Αλλοδαποί Ιστορίες μεταναστευτικής τρέλας

[ass_kavlos]

ο ιατροπουλος πιστευω οτι ειναι ο ιδανικος γιαυτο το ρολο. μην ξεχνατε οτι το σεναριο εχει φασαριες-μπαφους-νταβατζιλικια.

Πιο καλή και οικονομική λύση:

http://[URL unfurl="true"]www.koutipandoras.gr/sites/default/files/giagonan_2.jpg[/img[/URL]]


Και συμπατριώτης του πρωταγωνιστού:

[img]http://[URL unfurl="true"]www.patrasevents.gr/imgsrv/f/full/1175163.jpg[/img[/URL]]


Αυτός αν το αναλάβει, θα το γυρίσει κιόλας.

 

[Chevalier Fidèle]

τυχερος εισαι...εγω την εβρισκα παλια στα καρφουρ,τωρα δεν ξαναφερανε...
δοκιμασε κ πες μας 

Eγκρίνεται τύπε 

 

[Obi-Wan]

Eγκρίνεται τύπε 

ΙΠΠΟΤΗΣ ή ΠΟΤΗΣ;

 

[Slavyanka Delicatessen]

o στανκογλου προηγειται

 

[dimmits]

Eγκρίνεται τύπε 

 

[asia_fun]

γραψε ρε τυπε παρα τιποτα

 

[st@rdust]

para, δοκιμασε κι αυτην...
απ τα πιο παλια ζυθοποιεια του μονάχου

http://[URL unfurl="true"]www.kern-spirituosen.de/media/image/Augustiner-Edelstoff-05-Liter.jpg[/img[/URL]]

[URL unfurl="true"]http://www.augustiner-braeu.de/augustiners/html/en/Sortiment.html[/URL]

 

[dopamina]

http://[URL unfurl="true"]www.rgbstock.com/cache1nDe6W/users/j/je/jeinny/300/mhaHBfq.jpg[/img[/URL]]

ιππότης??
[/quote]


βαρυ πεπονι ο ιπποτης στις ευρωπες  :2funny: :2funny: :2funny:

 

Ρε μορτη μπορεις να κανεις λιγο ησυχία, του φωναξα.
Γυρισε αργα, με κοιταξε και είπε
-Αν εχεις προβλημα παρε δρομο. Ποιος εισαι εσυ ρε που θα μου πεις τι θα κανω ? Αμα δε σου αρεσει εδώ στριβε. ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ.  Το τελευταιο το φωναξε.
Μετα γυρισε προς την μικρη και τη ρωτησε : Ποιος είναι αυτος ο μαλάκας ?
Θα μπορούσα όπως ηταν πλάτη προς το μερος μου, να πάω με δυο βηματα προς το μερος του,  να τον τραβηξω από το σκαμπό να τον ριξω κατω και μετά με 2-3 κλωτσιες στο κεφάλι να τον κανω να ψαχνει  που είναι το ταβάνι και που το πάτωμα. Ειπα όμως να του δωσω μια “ευκαιρια”. Ρούφηξα λιγη μπύρα, σηκωθηκα και πηγα διπλα του.
-Ακου, παλικαρά, η παρουσια σου εδώ ενοχλει πολλους και μπορει να μη στο λενε αλλα έτσι είναι. Οποτε ή αραζεις ήσυχα ή φευγεις. Τωρα αν θα φυγεις ησυχα ή με θορυβο εξαρταται από σενα.
-Δε σε καταλαβαίνω που το πας ?
-Όταν καταλαβεις θα είναι αργα. Τι λες θα πιουμε τα ξυδια μας ήσυχα ή θες τιποτα “αγkαλιες”..
Mε κοιταξε για λιγο σα να μετρουσε την κατασταση και μετά μου γυρισε την πλατη λεγοντας : καλαααα.

Η ηρεμια και η αρμονια ειχαν επανέλθει στο παρακμιακο μαγαζι της Λέτας. 
Γυρισα στο χωριο αποφασισμενος να μην ξαναπατησω το ποδι μου ξανα εκει μεσα και λεγοντας στον εαυτο μου ότι θα μεινω μακρυα από φασαριες οσο ειμαι εδώ, αλλα δεν κρατησα την υποσχεση μου.
Την επομενη μερα σχεδιαζα καθοδο στην πολη που εργαζομουν και φυσικα επισκεψη στην milfαρα καφετζου.

http://www.bourdela.com/forum/index.php?topic=145846.0

Καθως επινα τον καφε μου στο καφενειο περασε ο Τάκης. Του ειπα το σκηνικό με τον τυπο στο μαγαζι της Λέτας.
Καταλαβω ποιος είναι μου ειπε. Είναι από το …….. καλυτερα μην μπλέκεις μαζι τους, είναι μεγαλα μουνόπανα.
Ήπια τον καφε, καβαλησα το ΧΤ και την εκανα για την πόλη. Είχε καλή μερα, θα εβλεπα τους φίλους και την καφετζού.  Καθώς περνουσα από χωραφια, περιβολια και χαιρετουσα κανα γνωστο, αισθανομουν υπεροχα. Ουτε που σκεφτομουν το Βερολινο, σα να μην υπηρξαν ποτε αυτοι οι  9 μηνες που ημουν εκει.

 

[kavliaris]

Ρε θάνο μιας και το έθεσες παλι,εκει στο νησι με την Τασία κ τον Αλβανό τι εγινε???Γυρισες πισω άρον άρον???Της μικρης προλαβες να της δωσεις κανα τσιμπούκι???Καλό δεκαπενταύγουστο φίλε...

 

[Slavyanka Delicatessen]

 

Μπαίνοντας στην πολη μετα από  9 μηνες περίμενα πως θα αισθανομουν  κάπως, αλλα ένοιωθα σα να ελειψα μια βδομαδα. Μου φαινοντουσαν όλα ιδια αλλά δεν ησαν.  Στο δρομο που ήταν το μαγαζι που δουλευα και πλέον ηταν κλειστό, ειχαν κλείσει κι αλλα μαγαζιά.  Παρκαρα το ΧΤ απεναντι από ένα μαγαζί με ρουχα που ειχε ένα κοντουλης διοπτροφορος γύρω στα 55. Σκαφτόμουν να τον αποφυγω αλλα ηταν στην πόρτα και με ειδε.  Πλησιασα και τον χαιρετησα.

-Βρε, βρε το παιδι. Που χαθηκες εσύ ?
-Σου ειπα ρε Γιάννη θα εφευγα για Γερμανία.
-Α, πηγες στη Γερμανία, σε ποια πόλη είσαι ?
-Βερολίνο.
-Ααα, Βερολίνο, μπραβο λεβεντη μου. Και τι κανεις εκεί, με τι ασχολείσαι ? Ελα μεσα να σε κερασω ένα καφε να μου πεις τα νέα σου.
-Γιάννο, δεν εχω πολύ χρονο. Θα ερθω να κάνω ένα τσιγαρο και θα φυγω. Θελω να δω και τους αλλους. Καταλαβαίνεις, την παλια γειτονιά και μετα εχω κατι δουλίτσες.

Μπήκαμε στο μαγαζι. Αυτος αραξε στο ας το πούμε γραφειο κι εγω σε μια καρεκλα διπλα του.

-Θα πιεις καφέ ?
-Εχω πιει.
-Τι να σε κερασω τοτε ?
-Τιποτα δεν θα κατσω πολύ, να μη σε απασχολώ κι από τη δουλεια σου.
-Ποια δουλεια μωρε, μυγες βαραω δεν τα βλέπεις.
-Ειχες μια κοπελα πωλήτρια…..
-Τη σταματησα. Τι να την κανω, δουλειά δεν εχω. Μας γάμησε αυτος ο Τσίπρας.
-Αυτος φταίει ?
-Ε, ποιος φταιει, εγώ ? Όχι ότι οι προηγουμενοι ησαν καλυτεροι, αλλα αυτός τα εκανε χειροτερα.

Συνεχίσαμε να συζηταμε για πολιτικη, για την κριση, και για την Γερμανία. Μου πηρε κανα 20λεπτο για να απεγκλωβιστω. Φευγοντας του υποσχεθηκα πως πριν φύγω για Γερμανία θα ξανα περνουσα να τον δω.
Μετα σταματησα σε ένα φαρμακειο. Εκανα ένα τσιγάρο στην εισοδο του με τον φαρμακοτρίφτη γιατί δεν καπνιζε μέσα, ειπαμε 2-3  μαλακιες, εξήγησα και σε αυτόν πως περνουσα και τι έκανα και συνεχισα. Σειρα ειχαν ένα γραφείο κηδειων κι ένα καφεκοπτειο. Φτανοντας στον προορισμό μου που ηταν ένα μαγαζι με παπούτσια του φιλου μου του Γιώργου, συναντησα τον γιο της milfαρας καφετζούς.  Τον χαιρετησα και τον ρώτησα αν ηταν η μάνα του στο καφενειο. Μου ειπε ότι θα ερχοταν το απόγευμα και θα καθοταν ως το κλείσιμο.
-Nα περασεις να σε δούμε, να μας πεις πως περνας.
-Θα περασω να εισαι σίγουρος……..

 

Ο Γιωργος μολις με ειδε να μπαινω στο μαγαζι του πεταχτηκε από την καρεκλα σαν ελατηριο. Αγκαλιαστήκαμε.
-Λεγε. Καφε, μπυρα ή τσιπουρο ?
-Ας μην πάμε κατευθειαν στα σκληρα.  Καλυτερα μια μπύρα.
Πιασαμε την κουβεντα για Γερμανία, δουλειές, πολιτική και για τις παρεες.

-Μας ελειψες ρε αληταμπούρα, για πόσο ηρθες ?
-Λεω να κάτσω καμια 20ρια μερες.
-Τι θα κανεις το βράδυ, θα κανονισουμε κάτι ?
-Δεν ξερω ακομα. Το μεσημερι θα παω να δω μια θεια μου και το απόγευμα λέω περασω να δω  και την κ. Μαρία που εχει το καφενειο παρακατω.
-Δε παίζεσαι ρε πούστη μου, ειπε, κλεινοντας το ματι.

Φευγοντας από το Γιώργο εκανα μια βολτα να δω την πόλη, μίλησα με κανα δυο ακομα που βρηκα στο δρόμο και κατεληξα στην παραλια. Ηθελα να δω τη θάλασσα που μου ειχε λειψει. Όλα τα καλοκαιρινα μαγαζια μπαράκια, καφε, εστιατορια ηταν κλειστά. Εκανα ένα τσιγαρο κοιτώντας τη θάλασσα. Μου ηρθε η επιθυμια να βουτηξω. Αν είχα μια πετσετα να σκουπιζόμουν θα βουτουσα κι ας ηταν Μαρτης κι εκανε κρύο.  Εβγαλα τα παπουτσια και τις καλτσες σηκωσα το παντελονι και μπήκα στο νερο μέχρι τα γονατα. Όταν στέγνωσαν  τα ποδια μου πήρα τηλεφωνο τη θεια μου ότι θα την επισκευτω και ξεκίνησα. Ειχα αρχισει να πειναω, ευκαιρία ηταν να φάω κατι.
Όταν εφυγα από το σπιτι της θειας μου ηταν απόγευμα. Τα μαγαζια στην αγορα θα ειχαν ανοιξει και η milfαρα καφετζου θα ήταν στο καφενείο. Στο χωριο δεν ήθελα να γυρισω ακομα τι να εκανα παλι στο καφενείο, οποτε αποφάσισα να μεινω στην πολη. Πηρα τηλεφωνο το Γιώργο να κανονισει το βράδυ όταν θα εκλεινε το μαγαζι να πάμε για κρασι.
Περασα από το καφενειο της milfαρας, αλλα είχε κοσμο. Ηταν η ωρα που τα παπούδια πίνουν τον απογευματινο τους καφε. Δε γουσταρα να μπω με τοσο κοσμο και ειπα να κάνω μερικες βολτες ακομα. Περνώντας ακομα μια φορά από το κεντρο της πόλης χωρις προορισμό, απλα κανοντας βόλτες, επεσα σε μπλόκο της τροχαιας. Για καλη μου τύχη ειχαν σταματήσει κατι πιτσιρικάδες με παπια και περασα χωρίς να με σταματησουν. Αποφάσισα να παω στο καφενείο. Φτανοντας, παρακαρα τη μηχανη λίγο πιο περα κι εκανα μερικες βολτες να περασει η ώρα.
Μολις με ειδε να μπαινω στο μαγαζί της εμεινε για μερικα δευτερολεπτα ακίνητη. Μετα ετρεξε με αγκάλιασε και με φιλησε σταυρωτά στα μαγουλα.

-Το παιδι δουλευε στο video club εδώ πιο πάνω, ειπε σε κατι γερους, και τωρα είναι στη Γερμανία.
-Ναι τον θυμάμαι, ειπε ενας μπαρμπας. Νοικιαζα dvd από εκεί. Τι κανεις παλικάρι μου, πως είναι η ζωη στα ξένα ?
-Δυσκολη μπάρμπα αλλα τα καταφερνω.
-Κατσε Θανασακι μου, τι θα σε κεράσω ?
-Φτιαξε μου ένα φραπέ.
-Μετριο με γαλα ε ? Ειδες θυμάμαι ακομα πως τον επινες.

Επινα τον καφέ μου, εριχνα καμια ματιά στην τηλεόραση και σε μια τοπική εφημεριδα και κοιτουσα την 55 + Μαρία να πηγαινει περα δωθε με τον δίσκο, άλλοτε σερβιροντας καφέδες, ούζα και μπύρες κι άλλοτε μαζευοντας ποτήρια. Σε κάποια φάση που δεν ειχε δουλειά εκατσε στο τραπεζι μου και  πιάσαμε την κουβέντα. Αφού με ρωτησε πως περναω, πόσο θα μεινω εδώ και αν σκοπευω να γυρισω καποια στιγμη στην Ελλάδα, μου ειπε ότι πριν λιγες μερες ειχε δει στο δρομο το πρώην αφεντικο μου.

-Αυτος απ΄ότι ηξερα ηταν στην Σουηδία μαζι με τη γυναικα και τα παιδια του, λες να γύρισε παλι ?
-Δεν ξερω Θανασακη μου δεν είπε πολλα. Παντως ηταν αξύριστος, δλδ τι αξυριστος, ειχε γενειάδα σαν παπας.
-Αυτή είναι μια σημαντικη λεπτομέρεια που πρεπει να λαβουμε σοβαρά υπόψη μας.
-Δεν ξερω αν είναι σημαντικό εγω πάντως αυτό παρατήρησα. Αααχχχ Θανασακη μου, πως μας κατάντησαν ετσι ? Ειδες πως ερήμωσε η γειτονια ? Τα περισσότερα μαγαζια εκλεισαν. Δουλειες δεν υπάρχουν, ο κόσμος λεφτά δεν εχει. Να κοιτα με έναν καφε είναι ολοι τους, ή με ένα ούζο. Ουτε μεζε δεν παίρνουν.

Ειχα αρχισει να βεριεμαι, καταλαβα ότι ηταν λαθος να ερθω ως εδώ. Τι να τα σκαλιζω τα παλια, δεν ειχε νοημα. Αλλου ημουν εγω αλλου ηταν αυτή.  Το ότι ημουν αλλου το ένιωσα τις επομενες μερες περισσότερο.
-Τι χρωσταω Μαρία ?
-Γιατι φευγεις ? Τοσο γρηγορα ?
-Ε, ναι πάω να δω και τους φιλους, θα τα ξανα πούμε.
-Κερασμενος ο καφες.  Θα ξανα ερθεις, ετσι ?  Πόσο θα μεινεις εδώ ?
-Θα μεινω καμποσες μέρες. Αντε τα λεμε……..

Βγαινοντας από το μαγαζι ηρθε κι αυτή πισω μου.
-Όταν ξανα ερθεις στην πόλη, θελω να με παρεις τηλεφωνο. Θα σε περιμένω.
- ...........

Εκανα ακομα μια μεγάλη βολτα στην πολη και  μετά πηγα στο μαγαζι του Γιώργου. Εκει ησαν ακομα  2 φιλοι που με περιμεναν.  Λίγο μετα τις 9 που κλεισαν τα μαγαζια ήρθαν κι αλλοι δυο.  Ξεκινησαμε ολοι μαζι για μια ψησταριά καμια 500ρια μετρα πιο πέρα. Ηθελα να φαω κοκορέτσι, Μου ειχε λειψει……..

 

[Altec73]

 

Αυτο τον καίρο εκτος οτι δουλευω σερι χωρις ρεπο εχω βρει ενα "χομπυ" κι εχω αφησει πισω την συγγραφή. Ταιζω τους αστεγους του Βερολίνου. Δλδ όσους μπορω και οσους/ες βρισκονται στις διαδρομές που κανω.
Ειχαμε φτιαξει στο μαγαζι ενα κεικ και πηρα 5 κομμάτια να κεράσω τους συγκατοικους μου. Δεν το  εκτίμησαν και το κεικ εμεινε για καιρό στο κοινο μας ψηγείο οσπου το πεταξα στα σκουπιδια. Μετα απο καποιες μέρες έφτιαξα γαλακτομπούρεκο. Πηρα μερικα κομματια να κερασω τους συγκατοικους, αλλα βλεποντας εναν τυπο να κοιμαται στο U bahn και αφου οι συγκατοικοι ειχαν απαξιώσει το κεικ, αφησα το πακετο με το γαλακτομπούρεκο διπλα του. Εκτοτε μου μπηκε η ιδέα να παιρνω φαγητο και να το δινω σε αστεγους που βρισκω στις διαδρομες που κανω απο το εστιατοριο ως το σπίτι. Σε μερικους/ες που κοιμουνται το αφηνω διπλα τους και φευγω χωρις να τους ενοχλω. Σε αλλους το δινω στο χερι και καμια φορα πιανουμε την κουβέντα. Με κανα δυο γιναμε και "φιλαρακια".
Δεν θεωρω τον εαυτό μου καλο σαμαρειτη ουτε φιλανθρωπο, απλα αφου μπορω να το κάνω και για οσο καιρο δε με κουραζει και τα αφεντικα το ανεχονται, θα το κανω.

 

[dude33]

Αυτο τον καίρο εκτος οτι δουλευω σερι χωρις ρεπο εχω βρει ενα "χομπυ" κι εχω αφησει πισω την συγγραφή. Ταιζω τους αστεγους του Βερολίνου. Δλδ όσους μπορω και οσους/ες βρισκονται στις διαδρομές που κανω.
Ειχαμε φτιαξει στο μαγαζι ενα κεικ και πηρα 5 κομμάτια να κεράσω τους συγκατοικους μου. Δεν το  εκτίμησαν και το κεικ εμεινε για καιρό στο κοινο μας ψηγείο οσπου το πεταξα στα σκουπιδια. Μετα απο καποιες μέρες έφτιαξα γαλακτομπούρεκο. Πηρα μερικα κομματια να κερασω τους συγκατοικους, αλλα βλεποντας εναν τυπο να κοιμαται στο U bahn και αφου οι συγκατοικοι ειχαν απαξιώσει το κεικ, αφησα το πακετο με το γαλακτομπούρεκο διπλα του. Εκτοτε μου μπηκε η ιδέα να παιρνω φαγητο και να το δινω σε αστεγους που βρισκω στις διαδρομες που κανω απο το εστιατοριο ως το σπίτι. Σε μερικους/ες που κοιμουνται το αφηνω διπλα τους και φευγω χωρις να τους ενοχλω. Σε αλλους το δινω στο χερι και καμια φορα πιανουμε την κουβέντα. Με κανα δυο γιναμε και "φιλαρακια".
Δεν θεωρω τον εαυτό μου καλο σαμαρειτη ουτε φιλανθρωπο, απλα αφου μπορω να το κάνω και για οσο καιρο δε με κουραζει και τα αφεντικα το ανεχονται, θα το κανω.

Mπράβο.

 

[Slavyanka Delicatessen]

Αυτο τον καίρο εκτος οτι δουλευω σερι χωρις ρεπο εχω βρει ενα "χομπυ" κι εχω αφησει πισω την συγγραφή. Ταιζω τους αστεγους του Βερολίνου. Δλδ όσους μπορω και οσους/ες βρισκονται στις διαδρομές που κανω.
Ειχαμε φτιαξει στο μαγαζι ενα κεικ και πηρα 5 κομμάτια να κεράσω τους συγκατοικους μου. Δεν το  εκτίμησαν και το κεικ εμεινε για καιρό στο κοινο μας ψηγείο οσπου το πεταξα στα σκουπιδια. Μετα απο καποιες μέρες έφτιαξα γαλακτομπούρεκο. Πηρα μερικα κομματια να κερασω τους συγκατοικους, αλλα βλεποντας εναν τυπο να κοιμαται στο U bahn και αφου οι συγκατοικοι ειχαν απαξιώσει το κεικ, αφησα το πακετο με το γαλακτομπούρεκο διπλα του. Εκτοτε μου μπηκε η ιδέα να παιρνω φαγητο και να το δινω σε αστεγους που βρισκω στις διαδρομες που κανω απο το εστιατοριο ως το σπίτι. Σε μερικους/ες που κοιμουνται το αφηνω διπλα τους και φευγω χωρις να τους ενοχλω. Σε αλλους το δινω στο χερι και καμια φορα πιανουμε την κουβέντα. Με κανα δυο γιναμε και "φιλαρακια".
Δεν θεωρω τον εαυτό μου καλο σαμαρειτη ουτε φιλανθρωπο, απλα αφου μπορω να το κάνω και για οσο καιρο δε με κουραζει και τα αφεντικα το ανεχονται, θα το κανω.

 

[leon23]

Αυτο τον καίρο εκτος οτι δουλευω σερι χωρις ρεπο εχω βρει ενα "χομπυ" κι εχω αφησει πισω την συγγραφή. Ταιζω τους αστεγους του Βερολίνου. Δλδ όσους μπορω και οσους/ες βρισκονται στις διαδρομές που κανω.
Ειχαμε φτιαξει στο μαγαζι ενα κεικ και πηρα 5 κομμάτια να κεράσω τους συγκατοικους μου. Δεν το  εκτίμησαν και το κεικ εμεινε για καιρό στο κοινο μας ψηγείο οσπου το πεταξα στα σκουπιδια. Μετα απο καποιες μέρες έφτιαξα γαλακτομπούρεκο. Πηρα μερικα κομματια να κερασω τους συγκατοικους, αλλα βλεποντας εναν τυπο να κοιμαται στο U bahn και αφου οι συγκατοικοι ειχαν απαξιώσει το κεικ, αφησα το πακετο με το γαλακτομπούρεκο διπλα του. Εκτοτε μου μπηκε η ιδέα να παιρνω φαγητο και να το δινω σε αστεγους που βρισκω στις διαδρομες που κανω απο το εστιατοριο ως το σπίτι. Σε μερικους/ες που κοιμουνται το αφηνω διπλα τους και φευγω χωρις να τους ενοχλω. Σε αλλους το δινω στο χερι και καμια φορα πιανουμε την κουβέντα. Με κανα δυο γιναμε και "φιλαρακια".
Δεν θεωρω τον εαυτό μου καλο σαμαρειτη ουτε φιλανθρωπο, απλα αφου μπορω να το κάνω και για οσο καιρο δε με κουραζει και τα αφεντικα το ανεχονται, θα το κανω.

Τα σεβη μου .... αυτο θα πει Ανθρωπος με Α κεφαλαιο ... !

Φιλε χτες το μεσημερακι μετα την δουλεια εκατσα διαβαδα ολο το νημα ... μονο τα ποστ σου ... μπορω να πω οτι με συγκινησες 2-3 φορες βαθυτατα ! Ειδικα εκει που πηρες την μανα σου πρωτοχρονια να της ευχηθεις ! Οπως επισης οταν πηγες για την τελευτεα μπυρα με την ελληνιδα απο την λαντζα που στην εκανε με τον αργεντινο ! Καπου μπερδευτικα βεβαια γιατι γραφεις ετεροχρονισμενα και σπασμοδικα. 

Μπραβο για ολα εισαι μαγκας μεγαλος και αληθινος ανθρωπος ! πιστευω οτι τα νεα σου αφεντικα σε εκτιμουν δεοντος και εισαι σε καλο δρομο! εχουν καταλαβει τι κουμασι εισαι...χεχεχε

θα σε συμβουλευα στο νησι να μην πας καθολου δεν αξιζει ... καλυτερα να δοκιμασεις την τυχη σου σε καμια Ελβετια !

Μια απορια εχω μονο τελικα με το χτ τι εκανες ? Ανεφερες μονο τους μαυρους που πουλανε ακριβα και τους εριξες ακυρο! πως βολευτηκες σε αυτο το θεμα ?

 

[pavlosrdxrdx]

Κυριε παραλημνιο συγχαρητηρια.διαβασα 50 σελιδες σε μια μερα.!πραγματικα συγχαρητηρια για ολα!
Καλη συνεχεια στην ζωη σου και οτι καλυτερο!
Ευχομαι να εγραφες λιγο πιο πολυ!
Να σαι καλα

 

[arcans86]

παραλημνιε το εκανες το σηριαλ δραματικο. εμεις θελουμε γαμησια-φασαριες-μαστουροματα-νταβατζηλικια-πουτανες τετοια πραγματα. πολυ στη κλαψα το γυρισες στα τελευταια επεισοδια. για αλλαξε λιγο το σεναριο, γιατι φλωρεψες πολυ εκει περα.