Εκπληκτική ταινία.
Ο Κιούμπρικ πάντα πρωτοπόρος (σε ότι είδους ταινίες και αν έκανε).
Τώρα βέβαια φίλε, δε καταλαωαίνω ποιούς εννοείς ότι μας έβγαλαν έξω από τις σπηλιές...
Νομίζω ότι ακόμα και ο Κιούμπρικ δε το απαντάει αυτό το ερώτημα στην ταινία του. Σε αφήνει να βάλεις εσύ ό,τι νομίζεις στη θέση αυτού του μαύρου μονόλιθου.
Η παράθεση που έβαλες ήταν ένα κομμάτι μιας πιο ολοκληρωμένης απάντησης, πάνω στο θέμα του πολέμου, της σημασίας του στις ανθρώπινες κοινωνίες και την αντιμετώπιση του.
Ο άνθρωπος βγήκε από τις σπηλιές, και κατά τον Άρθουρ Κλαρκ (συγγραφέα του βιβλίου), όταν μπόρεσε να ελέγξει το περιβάλλον του.
Και το περιβάλλον του το έλεγξε όταν μπόρεσε να του επιβληθεί ... και του επιβλήθηκε όταν "τυχαία" χρησιμοποιήσε ένα όπλο
αλλά κατανόησε ως έλλογο ον ότι τώρα έστω και κατά τύχη κάτι διαφορετικό συνέβη...
Δεν το πήγε στο φεγγάρι η καλλιέγεια λουλουδιών, η βία τον πήγε ... ακόμα και αυτό το ίντερνετ στρατιωτική εφαρμογή ήταν αρχικά.
Τώρα πλέον το (ξανα)συνειδητοποιήσαμε για τα καλά, για αυτό και έχει έρθει στο προσκήνιο ο Ηράκλειτος ενώ ο Πλάτωνας πάει άπατος...
Δευν υπάρχουν Ιδέες και λουλούδια, υπάρχει μόνο πόλεμος που είναι ο πατέρας των πάντων...
«… Το δόρυ, το τόξο, το πυροβόλο όπλο και τελικά ο τηλεκατευθυνόμενος πύραυλος του είχαν δώσει όπλα άπειρης εμβέλειας και σχεδόν άπειρης ισχύος.
Χωρίς αυτά τα όπλα, παρ’ ότι συχνά τα χρησιμοποιούσε συχνά ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό, ο Άνθρωπος δεν θα κατακτούσε τον κόσμο του. Σε αυτά είχε βάλει την καρδιά του και την ψυχή του κι επί αμέτρητους αιώνες το είχαν υπηρετήσει καλά.
Τώρα όμως, όσο υπάρχουν αυτά, ο χρόνος του τελειώνει γρήγορα…»
Sir Arthur C. Clarke (1917-2008)
2001: Οδύσσεια του Διαστήματος
Κεφ.6, Ανάδυση του Ανθρώπου
