Καλησπέρα, μετά από πολύ καιρό. Δυστυχώς φίλοι μου τα πράγματα δεν ήρθαν και τόσο βολικά στη ζωή μου. Την άνοιξη κόλλησα Covid19 και ταυτόχρονα κάποια άλλη ίωση πολύ βάρβαρη. Αποτέλεσμα να πάθω μια νευροπαράλυση αρχές του καλοκαιριού που μου γάμησε τη ζωή. Με τη γυναίκα μου ήμουν ήδη σε διάσταση. Τους πρώτους μήνες σε κατάσταση τετραπληγίας. Τώρα κάπως συνήλθσ. Μπορώ και χρησιμοποιώ μόνο τα χέρια μου. Τουλάχιστον δεν με ταΐζουν στο στόμα και μπορώ να χρησιμοποιήσω το τηλέφωνο να μιλάω με ανθρώπους, για να μην σαλτάρω εντελώς. Το υπόλοιπο σώμα μου είναι σαν να μην υπάρχει. Δεν ξέρω αν θα ανακάμψω και σε ποιο σημείο. Το θεωρώ λίγο απίθανο. Έχουν περάσει 10 μήνες και σκατά βελτίωση είδα. Ούτε οι γιατροίμου δίνουν πολλές ελπίδες.
Δυστυχώς. Όσον αφορά τη γυναίκα μου, πλέον είναι τόσο μεγάλο το πρόβλημα που αντιμετωπίζω με την υγεία μου που δεν με νοιάζει. Κάθε μέρα παλεύω μπας και κερδίσω τη ζωή μου πίσω. Έχω συμβιβαστεί κάπως με την κατάσταση και δεν περιμένω πολλά. Δεν ξέρω μέχρι πού θα αντέξω να το παλεύω η θα το τελειώσω. Τελικά αν χάσεις την υγεία σου, έχεις χάσει τα πάντα.
Το χτύπημα ήταν το χειρότερο που θα μπορούσε να φάω. Αλλά δεν μπορούμε να τα νικήσουμε και όλα.
Αυτά γιατί πολλοί ίσως έγραφαν διάφορα εδώ μέσα, χαριτολογώντας και εν αγνοία τους.
Εύχομαι σε όλους να έχετε την υγεία σας και να ζείτε τη ζωή σας, γιατί κάνεις δεν ξέρει τι τον περιμένει στο τέλος, ούτε και πότε θα είναι το τέλος.
Συγγνώμη αν κάποιους τους στενοχώρησα εδώ μέσα με δηλώσεις μου η σχόλια.
Καληνύχτα σε όλους.
