Αλλοδαποί Ιστορίες μεταναστευτικής τρέλας

[Διαγραμμένο μέλος 129170]

Ρε φιλε συγνωμη αλλα..... γιατι παιρνεις ναρκωτικα???????????

Πηγαινετε στο εξωτερικο για να προκοψετε και να βγαλετε την Ελλαδα ασπροπροσωπη. Οχι για να καταληξετε μαστουρωμενη στα γκετο! Νιωθω ασχημα με αυτα που διαβαζω.

Εγώ φίλε είμαι Γερμανία,δεν παίρνω ναρκωτικά,ούτε καν καπνίζω-ούτε πίνω και βγάζω την Ελλάδα Ασπροπρόσωπη...;Τι κερδίζω;  

 

[pavlaras111]

Καλημέρα τύπε , καλημέρα συναγωνιστές που διαβάζετε το παρόν  θρέντ .

Ομολογουμένως τύπε  έχεις ταλέντο στο γράψιμο , καλό δικό σου θαταν να το εκμεταλευτείς  ,  για την οικονομική σου ανέλιξη .  Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο απο ένα χαμένο ταλέντο έλεγε κάποιος .

‘Ερχομαι τώρα σε αυτά που θέλω να πώ  , με αφορμή την ιστορία σου . Μπορεί να σε στεναχωρήσω λίγο , μπορεί να τσατιστείς , ζητώ συγνώμη εκ των προτέρων ,  αλλά νιώθω ότι πρέπει να τα πώ.

Απο την αρχή  μου φάνηκε παράξενο , πως ενας τύπος  ξηγημένος και δουλευταράς όπως παρουσιάζεσαι  στην ιστορία έμεινε χωρίς δουλειά .  Ζητάω συγνώμη και πάλι αλλά μου  φαίνεται παράξενο ,  να υπάρχει κάποιος  που να είναι χωρίς δουλειά .  Να θέλει να βγάλει λεφτά  δηλαδή και να μην βρίσκει τρόπο , σε μια χώρα που μπορει να παράγει τα πάντα από γεωργικής – κτηνοτροφικής  άποψης , ενώ μπορεί να εισάγει και να πουλήσει τα πάντα από άποψης βιομηχανικών προιόντων  .

  Θεώρησα λοιπόν ότι υπάρχει κάποιο θέμα , κάποιο ‘ πρόβλημα ‘  , αλλά δεν μπορούσα να πω τίποτα , μιας και δεν ήξερα πρόσωπα και καταστάσεις . Θεώρησα ότι μέσα από τις ιστορίες και τα περιστατικά που θα μας περιέγραφες , θα μπορούσα να δώ γιατί έγινε αυτό , και πραγματικά  δικαιώθηκα , απο τις – την ιστορία σου .


Βασικά και να με συγχωρέσεις  παρατηρώ  δύο πολύ βασικά λάθη . Αλαζονεία και έλλειψη στρατηγικής .  Αλαζονεία , ένα αίσθημα που πίστεψέ με το χω πληρώσει ακριβά στην ζωή μου , καθότι ουδείς αναμάρτητος ,  και έλλειψη στρατηγικής  , ένα απο τα συστατικά που είναι απαραίτητα για να  πετύχει κάποιος στόχους σε οποιονδήποτε τομέα .

Ακόμα και στο καράτε που έκανα στα νειάτα μου , μου μάθανε ότι η στρατηγική παίζει σπουδαίο ρόλο και ότι δεν νικάει πάντα ο καλίτερος  μαχητής αν δεν συνδυάσει και την κατάλληλη στρατηγική .


Τι δουλειά είχες εσύ με τον Χασάν ,  να πάς να τον δείρεις ? Από έναν  25 χρονο θα περίμενα αυτή την αντίδραση , αλλά από έναν 40 +  ποτέ . Και που ξέρεις ότι ο Χασάν θα τις φάει ?  Τον έχεις υπολογίσει σωστά ?  Για αυτό πήγες στην Γερμανία ?  Για να δέρνεις  όποιον δεν συμφωνεί με τις απόψεις σου ή για να βρεις δουλειά και να κάνεις προκοπή εκεί  , αφου στην Ελλάδα δεν μπόρεσες ?  Α  σου έπαιξε πουστιά !  Ε και λοιπόν ? Είμαι σε ένα τραίνο λοιπόν και πάω    Θεσσαλονίκη , και επειδή στο Λιανοκλάδι μου έδωσαν λάθος ρέστα , από το σουβλάκι που πήρα,  κατεβαίνω από το τραίνο για να ζητήσω  το εικοσάλεπτο . Αλαζονεία και έλλειψη εμπειρίας από τη ζωή . Με κανέναν δεν γινόμαστε  εχθροί . Εχουμε ανάγκη το λιοντάρι , αλλά καλού κακού δεν τα χαλάμε και με το μυρμίγκι , ειδικά σε καταστάσεις , όπου η θέση μας είναι ευάλωτη  όπως το να είμαστε μακριά από τον τόπο μας .


Και  με τον μάγειρα ?  Να του πάρεις την θέση έτσι ?  Ένα χρόνο λοιπόν εσύ έφτιαχνες σαλάτες και πέταγες τα σκουπίδια ,  και θέλεις να κλέψεις από τον μάγειρα την θέση του .

Κοίτα πούτσα το μυγάκι … λέω συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις .
 
Δεν λέω στους άλλους τι να κάνουν ,  λέω όμως τι θα έκανα εγώ  .  Με τα λεφτά που μου έχουν απομείνει θα αγόραζα δύο μπουκάλια καλό ουίσκυ και θα πήγαινα στο εστιατόριο .  Αν δεν ειχα λεφτά θα δανειζόμουνα . Ένα μπουκάλι θα έδινα στο αφεντικό και ένα  στον μάγειρα.  Θα τους έλεγα ότι ήμουν υπερβολικός και ότι θέλω να ξαναγυρίσω στη δουλειά . Αν με ξαναπέρνανε  θα γινόμουνα το υπάκουο σκυλάκι του μάγειρα ..
Υπερβάλλω  εδώ γιατί θέλω να τονίσω το εξείς : θα γινόμουνα η σκιά του , σαν το σφουγγάρι θα μάθαινα από αυτόν . Θα συγκρατούσα και την τελευταία λεπτομέρεια , από την δουλειά .  Παράλληλα θα γραφόμουν σε κάποια σχολή μαγείρων , έτσι λίγο για τις γνώσεις , περισσότερο για την εμπειρία και ακόμη περισσότερο για το χαρτί .
Σε εύλογο χρονικό διάστημα – ένας χρόνος  ? – θα μπορούσα να σταθώ σαν μάγειρας οπουδήποτε ,  με απώτερο σκοπό  να δουλέψω μάγειρας δύο – τρία χρόνια και μετά τσούπ το δικό μου εστιατόριο . Εμείς οι Ελληνες σε όλα τα μήκη και πλάτη της γής έχουμε έφεση    σε τέτοια . Θα συνδύαζα την μαγειρική του τόπου εκεί , με την μαγειρική  την Ελληνική και γιατί όχι θα έκανα και εισαγωγές σιγά σιγά ελληνικά προιόντα .

Θα έκοβα τον μπάφο .  Εκανα και γώ μαλακίες μέχρι τα 27 μου , για δυο τρία χρόνια  . Ημουν σε μια κατάσταση που όλα ήταν τέλεια , δύο δουλειές με το χρήμα να ρέει , γκόμενες , κτλ ,  αλλά ο μπάφος – μπάφος ο οποίος ήτανε και τζάμπα παραγωγής του κολλητού μου . Αλλά μόνος μου κατάλαβα το εξείς :  ότι ο μπάφος σε απομακρύνει από την ζωή. Παραγίνεσε χαλαρός  - τα γράφεις όλα  στα παπαρια σου και  βέβαια στα περισσότερα θέματα  αντί για λογική  αρχίζει και επικρατεί το ένστικτο . Ετσι αργά αλλά σταθερά αρχίζουν όλα να καταρρέουν .  Είπα όχι μόνος μου,  πέταξα μισή σακούλα έτοιμο προιόν και τέλος.

Αυτά τύπε ,  ελπίζω να σε στεναχώρησα λιγότερο και να σε προβλημάτισα περισσότερο .
Πάντα με αγάπη και πάντα καλοπροαίρετα.
Σχόλια , κριτικές και παρατηρήσεις , ευπρόσδεκτα εφόσον είναι καλοπροαίρετα .

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Φίλε Παραλίμνιε, προχώρα και μη μασάς. Σε βλέπω μια μέρα να γίνεσαι ο Καρλ Ούβε Κνάουσγκορντ της Ελλάδας.
Ο δικός του "Αγώνας" έφτασε τους 6 τόμους όταν εκδόθηκε. Προχώρα γερά...

 

[voltaire45]

Σιγά μην γίνει και ο Βίκτωρας Ουγκώ ρε τύπε.

ΥΓ. Καρλοβίστας και εσύ;

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Σιγά μην γίνει και ο Βίκτωρας Ουγκώ ρε τύπε.

ΥΓ. Καρλοβίστας και εσύ;

Φίλε, χαλάρωσε, ένα αστειάκι φιλικό έκανα. Το παλληκάρι εμπειρίες μοιράζεται μαζί μας και το κάνει
με ωραίο τρόπο. Μην υπερβάλουμε κιόλας...

Για κάνε πιο λιανά το υστερόγραφο επειδη δεν είμαι σίγουρος ότι σε πιάνω...
Εννοείς αν είμαι φαν του Κάρλ Ούβε που ανέφερα; Όχι δεν θα το έλεγα. Εαν αυτό εννοείς.
Τα διαβάσματά μου είναι άλλα.

 

[voltaire45]

Φίλε, χαλάρωσε, ένα αστειάκι φιλικό έκανα. Το παλληκάρι εμπειρίες μοιράζεται μαζί μας και το κάνει
με ωραίο τρόπο. Μην υπερβάλουμε κιόλας...

Για κάνε πιο λιανά το υστερόγραφο επειδη δεν είμαι σίγουρος ότι σε πιάνω...
Εννοείς αν είμαι φαν του Κάρλ Ούβε που ανέφερα; Όχι δεν θα το έλεγα. Εαν αυτό εννοείς.
Τα διαβάσματά μου είναι άλλα.

Ε, ναι. Εννοείται αστειάκι.
Θα μπορούσα να τον συγκρίνω και με τον Κουΐνσυ ή τον Μπάροουζ.
Ειδικά όταν ο Πάρα είδε μία οσία μετά από μπάφο στα ορεινά του Αιγίου.

ΥΓ. Σε αυτό αναφέρομαι. Ο Καρλ Ούβε έχει φανατικούς αναγνώστες ανά τον κόσμο.

 

[Altec73]

 

[kudni]

Καλημέρα τύπε , καλημέρα συναγωνιστές που διαβάζετε το παρόν  θρέντ .

Ομολογουμένως τύπε  έχεις ταλέντο στο γράψιμο , καλό δικό σου θαταν να το εκμεταλευτείς  ,  για την οικονομική σου ανέλιξη .  Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο απο ένα χαμένο ταλέντο έλεγε κάποιος .

‘Ερχομαι τώρα σε αυτά που θέλω να πώ  , με αφορμή την ιστορία σου . Μπορεί να σε στεναχωρήσω λίγο , μπορεί να τσατιστείς , ζητώ συγνώμη εκ των προτέρων ,  αλλά νιώθω ότι πρέπει να τα πώ.

ότι ο μπάφος σε απομακρύνει από την ζωή. Παραγίνεσε χαλαρός   - τα γράφεις όλα  στα παπαρια σου και  βέβαια στα περισσότερα θέματα  αντί για λογική  αρχίζει και επικρατεί το ένστικτο .

Ακόμα παιδεύεστε με το παραμύθι του Παραλημναίου;τα μισά απ αυτά που γράφει είναι αλήθεια.

Του χετε ζαλίσει και τ αρχίδια να γίνει συγγραφέας.Αν ήταν έτσι πολλοί θα γίνονταν συγγραφείς αλλά ποιος θα τους εκδόσει τα βιβλία πρώτον και κυριότερο.Και δεύτερον ποιος θα τ αγοράσει  για να τα διαβάσει;εδώ εμείς μόνο μπορδελική λογοτεχνία διαβάζουμε στο σάιτ.βιβλίο δεν ξέρω πως είναι από τότες που τελείωσα το σχολείο.

Όσο γι αυτό το τελευταίο με το μπάφο ότι σε κάνει να τα γράφεις στ αρχίδια σου όλα  και να λειτουργείς με βάση το ένστικτο δεν ισχύει.Εγώ μπάφο δεν καπνίζω και τα χω γραμμένα όλα στα παπάρια μου και πάντα λειτουργώ με το ένστικτο .χαχαχαχα

 

[Duke Nukem]

  Θεώρησα λοιπόν ότι υπάρχει κάποιο θέμα , κάποιο ‘ πρόβλημα ‘  , αλλά δεν μπορούσα να πω τίποτα , μιας και δεν ήξερα πρόσωπα και καταστάσεις . Θεώρησα ότι μέσα από τις ιστορίες και τα περιστατικά που θα μας περιέγραφες , θα μπορούσα να δώ γιατί έγινε αυτό , και πραγματικά   δικαιώθηκα , απο τις – την ιστορία σου .


Βασικά και να με συγχωρέσεις   παρατηρώ   δύο πολύ βασικά λάθη . Αλαζονεία και έλλειψη στρατηγικής .  Αλαζονεία , ένα αίσθημα που πίστεψέ με το χω πληρώσει ακριβά στην ζωή μου , καθότι ουδείς αναμάρτητος ,  και έλλειψη στρατηγικής  , ένα απο τα συστατικά που είναι απαραίτητα για να  πετύχει κάποιος στόχους σε οποιονδήποτε τομέα .

Ακόμα και στο καράτε που έκανα στα νειάτα μου , μου μάθανε ότι η στρατηγική παίζει σπουδαίο ρόλο και ότι δεν νικάει πάντα ο καλίτερος  μαχητής αν δεν συνδυάσει και την κατάλληλη στρατηγική .


Τι δουλειά είχες εσύ με τον Χασάν ,  να πάς να τον δείρεις ? Από έναν  25 χρονο θα περίμενα αυτή την αντίδραση , αλλά από έναν 40 +  ποτέ . Και που ξέρεις ότι ο Χασάν θα τις φάει ?  Τον έχεις υπολογίσει σωστά ?  Για αυτό πήγες στην Γερμανία ?  Για να δέρνεις  όποιον δεν συμφωνεί με τις απόψεις σου ή για να βρεις δουλειά και να κάνεις προκοπή εκεί  , αφου στην Ελλάδα δεν μπόρεσες ?  Α  σου έπαιξε πουστιά !   Ε και λοιπόν ? Είμαι σε ένα τραίνο λοιπόν και πάω    Θεσσαλονίκη , και επειδή στο Λιανοκλάδι μου έδωσαν λάθος ρέστα , από το σουβλάκι που πήρα,  κατεβαίνω από το τραίνο για να ζητήσω  το εικοσάλεπτο . Αλαζονεία και έλλειψη εμπειρίας από τη ζωή . Με κανέναν δεν γινόμαστε  εχθροί . Εχουμε ανάγκη το λιοντάρι , αλλά καλού κακού δεν τα χαλάμε και με το μυρμίγκι , ειδικά σε καταστάσεις , όπου η θέση μας είναι ευάλωτη  όπως το να είμαστε μακριά από τον τόπο μας .


Και  με τον μάγειρα ?  Να του πάρεις την θέση έτσι ?  Ένα χρόνο λοιπόν εσύ έφτιαχνες σαλάτες και πέταγες τα σκουπίδια ,  και θέλεις να κλέψεις από τον μάγειρα την θέση του .

Κοίτα πούτσα το μυγάκι … λέω συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις .
 
Δεν λέω στους άλλους τι να κάνουν ,  λέω όμως τι θα έκανα εγώ  .  Με τα λεφτά που μου έχουν απομείνει θα αγόραζα δύο μπουκάλια καλό ουίσκυ και θα πήγαινα στο εστιατόριο .  Αν δεν ειχα λεφτά θα δανειζόμουνα . Ένα μπουκάλι θα έδινα στο αφεντικό και ένα  στον μάγειρα.  Θα τους έλεγα ότι ήμουν υπερβολικός και ότι θέλω να ξαναγυρίσω στη δουλειά . Αν με ξαναπέρνανε  θα γινόμουνα το υπάκουο σκυλάκι του μάγειρα ..
Υπερβάλλω  εδώ γιατί θέλω να τονίσω το εξείς : θα γινόμουνα η σκιά του , σαν το σφουγγάρι θα μάθαινα από αυτόν . Θα συγκρατούσα και την τελευταία λεπτομέρεια , από την δουλειά .  Παράλληλα θα γραφόμουν σε κάποια σχολή μαγείρων , έτσι λίγο για τις γνώσεις , περισσότερο για την εμπειρία και ακόμη περισσότερο για το χαρτί .
Σε εύλογο χρονικό διάστημα – ένας χρόνος  ? – θα μπορούσα να σταθώ σαν μάγειρας οπουδήποτε ,  με απώτερο σκοπό  να δουλέψω μάγειρας δύο – τρία χρόνια και μετά τσούπ το δικό μου εστιατόριο . Εμείς οι Ελληνες σε όλα τα μήκη και πλάτη της γής έχουμε έφεση    σε τέτοια . Θα συνδύαζα την μαγειρική του τόπου εκεί , με την μαγειρική  την Ελληνική και γιατί όχι θα έκανα και εισαγωγές σιγά σιγά ελληνικά προιόντα .

Θα έκοβα τον μπάφο .  Εκανα και γώ μαλακίες μέχρι τα 27 μου , για δυο τρία χρόνια  . Ημουν σε μια κατάσταση που όλα ήταν τέλεια , δύο δουλειές με το χρήμα να ρέει , γκόμενες , κτλ ,  αλλά ο μπάφος – μπάφος ο οποίος ήτανε και τζάμπα παραγωγής του κολλητού μου . Αλλά μόνος μου κατάλαβα το εξείς :  ότι ο μπάφος σε απομακρύνει από την ζωή. Παραγίνεσε χαλαρός   - τα γράφεις όλα  στα παπαρια σου και  βέβαια στα περισσότερα θέματα  αντί για λογική  αρχίζει και επικρατεί το ένστικτο . Ετσι αργά αλλά σταθερά αρχίζουν όλα να καταρρέουν .  Είπα όχι μόνος μου,  πέταξα μισή σακούλα έτοιμο προιόν και τέλος.

Αυτά τύπε ,  ελπίζω να σε στεναχώρησα λιγότερο και να σε προβλημάτισα περισσότερο .
Πάντα με αγάπη και πάντα καλοπροαίρετα.
Σχόλια , κριτικές και παρατηρήσεις , ευπρόσδεκτα εφόσον είναι καλοπροαίρετα .

Το προβλημα του ειναι οτι δεν εχει μεσα του το Θεο. Αν πιστευε στο Θεο και αυτα τα εγκληματα δεν θα ειχε κανει, και το δρομο του δεν θα ειχε χασει!

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Αφήστε ρε το παλληκάρι να εκφραστεί, με τα καλά και τα στραβά του.  Πέσατε να τον φάτε με χαρακτηρισμούς, νουθεσίες και ηθικολογίες τάχα για το καλό του...
Εδώ το παλληκάρι ζεί για να γράφει. Κάνετε σαν κάτι γιαγιούλες που έβλεπαν στα παλιά χρόνια τηλεόραση, όταν είχε πρωτοβγεί, και πετάγονταν από την καρέκλα τους για να βρίζουν και να φωνάζουν στους "κακούς".


ΥΓ. ο Δούκας, ασφαλώς και κάνει πλάκα.
   

 

[Duke Nukem]

Καθολου πλακα! Οταν ακολουθεις καποιους ηθικους κωδικες συμπεριφορας και εκκλησιαζεσαι ειναι αδυνατον να μπλεξεις!

 

[Διαγραμμένο μέλος 129170]

Για το εξωτερικό και την επιβίωση,κακά τα ψέματα ο καθ ένας λέει την αρχιδιά του,πχ
χθές μίλαγα με τον κολλητό μου και μου πε για έναν τύπο που άφησε την γερμανία και την δουλειά
του γιατί όλα τα μαγαζιά μετά τις 9 ήταν κλειστά,ούτε τσιγάρα δεν μπορούσε να βρεί.

Τώρα,αν είναι κριτήριο και η ζωή του καθ ενός γυρίζει γύρω απ το πότε θα βρεί τσιγάρα-πάω πάσο.

Επίσης παλικάρια,ο μπάφος εδώ στη γερμανία,δεν ξέρω πως είναι στην Ολλανδία που είναι φημισμένη
αλλά εδώ το γαμάν το θέμα.Χαίζονται και είναι και νόμιμος.Αλλά κάποιον που τον απασχολεί ο μπάφος
περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.

Επίσης έχει πολλά ποτάμια και δάση,για τρέξιμο και για καγιάκ,εγώ σ αυτή την κατηγορία ανήκω
αυτά με ενδιαφέρουν απ τη Γερμανία,αυτά έψαχνα και μ αυτά ασχολούμαι στον ελεύθερό μου χρόνο.

Κακά τα ψέμματα,ο μπάφος καίει το μυαλό και σκέφτεται αρχιδιές.

 

Αφου βρηκαμε τον πρωταγωνιστη, ας δουμε τωρα τι soundtrack θα βαλουμε.

 

[Rygg]

Καλα ρε μαλακες ? δεν θα ψηφισει κανεις ?

 

[kwlobaras]

Αφου βρηκαμε τον πρωταγωνιστή, ας δουμε τωρα τι soundtrack θα βαλουμε.

Ως άτομο που έχω ασχοληθεί ερασιτεχνικά με την παραγωγή βίντεο...να ξέρεις ότι η μουσική ποτέ δεν πρέπει να είναι προσανατολισμένη.
Έχεις περιγράψει καταστάσεις που θέλουν rock, άλλες που θέλουν epic music, άλλες που θέλουν μπαλάντες, άλλες που θέλουν λαϊκά κλπ.
Το OST πρέπει να μείνει "ανοικτό"...

Πρόταση μου είναι να ξεχάσετε το concept ταινία γιατί απαιτεί σύνδεση ιστοριών και σεναρίου κάτι το οποίο θα το καταλήξει σαπουνόπερα μεγάλου μήκους.
Αν θέλετε να βγάλετε κάτι καλό...προτείνω series μικρού μήκους και ανέβασμα youtube.

Εξαιρετική αφήγηση...

 

Τις δυο πρώτες μερες δεν βρηκα καθόλου από το σπιτι. Ξυπνουσα επαιρνα πρωινο, επινα καφέ, διαβαζα ειδησεις στο internet, μαγειρευα, κοιμόμουν το μεσημερι κανα δυο ώρες και παλι καφε, Internet, video games, φαι, μπύρες, φούντα και υπνο. Την τριτη μερα το πρωί εκανα ένα καταλογο με τηλεφωνα και διευθύνσεις οσων ελληνικών εστιατοριων βρηκα στο internet. Το απογευμα εφτιαξα καφε κι αρχισα τα τηλεφωνα. Εφαγα αρκετά ακυρα, ηπια τον καφε, ειχα καπνισει 3-4 τσιγαρα ωσπου καποιος αναπτέρωσε τις ελπιδες μου. Αφου με ρώτησε που δουλευα και ποσο διάστημα μου ειπε να περάσω την επομενη μερα από το μαγαζι του.  Του ειπα ότι μπορουσα να περασω και σημερα και δωσαμε ραντεβου για τις 9 με 9,30 το βραδυ.

Εφτασα στο μαγαζί 9,20. Μεγαλο μαγαζι με ωραια διακόσμηση. Ενας σερβιτορος με πλησιασε και μου ειπε κατι στα γερμανικά. Του ειπα ότι εχω ραντεβου με τον Μίλτο και μου εδειξε ένα τυπο που καθοταν σ΄ένα τραπεζι σε μια γωνια ετσι ώστε να ελεγχει σχεδον ολο το χωρο. Ηταν ένας πελωριος τυπος σχεδόν 2 μετρα και σωματωδης γυρω στα 35 με 38. Πλησιασα εδωσε το χέρι μου και ειπα : Καλησπερα, ειμαι ο Θάνος που μιλησαμε πριν κανα 3αρι ωρες στο τηλεφωνο. Μου εδωσεβαριεστημενα  το χέρι του, με κοίταξε μερικά δευτερόλεπτα από πάνω ως κάτω και μου είπε να κάτσω .  Αφού με είχε να περιμένω κανα 5 λεπτο χωρις να μου δινει σημασια, μονο κοιτουσε ένα μπλοκακι με σημειωσεις, με ρωτησε αν θελω να πιω κατι. Του απαντησα όχι. Μετα αρχησε να μιλαει για τη δουλεια. Ελεγε ότι το μαγαζι εχει πολλη δουλειά, πως θέλει ατομα γρηγορα, εμπειρα κτλ. Κτλ. Του ειπα πως εχω εμπιστοσυνη στον εαυτο μου. Μου ειπε πως θα αναλαμβανα ποστο στο γκριλ διπλα στον μαγειρα. Συμφωνησαμε πως τις πρωτες 5 μερες ημουν υπο δοκιμη με 55 ευρω τη μερα. Αν τα καταφερνα θα με δηλωνε και θα επαιρνα 65 με προοπτική τα 70. Καθημερινα 9 ωρες δουλεια με ένα ρεπο την εβδομαδα.
Μμμμ, πανω από 1700 το μηνα, σκεφτηκα, μια χαρα είναι. Κι ετσι την επομενη στις 2,30 ημουν στην κουζινα. 
Καθως πηγαινα όμως προς το μαγαζι ειχα ένα κακο προαισθημα. Δε μου αρεσε το αφεντικο, ο τροπος που μιλουσε, που κοιτουσε, οι κινησεις του.
Όταν μπηκα στην κουζινα βρηκα 3 ατομα. Έναν 62 χρονο μια κοπελιτσα 25 χρονων κι έναν Αραβα απροσδιορίστου ηλικιας. Πίσω μου ηρθε το αφεντικό.
Χαιρετησα.

-Γεια σας παιδια, πως παει ?
-Γεια σου φιλε, απαντησε ο 62 κυρ Πάνος που ηταν ο μαγειρας του εστιατορίου.
Η κοπελιτσα με χαιρετησε στον πλυθυντικο. Ηταν ένα όχι ομορφο κοριτσι αλλα συμπαθητικό, μα τελειως αδιαφορο σαν ατομο. Τις  5 μερες που εκατσα σε αυτό το μαγαζι, ανταλλαξαμε μερικες κουβεντες μονο. Δουλευε σαν μηχανη χωρις να μιλαει και μονο όταν σχολουσαμε ελεγε 2-3 κουβεντες πριν φυγει. Ειχε 4 μηνες στη Γερμανία και σίγουρα τραβαγε ζορι.

Το αφεντικο ειπε στον κυρ Πανο να μοιρασει δουλειες και να μου δειξει τα κατατοπια.
Το μαγαζι ειχε πολύ δουλεια. Από τις 2,30 που ημουν στην κουζινα, τσιγαρο αναψα στις 5,30.  Ως τις 11 το βραδυ τρεχαμε. Ο κυρ Πάνος παρολο που ήταν 62 χρονων στη δουλεια εβαζε κατω 25 χρονους. Αρκει να ειχε παντα διπλα του ένα ποτήρι ούζο.
  Όταν κατά τις 12 περιμενα το τρενο για να παω σπιτι ενοιωθα πτωμα από την κούραση. Ειχα πεσει αποτομα στα βαθια. Ειπα στον εαυτο μου ότι θα τα καταφερνα.
Οι επομενες μερες ειχαν περισσότερη δουλεια. Ο κυρ Πάνος με βοηθουσε να προσαρμοστω, καλος άνθρωπος, αλλα εβλεπα ότι ζοριζομουν. Το αφεντικο μου εβαζε συνεχως χερι κι αυτό με αγχωνε με αποτελεσμα να κανω περισοτερα λαθη.
Την πεμπτη μερα με φωναξε να με πληρωσει όπως κάθε βραδυ. Και μου ανακοινωσε την απολυση μου. Δεν ειχα την εμπειρια ουτε την ταχυτητα που ζητουσε. Ετσι μου ειπε και ίσως ετσι να ηταν.
Πηρα το μεροκαματο, χαιρετησα το προσωπικο της κουζινας και τους σερβιτορους οσους ειχα προλαβει να γνωρισω και πήγα να πιω καμια μπυρα στην Hermannplatz με δυο φιλους.  Κατσαμε σ΄ένα ελληνικο καφενειο. Στην παρεα προστεθηκε ενας ακομα. Όταν τους ειπα τι είχε γινει στο μαγαζί που δουλευα και πως ήμουν παλι στο ψαξιμο, ο νεοφερμενος μου ειπε για ένα μαγαζι που ειχε ακουσει πως ζητουν προσωπικο. Μου εδωσε τηλεφωνο και διευθυνση και την επομενη μερα στις 6 συναντιομουν με το καινουριο αφεντικο.

 

[kariptru_01]

Καλα ρε μαλακες ? δεν θα ψηφισει κανεις ?

γιατι να ψηφισει αν δεν του κανουν οι απαντησεις

 

[Altec73]

 

[gianis85]

Την πεμπτη μερα με φωναξε να με πληρωσει όπως κάθε βραδυ. Και μου ανακοινωσε την απολυση μου. Δεν ειχα την εμπειρια ουτε την ταχυτητα που ζητουσε. Ετσι μου ειπε και ίσως ετσι να ηταν.

Πονάει η ψυχή μου που τα διαβάζω αυτά 1)1700 το μήνα για Γερμανία είναι πραγματικά ένα τίποτα,σκέψου τα κοπρόσκυλα του δημοσίου εδώ παίρνουν λίγο λιγότερα αλλά δεν κάνουν απολύτως τίποτα.Απορώ πάντως πως γίνεται ο κωλόγερος να βγάζει τη δουλειά και εσύ να τα φτύνεις.Φαντάζομαι οι περισσότεροι άμα ήμασταν στη θέση σου ούτε μια μέρα δεν θα αντέχαμε.

Υ.Γ Εγώ ψήφισα punk,ξέρω πως δεν ταιριάζει με την ιστορία αλλά στο παρελθόν ήσουν ένας.

 

Τα είπαμε με το νέο αφεντικο, καλη η πρωτη εντυπωση και την επομενη ημουν σε μια καινούρια κουζινα. Από τις πρωτες ωρες καταλαβα ότι εδώ ηταν τρελοκομειο. Το τιμ αποτελουταν από :

O λαντζιέρης.  Ενας τυπος στην ηλικια μου Θεσσαλονικιός  ο οποιος ειχε κάποτε μαγαζια στη Σαλονικη, επεσε εξω με την κρίση και ηρθε στη Γερμανία να πλενει πιατα. Moυ εκανε κουβεντα για χρεη πανω από 130000 ευρώ. Όταν αποφασισε να μου μιλήσει, μετα από δυο μέρες.  Ειχε ψυχολογικα προβληματα και δεν πολύ-μιλουσε. Μερικες μερες κοιμόταν στο μαγαζι επειδη βαριοταν τις διαδρομες. Δεν επινε αλκοολ, αλλα επινε καμια 10ρια καφεδες την ημέρα και καπνιζε 3 με 4 πακετα τσιγαρα.

Ο σαλατιερης. Νεαρος γυρω στα 26. Πιο αργος κι από χελώνα. Συμπαθητικός όμως γιατι εριχνε καλες ατακες και γελουσαμε.

Το αφεντικο. 30 χρονια στις κουζινες στη Γερμανια. Φαινοταν κουρασμενος. Όταν δεν ειχαμε δουλεια ξαπλωνε σ΄έναν καναπε και προσπαθουσε να κοιμηθει. Όταν πλακωνε δουλεια εβριζε και βλαστημούσε συνεχως. Μαλακες μας ανεβαζε, αχρηστους μας κατεβαζε. Τιποτα δεν καναμε σωστα για αυτόν. Οι αλλοι 2 τον εβριζαν κι αυτοί ή απλα τον εγραφαν στ΄αρχιδια τους.

Ο σερβιτόρος. Αυτος ηταν το τσιρακι του αφεντικου. Γλυφτης και αχωνευτος τυπος. Παρολο που μου εκανε κανα δυο “εξυπηρετήσεις” δεν μπορεσα να τον συμπαθήσω.

Η μπαργουμαν. Μια Γερμανιδα η Αλιτσια, γυρω στα 40 με ωραιο σωμα, όχι και τόσο ωραιο πρόσωπο αλλα έναν υπεροχο κωλο. Ποσο ηθελα να γαμισω αυτόν τον κωλο. Αν και την πρεσαρα ασφυκτικά από τις πρωτες μερες αυτή με απαξιωνε. Ισως αν καθομουν περισοτερες μερες να τα καταφερνα. Ενας κωλος ονειρο που ακόμα τον φερνω στο μυαλο μου.

Η κουζινα ηταν τρελοκομειο επειδη το αφεντικο ηταν τρελάρας και το προσωπικο για τον πουτσο, παρολαυτα το μαγαζι ειχε δουλεια.  Όταν δεν ειχαμε δουλεια αραζαν σ΄ένα δωματιακι διπλα στην κουζίνα. Το αφεντικο προσπαθουσε να κοιμηθει στον καναπε και οι αλλοι χαζευαν σ΄ένα λαπτοπ.  Εγω προτιμούσα να πηγαινω στο bar και να πιανω κουβέντα στην Αλιτσια η οποια ομως δεν ανοιγοταν. Όταν επιανε δουλεια τρεχαμε τις περισσότερες φορες χωρίς λογο, απλα γιατι δεν εκαναν σωστή προετοιμασια και ησαν ολοι για τον πουτσο.  Οι φωνες τους μου δημιουργουσαν στρες, αλλα το ειχα παρει αποφαση.  Δεν θα με τρελανουν αυτοι, αλλα εγω αυτους, οποτε το εριχνα στο χαβαλέ.  Και φυσικα όταν ειχα χρονο συνεχιζα το ασφυκτικό πρεσινγκ στην Αλιτσια. Η καριόλα όμως επαιζε καλη αμυνα και δεν καταφερα να σκοραρω.