Γνωρίζω κάποτε μόνιμη κάτοικο Θεσσαλονικής με σερραική καταγωγή, τραβιόμασταν κάπου ενάμιση χρόνο. Εκεί πάνω σοβαρή και μετρημένη, όταν ερχόταν Αθήνα με το που κατέβαινε από το τραίνο όρμαγε σαν λυσσασμένη. Δεύτερη περίπτωση κρητικιά χωρισμένη με παιδί, γνωριμία από διαδικτυακό παιχνίδι, 2-3 φορές που ήρθε Αθήνα για επαγγελματικούς λόγους τα έδωσε όλα. Αλλά αυτά που κάνανε 2 Λαρισαίες δεν τα έχω ξαναδεί, ζούσανε στην κυριολεξία για να πηδιούνται, απορούσα αν έχει κάτι ο αέρας εκεί, φταίνε τα νερά ή δε ξέρω τι άλλο. Αυτό παντως που κατάλαβα είναι οτι όταν φεύγουν από τις πόλεις τους σαν να απελευθερώνονται, λειτουργούν διαφορετικά, ξεφεύγουν τελείως.
