Ρε αφού γυαλίζει το μάτι τους μόλις βλέπουν χαρτονόμισμα...
Αυτό ξαναπές το!!!!
Θυμάμαι μια εποχή (πάνε χρόνια, ίσως και δώδεκα) με μια απίστευτη ρωσίδα (εγώ τη θεωρούσα τρομερή μουνάρα και με κατακαύλωνε χωρίς να κάνει τίποτα το ιδιαίτερο), Μαρία νομίζω λεγόταν.
ΔΕΝ ανέβαινε από πάνω. Μα χρυσή μου, μα καλή μου, τίποτα αυτή. Ούτε με λεφτά δεχόταν.
Προσπαθούσα να την κουλαντρίσω να τη βγάλω έξω, να κανονίσω ραντεβού εκτός, τίποτα αυτή. Βράχος. Το στάνταρ γαμήσι της στο μπουρδέλο, και άντε γεια.
Κάποια φορά της είπα πως θα έλλειπα μερικές μέρες, γιατί θα πήγαινα ταξίδι στην Αμερική (όντως, για δουλειά, 10-12 μέρες). Ήμουν βλέπεις ταχτικός πελάτης, και έδινα αναφορά.
Μου είπε να της φέρω κάποιο άρωμα από το duty free.
Το έφερα το άρωμα, και πήγα στο μπουρδέλο (btw ήταν το Φωκαίας 25 το κάτω, δεξιά που δούλευε - πρωϊνή βάρδια πάντα).
Το έβγαλα στο δωμάτιο, να της το δώσω.
ΔΕ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ την έκφραση των ματιών της όταν το είδε.
Ισχύει απόλυτα αυτό που λες:
Γυαλίζουν τα μάτια τους όταν βλέπουν κάτι που το θέλουν πολύ.