Εχει πολυ καιρο που το φιλοσοφω το θεμα. Πλεον ζουμε σε μια κοινωνια που με τη δουλεια τα παιδια τις υποχρεωσεις ,ξεκουραζεσε στις 23:00 το βραδυ . Εχει αλλαξει ολος ο τροπος ζωης. Ο βοσκος στο χωριο ,ο αγροτης στο χωραφι ,μπορει να δουλευαν ολη μερα ,αλλα την ιδια ωρα το μυαλο τους ηρεμουσε, κοιτουσαν τα πρασινα λιβαδια και ονειρευονταν την Γκολφο στην αγκαλια τους. Γενικα το μυαλο τους δεν ηταν υπο συνεχη πιεση .
Αν δεχτουμε οτι εμεις δεν θελουμε να ζουμε ως αγροτες και οτι δεν ειμαστε παμπλουτοι , εχουμε δυο επιλογες. ή πρεπει να κανουμε καθημερινα μια "σιεστα" στον εγκεφαλο (διαλογισμο , σιεστα, προσευχη, βαρεμαρα ) ή πρεπει να δεχτουμε μια τεχνικη βοηθεια , οπως ο αθλητης που κουραζει το σωμα περνει διαφορα χημικα για να αντεξει.
Ακουγεται πολυ περιεργο , αλλα ετσι οπως εχει στηθει η κοινωνια σημερα ή πρεπει συνειδητα να προστατευσεις την ψυχοσυνθεση σου ή θα καταντησεις τρελος. Δειτε ποσο κοινο και συνηθυσμενο ειναι πλεον στη αμερικη ο ψυχολογος. Εχει γινει απαραιτητος γιατι ετσι ειναι ο τροπος ζωης,
