Είχα πει να μην ξαναποστάρω στο θρεντάκι αλλά δεν βαριέσαι! Οι υποσχέσεις (ακόμα και προς τον εαυτό σου) είναι για να αθετούνται!
Λοιπόν κάπως έτσι είναι τα πράγματα επιδημιολογικά. Από το στομάχι δύσκολα μεταδίδονται αρρώστιες διότι υπάρχει άφθονο οξύ στο γαστρικό υγρό. Βέβαια αν η άλλη έχει και κανένα τεράστιο έλκος δωδεκαδακτύλου μπορεί και να καταφέρει να κολλήσει, αλλά δεν θα έκανε βίζιτες θα ήταν στο νοσοκομείο.
Φυσικά όμως και από το στοματοφάρυγγα κολλάει αρκεί να υπάρχει αμυχή. Και (δυστυχώς) η παρουσία του σπέρματος διευκολύνει την μετάδοση αλλά δεν είναι η μοναδική πιθανότητα. Το εναλλακτικό ενδεχόμενο είναι να υπάρχει αμυχή και στον άνδρα. Προφανώς συζητάμε για AIDS και ηπατίτιδες (οι ηπατίτιδες κολλάνε πολύ πιο εύκολα, το AIDS, ευτυχώς αρκετά πιο δύσκολα). Αν βέβαια ανεφερθούμε σε χλαμύδια η μεταδοτικότητα είναι τεράστια, σχεδόν αναπόφευκτη.
Επειδή το βαρύναμε πολύ το θέμα και στο τέλος θα σταματήσουμε να γαμάμε θα θυμηθώ μια φορά που είχα πάρει την Εβίτα με μια φίλη μου μαζί.
Τελείωσα λοιπόν στο στόμα της φίλης μου (πιο πριν βρισκόμουν στον κόλπο της Εβίτας, με προφυλακτικό φυσικά). Η φίλη μου κάνει να το καταπιεί οπότε η Εβίτα λέει ένα παραπονεμένο "Εμένα;!" Και βεβαίως η φίλη μου της προσέφερε γεναιόδωρα την μισή ποσότητα από όση είχε στο στόμα της!
Ωραία είχαμε περάσει...