ΚΑΤΥΝ
Ο Αναστάσης Γκίκας είναι Δρ. Πολιτικών Επιστημών, συνεργάτης του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ
ο ριζ(τσ)ος και οι αλλοι
Μια πανέξυπνη δολιοφθορά, που προήλθε από το έντονο πνεύμα και τις συνεχείς κατάρες του Γκίκα, του Μαϊλη και λοιπών νεοφώτιστων Πολ-Ποτικών του Περισσού. Οι νέοι αυτοί μαθητευόμενοι -αλλά αποτελεσματικότατοι- μαγοι, πιστεύουν ότι υπάρχει μια διεθνής συνομωσία στην οποία συμμετέχουν και τα σοβιετικά αρχεία για να σπιλωθεί το όνομα του Μεγάλου, του Μοναδικού, του Πατέρα των Λαών, του Τιμονιέρη και Οδηγού…… Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς ΣΤΑΛΙΝ.
Μια πρώτη παρατήρηση εδώ είναι ότι, με όλη τη σημασία του, το Κατίν αντιπροσωπεύει ένα μικρό κλάσμα από τα εγκλήματα και τις εκατόμβες του σταλινισμού. Τα εγκλήματα αυτά –αρκετά ετερογενή και ποικίλα– περιλαμβάνουν εκατομμύρια κομμουνιστές και αθώους πολίτες, θύματα του λιμού του 1932-33, των εκκαθαρίσεων και εκτοπίσεων μετά τις Δίκες της Μόσχας κ.ά.
Καταλαβαίνουν άραγε στο Ριζοσπάστη από τι γκαιμπελίσκους και φασιστοειδή πιάνονται, στην προσπάθειά τους να νεκραναστήσουν τον Στάλιν; Κι αυτό δεν είναι τυχαίο, αφού ένα τέτοιο έργο μόνο από γκαιμπελίσκους μπορεί να εκπληρωθεί.
Οµως όταν ανέβηκε στην εξουσία ο Βλαντίµιρ Πούτιν, το 2000, οι ρωσικές αρχές ξανάρχισαν να υπεκφεύγουν. Στις 7 Απριλίου 2010, ηµέρα της 70ής επετείου της σφαγής, µπροστά στο Μνηµείο του Κατίν στο Σµολένσκ και έχοντας δίπλα του τον πολωνό πρωθυπουργό Ντόναλντ Τουσκ, ο Πούτιν υποκλίθηκε αναγνωρίζοντας τον πόνο των οικογενειών των θυµάτων, χωρίς όµως να αναφέρει το όνοµα του Στάλιν (αρκέστηκε να κατονοµάσει τον Λαβρέντι Μπέρια, τον αρχηγό της NKVD, της σοβιετικής µυστικής αστυνοµίας).
Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Φραγκλίνος Ντελάνο Ρούσβελτ, «έκανε τα στραβά μάτια» για να μην εξοργίσει τον εν καιρώ πολέμου σύμμαχό του, Ιωσήφ Στάλιν. Ο Ρούσβελτ φέρεται να γνώριζε την αλήθεια, αλλά να επέλεξε να μην αμφισβητήσει την εκδοχή των γεγονότων από τον ίδιο τον Στάλιν (ότι δήθεν ήταν ένα έγκλημα των ναζιστών), τον οποίο είχε ανάγκη για να αντιμετωπίσει τις δυνάμεις του Άξονα.
από τις τραγικές σελίδες της ευρωπαϊκής ιστορίας στα προεόρτια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, υπήρξε η σφαγή των 14.736 Πολωνών αξιωματικών τον Μάρτιο του '40 στο Κατίν, που βρισκόταν τότε εντός των σοβιετικών ορίων, 500 χλμ από τα πολωνικά σύνορα. Η σφαγή έγινε μετά από εισήγηση του Λαβρέντι Μπέρια, συζήτηση στην Κ.Ε. του ΠΚΚ-μπ. (που αργότερα θα ονομαστεί ΚΚΣΕ) και έγκριση του Στάλιν. Να σημειώσουμε ότι ο Μπέρια ήταν ο κύριος υπαίτιος της μαζικής εκτόπισης των Ελλήνων του Καυκάσου το 1949 στις στέπες της Κεντρικής Ασίας.
Με βάση τη διαπίστωση ότι ο υπεύθυνος της σφαγής ήταν η σοβιετική ηγεσία, η Ρωσική Ομοσπονδία ζήτησε και επισήμως συγγνώμη από την Πολωνία.
Τον Απρίλιο του 2010 με εντολή του Ρώσου προέδρου Ντμίτρι Μεντβιέντεφ τα ρωσικά Κρατικά Αρχεία έδωσαν στη δημοσιότητα επτά από τα σημαντικότερα έγγραφα, που επιβεβαιώνουν τις αποφάσεις σοβιετικών οργάνων εξουσίας για την πραγματοποίηση της ονομαζόμενης «σφαγής του Κατίν».
Το Νοέμβριο του 2010 ρωσική Κάτω Βουλή (Δούμα) εξέδωσε ψήφισμα με το οποίο αναγνώριζε τη σφαγή χιλιάδων Πολωνών στρατιωτικών από τη σοβιετική μυστική αστυνομία στο Κατίν ως έγκλημα που διέταξε ο Ιωσήφ Στάλιν. Στην απόφαση αναφέρονται τα εξής: