Μεχρι το 2007 δεν ειχα ασχοληθει για τα καλα με τον τζογο. Επαιζα που και που κανα Προ Πο, αγοραζα 2-3 φορες το χρονο λαχεια και την Πρωτοχρονια επαιζα 21 στο καφενειο της γειτονιας.
Το 2007 επιασε δουλεια σε πρακτορειο ΟΠΑΠ ενας φιλος. Μερικα βραδια περνουσα να τον παρω να παμε για κανα μεζεδακι κι εριχνα κανα 10ρικο στο ΚΙΝΟ. Χωρις να το καταλαβω αρχισα να ριχνω περισοτερα και να επισκευτομαι το πρακτορειο και πρωινες ωρες. Με τον καιρο αρχισα και το στοιχημα. Με το που ερχοταν η υπαλληλος στο μαγαζι που ειχα εφευγα κατευθειαν για το Προπατζιδικο. Επαιζα στοιχημα, ΚΙΝΟ, κατι σκυλια που τρεχανε, ξυστο κ.α.
Σκεφτηκα πολλες φορες να ανοιξω λογαριασμο σε καποια ιντερνετικη εταιρια για να μπορω να παιζω και οταν ηταν κλειστα τα πρακτορεια αλλα κατι με κρατουσε. Ηταν οτι ηξερα πως αν το εκανα δεν θα μπορουσα να το ελενξω.
Σε καζινο πηγα μονο μια φορα και δεν μου αρεσε.
Το 2014 τα οικονομικα ησαν χαλια. Το μαγαζι δεν τραβαγε, η οικονομικη κριση τα ειχα γαμησει ολα. Εμενα με ειχε γαμησει και ο τζογος. Οποτε αφου δεν ειχα πλεον λεφτα να παιξω και επειδη ειμαι πολυ εγωιστης για να βγω για δανεικα, ηρθε το τελος του τζογου. Σαν υποκαταστατο βρηκα τα βιντεοπαιχνιδια. Κλεινομουν σπιτι αφου λεφτα για εξοδους δεν υπηρχαν κι επαιζα paystation.
Τωρα οταν ερχομαι στην Ελλαδα θα περασω 1 -2 φορες απο το πρακτορειο που δουλευει ακομα ο φιλος, θα πουμε καμια μαλακια και δρομο. Ουτε σεντς δεν αφηνω. Προτειμω να τα δωσω σε κανα ζητιανο παρα στον τζογο.
