mariath
Μέλος
- Εγγρ.
- 29 Απρ 2009
- Μηνύματα
- 4.583
- Κριτικές
- 6
- Like
- 146
- Πόντοι
- 16
το κρατος σε φωναξε, αντε και η πατριδα πες αν εισαι ιδεολογος, παρακρουση εχεις παθει και νομιζεις οτι σε φωναζουν οι στρατιωτικοι?
επειδη εκανες θητεια δικαιουσαι να εχεις αποψη-πορισμα απο τι λογο επεσε ενα ελικοπτερο που ακουσες στις ειδησεις?
παρακατω ειδα συγκρινεις μοριοδοτησεις απο θανατους κατα την ασκηση υπηρεσιας με μοριοδοτησεις ολυμπιονικων?
εισαι βλαμενος ή ειχες δυσκολη μερα? ετσι για να βγαλω και γω πορισμα απο που προκυπτει τοση συμπυκνωμενη μαλακια
Βρε παπάρα, που παίρνεις φόρα χωρίς να καταλαβαίνεις, τι σε χάλασε από όσα είπα?
Και οι δυο περιπτώσεις είναι ανταμοιβή - επιβράβευση - αποζημίωση - εκδήλωση τιμής και ευγνωμοσύνης από την κοινωνία προς τα άτομα.
Είτε ολυμπιονίκης είναι που κουράστηκε, αφοσιώθηκε, προσπάθησε, αφιερώθηκε, το έβαλε στόχο και στο τέλος ευτύχησε και το κατάφερε, είτε στρατιωτικός που επίσης κουράστηκε, αφοσιώθηκε, προσπάθησε, αφιερώθηκε, το έβαλε στόχο αλλά στο τέλος ατύχησε και σκοτώθηκε, και στις δυο περιπτώσεις η κοινωνία θέλει να του δείξει την ευγνωμοσύνη της.
Εσύ δε βλέπεις τίποτα το κοινό στις δυο περιπτώσεις?
Λέω λοιπόν:
Για τον μεν ολυμπιονίκη, βεβαίως να τιμηθεί, να ανταμοιφθεί, να επιβραβευθεί (με υλικό τρόπο - όχι με σκέτα λόγια), αλλά ΟΧΙ να διοριστεί.
Όταν διορίζεις κάποιον για να εργαστεί στο στρατό ή την αστυνομία, τον βάζεις εκεί για να κάνει μια δουλειά, και πρέπει να την κάνει καλά. Αν δεν μπορεί να την κάνει καλά, δεν έχει θέση εκεί, η θέση ανήκει σ' αυτόν που είναι ικανός ΓΙ' ΑΥΤΗ τη δουλειά.
Λέω λοιπόν: Μας έκανε περήφανους ο Πύρρος Δήμας? Μάλιστα. Να του δώσουμε λεφτά (να τα κάνει ό,τι θέλει, που πιθανότατα θα ανοίξει γυμναστήριο), να του δώσουμε τιμητική σύνταξη (που θα του λύσει το βιοποριστικό του πρόβλημα - αλλά και με λυμένο αυτό, ο Πύρρος δεν θα καθεται στο καφενείο, πιθανότατα στα γυμναστήρια θα γυρίζει για να μαθαίνει τα παιδιά, αλλά κι αν στο καφενείο κάθεται, ΧΑΛΑΛΙ ΤΟΥ, να του τη δώσουμε), αυτό λέω. Με τον κάνουμε ανθυπολοχαγό, τι καταφέρνουμε? Να τον βάλουμε σε ένα χώρο ξένο προς αυτόν, που μόνο αν απασχολείται στα γυμναστήρια του στρατού θα αξιοποιείται (αν έχει ο στρατός τέτοια).
Κατά την ίδια λογική: Χάθηκε ο αξιωματικός που ήταν στο ελικόπτερο? Πάει αυτός, ξέχνα τον, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι' αυτόν πέρα από ταρατατζούμ. Μένει όμως πίσω η γυναίκα του και τα παιδιά του. Για τους ίδιους λόγους, πρέπει να δείξουμε σ' αυτούς τους ανθρώπους ότι η θυσία ή απώλεια του δικού τους ΔΕΝ θα τους αναστατώσει τη ζωή (όσο γίνεται). Επομένως πάλι πρέπει να τους του δώσουμε λεφτά (να τα κάνουν ό,τι θέλουν) να τους δώσουμε τιμητική σύνταξη (που θα τους εξασφαλίσει το βιοποριστικό τους ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ όσο θα το εξασφάλιζε ο εκλιπών). Με το να κάνουμε τη χήρα του γραφιά στο υπουργείο, τι καταφέρνουμε? Να την ξεφτιλίζουμε. Απλώς επιβεβαιώνουμε στη συνείδηση του κόσμου ότι ο "διορισμός" είναι κάτι το ανώτερο, κάτι αξίας, κάτι που δίνεται (κατ' εξαίρεση) σε ειδικές περιπτώσεις (όπως και ο διορισμός του Πύρρου), και επομένως ο βουλευτής που τάζει τέτοιους διορισμούς είναι κάτι ανώτερο, σαν ημίθεος. Που και να τους πραγματοποιήσει κι όλας. Θεός.
Βεβαίως και να πάνε τα παιδιά του στο πανεπιστήμιο, αλλά ΑΝ ΑΞΙΖΟΥΝ να πάνε. Κι αν αξίζουν, να μην τους λείπει τίποτα (από αυτά που λογικά θα στερούνται, αφού ο πατέρας τους χάθηκε όταν ήταν μικρά). Αλλά ΑΝ ΔΕΝ ΑΞΙΖΟΥΝ? Γιατί να πάει στο πανεπιστήμιο ένας (τυχόν - δεν αποκλείεται όμως αυτό) σκράπας? Επομένως τι νόημα έχει το "να μπαίνουν τα παιδιά στο πανεπιστήμιο χωρίς εξετάσεις" που είπε ο admiral?
Αυτά λέω.
Όσο για τις άλλες μαλακίες που έγραψες, ναι ρε, οι στρατιωτικοί με φώναξαν "να υπηρετήσω", γιατί αυτοί είναι το κράτος. Χρειάζονται βοήθεια (από τζάμπα χέρια) για να κάνουν τη δουλειά που έχουν να κάνουν, και γι' αυτό παίρνουν κόσμο απ' έξω. Τι δε σου αρπέσει σ' αυτή την ερμηνεία?
Και ναι, αυτός που είμαι (που δεν το ξέρεις) μου δίνει τη ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ (δε λέω "το δικαίωμα") να έχω άποψη για το ελικόπτερο.
Σίγουρα πάντως εσύ δεν έχεις το δικαίωμα να μου απαγορέψεις να τη λέω.
