Αυτό ισχύει γενικώς όπου υπάρχει φαι. Φούρνοι, ζαχαροπλαστεία, ταβέρνες κτλ. Έχω δουλέψει σε φούρνο που το αφεντικό με τον τρόπο του σου έλεγε ότι δεν θα πετάξεις τίποτα. Άνοιγες ένα δοχείο βούτυρο και μόλις έφτανε στο τέλος, ερχόταν
και με μαχαίρι σερβιρίσματος μάζευε ακόμα και τα ίχνη βουτύρου από το καπάκι. Δεν τον θυμάμαι να πετάει ούτε και το αλεύρι που σκονίζαμε την πλασταρια για να μην κολλάει το ζυμάρι. Κι αυτό ακόμα το μαζευε με βουρτσακι και πιατάκι. Αν έχεις φάει τα παλιά τα σταφιδοψωμα που ήταν φοβερά, ο λόγος ήταν εκτός του ότι ήταν καλύτερα τα υλικά τότε, είχαν μέσα τα πάντα από όλα τα ζυμάρια. Τσουρέκι, κουλούρι γλυκό, άρτο εκκλησίας, ψωμί κτλ.