Οι ύβρεις και η προπαγάνδα κατά του συλλαλητηρίου μπορεί να το μετατρέψουν σε αντικυβερνητική διαδήλωση
Από τον
Σάββα Καλεντερίδη
Η σύντροφος του πρωθυπουργού, η Μπέτυ Μπαζιάνα, σε συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα σε φιλοκυβερνητικό έντυπο, εκτός του ότι μας είπε «κάθε 5η του Ιούλη κλαίω από νεύρα, από οργή. Είναι μια ιστορία που δεν έχει κλείσει, πώς αυτός ο λαός υποτιμήθηκε τόσο πολύ...», είπε και κάτι άλλο, που μάλλον της ξέφυγε: Οτι «ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση, αλλά δεν πήρε την εξουσία. Γιατί εξουσία δεν είναι ο υπουργός, αλλά ο μηχανισμός. Υπάρχουν άνθρωποι σε θέσεις-κλειδιά που εξυπηρετούν το παλιό, διεφθαρμένο σύστημα. Και περιμένω την κάθαρση».
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι της ξέφυγε ή ότι δεν ήξερε τι ακριβώς έλεγε η κυρία Μπαζιάνα, αν δεν ακούγαμε ακριβώς την ίδια φράση από τον Νίκο Φίλη, ο οποίος είπε σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ Χαλανδρίου, το 2015, ότι «πήραμε την κυβέρνηση, όχι την εξουσία». Δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς πολιτικός επιστήμονας για να διακρίνει τη βαθύτατα αντιδημοκρατική και ολοκληρωτική άποψη που εξέφρασαν οι προαναφερθέντες αστέρες της πολιτικής σκηνής.
Γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι ένα πολίτευμα, για να χαρακτηρίζεται δημοκρατικό, δεν αρκεί να ακκίζονται ότι είναι δημοκράτες εκείνοι που κυβερνούν, αλλά να υπάρχει η διάκριση των εξουσιών: Η κυβέρνηση να ασκεί την εκτελεστική εξουσία, δηλαδή να κυβερνά, η Βουλή τη νομοθετική, δηλαδή να νομοθετεί, και η Δικαιοσύνη να ασκεί τη δικαστική εξουσία, ελέγχοντας ταυτοχρόνως τις άλλες δύο.
Με αυτή την ολοκληρωτική νοοτροπία που επικρατεί στις τάξεις της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ είναι αντιμέτωπη η ελληνική κοινωνία τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή τα συλλαλητήρια.
Και μάλιστα, επειδή μέσα από τη μαζικότατη συμμετοχή των απλών Ελλήνων πολιτών νιώθουν τον κίνδυνο να απονομιμοποιηθούν στην κοινή γνώμη, εξέλιξη που θα οδηγήσει στην πτώση τους από την καρέκλα της εξουσίας, δεν τηρούν καν τα προσχήματα και έχουν δείξει το πραγματικό πρόσωπό τους, που δεν έχει καμία, μα καμία σχέση με τη δημοκρατία.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε τους πολίτες που πηγαίνουν στα συλλαλητήρια «πατριδοκάπηλους», ξεχνώντας προφανώς ότι αφενός μεν ο συνέταιρός του στην κυβέρνηση κ. Καμμένος και το κόμμα του είναι υπέρ των συλλαλητηρίων, αφετέρου δε ότι είναι πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων και πως δεν δικαιούται να προσβάλλει και να συκοφαντεί με τέτοιους χαρακτηρισμούς τους πολίτες.
Στη συνέχεια πήραν τη σκυτάλη της κατασυκοφάντησης οι υπουργοί, οι βουλευτές, τα προπαγανδιστικά ΜΜΕ της κυβέρνησης (ΕΡΤ, «Αυγή», «Εφημερίδα των Συντακτών», «Χωνί», «Νέα Σελίδα», «Αυριανή»), τα οποία προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να υποβαθμίσουν ή να προσβάλουν τους συμμετέχοντες στο συλλαλητήριο.
Το χειρότερο, όμως, έμελλε να το δούμε τις ημέρες αυτές όσο πλησιάζουμε στο συλλαλητήριο: Είδαμε να δημιουργείται μια συμμαχία εκφοβισμού και άσκησης τρομοκρατίας στους Ελληνες πολίτες, με σκοπό να αποτρέψουν τη συμμετοχή τους στο συλλαλητήριο της Αθήνας, την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018.
Κυβέρνηση, υπουργοί, βουλευτές, τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, εφημερίδες με πρωτοσέλιδα, ομάδες αριστεριστών φοιτητών, «Ρουβίκωνας» και άλλες ομάδες αντιεξουσιαστών, όλοι στην ίδια γραμμή, σαν να υπάρχει ένα ενιαίο κέντρο που τους συντονίζει είτε κεκαλυμμένα είτε απροκάλυπτα, απειλούν τους πολίτες να μη συμμετάσχουν στο συλλαλητήριο της Αθήνας, λέγοντας ακόμα και ότι «θα χυθεί αίμα».
Μάλιστα, σύμφωνα με επώνυμη καταγγελία φοιτήτριας στο Φιλολογικό Τμήμα του ΑΠΘ, μια παράταξη, η Αριστερή Παρέμβαση, ανάρτησε πανό στο οποίο απεικονίζονται τα σχόλια σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης κάποιων συμφοιτητών τους για το ζήτημα των Σκοπίων, κοινοποιώντας και τα ονόματά τους, για να γίνουν στόχος των «ομάδων εφόδου», οι οποίες αποτελούν εργαλείο για την κατάληψη της εξουσίας από την κυρία Μπαζιάνα και τον κ. Φίλη. Για να μην έχετε καμιά αμφιβολία, κάλεσαν τους συμφοιτητές τους να ασκήσουν βία με το «οι φασίστες θέλουν ξύλο».
Το συλλαλητήριο της Αθήνας θα είναι μεγαλειώδες, αφού όλοι αυτοί που βρίζουν τους Ελληνες πολίτες δεν ξέρουν ποια είναι πραγματικά η ελληνική κοινωνία, επειδή κατά κανόνα είναι άτομα του πολιτικού περιθωρίου (και δεν το λέω με καμιά υποτιμητική διάθεση), που τους έφεραν στο προσκήνιο και στην εξουσία η άμπωτη και η πλημμυρίδα της κρίσης. Δεν ξέρουν όλοι αυτοί ότι, όταν προσπαθήσεις να φοβίσεις τον Ελληνα, εισπράττεις την οργή του.
Είμαι της άποψης -και την εξέφρασα δημοσίως- ότι το συλλαλητήριο, ακριβώς επειδή αφορά ένα εθνικό θέμα, δεν θα πρέπει να πάρει αντικυβερνητικό χαρακτήρα εφ’ όλης της ύλης, αλλά απλά να εκφράσει τη βούληση της μεγάλης πλειονότητας των Ελλήνων πολιτών, που δεν θέλει καν το «παζάρεμα» του ονόματος της Μακεδονίας. Και το μήνυμα αυτό αφορά την κυβέρνηση, αλλά και όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα - το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του.
Ομως, με τις ύβρεις διά στόματος του ίδιου του πρωθυπουργού, των υπουργών, των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, του «Ρουβίκωνα» και των προπαγανδιστικών μέσων της κυβέρνησης, είναι πολύ πιθανόν οι ίδιοι να το μετατρέψουν σε μια συλλήβδην αντικυβερνητική διαδήλωση.
Το είπαμε, άλλωστε: Η εξουσία τρελαίνει…
