Έχεις πνευματική και ηθική αναπηρία σε βαθμό που δεν μπορώ και δε θέλω να περιγράψω.
Δεν αντιλαμβάνεσαι έστω την απλή πλευρά σύνθετων εννοιών όπως είναι η ελευθερία, η αυταπάρνηση, ο αλτρουισμός, ο αγώνας υπέρ του αδυνάτου κι ακόμα και το ένστικτο αυτοσυντήρησης το οποίο νομίζεις πως σε διακατέχει αλλά το έχεις θέσει σε λάθος βάση. Η λίστα μπορεί να συνεχιστεί για πολύ ακόμα αλλά δεν έχω διάθεση να σπαταλήσω άλλο χρόνο.
Η περίπτωσή σου είναι δυστηχώς μη αναστρέψιμη.
Οι νόμοι της ανθρωπότητας εν τη γενέση τους δε γράφτηκαν για το "στραβό" αλλά για το "ίσιο". Και δε μιλάω για συντάγματα χωρών. Μιλώ για βασικές αρχές κοινωνικότητας.
Δε φτιάχτηκε κάτι έχοντας κατά νου πως θα αντιδράσει ένας δειλός αλλά πως θα αντιδράσει ένας γενναίος. Δε γράφτηκαν για το πως θα ενεργήσει ένας "κακός" αλλά ένας "καλός". Τα έχει λύσει προ πολλού αυτά ένας ομοεθνής σου...
Σωκράτης λεγόταν αν τον έχεις ακουστά.
Ένας γιατρός επιθυμούμε να είναι καλός στη δουλειά του γιατί για αυτό προορίζεται κι έτσι "λειτουργεί" καλύτερα στο κοινωνικό σύνολο. Το ίδιο ισχύει και για άλλου είδους ιδιότητες που αφορούν άμεσα το κοινωνικό σύνολο και την καθημερινή του διαβίωση όπως πχ ένας καλό πολίτης κα πάει λέγοντας.
Αυτοί οι νόμοι λοιπόν γράφτηκαν με γνώμονα το "καλό" κι όχι το "κακό" κι επίσης για το πως θα προστατευτεί το "καλό" από τις επιθέσεις του "κακού".
Για να κατανοήσεις σαφώς αυτά που αναφέρω θα έπρεπε να μην έχεις την αναπηρία που σου καταλόγησα πιο πάνω. Οπότε μην προσπαθήσεις άδικα. Ασ'τα να τα δει κανάς άλλος...
Σχετικά με τη διαρκή αναγωγή στο άπειρο που κάνεις μη νομίζεις πως καταφέρνεις κάτι. Μέχρι και οι τελευταίοι σοφιστές και σκεπτικιστές είχαν πολύ μεγαλύτερες ανησυχίες και τα ερωτήματα τους, που ακολουθούσαν μία αέναη αναγωγή, είχαν πάντα μία κάποιοα βάση.
Οπότε λέγοντας συνέχεια γιατί γιατί γιατί γιατί χωρίς να έχεις ΣΤΑΘΕΡΕΣ στην απορία σου δεν καταφέρνεις κάτι, παρά μοιάζεις με σκύλο που κυνηγάει την ουρά του και νομίζει ότι θα την πιάσει. Κι άμα καταφερει και την πιάσει, την δαγκώνει, πονάει και μετά νομίζει πως τον δάγκωσε κάποιος. Βλέπει πάλι τη σκιά της ουράς, νομίζει ότι αυτή είναι που τον δάγκωσε κι αρχίζει πάλι να την κυνηγάει.
Τέλος περί του "αν λειτουργούσαν όλοι σαν εμένα δε θα είχαμε πολέμους" είναι παντελώς αβάσιμο. Όχι γιατί είναι ουτοπία. Αλλά γιατί δεν έχεις δικλίδες ασφαλείας. Η αναρχία που, απώτερος σκοπός της είναι, μεταξύ άλλων, το να ζούμε όλοι αδερφωμένοι, έχει φροντίσει και για το τι θα γίνει εάν τυχόν και κάποιος παραστρατήσει και διαλέξει άλλο δρόμο. Κοινώς έχει λάβει μέτρα.
Η δική σου θεωρία πως του φευγάτου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ πάσχει λογικά από όλες τις πάντες. Πρώτον, λες αν το έκαναν όλοι δε θα είχαμε πολέμους. Αν έκαναν όλοι τι? Να φεύγουν σε περίπτωση πολέμου? Προδιαθέτεις στο συμπέρασμα το ενδεχόμενο που αποκλείεις στην υπόθεση! Άκυρο λοιπόν.
Ακόμα κι αν το παραβλέψουμε αυτό επανερχόμαστε σε αυτό που είπα νωρίτερα. Ότι δεν έχεις δικλίδες ασφαλείας. Γιατί ΑΝ λέμε ΑΝ κάποιος άνθρωπος ή κάποια ομάδα ανθρώπων παραστρατήσει από μία τέτοια διάθεση, μέσα σε μία μέρα θα έχει κατακτήσει όλον τον πλανήτη κι εσύ με τους ομοίους σου θα έχετε στριμωχτεί σε ένα χωριό μέχρι να μπει και να το τσιμπήσει και αυτό αφού δε θα έχετε καμία διάθεση να το υπερασπιστείτε. Ελπίζω να έχετε βρει τρόπο να την κάνετε για φεγγάρι μετά.
Σεντονάρα τρελή μεν, τελευταίο μου μήνυμα δε.
Πιο πολύ το γράφω για όσους έκαναν την πατάτα κι ασχολήθηκαν προσπαθώντας να βρουν το πρόβλημα σε ερώτηση του τύπου "γιατί έξω είναι νύχτα ενώ ΕΓΩ ΘΕΛΩ να είναι μέρα."
Κακό του κεφαλιού μας.
Καληνύχτα και καλή τύχη.