Γύρω στο 90 έχω μουνετο πολύ δυνατό καί ωραίο και βρίσκομαι βραδάκι για ποτό στη Φωκίωνος Νέγρη, βλέπω ότι η φάση πάει καλά και με τρόπο στα κρυφά ρωτάω τον σερβιτόρο του μαγαζιού αν υπάρχει κάποιο ξενοδοχείο εδώ κοντά, μου δίνει μια διεύθυνση αλλά μου λέει είναι παλιό, του λέω δεν με νοιάζει να πηδήξω θέλω, με τα πολλά χωρίς τότε Google και gps βρίσκω το ξενοδοχείο το οποίο είναι πολύ παλιό έτοιμο να πέσει,( χοτελ Αθηνά νομίζω το έλεγαν στην Κυψέλη) περνάω από ρεσεψιόν και ο ογδόνταχρόνος κύριος μου δίνει ένα σιδερένιο τεράστιο κλειδί, ανεβαίνουμε με το ασανσέρ αυτά τα παλιά ασανσέρ που είχαν πλέγμα γύρω γύρω, βρίσκω το νούμερο του δωματίου και η πόρτα είναι μια τεράστια παλιά ξύλινη πόρτα δίφυλλη, βάζω το κλειδί στη πόρτα προσπαθώ τίποτα, δεν ανοίγει με τίποτα ρε πουστη μου λέω δεν γίνονται αυτά ήμουν δέκα λεπτά να προσπαθώ και η γκόμενα να με κοιτάζει με απορία, τελικά παίρνω φόρα και αρχίζω να χτυπάω με τον ώμο μου τη πόρτα με δύναμη, κάποια στιγμή παίρνω πολύ φορά χτυπάω ακούγεται ένα μπαμ η πόρτα ανοίγει εγώ με τη φορά που έχω πέφτω στο κρεβάτι όπου εκεί υπάρχει ένα ζευγαράκι αγκαλιασμενο και κουκουλομενο με ένα σεντόνι, εγώ τα έχω χάσει τους κοιτάω και λέω σόρρυ, ο τύπος δεν μιλάει καί η τύπισσα γυρίζει με ύφος και μου λέει μπράβο ρε μεγάλε τελικά τα κατάφερες και την άνοιξες. Οι μαλακές είχαν μπει σε λάθος δωμάτιο.