Έχω ένα γκομενάκι... τρόπος του λέγειςν δηλαδή, θα καταλάβετε γιατί.
Το γνώρισα σε chat σε ένα επαγγελματικό ταξίδι στην Ισπανία προ 2,5 ετών (κοντεύει 3). Ήταν τότε 18 χρονών. Στην αρχή δεν της είχα πει τίποτα περί γυναίκας/παιδιού κτλ. Μιλούσαμε κάνα χρόνο (έχω δεύτερο κινητό το οποίο ΜΟΝΟ εγώ γνωρίζω κι ο κουμπάρος μου! Και by the way... είναι ΝΟΚΙΑ!!!) και επέμενε να συναντηθούμε. Ε, σε κάποια φάση στρώνομαι και της γράφω ένα e-mail "Μωρό μου, το και το". Παρόλα αυτά, συνέχισε να μου μιλάει (δεν το περίμενα) και μετά από κάνα χρόνο βρεθήκαμε. Γαμήσι τρελό στο αμάξι μέσα... έπαθα την πλάκα μου! Συνεχίζουμε να μιλάμε κι έχουμε βρεθεί άλλες 5-6 φορές (μία με γαμήσι πάλι ή άλλη άνευ!). Ξέρει μόνο το όνομά μου (όχι επίθετο) και ΠΕΡΙΠΟΥ τι δουλειά κάνω (δεν ξέρει εταιρία, ξέρει δραστηριότητα). Της έχω ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να της πω ποτέ κι εξάλλου δεν έχει και σημασία. Αντιθέτως ξέρω τα πάντα για αυτή, και το όνομά της και το επίθετό της και που μένει. Δηλώνει ερωτευμένη και τέτοια... τι να πω.
Απλά συνεχίζω να μιλάω μαζί της στο τηλέφωνο και με sms (και mms ;) ) και συναντιόμαστε όποτε μπορώ!!! Ε, αυτή η φάση τραβάει τόσο καιρό τώρα. Το αφήνω έτσι... θα δούμε. Έχει κι αυτή έναν γκόμενο και σπουδάζει Γιάννενα. Όταν τυχαίνει να πηγαίνω προς τα εκεί, την βλέπω.
Αυτά!