με ct.Κάποια στιγμή η γυναίκα του, πες απο περιεργεια,πες απο διαίσθηση , θέλησε να τσεκάρει τον υπολογιστή του και εβαλε ενα προγραμμα keylogger που κατέγραφε οτι πληκτρολογούσε ,ετσι ειδε σε ποιες ιστοσελιδες εμπαινε και τους κωδικούς!βρηκε τους κωδικους απο το μαϊλ του και παρολο που τα ειχε σβήσει βρήκε στα εξερχόμενα ενα μαιλ που ειχε στείλει για την κράτηση και δεν το είχε σβήσει!...κοντεψαν να χωρίσουν.
Γιαυτο προσοχη
-χρησιμοποιητε 2 και 2 λογαριασμούς μαϊλ (τσαμπα ειναι)
- αυτον που χρησιμοποιητε για βρωμοδουλειές ΜΗΝ τον χρησιμοποιήτε απο το σπίτι΄αλλα απο το γραφειο ή εξω.καλύτερα να ανακαλύψει ο ΙΤ σας τις βρωμοδουλειες παρα ή γυναίκα σας :s&m_1:
- σβήνετε τα υποπτα μυνήματα απο τα εισερχόμενα,εξερχόμενα και αδειαζετε τον καδο
- βάλτε ενα πρόγραμμα  spyfighter για να ανακαλύπτετε ξενα προγραμματα
 

perpetouas

Μέλος
Εγγρ.
15 Ιαν 2009
Μηνύματα
75
Κριτικές
10
Like
9
Πόντοι
10
Να σου πω την αλήθεια φιλαράκι και μένα τα τελευταία 3 χρόνια με πονάει λιγάκι! Πεινάω δεν πεινάω νοιώθω τόσο βάρος σαν να έφαγα ένα αρνί ολόκληρο (μαζί με τα κόκκαλα!)

να το ψάξω λες?
πλακα- πλάκα πως δεν επαθες καμια διάτρηση απο το άγχος και το στρες!!
 

pussy_lover

Μέλος
Εγγρ.
18 Φεβ 2006
Μηνύματα
39
Like
2
Πόντοι
0
Να σου πω την αλήθεια φιλαράκι και μένα τα τελευταία 3 χρόνια με πονάει λιγάκι! Πεινάω δεν πεινάω νοιώθω τόσο βάρος σαν να έφαγα ένα αρνί ολόκληρο (μαζί με τα κόκκαλα!)

να το ψάξω λες?
James λογικό είναι, έφαγες ολόκληρο το αρνι, του γείτονα, και μετά και τα αρνιά της ταβέρνας!
Μ'έβαλες σε σκέψεις, για κανά έκτακτο τρέχω που και που, λες να την πατήσω και να αρχίσουν οι μονιμοποιήσεις?
Με προβλημάτισες...
 

sitl

Μέλος
Εγγρ.
4 Ιουλ 2009
Μηνύματα
391
Like
0
Πόντοι
1
-πρέπει να χωρίσεις
-αυτό είπαμε δεν το συζυτάμε,απαντούσα κατηγορηματικά εγώ.
-Τότε θα το μεγαλώσω μόνη μου.
-και στη μαμά σου τι θα πεις?
-ναι,είναι κι αυτό.Αν της πω τι έκανα θα με σκοτώσουν!!!!να το δώσω στην αδερφή μου!(είναι παντρεμένη και έχει ήδη 2 παιδιά).Αλλά μπα! το ίδιο είναι! πάλι θα με σκοτώσουν

για να μην τα πολυλογώ,μετά από συζυτήσεις μηνών,αποφασίσαμε να το δώσουμε για υιοθεσία!

Ναι αλλά πού? και πώς?

Μετά από πολύ κόπο καταφέραμε να βρούμε άκρες έτσι ώστε κάποιο ίδρυμα να αναλλάβει τον τοκετό,αλλά και το βρέφος....

Στην κλινική ήταν ένα δράμα! Γέννησε πολύ εύκολα
(σε 1,5 ώρα) και έβγαλε ένα πολύ χοντρό αλλά και φαγανό μπέμπη! 4 κιλά και την πρώτη ώρα της ζωής του έφαγε 100ml γάλα!!! Οι φωτογραφίες δε της στιγμής εκείνης...μοναδικές!

Αλλά είμασταν μόνοι μας!Στα διπλανά μωρά ερχόταν,γιαγιάδες,παππούδες,φίλοι,συνάδερφοι...αγκαλιές τα λουλούδια και οι χυμοί!Δεν μπορείτε να φανταστείτε συναισθήματα! Η μοναδική επίσκεψη που είχαμε εμείς ήταν η κοπέλα απ το ίδρυμα!!!!

η οποία και παρέλαβε το μωρό για να το φυλάξουνε μέχρι την υιοθεσία!


Πηγαίναμε κάθε απόγευμα για 2 μήνες και το βλέπαμε να μεγαλώνει!Παίζαμε μαζί του,γελούσαμε.......κλαίγαμε!

και μεά φεύγαμε για να φτιάξουμε το καινούριο μαγαζί. Όταν έχεις μαστόρους πρέπει να τους ελέγχεις γιατί κάνουν τα δικά τους! Και πηγαίναμε φυσικά μαζί γιατί είμασταν όπως είπα αυτοκόλλητοι!

Στο σπίτι μου απ την άλλη (με τη γυναίκα μου) που μόλις είχαμε  μετακομήσει γινόταν ένας χαμός! Το σπίτι ήταν ακόμα γιαπί, είχαμε φέρει όμως όλα τα πράγματα αφού το άλλο το πουλήσαμε,και φανταστείτε σκηνικό: Μαστόρους στο σπίτι να...πηδάνε καναπέδες για... να σοβαντήσουν,τα παιδιά-που πήγαιναν νηπιαγωγείο-να είναι στο χωριό στη γιαγιά (απ το Σεπτέμβριο έως τα Χριστούγεννα),μαστόρους στο νέο μαγαζί και το νέο μωρό στο βρεφοκομείο!

Είμασταν όμως πολύ ετυχισμένοι με το μωρό! Αλλά ταυτόχρονα την ευτυχία μας αυτήν την επισκίζε το γεγονός ότι δε θα μπορούσαμε να μεγαλώσουμε τον καρπό του έρωτά μας,αλλά έπρεπε να το δώσουμε!

...ώσπου έφτασε η ώρα να υπογράψει για την υιοθεσία......!

Σου κατέστρεψαν τη ζωή είπες;
Καλά σου κάνανε, είσαι πολύ μαλάκας.
 

gl

Μέγας
Εγγρ.
6 Ιουλ 2009
Μηνύματα
129.587
Κριτικές
475
Like
497
Πόντοι
4.906
του την ειπε και καποιος επιτελους
:2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny:

 

sitl

Μέλος
Εγγρ.
4 Ιουλ 2009
Μηνύματα
391
Like
0
Πόντοι
1
του την ειπε και καποιος επιτελους
:2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny:
:2funny: :2funny: :2funny:

Κράζουμε τις ελλεηνίδες, αλλά για να μας δω αν φερθεί κάποιος έτσι στην αδερφή ή στη κόρη μας.
Εγώ θα του έκοβα τ΄αρχίδια. Παπάρας.
 

boomb

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
4 Ιαν 2009
Μηνύματα
16.466
Like
18
Πόντοι
166
M'αυτό το θρεντ μου ανεβαίνει η πίεση  >:(

(αλλά περιμένω τη συνέχεια μαζοχιστικά, όπως όταν βλέπεις θρίλερ που χέζεσαι αλλά το ένα μάτι εκεί το έχεις  :2funny: :2funny: )
 

nassinio

Μέλος
Εγγρ.
29 Αυγ 2008
Μηνύματα
180
Κριτικές
3
Like
0
Πόντοι
1
Σου κατέστρεψαν τη ζωή είπες;
Καλά σου κάνανε, είσαι πολύ μαλάκας.

Για άλλη μια φορά αποδεικνύετε πως η ανωνυμία είναι το ανδρο του ανίσχυρου και του δειλού πάσχοντα.....
Συμπλέγματα κρυμμένα πίσω από λέξεις και συμπεριφορές που το μόνο που έχουν να προσθέσουν στον ανθρώπινο είδος είναι ένα αίσθημα αιδιας και εμετού....
 

boomb

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
4 Ιαν 2009
Μηνύματα
16.466
Like
18
Πόντοι
166
Για άλλη μια φορά αποδεικνύετε πως η ανωνυμία είναι το ανδρο του ανίσχυρου και του δειλού πάσχοντα.....
Συμπλέγματα κρυμμένα πίσω από λέξεις και συμπεριφορές που το μόνο που έχουν να προσθέσουν στον ανθρώπινο είδος είναι ένα αίσθημα αιδιας και εμετού....

Μωρέ τι μας λες, τα γραφόμενα του τζέιμς σχολίασε

απαπαπα, τόσο κλαίγεσαι και στην πραγματική σου ζωή; "όχι ρε παιδιά, εγώ είμαι το θύμα, υποφέρω στο γάμο, υποφέρω και με την γκόμενα, με τρώνε οι τύψεις σνιφ κλαψ ουίιιιιι"  :2funny:
 

sitl

Μέλος
Εγγρ.
4 Ιουλ 2009
Μηνύματα
391
Like
0
Πόντοι
1
Για άλλη μια φορά αποδεικνύετε πως η ανωνυμία είναι το ανδρο του ανίσχυρου και του δειλού πάσχοντα.....
Συμπλέγματα κρυμμένα πίσω από λέξεις και συμπεριφορές που το μόνο που έχουν να προσθέσουν στον ανθρώπινο είδος είναι ένα αίσθημα αιδιας και εμετού....

Τι έπαθες καυλιάρη μου; Έστειλες και εσύ κάνα παιδί για υιοθεσία και πειράχτηκες; :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny:

Άντε μου και στο διάολο, μαλάκες.
 

gl

Μέγας
Εγγρ.
6 Ιουλ 2009
Μηνύματα
129.587
Κριτικές
475
Like
497
Πόντοι
4.906
M'αυτό το θρεντ μου ανεβαίνει η πίεση  >:(

(αλλά περιμένω τη συνέχεια μαζοχιστικά, όπως όταν βλέπεις θρίλερ που χέζεσαι αλλά το ένα μάτι εκεί το έχεις  :2funny: :2funny: )
ελλεηνικο θριλερ.....;; :think:εχεις δει να ευδοκιμει το ειδος στην χωρα μας;αναρωτησου γιατι...πασχουμε απο συγγραφεις μαλλον :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny:
 

gl

Μέγας
Εγγρ.
6 Ιουλ 2009
Μηνύματα
129.587
Κριτικές
475
Like
497
Πόντοι
4.906
Τι έπαθες καυλιάρη μου; Έστειλες και εσύ κάνα παιδί για υιοθεσία και πειράχτηκες; :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny:

Άντε μου και στο διάολο, μαλάκες.
εγω νομισα τα λεγε για τον τζειμς...ταιριαζουν παντως και εκει....
 

nassinio

Μέλος
Εγγρ.
29 Αυγ 2008
Μηνύματα
180
Κριτικές
3
Like
0
Πόντοι
1
Τι έπαθες καυλιάρη μου; Έστειλες και εσύ κάνα παιδί για υιοθεσία και πειράχτηκες; :2funny: :2funny: :2funny: :2funny: :2funny:

Άντε μου και στο διάολο, μαλάκες.

Και κάπου εδώ μπαίνει η μουσική του καραγκιόζη ....
Τα φώτα σβήνουνε και όλα τα καραγκιοζάκια μαζί αρχίζουν την παράσταση....
Προϊόντα υποκουλτούρας δε που το μόνο μέρος στο οποίο μπορούν και συντηρούσουν την ανύπαρκτη υπόσταση τους είναι το σκοτάδι του διαδικτύου....

Ανάξια σχολιασμού και χλεύης τα καιμένα...

 

Stories

Νέο!

Stories

Top Bottom