Admiral,
Δεν έχω ούτε σκοπό, ούτε διάθεση να αντιδικήσω μαζί σου, άλλωστε εδώ μαζευόμαστε για να περνάμε μερικές ευχάριστες ώρες, αν μαθαίνουμε και κάτι κέρδος είναι, δεν έχω σκοπό να σε πείσω για τίποτα, αλλά μια που λέμε για το Ναυτικό, άκου (διάβασε) εδώ μια ωραία ιστορία, μου την είπαν και κάθομαι να τη γράψω.
Αφορά τον Ισπανό καπετάνιο Pascual Thervantes Maria Cervera Horatio y Topete di Castelano et Diaz, ξάδερφο του διάσημου εξερευνητή Juan Diaz (conquistador), ο οποίος είχε κατατροπώσει στις ναυμαχίες τόσο τους αντιπάλους του (οργανωμένους στόλους άλλων Ευρωπαϊκών κρατών), όσο και τους πειρατές, που πριν 300-400 χρόνια λυμαίνονταν τις θάλασσες.
Καθόταν λοιπόν ο Pascual Thervantes Maria Cervera Horatio y Topete di Castelano et Diaz στο πλοίο του που περιπολούσε στ’ ανοιχτά, ωραίος καιρός, ωραία εποχή, ηρεμία, το πλήρωμα καλό, το πλοία καινούριο, όλα καλά και ρέμβαζε.
Έρχεται τότε τρέχοντας ο Δεύτερος, και λέει στον καπετάνιο:
-Καπετάνιο, εχθρικό πλοίο στον ορίζοντα.
Ο καπετάνιος σηκώνεται, πάει στο σημείο παρατήρησης, βάζει στο μάτι του το κυάλι, βλέπει το εχθρικό πλοίο, και λέει στο δεύτερο:
-Θα ναυμαχήσουμε. Πες να μου φέρουν το κόκκινο πουκάμισο.
Τρέχει ένας δόκιμος και φέρνει το κόκκινο πουκάμισο από την καμπίνα του καπετάνιου, το φοράει ο καπετάνιος, δίνει τις κατάλληλες εντολές, πλησιάζουν το εχθρικό πλοίο, αρχίζει το κανονίδι (ναυμαχία κανονική), και τελικά βυθίζουν το εχθρικό πλοίο.
Ήταν φανερό ότι ο σπουδαίος Ισπανός καπετάνιος Pascual Thervantes Maria Cervera Horatio y Topete di Castelano et Diaz είχε σχεδιάσει στο μυαλό του και με δεξιοτεχνία είχε πραγματοποιήσει αριστοτεχνικούς ελιγμούς, και η ναυτοσύνη του και οι ικανότητές του χάρισαν στο Ισπανικό Ναυτικό άλλη μια νίκη απέναντι στον εχθρό.
Όλα τα μέλη του πληρώματος αισθανόντουσαν μεγάλη υπερηφάνεια που υπηρετούσαν υπό τις διαταγές του.
Ο καπετάνιος Pascual Thervantes Maria Cervera Horatio y Topete di Castelano et Diaz δίκαια απολάμβανε το σεβασμό, την εμπιστοσύνη και την υπακοή του πληρώματός του.
Ο Δεύτερος, επίσης θαύμαζε τον προϊστάμενό του.
Αφού όλα επανήλθαν στο κανονικό, ο Δεύτερος πλησιάζει τον καπετάνιο και του λέει:
-Καπετάνιε μου αισθάνομαι μεγάλη τιμή που υπηρετώ υπό τις διαταγές σας. Για μένα είσαι το καλύτερο ναυτικό σχολείο που θα μπορούσα να πάω.
Ο καπετάνιος Pascual Thervantes Maria Cervera Horatio y Topete di Castelano et Diaz χαμογελάει συγκαταβατικά και ψελλίζει ένα “ευχαριστώ παιδί μου”
-Θα ήθελα όμως να σας ρωτήσω κάτι, που δε το κατάλαβα, συνεχίζει την κουβέντα ο Δεύτερος.
-Να σου πω ότι θέλεις, λέει υπερήφανος ο σπουδαίος Ισπανός καπετάνιος Pascual Thervantes Maria Cervera Horatio y Topete di Castelano et Diaz.
-Αρχηγέ μου, δε κατάλαβα γιατί όταν σας είπα για το εχθρικό πλοίο στον ορίζοντα και πριν από τη μάχη, άλλαξες το πουκάμισό σου με ένα κόκκινο, ρώτησε ο Δεύτερος.
Περήφανος ο καπετάνιος Pascual Thervantes Maria Cervera Horatio y Topete di Castelano et Diaz απαντάει:
-Ξέρεις παιδί μου, επρόκειτο να δώσουμε μάχη. Στη μάχη αυτή υπήρχε περίπτωση να τραυματιστώ. Αν τραυματιζόμουν, θα έτρεχε αίμα. Το πλήρωμά όμως δε θα έπρεπε να με έβλεπε τραυματισμένο, γιατί αυτό θα είχε άσχημη επίδραση στο ηθικό και στη μαχητική του διάθεση. Επομένως έβαλα το κόκκινο πουκάμισο, ώστε και αν τραυματιζόμουν, να μη φαίνεται το κόκκινο αίμα στο πουκάμισό μου.
Ο Δεύτερος θαύμασε για άλλη μια φορά την επιτελική σκέψη, την ικανότητα και την προνοητικότητα του προϊσταμένου του, του μεγάλου Ισπανού καπετάνιου Pascual Thervantes Maria Cervera Horatio y Topete di Castelano et Diaz.
Μετά από λίγο, ο παρατηρητής από το κατάρτι φωνάζει τρομαγμένος προς τη γέφυρα:
-Καπετάνιο, καπετάνιο, είκοσι εχθρικά πλοία στον ορίζοντα.
Και ο καπετάνιος ατάραχος γυρνάει στο Δεύτερο και λέει:
-Πες να μου φέρουν το καφέ παντελόνι.