Χίλια συγνωμη λατρεια, αλλά τους τύπους που ξοδεύουν 5 εκατομμυρια για αξεσουαρ αλλά μανουριαζουν για το χιλιαρικο του λογαριασμου στην ταβερνα, δεν τους αντιληφθηκα ποτέ, ούτε μπορω να βρω καμια λογικη σε αυτο.
Επισης δεν καταλαβαινω γιατι δεν ειναι "πεταμα" το να πληρωσεις 5 εκατομμυρια για αξεσουαρ.
εγώ μάστορα μεγάλωσα στα πουπουλα και με πήρε πολλά χρόνια να καταλάβω γιατί. μέχρι τα 30 μου κορόιδευα τον πατέρα μου που μέτραγε τα κέρματα στην τσέπη του και είχε λογαριασμούς στην τράπεζα με 8 ψηφία και μεγάλα.
μετά α΄ρχισα να συνειδητοποιώ πόσο σημασία παίζει η παιδική ηλικία και τα βιώματα.
όταν συνειδητοποίησα ότι είχε 120 ζευγάρια παπούτσια στα κουτιά τους γιατί μικρός πήγαινε ξυπόλητος απο τη μια ακρη της Αθήνας στην αλλη για ένα πιατο φαί.
οι άνθρωποι αυτοί ζήσαν την ανέχεια στην πέτσα τους αλλά πολέμησαν και κάναν στη ζωή τους πολλά.
Αυτό ήταν ο κανόνας στη γενιά του 50 60.
το μόνο λαθος που έκαναν ήταν πως υπερκαλόμαθαν εμάς τα μπάσταρδα για να μην περάσουμε τα ίδια.
οι συγκεκριμένοι δημιούργησαν μια γενιά καλομαθημένων μαλακισμένων (συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου) που δεν ήταν ευχαριστημένα με τίποτα, θεωρούσαν τα πάντα δεδομένα και το μονο που τους απασχολούσε ήταν το ξενύχτι το αμαξι η γκόμενα και το κάτσεκαλά.
μη με ρωτήσεις πως το ξεπέρασα είναι προσωπικο δεδομένο.
δεν έχω μετανιώσει για τίποτα στη ζωή μου αλλα θα άλλαζα πολλά εάν την ξαναζούσα.
αυτά.