όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν. Βλέπω ότι δεν έχουν αλλάξει και πολλά από τότε που ήμουν στην ηλικία του στρατιωτικού.
Προς τα κορίτσια:
-Κόψτε τα σίριαλ και τις ταινίες τύπου Notebook, κόψτε τα βιβλία Δημουλίδου , Μαντά και ανοίξτε τα μάτια σας να δείτε σε τι κόσμο ζείτε, γιατί τα χρόνια περνάνε και πολύ σύντομα ούτε γαμιά δε θα βρίσκετε.
- Ο πλούσιος που ονειρεύεστε να σας ερωτευθεί έγινε πλούσιος επειδή δουλεύει και μετακινείται συνεχώς. Στα σίριαλ τους βλέπετε όλη μέρα να μιλάνε με το αμόρε τους από τη γραφειάρα γιατί πολύ απλά βρε ζώα θα ήταν βαρετό να τους δείχνουν να δουλεύουν. Ο άντρας που βγάζει 4-5Κ το μήνα δεν έχει χρόνο για μηνύματα και τηλέφωνα.
- Ο σονσον ,πάμπλουτος, πανέμορφος, πανέξυπνος, με το ακριβό κουστούμι και το διθέσιο, εκτός του ότι σπανίζει έχει και μεγάλη ζήτηση. Και ένας άντρας που έχει μεγάλη ζήτηση θα τις γαμήσει όλες (τις καλές). Δηλαδή δε θα γίνει ποτέ μονογαμικός. Αυτά τα "άμα γνωρίσει εμένα θα με ερωτευτεί και δε θα θέλει άλλη" είναι για τον καφέ με τις κολλητές, ο άντρας γίνεται μονογαμικός όταν δεν έχει ζήτηση.
- Αυτή τη φαντασίωση "μπορεί να είναι αλήτης αλλά εγώ θα τον στρώσω" είναι καλή για κανένα βιβλίο της Λένας Μαντά. Ένας άντρας μετά τα 20 (και πολύ λέω) θα αλλάξει ριζικά χαρακτήρα και συνήθειες μόνο όταν γίνουν κοσμοϊστορικές αλλαγές στη ζωή του (αρρώστεια, ατύχημα, απώλεια, χρεωκοπία). Δεν ξέρω άντρα που άλλαξε τελείως χαρακτήρα για μια γυναίκα ακόμη και ήταν παντρεμένοι 50 χρόνια. Με λίγα λόγια, ο χύστης που παντρεύτηκες στα 30 σου ,θα είναι χύστης μέχρι να πεθάνει.
Προς τα αγόρια:
- Οι τουμπανιασμένες σεξομανείς μουνάρες, που μόλις βλέπουν πούτσα την αρπάζουν και ουρλιάζουν σαν να είχαν να γαμηθούν από την Κατοχή, δεν υπάρχουν πουθενά. Δεν υπάρχει κανόνας ότι μια μητρομανής πρέπει να είναι και όμορφη. Όσο δε για τις λίγες που είναι και συνέχεια καυλωμένες και βλέπονται, να είστε σίγουροι ότι αυτοί που τις γαμάνε τις θέλουν για τον εαυτό τους και δε θα χαρίσουν πρόσβαση σε κανέναν.
- Αυτά τα "οι γυναίκες έχουν κακομάθει με τα Likes", "παλιά ήταν καλύτερα" είναι όλα να 'χαμε να λέγαμε. Όλα εξηγούνται απο το νόμο προσφοράς και ζήτησης. Ένα καλό μουνί έχει ζήτηση, άρα πρέπει να γίνεις ανταγωνιστικός, άρα θα το κερδίσει αυτός που έχει περισσότερα να προσφέρει. Για το πως ήταν παλιά, στα 90s έπαιζει πολύ η γυναίκα "γλάστρα". Δηλαδή υπέρμουνο, χαζή ,δε μιλούσε σχεδόν ποτέ και την κυκλοφορούσες για να κάνεις τους φίλους σου να ζηλέψουν. Ξέρετε πόσα λεφτά χρειαζόταν μια τέτοια γλάστρα; Δεν έχετε ιδέα. Μισθοί και ενοίκια κατατίθοταν στο Κολωνάκι για να μη σου ξεραθεί η γλάστα και είχες και το άγχος μη σε παρατήσει και τι θα κάνεις. Συμπέρασμα: Ή θα γίνεις ανταγωνιστικός για να ρίξεις σοβαρή γκόμενα, ή θα συμβιβαστείς με μία ανθυπομέτρια.
- "μα σήμερα ως και τα μπάζα την έχουν δει, σκέψου οι καλές". Έτσι ήταν πάντα και για τον ίδιο λόγο. Επειδή ο Έλληνας δε βρίσκει, ειδικά όταν είσαι νέος και μες στη καύλα ,γαμάει ότι κινείται. Όταν μεγαλώνεις αν δεν έχεις φράγκα να εντυπωσιάσεις μια καλή ή φοβάσαι ότι σε πήραν τα χρόνια ομοίως κλείνεις τα μάτια και παίρνεις όποια σου δείξει το βρακί της πρώτη. Αυτό συμβαίνει επειδή πολλοί άντρες δεν έχουν αξιοπρέπεια να δείξουν στο μπάζο ότι αξίζουν κάτι καλύτερο. Από το "τη λυπάμαι μην πληγωθεί" μέχρι "τώρα την έχω συνηθίσει" όλα αυτά δείχνουν έλλειψη αυτοσεβασμού. Όταν θα σε κερατώσει το μπάζο επειδή σε έχει βαρεθεί ,θα χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Θυμάμαι φίλο μου που σαν φοιτητής τα είχε με ένα απίστευτο μπάζο, αυτή αποφοίτησε και πήγε σε άλλη πόλη και ο φίλος δε μπορούσε να κοιτάξει άλλη επειδή φοβόταν μην την πληγώσει. Τελικά τον χώρισε αυτή με μήνυμα και ο φίλος κλαιγόταν δύο εβδομάδες. Εμ, τι περίμενες, να σε σεβαστεί αυτή που σε φτύνει και λες κι ευχαριστώ;
- Η λογική "μόνο ο μπάρμαν με τα τατού, μόνο ο φραγκάτος, μόνο ο ιδιοκτήτης του μπαρ γαμάει" είναι για τους losers. Δικαιοσύνη δεν υπάρχει, ναι μπορεί εσύ να την ερωτεύτηκες αλλά αυτή θα έχει μάτια μόνο για το μπάρμαν που πάει κάθε εβδομάδα με άλλη. Αντί να μισείς την κοινωνία κοίτα να αποκτήσεις και εσύ ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, να παίζεις μουσική σε σκηνή, να δουλέψεις νύχτα, να φτιάξεις το σώμα σου, να ντυθείς σαν άνθρωπος, πάρε κανένα μηχανάκι έστω. Με την κλάψα πάντως δε γάμησε κανείς.
κι εγώ μπακούρι είμαι και στα 45 δε νομίζω ότι θα βρω γυναίκα ποτέ, με βλέπω να πεθαίνω εργένης, φρόντισα όμως να μάθω από τα λάθη μου και τουλάχιστον το πάλεψα. Ακόμη και τώρα που δεν υπάρχει μέλλον, το παλεύω έστω και μάταια. Οπότε εσείς που έχετε τα μισά μου χρόνια, αν δε βρίσκετε γκόμενα είναι επειδή είστε κότες και δεν έχετε μάθει να διεκδικείτε ,όχι επειδή σας φταίει η κοινωνία.