Καθηγήτρια και μαθητής

[Sub-Zero]

Όλοι γράφετε για σχολικές καταστάσεις. Η δική μου ήταν πανεπιστημιακή. Μαθημα: αγγλικά για μηχανικούς. Η καθηγήτρια, Θεσσαλονικιά, στα πρώτα 40, χωρισμένη, αλλά με πολύ καλό σώμα και υπέροχο προσωπο. Αποτυχημένο μάθημα παρά τη χρηστικότητά του - δε πατούσε κανείς εκτός από εμένα και σποραδικά 3-4 άλλα άτομα.
Δημιουργήσαμε μια οικειότητα, και πολλές φορές κατά το μάθημα ή και μετά καθόμασταν και μιλούσαμε. Στο τέλος του εξαμήνου, μου λεει μην κατεβεις να δώσεις, απλά πέρνα από το γραφείο μετά την εξέταση να μου θυμησεις να περάσω τον βαθμό.
Έτσι και έγινε. Για να μη πολυλογούμε, την πηδουσα στο γραφείο (και μόνο στο γραφείο-δε βρεθήκαμε ποτέ σε σπίτι/ξενοδοχειο) της για τα επόμενα 2 εξάμηνα, μέχρι που μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη.

 

[Gatekeeper]

@Sub-Zero Σε δικαιολογώ επειδή είσαι νεόπας. Μην επαναληφθεί.

 

[Sub-Zero]

@Sub-Zero Σε δικαιολογώ επειδή είσαι νεόπας. Μην επαναληφθεί.

Κι εσύ ας έλεγες ότι την πηδούσες στο σπίτι της,να ακουγόταν πιο πιστευτό.Όχι και στο γραφείο...

 

[Gatekeeper]

Κι εσύ ας έλεγες ότι την πηδούσες στο σπίτι της,να ακουγόταν πιο πιστευτό.Όχι και στο γραφείο...

Αντιλαμβάνομαι πως δε γίνεται κατανοητό. Κάποιοι δε πηδάτε ούτε με αίτηση και η ευκολη λύση είναι το κυνήγι φαντασμάτων. Όπως προείπα, σε δικαιολογώ πρώτη και τελευταία φορά.

 

[DAMDIM100]

25 περίπου χρόνια πριν... σε ένα μικρό χωριό... 3η λυκείου μαθητής. 1.90 ύψος και γεροδεμένος από τις πολλές μπάλες άχυρο, τριφύλλι και γενικά από την δουλειά στα χωράφια. Μεγαλοέδειχνα καθότι ξυριζόμουνα από 2α γυμνασίου.

Μας έρχεται μια πρωτοδιοριζόμενη φιλόλογος, 26 χρονών, κοντά στο 1,65 - 1,68 ύψος, κοντό μαλλάκι μαύρο, δέρμα μελαψό με κάτι καταπράσινα ματάκια και κορμί... σκέτος θάνατος. Φορούσε και κάτι τζιν... μαθητές και καθηγητές χαζεύαμε την κωλάρα της.

Μια μέρα στην αίθουσα κατά την διάρκεια διδασκαλίας είχε ξεκουμπωθεί το πουκάμισό της και φαινόταν το σουτιέν. Της έκανα νόημα με τρόπο και το διόρθωσε. Μια άλλη φορά της είχε τρυπήσει η μπλούζα και πάλι της έκανα νόημα με τρόπο και φόρεσε μια ζακετούλα για να το κρύψει. Γίνανε κανά δυο ακόμα παρόμοια σκηνικά και άρχισε να το εκτιμά. Από τότε κάθε φορά που με έβλεπε μου χαμογελούσε και της το ανταπέδιδα.

Πήγαινα στην διπλανή πόλη για κάτι φροντιστήρια. Μια μέρα του έτυχε του καθηγητή του φροντιστηρίου κάτι απρόοπτο και δεν θα μας έκανε μάθημα, οπότε άρχισα τις βόλτες στην πόλη. Όπως έστριψα σε ένα στενό, πέφτω φάτσα με φάτσα με την καθηγήτρια από το σχολείο. Ήταν μαζί με μια φίλη της (εξίσου θεόμουνο) και χαιρετηθήκαμε. Με σύστησε και στη φίλη της και κάτσαμε 5 λεπτά και αερολογούσαμε. Η φίλη της είχε δουλειά οπότε και έφυγε και μείναμε οι δυό μας.
Με ρώτησε αν θέλω να πάμε για ένα καφεδάκι. Πήγαμε σε μια καφετέρια, καθίσαμε τελείως απόμερα... στο βάθος. Και εκεί που πίναμε καφέ ειλικρινά δεν θυμάμαι πώς βρέθηκε η γλώσσα της βαθιά στο στόμα μου. Ήμουν άπειρος τελείως (ντουγάνι λέμε). Για να μην τα πολυλογώ... από τις 5 μέρες που πήγαινα στην διπλανή πόλη για φροντιστήρια, τις 2 κατέληγα στης καθηγήτριας για... ιδιαίτερα!!! Μιλάμε για πολύ σεχ... Πάρα πολύ σεχ. Στο σχολείο βέβαια δεν είπα ΠΟΤΕ και ΤΙΠΟΤΑ σε ΚΑΝΕΝΑΝ. Δεν δώσαμε δικαίωμα να μας πάρει χαμπάρι κανείς. Με την παρέα μου πηγαίναμε στην πόλη κάθε Παρασκευή και Σάββατο βράδυ και όλως τυχαίως με χάνανε για κανα 2ωρο (οπότε 3-4 φορές την εβδομάδα βρισκόμασταν με την δασκάλα μου για ιδιαίτερα).

Μέχρι που ήρθε το τέλος της σχολικής χρονιάς. Συνεχίσαμε να βρισκόμαστε και το καλοκαίρι μέχρι που μια μέρα ήταν πολύ χάλια. Θα πήγαινε μετάθεση στην άλλη άκρη της Ελλάδας και έκλαιγε... Βέβαια της είπα πως κι εγώ τον άλλο μήνα θα έφευγα, όπως και έγινε, για τη σχολή πλοιάρχων και μετά στα καράβια. Εκείνη τη μέρα και νύχτα (18 χρονών και η τσουτσού ήταν συνέχεια ορθή) έκανα το καλύτερο σεχ της ζωής μου (τουλάχιστον έτσι θέλω να το θυμάμαι).

Έχουν περάσει πάνω 25 χρόνια και ούτε την έχω ψάξει στα σόσιαλ, ούτε έχω ρωτήσει για το πού βρίσκεται ή τι κάνει. Θέλω να μείνω με τις ωραιότερες από αυτήν αναμνήσεις. Ειλικρινά ελπίζω μόνο να είναι καλά και ευτυχισμένη με μεγάλη οικογένεια, όπως μου είχε πει ότι ήθελε.

Είχα πει στον εαυτό μου μου ότι δεν θα το έλεγα ποτέ και σε κανέναν. Αλλά... μεταξύ μας είμαστε... Μην πάει παραέξω, ε;

Χαχαχα

Ελπίζω να μην σας κούρασα.

Τα σκέφτεσαι τώρα στην γέφυρα του πλοίου περιστοιχιζόμενος από μαύρους και Κορεάτες (αλλά και λίγους Έλληνες ίσως) και τα αναπολείς όπως ένας διψασμένος στην έρημο ονειρεύεται μια όαση με νερά... Τι μένει άλλωστε σε αυτή την ζωή εκτός από τις αναμνήσεις...
Όσο για την πρώην καθηγήτρια σου η πορεία της ζωής της πρέπει να είναι η συνήθης...
Τα κλασσικά, θα βρήκε κάποιον θα έκανε παιδιά θα χώρισε (όπως όλοι σχεδόν) και η ζωή προχωράει...
Φαντάσου τώρα στα 50 της τι τεκνατζού έχει γίνει...

 

[Sub-Zero]

25 περίπου χρόνια πριν... σε ένα μικρό χωριό... 3η λυκείου μαθητής. 1.90 ύψος και γεροδεμένος από τις πολλές μπάλες άχυρο, τριφύλλι και γενικά από την δουλειά στα χωράφια. Μεγαλοέδειχνα καθότι ξυριζόμουνα από 2α γυμνασίου.

Μας έρχεται μια πρωτοδιοριζόμενη φιλόλογος, 26 χρονών, κοντά στο 1,65 - 1,68 ύψος, κοντό μαλλάκι μαύρο, δέρμα μελαψό με κάτι καταπράσινα ματάκια και κορμί... σκέτος θάνατος. Φορούσε και κάτι τζιν... μαθητές και καθηγητές χαζεύαμε την κωλάρα της.

Μια μέρα στην αίθουσα κατά την διάρκεια διδασκαλίας είχε ξεκουμπωθεί το πουκάμισό της και φαινόταν το σουτιέν. Της έκανα νόημα με τρόπο και το διόρθωσε. Μια άλλη φορά της είχε τρυπήσει η μπλούζα και πάλι της έκανα νόημα με τρόπο και φόρεσε μια ζακετούλα για να το κρύψει. Γίνανε κανά δυο ακόμα παρόμοια σκηνικά και άρχισε να το εκτιμά. Από τότε κάθε φορά που με έβλεπε μου χαμογελούσε και της το ανταπέδιδα.

Πήγαινα στην διπλανή πόλη για κάτι φροντιστήρια. Μια μέρα του έτυχε του καθηγητή του φροντιστηρίου κάτι απρόοπτο και δεν θα μας έκανε μάθημα, οπότε άρχισα τις βόλτες στην πόλη. Όπως έστριψα σε ένα στενό, πέφτω φάτσα με φάτσα με την καθηγήτρια από το σχολείο. Ήταν μαζί με μια φίλη της (εξίσου θεόμουνο) και χαιρετηθήκαμε. Με σύστησε και στη φίλη της και κάτσαμε 5 λεπτά και αερολογούσαμε. Η φίλη της είχε δουλειά οπότε και έφυγε και μείναμε οι δυό μας.
Με ρώτησε αν θέλω να πάμε για ένα καφεδάκι. Πήγαμε σε μια καφετέρια, καθίσαμε τελείως απόμερα... στο βάθος. Και εκεί που πίναμε καφέ ειλικρινά δεν θυμάμαι πώς βρέθηκε η γλώσσα της βαθιά στο στόμα μου. Ήμουν άπειρος τελείως (ντουγάνι λέμε). Για να μην τα πολυλογώ... από τις 5 μέρες που πήγαινα στην διπλανή πόλη για φροντιστήρια, τις 2 κατέληγα στης καθηγήτριας για... ιδιαίτερα!!! Μιλάμε για πολύ σεχ... Πάρα πολύ σεχ. Στο σχολείο βέβαια δεν είπα ΠΟΤΕ και ΤΙΠΟΤΑ σε ΚΑΝΕΝΑΝ. Δεν δώσαμε δικαίωμα να μας πάρει χαμπάρι κανείς. Με την παρέα μου πηγαίναμε στην πόλη κάθε Παρασκευή και Σάββατο βράδυ και όλως τυχαίως με χάνανε για κανα 2ωρο (οπότε 3-4 φορές την εβδομάδα βρισκόμασταν με την δασκάλα μου για ιδιαίτερα).

Μέχρι που ήρθε το τέλος της σχολικής χρονιάς. Συνεχίσαμε να βρισκόμαστε και το καλοκαίρι μέχρι που μια μέρα ήταν πολύ χάλια. Θα πήγαινε μετάθεση στην άλλη άκρη της Ελλάδας και έκλαιγε... Βέβαια της είπα πως κι εγώ τον άλλο μήνα θα έφευγα, όπως και έγινε, για τη σχολή πλοιάρχων και μετά στα καράβια. Εκείνη τη μέρα και νύχτα (18 χρονών και η τσουτσού ήταν συνέχεια ορθή) έκανα το καλύτερο σεχ της ζωής μου (τουλάχιστον έτσι θέλω να το θυμάμαι).

Και μετά ξύπνησες

 

[Greek Socialist]

Γεια σας συναγωνιστές. Έχετε πάει ποτέ με πρώην καθηγήτρια σας, αφού είχατε ενηλικιωθεί?

 

[ftshslv]

Πολύ επιλεκτικά είχα πα΄ρει 2 καθηγήτριες από το σχολείο μου. Κυρίως έπαιρνα καθηγήτριες από άλλα σχολεία ή φροντηστήρια. Μέχρι που ξεκίνησαν οι Άγγελοι του Τσάρλυ και έπαιρνα αποκλειστικά την Κέλυ.

 

[northviking87]

25 περίπου χρόνια πριν... σε ένα μικρό χωριό... 3η λυκείου μαθητής. 1.90 ύψος και γεροδεμένος από τις πολλές μπάλες άχυρο, τριφύλλι και γενικά από την δουλειά στα χωράφια. Μεγαλοέδειχνα καθότι ξυριζόμουνα από 2α γυμνασίου.

Μας έρχεται μια πρωτοδιοριζόμενη φιλόλογος, 26 χρονών, κοντά στο 1,65 - 1,68 ύψος, κοντό μαλλάκι μαύρο, δέρμα μελαψό με κάτι καταπράσινα ματάκια και κορμί... σκέτος θάνατος. Φορούσε και κάτι τζιν... μαθητές και καθηγητές χαζεύαμε την κωλάρα της.

Μια μέρα στην αίθουσα κατά την διάρκεια διδασκαλίας είχε ξεκουμπωθεί το πουκάμισό της και φαινόταν το σουτιέν. Της έκανα νόημα με τρόπο και το διόρθωσε. Μια άλλη φορά της είχε τρυπήσει η μπλούζα και πάλι της έκανα νόημα με τρόπο και φόρεσε μια ζακετούλα για να το κρύψει. Γίνανε κανά δυο ακόμα παρόμοια σκηνικά και άρχισε να το εκτιμά. Από τότε κάθε φορά που με έβλεπε μου χαμογελούσε και της το ανταπέδιδα.

Πήγαινα στην διπλανή πόλη για κάτι φροντιστήρια. Μια μέρα του έτυχε του καθηγητή του φροντιστηρίου κάτι απρόοπτο και δεν θα μας έκανε μάθημα, οπότε άρχισα τις βόλτες στην πόλη. Όπως έστριψα σε ένα στενό, πέφτω φάτσα με φάτσα με την καθηγήτρια από το σχολείο. Ήταν μαζί με μια φίλη της (εξίσου θεόμουνο) και χαιρετηθήκαμε. Με σύστησε και στη φίλη της και κάτσαμε 5 λεπτά και αερολογούσαμε. Η φίλη της είχε δουλειά οπότε και έφυγε και μείναμε οι δυό μας.
Με ρώτησε αν θέλω να πάμε για ένα καφεδάκι. Πήγαμε σε μια καφετέρια, καθίσαμε τελείως απόμερα... στο βάθος. Και εκεί που πίναμε καφέ ειλικρινά δεν θυμάμαι πώς βρέθηκε η γλώσσα της βαθιά στο στόμα μου. Ήμουν άπειρος τελείως (ντουγάνι λέμε). Για να μην τα πολυλογώ... από τις 5 μέρες που πήγαινα στην διπλανή πόλη για φροντιστήρια, τις 2 κατέληγα στης καθηγήτριας για... ιδιαίτερα!!! Μιλάμε για πολύ σεχ... Πάρα πολύ σεχ. Στο σχολείο βέβαια δεν είπα ΠΟΤΕ και ΤΙΠΟΤΑ σε ΚΑΝΕΝΑΝ. Δεν δώσαμε δικαίωμα να μας πάρει χαμπάρι κανείς. Με την παρέα μου πηγαίναμε στην πόλη κάθε Παρασκευή και Σάββατο βράδυ και όλως τυχαίως με χάνανε για κανα 2ωρο (οπότε 3-4 φορές την εβδομάδα βρισκόμασταν με την δασκάλα μου για ιδιαίτερα).

Μέχρι που ήρθε το τέλος της σχολικής χρονιάς. Συνεχίσαμε να βρισκόμαστε και το καλοκαίρι μέχρι που μια μέρα ήταν πολύ χάλια. Θα πήγαινε μετάθεση στην άλλη άκρη της Ελλάδας και έκλαιγε... Βέβαια της είπα πως κι εγώ τον άλλο μήνα θα έφευγα, όπως και έγινε, για τη σχολή πλοιάρχων και μετά στα καράβια. Εκείνη τη μέρα και νύχτα (18 χρονών και η τσουτσού ήταν συνέχεια ορθή) έκανα το καλύτερο σεχ της ζωής μου (τουλάχιστον έτσι θέλω να το θυμάμαι).

Έχουν περάσει πάνω 25 χρόνια και ούτε την έχω ψάξει στα σόσιαλ, ούτε έχω ρωτήσει για το πού βρίσκεται ή τι κάνει. Θέλω να μείνω με τις ωραιότερες από αυτήν αναμνήσεις. Ειλικρινά ελπίζω μόνο να είναι καλά και ευτυχισμένη με μεγάλη οικογένεια, όπως μου είχε πει ότι ήθελε.

Είχα πει στον εαυτό μου μου ότι δεν θα το έλεγα ποτέ και σε κανέναν. Αλλά... μεταξύ μας είμαστε... Μην πάει παραέξω, ε;

Χαχαχα

Ελπίζω να μην σας κούρασα.

Πω ρε φιλε τι καταθεση ψυχης ηταν αυτο! Πραγματικα ειναι σαν να ταξιδεψα και εγω τοσο πισω στον χρονο και εζησα τα vibes της μαγικης αυτης καταστασης που περιεγραψες τοσο γλαφυρα! Απειρο ρεσκεκτ για την γραφη σου...
Και πραγματικα οπως το περιγραφεις αγγιζει ψυχες! Ειδικα πως μετα απο 25 χρονια δεν την εψαξες δεν ρωτησες για το που βρισκεται/τι κανει και μενεις απλα με εκεινες τις υπεροχες αναμνησεις των 18 ετων σου...

 

[Sub-Zero]

Ειδικα πως μετα απο 25 χρονια δεν την εψαξες δεν ρωτησες για το που βρισκεται/τι κανει και μενεις απλα με εκεινες τις υπεροχες αναμνησεις των 18 ετων σου...

Αποκλείεται να σου συμβεί κάτι τέτοιο και μετά να μην την ξαναψάξεις

Α Π Ο Κ Λ Ε Ι Ε Τ Α Ι

 

[sparos-gr]

Εμένα μου είχε τύχει μια περίπτωση στην 1 λυκείου αλλά όντας άπειρος κώλωσα και φυσικά το έχω μετανοιώσει!!!
Με τρόπο ,μου έδωσε το τηλέφωνο μια καθηγήτριας που γούσταρα ,μας είχε πιάσει να κάνουμε χειρονομίες με ένα συμμαθητή για αυτήν και προκειμένου να μην πετάξει έξω απο το μάθημα τον άλλο, είπα ότι εγώ το ξεκίνησα ,έτσι πήρα μια απουσία αλλά και η καθηγήτρια κατάλαβε οτι την γουστάρω! Αλλά που μυαλό τότε, Ακόμα έχω το τηλέφωνο τις! Ένα σταθερό ήταν και είναι ακόμα στο ίδιο όνομα

 

[iliasl]

Είχα τρομερές δασκάλες και καθηγήτριες . Όλες ήταν κοντες , χονδρές , στριμμένες , ανέραστες , υστερικές , κομπλεξικές , και πάει λέγοντας , και τα πήγαιναν καλά μόνο με όσους και όσες τους-τις , είχαν πελάτες για ιδιαίτερα κτλ

Μια φορά μόνο γάμησα κάποιαν καθηγήτρια κτλ , αλλά στον ύπνο μου , και ήταν ολόιδια με μια βυζαρού πορνοσταρ

 

[mixaliss]

Πως γίνεται αυτό;Μια βοήθεια την χρειάζεσαι.Μηπως να ξεκινήσεις να ψάχνεις για μουναρα καθηγήτρια;

Τώρα που το λες έχω ανάγκη επανάληψης όσων έμαθα.

 

[Trikavalos]

Φεστιβαλ μυθιστόρηματος εδω

Παπακαλιάτης κι ετς να’ουμ…..

 

[NEW(3)]

Όλοι γράφετε για σχολικές καταστάσεις. Η δική μου ήταν πανεπιστημιακή. Μαθημα: αγγλικά για μηχανικούς. Η καθηγήτρια, Θεσσαλονικιά, στα πρώτα 40, χωρισμένη, αλλά με πολύ καλό σώμα και υπέροχο προσωπο. Αποτυχημένο μάθημα παρά τη χρηστικότητά του - δε πατούσε κανείς εκτός από εμένα και σποραδικά 3-4 άλλα άτομα.
Δημιουργήσαμε μια οικειότητα, και πολλές φορές κατά το μάθημα ή και μετά καθόμασταν και μιλούσαμε. Στο τέλος του εξαμήνου, μου λεει μην κατεβεις να δώσεις, απλά πέρνα από το γραφείο μετά την εξέταση να μου θυμησεις να περάσω τον βαθμό.
Έτσι και έγινε. Για να μη πολυλογούμε, την πηδουσα στο γραφείο (και μόνο στο γραφείο-δε βρεθήκαμε ποτέ σε σπίτι/ξενοδοχειο) της για τα επόμενα 2 εξάμηνα, μέχρι που μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη.

για εξήγησε ρε συναγωνιστή τα δεύτερα 40 εννοείς τα 80;;;

 

[paparotriftoulas]

για εξήγησε ρε συναγωνιστή τα δεύτερα 40 εννοείς τα 80;;;

στα πρωτα 40 εγραψε. 40-45. τα δευτερα 40 θα ηταν τα 45-50.... Τι 80 ετων καθηγητρια ρε τυπε(με καλο σωμα και προσωπο κιολας), στα 60-65 εχουν παρει συνταξη και εχουν φυγει τρεχοντας απο το μπουρδελο που δουλευουν.

 

[NEW(3)]

στα πρωτα 40 εγραψε. 40-45. τα δευτερα 40 θα ηταν τα 45-50.... Τι 80 ετων καθηγητρια ρε τυπε(με καλο σωμα και προσωπο κιολας), στα 60-65 εχουν παρει συνταξη και εχουν φυγει τρεχοντας απο το μπουρδελο που δουλευουν.

σωστός ο παίχτης. Ευχαριστώ για τη διευκρίνηση

 

[argyrotoxos]

Πολύ επιλεκτικά είχα πα΄ρει 2 καθηγήτριες από το σχολείο μου. Κυρίως έπαιρνα καθηγήτριες από άλλα σχολεία ή φροντηστήρια. Μέχρι που ξεκίνησαν οι Άγγελοι του Τσάρλυ και έπαιρνα αποκλειστικά την Κέλυ.

Η Κέλυ το ξέρει;

Η ανάρτηση συγχωνεύτηκε αυτόματα: 15 Νοε 2022

Παπακαλιάτης κι ετς να’ουμ…..

Θα μας διαβάζει κιόλας ..ως επισκέπτης.

 

[Periergopaidi]

Η προσωπικη μου εμπειρα εχει ως εξης. Στις τρυφερες ηλικιες εκτης δημοτικου προς πρωτη γυμνασίου που πρωτοανακαλυπτεις οτι το τσουτσουνι σου παραγει κι αλλα πραγματα εκανα ιδιαιτερα γερμανικων με μια νεαρα πολυ ομορφη κοπελα. Μετριου αναστηματος μελαχρινο καρε, μικρο στηθος και φοβερο κωλαρακι. Ε τι πιο λογικο απο το να τον κανω σφεντονα. Επισης τι πιο λογικο απο ενα 12χρονο αγορι να παιζει μπαλα καθε μερα οπου βρει και να σκιζει τα παντελονια του. Ε η φορμα η σκισμένα μπηκε στην κατηγορια "για μεσα στο σπίτι". Η τρύπα στον καβαλο μου εδωσε αμεση προσβαση στον γκιωνη και ετσι κατα τη διαρκεια των μαθημάτων τον χαιδολογαγα. Ε δεν ήθελε πολυ να τον αεριζω και λίγο μισοκαυλωμενο απο το αγχος και την προσπάθεια να δειχνω συγκέντρωμενος. Κάποια στιγμή το κατάλαβε.και σε αντίθεση με καθε ταινια που ειδα επειτα μου ζητησε να σταματησω αμέσως. Δεν διευκρίνισε ποτε τι εκανα εγω κάτι πρέπει να ψέλλισα. Παλι καλα δεν υοηρχαν οι m2 και λοιπες δημοκρατικες δυνάμεις, γιατι θα βγαινα στο γυαλι απο τα 12 μου μαζι με την γκρι φορμιτσα μου

 

[martinscorsese]

Αδερφια βρηκα το καταλληλο νημα πιστευω ειμαι νεο μελος 21 χρονων και εστειλα μηνυμα σε μια παλια καθηγητρια που μου εκανε ξενη γλωσσα κοντα στα 40 με βυζαρες και κωλαρα που με εβλεπε καβλωμενο στο μαθημα της και μια φορα ειχε σκυψει να πιασει κατι για να μου δειξει την κωλαρα της. Εχουμε πει να παμε για καφε μεσα στις γιορτες και θελω να την παρω απο παντου. Καποια συμβουλη; Πως μου προτεινετε να κινηθω;