Προς τον νοηματοθέτη:
Εδώ μέσα διαβιούν τα πλέον αξιολύπητα τρολ. Δεν έκανες καλά που ρώτησες, εκτός αν έχεις στομάχι που αντέχει.
Από εμπειρία προσωπική, μπορώ να σου πω ότι η εκτέλεση της εντολής του εισαγγελέα δεν είναι ειρηνική υπόθεση.
Αν ήταν, δε θα χρειαζόταν εισαγγελέας να διατάξει την νοσηλεία, ο ασθενής θα πήγαινε να αναζητήσει ιατρική βοήθεια μόνος του.
Πολλές φορές, επειδή ο άρρωστος δε συνεργάζεται και αμύνεται, οι αστυνομικοί που εκτελούν την εντολή χρησιμοποιούν βία (όχι όπως στις διαδηλώσεις, αλλά γίνεται ένα μπουζούριασμα).
Μετά ο ασθενής οδηγείται σε δημόσιο νοσηλ. ίδρυμα.
Όχι κατ' ανάγκη σε ειδικό τρελάδικο, μπορεί να είναι ψυχ. κλινική γενικού νοσοκομείου (πχ Ευαγγελισμός).
Ο χρόνος της νοσηλείας είναι άδηλος.
Το περιεχόμενο της "θεραπείας" είναι το ίδιο μ' αυτό όλων των υπολοίπων ψυχωσικών περιπτώσεων, δηλ ουσιαστικά η καταστολή του αρρώστου.
Τους έχουν σε ημιληθαργική κατάσταση (ωραίο ανέκδοτο έγραψε κάποιος ειδήμων παραπάνω ότι έχει καταργηθεί η αλοπεριδίνη) και τους μαστουρώνουν, ειδικά τον πρώτο καιρό, εν μέρει και για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο.
Οι νοσηλευτές είναι μεν έμπειροι, αλλά επειδή τα μάτια τους έχουν δει πολλά, έχουν σκληρύνει συναισθηματικά και δεν αστειεύονται καθόλου.
Με δυο λόγια, φάρμακα (που πράγματι έχουν πολλές παρενέργειες), τα οποία ο συγγενής σου θέλει να αποφύγει, εκεί μέσα θα τα πάρει με τη σέσουλα.
Αυτή η νοσηλεία μπορεί χαλαρά να κρατήσει μήνες, ανάλογα με τη βαρύτητα της περίπτωσης (μη φανταστείς ότι θα βγει την άλλη βδομάδα).
Οπωσδήποτε, πρόκειται για πολύ οδυνηρή εμπειρία (στην νοσηλεία αναφέρομαι, όχι στη "σύλληψη").
Όπως έγραψες πιο πάνω, μια απ' τις προϋποθέσεις της εντολής είναι η επιθετικότητα.
Μόνος σου λες ότι δεν τηρείται αυτή η προϋπόθεση.
Τι θα κάνετε λοιπόν;
Θα παρουσιάσετε τα πράγματα παραποιημένα στον εισαγγελέα;
Τελικά, το θέμα σου ποιο είναι;
Το τι θα περάσει ο συγγενής σου ή το αν γι' αυτά που θα υποστεί υπάρχει περίπτωση αργότερα να στραφεί σε βάρος των προσώπων που κίνησαν τη διαδικασία του εισαγγελέα;
