Όλοι γράφετε για σχολικές καταστάσεις. Η δική μου ήταν πανεπιστημιακή. Μαθημα: αγγλικά για μηχανικούς. Η καθηγήτρια, Θεσσαλονικιά, στα πρώτα 40, χωρισμένη, αλλά με πολύ καλό σώμα και υπέροχο προσωπο. Αποτυχημένο μάθημα παρά τη χρηστικότητά του - δε πατούσε κανείς εκτός από εμένα και σποραδικά 3-4 άλλα άτομα.
Δημιουργήσαμε μια οικειότητα, και πολλές φορές κατά το μάθημα ή και μετά καθόμασταν και μιλούσαμε. Στο τέλος του εξαμήνου, μου λεει μην κατεβεις να δώσεις, απλά πέρνα από το γραφείο μετά την εξέταση να μου θυμησεις να περάσω τον βαθμό.
Έτσι και έγινε. Για να μη πολυλογούμε, την πηδουσα στο γραφείο (και μόνο στο γραφείο-δε βρεθήκαμε ποτέ σε σπίτι/ξενοδοχειο) της για τα επόμενα 2 εξάμηνα, μέχρι που μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη.