H καλύτερη ανάλυση που διάβασα για το "Μακεδονικό" και μάλιστα είναι και σχόλιο αναφνώστη, εδώ:
Διαβάστε την αξίζει τον κόπο,
Πραγματικά έχω βαρεθεί να ακούω και να διαβάζω τον τελευταίο καιρό το χιλιοειπωμένο επιχείρημα όσων θεωρούν ότι πρέπει να τελειώνουμε με το σκοπιανό ζήτημα: «Τι νόημα έχει να συνεχίζουμε να αρνούμαστε να παραχωρήσουμε μία σύνθετη ονομασία στα Σκόπια; Η χώρα αυτή έχει αναγνωριστεί ως Μακεδονία από 140 κράτη στον κόσμο, οι πάντες την αποκαλούν Μακεδονία και ακόμη και οι ελληνικές κυβερνήσεις από τη δεκαετία του 1950 την αναγνώριζαν έμμεσα με αυτή την ονομασία όταν ανήκε ακόμα στη Γιουγκοσλαβία. To ίδιο έπραξαν ουσιαστικά και το 1995 με την Ενδιάμεση Συμφωνία οπότε δέχτηκαν να την αποκαλούν ΠΓΔΜ. Τι θα αλλάξει λοιπόν αν βρεθεί τώρα μία λύση με σύνθετη ονομασία; Απλώς η πόρτα που είχε ανοίξει κατά το 1/2 θα ανοίξει κατά τα 3/4. Ο διπλωματικός πόλεμος 25 ετών τελείωσε και ηττηθήκαμε. Ας το αποδεχτούμε και να προχωρήσουμε παρακάτω».
Μα αν είναι έτσι, τότε γιατί οι Σκοπιανοί χτυπάνε κάθε τόσο την πόρτα μας; Τι ζόρι τραβάνε και έρχονται κάθε τόσο στους ηττημένους, να ζητούν διαπραγματεύσεις και να πρέπει να ανεχόμαστε και τα ξινισμένα μούτρα του Νίμιτς ο οποίος τραυλίζει απαράδεκτες θέσεις εναντίον μας; Γιατί δεν πανηγυρίζουν για τη νίκη τους και να μας αφήνουν κι εμάς στον πόνο μας να θρηνούμε για την ήττα μας; Γιατί δεν ασχολούνται με το να κλείσουν εμπορικές και αμυντικές συμφωνίες με τα νησιά Τουβαλού και Φίτζι που τους έχουν αναγνωρίσει ως Μακεδονία, και γιατί δεν επιδιώκουν έστω την καλλιέργεια περαιτέρω σχέσεων με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εξακολουθούν να μην τους έχουν αναγνωρίσει με τη συνταγματική τους ονομασία αλλά που δεν έχουν και κανένα ουσιαστικό πρόβλημα μαζί τους;
«Τα Σκόπια θέλουν να άρουμε το βέτο για να μπουν στο ΝΑΤΟ, αλλά είναι προς το συμφέρον μας να το πράξουμε αυτό για να μην διαμελιστούν από τους Αλβανούς και τους Βούλγαρους», θα πουν οι «ρεαλιστές» συμπατριώτες μας. Εγώ όμως ξέρω ότι ο ηττημένος τρέχει πίσω από τον νικητή και κάνει τεμενάδες, και όχι το αντίστροφο. Εφόσον κατά τους «ρεαλιστές» είμαστε ηττημένοι διπλωματικά από τα Σκόπια, πώς εξηγείται η πρεμούρα τους να θέλουν διαπραγματεύσεις μαζί μας; Άρα καταρρίπτεται ο μύθος ότι η Ελλάδα έχει ηττηθεί και πρέπει να αποδεχτεί τα τετελεσμένα. Αν οι Σκοπιανοί μάς θεωρούσαν ηττημένους, απλώς θα αδιαφορούσαν και θα μας περιγελούσαν. Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα διαθέτει ΟΛΑ τα διαπραγματευτικά ατού στα χέρια της για να στριμώξει τα Σκόπια, αλλά οι ενδοτικές κυβερνήσεις της όχι μόνο αρνούνται να τα χρησιμοποιήσουν αλλά ψάχνουν και τρόπο να τα απεμπολήσουν.
Αλλά ακόμη κι αν μας είχαν νικήσει διπλωματικά οι Σκοπιανοί, από πότε απέκτησαν το δικαίωμα να απαιτούν όχι μόνο να αποδεχτούμε τη διπλωματική ήττα μας αλλά και να τους αγαπάμε κιόλας; Γιατί θα πρέπει εμείς να σπεύσουμε να τους προστατεύσουμε από αυτούς που τους απειλούν, όταν οι ίδιοι μας εμπαίζουν και τηρούν εχθρική στάση απέναντί μας; Πάσχουμε όλοι οι Έλληνες ομαδικά από το Σύνδρομο της Στοκχόλμης και θα πρέπει να συμπαραστεκόμαστε σε αυτούς που πλαστογραφούν την Ιστορία μας, που διεκδικούν εδάφη μας και που τάσσονται πάντα με τους εχθρούς μας ενάντια στα συμφέροντά μας; Είσαστε με τα καλά σας; Υπάρχει πουθενά στον κόσμο άλλο προηγούμενο χώρας που να αντιμετωπίζει τον εχθρό της ή τον εκβιαστή της με συμπάθεια και κατανόηση και να έχει κύριο μέλημά της την ασφάλειά του;
Η αλήθεια είναι ότι οι Σκοπιανοί δεν θέλουν από εμάς μόνο να τους ανοίξουμε την πόρτα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, αλλά απαιτούν ουσιαστικά την παράδοσή μας. Δεν ζητούν από εμάς μόνο να τους εκχωρήσουμε ένα όνομα. Για τους Σκοπιανούς το όνομα «Μακεδονία» αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου «πακέτου» αμφισβήτησης της ελληνικής ιστορικής συνέχειας, της ελληνικής εθνικής ταυτότητας και της ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας. Ζητούν ουσιαστικά να συνθηκολογήσει η Ελλάδα και να τους παραχωρήσει το δικαίωμα να αποκαλούνται Μακεδόνες αναγνωρίζοντας και επίσημα όχι μόνο την ήττα της, αλλά και ότι είχε άδικο που επέμενε τόσο καιρό να τους στερεί αυτό το δικαίωμα. Στην πραγματικότητα δεν θέλουν να διαπραγματευτούν τίποτα μαζί μας, αλλά απλώς να μας υπαγορεύσουν (μέσω του όποιου Νίμιτς) τους όρους παράδοσης, όπως τους υπαγόρευσε ο Χίτλερ στους ηττημένους Γάλλους μέσα στο βαγόνι του στρατάρχη Φος στο δάσος της Κομπιένης το 1940. Μόνο που μετά δεν θα ακολουθήσει η παρέλαση του σκοπιανού στρατού στους δρόμους της Αθήνας, αλλά η παρέλαση των Σκοπιανών διπλωματών σε όλη την υφήλιο όπου θα ανεμίζουν τη συμφωνία που υπογράψαμε και θα διαλαλούν πως ό,τι έγραφαν τα ιστορικά βιβλία τόσα χρόνια για τη Μακεδονία ήταν όλα ψέματα, και ότι αυτοί είναι οι γνήσιοι Μακεδόνες και με την αναγνώριση της Ελλάδας πλέον: «Ορίστε, ακόμη και οι ίδιοι οι Έλληνες μας αναγνώρισαν ως Μακεδόνες, και παραδέχονται ότι άλλο πράγμα είναι η Ελλάδα και άλλο η Μακεδονία, άλλο πράγμα οι Έλληνες και άλλο οι Μακεδόνες, άλλο η ελληνική γλώσσα και άλλο η μακεδονική. Τελικά αποδείχτηκε ότι εμείς είχαμε δίκιο τόσα χρόνια κι αυτοί άδικο, και επιτέλους το ομολόγησαν. Η αλήθεια πάντα υπερισχύει».
Όσοι αφελείς πιστεύουν ότι με την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας θα τελειώσει το πρόβλημα και όλα θα είναι μια χαρά μετά με τους Σκοπιανούς, είναι βαθειά νυχτωμένοι. Μέχρι τώρα οι σχέσεις μας μαζί τους υπήρξαν σχετικά αρμονικές διότι εκκρεμούσε το θέμα της ονομασίας, και προσπαθούσαν να μας ξεγελάσουν με δήθεν συγκαταβατικές συμπεριφορές – οι οποίες ουσιαστικά είναι «κουτόχορτο» όπως είπε και ο Μίκης Θεοδωράκης στο συλλαλητήριο της Αθήνας. Από τη στιγμή όμως που θα συνθηκολογήσουμε και θα τους αποθρασύνουμε με την ανέλπιστη επιτυχία τους, τίποτα δεν αποκλείει η επιθετική στάση τους απέναντί μας να προσλάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Ενδεχόμενη αποδοχή από πλευράς της Ελλάδας του όρου «Μακεδονία» στο όνομα των Σκοπίων συνεπάγεται ξεκάθαρα αναγνώριση της μη ελληνικότητας της αρχαίας Μακεδονίας. Επομένως ο κατήφορος του εθνικού μας εξευτελισμού δεν θα έχει τέλος και μπροστά του ο διασυρμός μας εξαιτίας της οικονομικής χρεοκοπίας θα φαντάζει ως ευχάριστη ανάμνηση.
Δεν είναι τυχαίο ότι χθες ο Ερντογάν δήλωσε δημοσίως πως «για εμάς Άγκυρα και Σκόπια δεν έχουν καμία διαφορά, δεν πρόκειται να αφήσουμε τους αδελφούς μας μόνους και θα είμαστε πάντα μαζί τους» συμπληρώνοντας επίσης με νόημα ότι «η Τουρκία θα βρίσκεται πάντοτε στο πλευρό της "Μακεδονίας" και δεν θα επιτρέψει να αλλάξει όνομα». Πώς σκοπεύει άραγε η Τουρκία να μην επιτρέψει την αλλαγή του ονόματος των Σκοπίων και, κυρίως, ΓΙΑΤΙ επιδιώκει ανοικτά κάτι τέτοιο; Για να ωφελήσει την Ελλάδα; Όχι βέβαια, αλλά διότι γνωρίζει ότι η καπηλεία του ονόματος της Μακεδονίας από τους Σκοπιανούς ντροπιάζει και εξευτελίζει τη χώρα μας, και οτιδήποτε βλάπτει την Ελλάδα είναι καλό για τον Τούρκο. Πόσο πιο κατάμουτρα και ωμά θα πρέπει να μας μιλήσουν οι άσπονδοι εχθροί μας για να ξυπνήσουμε και να αντιληφθούμε τι συμβαίνει γύρω μας; Αν η ελληνική κυβέρνηση είχε στοιχειώδη αξιοπρέπεια και φιλότιμο θα έπρεπε να αντιδράσει ΑΜΕΣΑ στη δήλωση Ερντογάν εκδίδοντας επίσημη ανακοίνωση υπέρ του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των Κούρδων και να δηλώσει ότι η Ελλάδα θα βρίσκεται πάντα στο πλευρό τους. Αυτό θα έκανε μία σοβαρή χώρα όπως π.χ. το Ισραήλ, που δεν θέλει να έχει ρόλο μόνιμου καρπαζοεισπράκτορα. Αλλά τι να περιμένει κανείς από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που θεωρούν ότι είναι τάχα προς το συμφέρον της Ελλάδας να βάλει τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ. Δεν μας φτάνει η Τουρκία που είναι ολοφάνερος εχθρός μας μέσα στη Συμμαχία, πρέπει να βάλουμε σώνει και καλά και τον Βαλκάνιο δορυφόρο της. Βάζουμε μόνοι μας τα χέρια μας και βγάζουμε τα μάτια μας.
Την επαύριο της συμφωνίας, οι Σκοπιανοί θα φροντίσουν να μας κάνουν τη ζωή κόλαση. Όπως ακριβώς δεν περνάει ούτε μέρα που «συμμαχικά» τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη να μην παραβιάσουν τον εναέριο χώρο μας, έτσι δεν θα περνάει ούτε μέρα που οι Σκοπιανοί να μην βρίσκουν κάτι για να μας πικάρουν και να μας προσβάλουν, με την καθοδήγηση και ενθάρρυνση προφανέστατα του μουσουλμάνου «αδελφού» τους. Έχουν αποδείξει επανειλημμένα ότι δεν διστάζουν να ανεβάσουν το θράσος τους και τη γελοιότητα της παραχάραξης της Ιστορίας σε απίστευτα ύψη. Στα ταξιδιωτικά τους φυλλάδια θα λένε στους τουρίστες: «Ελάτε στη χώρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου για να γευτείτε την τοπική κουζίνα, να ζήσετε τη φιλοξενία των απογόνων του και να ακούσετε να ομιλείται η γλώσσα του!». Δεν θα περάσει πολύς καιρός που θα προπαγανδίζουν ότι οι αρχαιολογικοί χώροι στη Βεργίνα και στην Πέλλα (αλλά και όπου αλλού υπάρχουν στη Μακεδονία) τυγχάνουν παράνομα τουριστικής εκμετάλλευσης από τους Έλληνες, οι οποίοι έχουν αποδεχτεί ουσιαστικά με την υπογραφή τους ότι αυτές οι τοποθεσίες δεν ανήκουν στους ίδιους αλλά στον «μακεδονικό» λαό. Το ότι η μόνη γλώσσα που υπάρχει στα αρχαία μακεδονικά ευρήματα είναι η ελληνική, θα απορρίπτεται ως λεπτομέρεια άνευ σημασίας αφού οι Σκοπιανοί ιστορικοί πιστεύουν ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες μιλούσαν το δικό τους γλωσσικό ιδίωμα και απλώς δεν έχει τύχει να βρεθεί ακόμα πουθενά έστω και ένα γραπτό ίχνος του. Δεν αποκλείω να φτάσουν στο σημείο να αξιώσουν να αλλάξουμε τις πινακίδες στη Βεργίνα και στην Πέλλα και αντί οι πληροφορίες να αναγράφονται στα ελληνικά και τα αγγλικά όπως σήμερα, να προστεθούν και τα «μακεδονικά», αφού θα τα έχουμε αναγνωρίσει επισήμως ως τέτοια. Το μόνο όριο στις απαιτήσεις τους θα είναι πλέον αυτό που θα βάζει η φαντασία τους. Μετά από λίγα χρόνια που θα ξεθαρρέψουν ακόμη περισσότερο από τον δικό μας ενδοτισμό, θα αξιώσουν να αφαιρέσει η Ελλάδα κάθε ονομασία με τον όρο «Μακεδονία» από δικά της τοπωνύμια, δημόσιες υπηρεσίες ή προϊόντα, με τη δικαιολογία ότι υποκρύπτει αλυτρωτικές διαθέσεις σε βάρος τους και δεν θα τους κρατήσει η ντροπή να ζητήσουν τον επαναπατρισμό των μακεδονικών αρχαιοτήτων στα Σκόπια, όπως ακριβώς εμείς ζητάμε από τη Βρετανία να επιστρέψουν στην Ελλάδα τα Μάρμαρα του Παρθενώνα που έκλεψε ο Έλγιν.
«Ωραία, και ποια πρέπει να είναι τότε η στάση της Ελλάδας στο εξής έναντι των Σκοπίων; Να μπουκάρουμε με τα τανκς και να τα προσαρτήσουμε; Κανείς δεν μπορεί να αναγκάσει έναν λαό να αυτοπροσδιορίζεται με άλλον τρόπο από αυτόν που επιθυμεί ο ίδιος», θα πουν πάλι οι «ρεαλιστές». Πρώτον, θα τους θυμίσω ότι εκτός από τον πόλεμο και τη διαπραγμάτευση υπάρχουν και πολλές άλλες μορφές άσκησης πίεσης, οι οποίες μάλιστα αποδεδειγμένα αποδίδουν. Η μόνη παραχώρηση που έκαναν μέχρι τώρα απέναντί μας τα Σκόπια στα 25 χρόνια της ύπαρξής τους ήταν η αλλαγή της σημαίας τους και η αφαίρεση του «ήλιου της Βεργίνας» - αυτό όμως συνέβη έπειτα από ένα εμπορικό εμπάργκο 19 μηνών που τους επέβαλε ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1994-95. Δεύτερον, ποιος είπε ότι όλα τα διεθνή προβλήματα έχουν λύση, και μάλιστα εντός καθορισμένου χρονικού πλαισίου; Πολλές φορές η λύση ενός πολύπλοκου ζητήματος που άπτεται σοβαρών κυριαρχικών δικαιωμάτων απλώς δεν υπάρχει ή θα αφεθεί να προκύψει από τυχαίους ευνοϊκούς παράγοντες στο απώτατο μέλλον. Το Ισραήλ, για παράδειγμα, έχει το παλαιστινιακό πρόβλημα άλυτο όσο περίπου καιρό διαρκεί και το σκοπιανό, από το 1948, αλλά ούτε να το λύσει βιάζεται, ούτε έχει καμία καούρα να απεμπολήσει τα συμφέροντά του για χάρη των Παλαιστινίων είτε έχει δίκιο, είτε άδικο. Η Κίνα που έχει κι αυτή άλυτο το πρόβλημα με την Ταϊβάν από το 1949 έχει απειλήσει ανοικτά με casus belli τη μικρότερη χώρα σε περίπτωση που ανακηρύξει επίσημα την ανεξαρτησία της. Ούτε οι Ισραηλινοί, ούτε οι Κινέζοι, διανοήθηκαν ποτέ να πουν «πολλά χρόνια έχει κρατήσει το πρόβλημα με τη μικρότερη χώρα, ας κάνουμε μερικές παραχωρήσεις σε ζωτικά εθνικά μας συμφέροντα για να το λύσουμε». Παραμένουν απλώς ανυποχώρητοι στις θέσεις τους.
Επομένως και η Ελλάδα θα πρέπει απλούστατα να καταστήσει σαφέστατο ότι είναι διατεθειμένη να παραχωρήσει το όνομα της Μακεδονίας μόνο την ημέρα που θα ανατείλει ο ήλιος από τη Δύση, και ότι δεν πρόκειται να τους αναγνωρίσει με αυτό το συνθετικό ακόμη κι αν τους αναγνωρίσουν όλες οι άλλες χώρες του κόσμου ή ακόμα και οι εξωγήινοι από άλλους γαλαξίες. Να ξεκαθαρίσει επίσης στους Σκοπιανούς πως για όσο καιρό επιμένουν να σφετερίζονται μία εθνική ταυτότητα που δεν τους ανήκει, θα θεωρούνται εχθρική χώρα και θα τηρούμε ανάλογη στάση απέναντί τους. Επομένως η Ελλάδα θα μπλοκάρει σταθερά και πάντα την ένταξή τους σε οποιονδήποτε διεθνή οργανισμό είναι η ίδια μέλος (όπως κάνει η Τουρκία για την Κυπριακή Δημοκρατία), και θα πράττει το παν για τη διεθνή απομόνωσή τους μέχρι να διαλυθούν και να μην έχει μείνει ούτε η σκόνη τους. Η ΜΟΝΗ περίπτωση που θα δεχτούμε να ξανακαθίσουμε μαζί τους σε τραπέζι διαπραγματεύσεων θα είναι όταν θα έχουν αποποιηθεί εκ των προτέρων την ονομασία της Μακεδονίας.
Μέχρι να γίνει όμως αυτό δεν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε ούτε χιλιοστό πίσω στα εθνικά δίκαιά μας. Το πώς θα προφυλαχθούν οι Σκοπιανοί από τους γείτονές τους είναι πρόβλημά τους και ουδόλως μας απασχολεί. Εφόσον δεν θέλουν ειλικρινά τη φιλία της Ελλάδας, αλλά μόνο να μας ταπεινώσουν και να μας εξευτελίσουν, όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν. Η θέση μας προς τους Σκοπιανούς θα πρέπει να είναι αυστηρή και ξεκάθαρη: «Αφού επιμένετε στον σφετερισμό και την πλαστογράφηση της Ιστορίας, φάτε Μακεδονισμό, βαφτιστείτε όλοι Αλέξανδροι και Ολυμπιάδες, φορέστε κράνος και πανοπλία, κρατείστε από μία σάρισσα, αλλά μην ξαναχτυπήσετε ποτέ την πόρτα μας για κανέναν λόγο. Σας το δηλώνουμε από τώρα ότι δεν θα μας βρείτε ποτέ και σε τίποτα συμπαραστάτες, αλλά ΠΑΝΤΑ αντιπάλους. Αν τυχόν χρειαστείτε βοήθεια και συμπαράσταση να αποτανθείτε στους Αλβανούς και Βούλγαρους γείτονές σας ή στα άλλα κράτη της πρώην Γιουγκοσλαβίας με τα οποία συνυπήρξατε αρμονικά ως συμπατριώτες επί τόσες δεκαετίες και τα οποία σας βάφτισαν εξάλλου “Μακεδόνες”. Άλλωστε τι σόι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου θέλετε να λέγεστε όταν μασάτε από τις απειλές των Αλβανών και των Βουλγάρων; Σε κάθε περίπτωση πάντως την Ελλάδα ξεχάστε την, ή για να σας το πούμε σε μία λιγότερο κομψή και διπλωματική γλώσσα, άντε [***] και ξεφορτωθείτε μας διότι αρκετά ασχοληθήκαμε μαζί σας»
