Οι αερομαχίες του αύριο θα κερδίζονται ήδη στο BVR (beyond-visual-range) στάδιο. Όταν ο άλλος μπορεί να σε δει 100 χιλιόμετρα πριν τον δεις εσύ και να σου εκτοξεύσει 2 πυραύλους (ποτέ δεν εκτοξεύεται ένας μόνο πύραυλος σε απόπειρα κατάρριψης) η αερομαχία έχει κριθεί πριν καν συναντηθείτε. Η αξία μιας WVR (within-visual-range) αερομαχίας θα είναι περιορισμένη αλλά ακόμα κι αν καταστεί αναπόφευκτη, το σύστημα DAS των αμερικάνικων μαχητικών αλλά και η συνοδεία του σχηματισμού από ευέλικτα dogfighters 4ης++ γενιάς, κάνουν τα πράγματα πολύ δύσκολα.
Τώρα μια WVR αερομαχία εξαρτάται από την εμπειρία του πιλότου, το maneuverability του αεροσκάφους, την ευστοχία των WVR πυραύλων, την αποτελεσματικότητα των αντίμετρων (flares) κλπ. Επειδή το θέμα που έθεσες αφορούσε τα περιστροφικά ακροφύσια μεταβλητής διεύθυνσης ώσης, παράγοντας που επηρεάζει το maneuverability του αεροσκάφους, θέλω να πω 2-3 πιο τεχνικά πράγματα επί του θέματος, όσο μου επιτρέπουν οι ελλιπείς γνώσεις μου:
To maneuverability του αεροσκάφους είναι καίριας σημασίας για την έκβαση μιας WVR αερομαχίας. Πράγματι τα jets με ακροφύσια μεταβλητής διεύθυνσης ώσης έχουν ένα προβάδισμα σε maneuverability ΑΛΛΑ 1ον) το πόσο μεγάλο ή μικρό είναι αυτό το προβάδισμα εξαρτάται και από άλλους παράγοντες όπως η αεροδυναμικός σχεδιασμός, η ταχύτητα του αεροσκάφους, το βάρος του, το υψόμετρο (πυκνότητα αέρα) κ.α και 2ον) υπάρχουν αεροδυναμικά σχέδια άλλων αεροσκαφών που εξισορροπούν αυτό το προβάδισμα.
Τα αεροσκάφη με τέτοια ακροφύσια είναι μοναδικά στην εκτέλεση ελιγμών χαμηλής ταχύτητας όπως η Cobra ή το J-turn, γι' αυτό και είναι τα πιο εντυπωσιακά σε air shows. Στις υψηλές ταχύτητες αερομαχίας ωστόσο το πλεονέκτημά τους αυτό σχεδόν εξανεμίζεται. Ένα μαχητικό όταν εκτελεί στροφή δημιουργεί μια μεγαλύτερη γωνία ανέμεσα στη ροή αέρα και στην επιφάνεια του αεροσκάφους. Πρόκειται για τη γωνία alpha ή angle of attack (ΑοΑ) όπως λένε στην αεροδυναμική.
www.imagebam.com/image/39d46f270435361]
[/URL]
Τα περιστροφικά ακροφύσια πράγματι παρέχουν τη δυνατότητα για μεγαλύτερη γωνία alpha ωστόσο έχει αποδειχθεί ότι τις ίδιες ή και μεγαλύτερες τιμές μπορούν να επιτύχουν και αεροσκάφη χωρίς τέτοια ακροφύσια αλλά με delta-wing αεροδυναμικό σχεδιασμό και close-coupled canards όπως το Rafale και το Gripen. Το F-22 για παράδειγμα που θεωρείται ότι έχει την πιο προηγμένη τεχνολογία περιστροφικών ακροφυσίων επιτυγχάνει AoA 60 μοιρών ενώ το Rafale και το Gripen ξεπερνούν τις 100 μοίρες. Όσον αφορά το sustained turn rate (δηλαδή το ρυθμό παρατεταμένης στροφής που μας δείχνει πόσο "κλειστή" στροφή μπορεί να εκτελέσει ένα αεροσκάφος για ένα εκτεταμένο χρονικό διάστημα και άρα πόσο ευέλικτο είναι) το Rafale με το συγκεκριμένο αεροδυναμικό σχεδιασμό του πετυχαίνει τιμή 26,25 deg/s ή R=1340 ft (σε sea level) ενώ το Su-35 με τα περιστροφικά ακροφύσια γύρω στο 23 deg/s (ανεπίσημα στοιχεία καθώς οι Ρώσοι έχουν χαρακτηρίσει διαβαθμισμένες αυτές τις πληροφορίες και δεν τις αποκαλύπτουν). Το Rafale (όπως και το Eurofighter) εμφανίζει καλύτερες τιμές και σε έναν άλλο καθοριστικό για το maneuverability δείκτη, το wing loading, καθώς με 50% καύσιμο και 6 a2a πυραύλους έχει τιμή 276kg/τ.μ όταν το F-22 με την ίδια φόρτωση έχει 313,5kg/τ.μ και το Su-35 πάνω από 324kg/τ.μ. Πέραν αυτών έχει αποδειχθεί ότι η close-coupled-canard configuration δημιουργεί μικρότερη οπισθέλκουσα κατά την εκτέλεση κλειστής στροφής σε σχέση με ένα TVC αεροσκάφος επιτυγχάνοντας την ίδια άντωση με μικρότερη γωνία alpha και άρα μικρότερη κατανάλωση καυσίμου, παράγοντας που έχει αποδειχθεί καθοριστικός σε πραγματικές αερομαχίες στο παρελθόν. Γι' αυτό ίσως και στην άσκηση του Ντουμπάι το 2009 από όπου και το βίντεο που πόσταρα στην προηγούμενη σελίδα φαίνεται ένα Rafale να καταδιώκει για πολλά δευτερόλεπτα ένα F-22 και τελικά να το καταρρίπτει εικονικά.
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι τα αεροσκάφη με thrust vectoring nozzles είναι πιο αποτελεσματικά σε πολύ χαμηλές ταχύτητες (<150 knots) και σε πολύ μεγάλα υψόμετρα (>12 Km) όπου οι επιφάνεια πτήσης είναι λιγότερο αποτελεσματική για την άντωση. Καθώς όμως η συντριπτική πλειοψηφία των WVR dogfights γίνεται σε υψόμετρο μεταξύ 1.500 και 10.000 μέτρων και σε τουλάχιστον transonic ταχύτητες (δηλαδή +1150km/h) τα πλεονεκτήματα αυτά είναι χωρίς σοβαρό αντίκρυσμα. Τέλος σε ελιγμούς που απαιτούν μεγάλη γωνία alpha, η "extra" άντωση που απαιτείται παρέχεται στο F-22 μέσω LEX, στο Gripen μέσω close-coupled canards, eνώ το Rafale είναι το μόνο αεροσκάφος που έχει και τα δύο, LEX και close-coupled carard configuration (το Eurofighter ως long-coupled canard λύνει το πρόβλημα με τη δίνη που δημιουργείται πλευρικά της ατράκτου).
Για όλους αυτούς του λόγους που εξέθεσα παραπάνω θεωρώ ότι ΣΗΜΕΡΑ μπορεί τα ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ κορυφαία και πιο εντυπωσιακά σε maneuverability αεροσκάφη να είναι το F-22 Raptor και το Su-35ΒΜ (μένει να δούμε και το PAK-FA) αλλά το ΜΟΝΑΔΙΚΟ που μπορεί να τα κοιτάξει στα μάτια, ακόμα και να τα νικήσει σε WVR αερομαχία "κανονικών συνθηκών" ταχύτητας και υψομέτρου είναι το Rafale. Ακόμα κι αν κάποιοι "γνώστες" το αποκάλεσαν το χειρότερο όλων.
Καλή η μαλακία σου. Το έψαξες πολύ και μπράβο σου αλλά πρέπει να καταλαβαίνεις και τι διαβάζεις αλλίως γίνεσαι έρμαιο του ενός και του άλλου.
Λοιπόν για ένα
δεδομένο αεροπλάνο το Δ-γουίνγκ δίνει τη μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής τις χαμηλότερες επιφανειακες πιέσεις.
Για να στρίψεις χρειάζεται πολύ απλοικά να παράσχεις μια δύναμη στρέψης. Όπως ο ίδιος έγραψες για τα ραφάλ, το
φ22 και το σου35 τα μεγέθη είναι παραπλήσια σε επιφανειακές πιέσεις τώρα πρέπει να αρθροίσεις τις επιφανειακές πίεσεις
και τα τις πολλαπλασιάσεις με τη συνολική επιφάνεια για να βρεις την συνολική δύναμη.
Εξαιρετικά απλοποιημένα τώρα αυτό.
Για δες τώρα ποιός λές παράγει περισσότερη δύναμή; Ποιανού φτερά σου φαίνονται μεγαλύτερα; Ποιό αεροπλάνο σου φαίνεται πιο σταθερό;
Λες να στρίβουν το ίδιο στην εθνική ένα σμαρτάκι με μία μερσεντές; Ναί είναι τόσο απλό τόσο στοιχειώδες.
http://[URL unfurl="true"]www.aviatia.net/wp-content/uploads/2011/10/Lrafale-vs-su-35.jpg[/img[/URL]]
Τώρα κατάλαβες γιατι όλα τα μικρά αεροσκάφη είναι Δ-γουίνγκ , τουλάχιστον να κερδίζουν ευελιξία στις ΧΑΜΗΛΕΣ ταχύτητες γιατί ψηλά είναι έτσι και αλλιώς χαμένα από χέρι
επειδή.....το μέγεθος μετράει.
Άλλη μια φώτο για να το εμπεδώσεις
[img]http://[URL unfurl="true"]www.aviatia.net/wp-content/uploads/2011/10/eurofighter-vs-F-15-E-STRIKE.jpg[/img[/URL]]
[b]Ξέρεις τα σου27 και τα φ15 είναι καθαρόαιμα ντογκφιχτερς που φτίαχτηκαν με αυτό το σκοπό![/b] Τα άλλα είναι μούλτιρολς σα τα φ16.
Κατάλαβες τώρα γιατί σου είπα ότι αυτά είναι ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ με το φ16 ενώ το ραφάλ το εφ το γκρίπεν κτλ δεν είναι;
Λες να μπορούν τα μούλτιρολς να χτυπήσουν τους φάιτερς στο στοιχείο τους :jerking: Σε ποιό ακριβώς γαλαξία γίνονται αυτά :2funny: :2funny:
Βέβαια όταν είσαι τέρας σα τα αμερικάνικα και κυρίως τα ρωσικά κτήνη στις χαμηλές ταχύτητες είσαι πτώμα.
Αν όμως έχεις την τεχνολογια να βάλλεις πάνω τράστ βέκτορινγκ θερίζεις και χαμηλά. γουιν γουιν δηλαδή.
Αφού λοιπόν θες να ενημερωθείς, και να δείξεις και στους άλλους το φως το αληθινό :jerking:, για δες από πότε φτίαχνουν ρώσοι και αμερικάνοι αεροσκάφοι με Δ γουίνγκ;
Τι μειονεκτήματα έχουν τα Δ γουίνγκ και τα σταμάτησαν; Γιατί επιχείρησαν να λύσουν το πρόβλημα με πτερύγια μεταβλητής κλίσης και μεγαλώνοντας τισ διαστάσεις;
Γιατί αυξάνουν συνέχεια τις διαστάσεις και κατέργησαν τα μεταβλητής κλίσης πτερύγια ξεκινόντας ταυτόχρονα και το τραστ βέκτορινγκ;
Γιατί πειραματίστηκαν την ίδια εποχή με πτερύχια αντεστραμένης κλίσης (des Berkut); Τι πλεονέκτημα δίνει το μεγαλύτερο μέγεθος; τι μειονέκτηματα;
Κάνωντας όλα αυτά θα έχεις μια πρώτη γεύση και δε θα σε παρασ'υρει το κάθε διαφημιστικό να λες αστεία πράματα και να παρουσιάζεις το μεγαλύτερο μειονέκτημα ως το μεγαλύτερο πλεονέκτημα :banghead: :banghead:
ΥΓ να προσθέσω ότι παρά το γεγονός της ΚΟΛΛΟΣΙΑΙΑΣ διαφοράς σε μέγεθος φτερών ΗΔΗ οι καθαρές πιέσεις είναι 276 για ραφάλ και +300 για τα άλλα ποΥ από μόνο του είναι ΜΕΓΑΛΗ διαφορά. Μιλάμε για 20% μεγαλύτερη αεροδυναμική απόδοση. Σε αναλογία φ1....... δε νομίζω η ρεντ μπουλ να είναι 20% πιο αποτελεσματική από τη μαρούσια, είναι πραγματικά [b]ΠΟΛΥ[/b] σε ένα τομέα που το ελάχιστο κάνει τη διαφορά......... είναι 20 χρόνια εξέλιξης....απλά.
Βέβαια τώρα συγκρίνουμε φιατάκι με τις φερράρι και είναι άδικη η σύγκριση, σύγκρινε φ16 με ραφάλ και γκρίπεν και j10 και εφ που έχει καλύτερη τύχη.
[/URL] 
