Eνδιαφέρον κείμενο από ένα group του facebook :
Το «φαινόμενο» του Ολυμπιακού μάλλον θα πρέπει να ερευνηθεί από ειδικούς .Δεν υπάρχει άλλη ομάδα προηγμένης (σχετικά) ποδοσφαιρικά χώρας η οποία έχει κατακτήσει τα περισσότερα εγχώρια πρωταθλήματα και η μεγαλύτερη της ευρωπαϊκή επιτυχία να περιορίζεται σε μια μόνο πορεία μέχρι τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ.
Σε δύο επίπεδα βρίσκεται η...ψυχοσύνθεση των «ερυθρόλευκων» στην σχέση τους με την ποδοσφαιρική ομάδα. Μπορεί να έχουν την έπαρση ότι είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα με τους περισσότερους τίτλους κλπ κλπ. Ωστόσο όλα αλλάζουν όταν έρχεται η ώρα των ευρωπαϊκών παιχνιδιών σε οποιαδήποτε διοργάνωση. Η ομάδα από τον Πειραιά ανέκαθεν παθαίνει μπλακ άουτ όταν βγαίνει έξω από τα σύνορα ή όταν έρχονται οι άλλες ομάδες στην Ελλάδα με εξαίρεση δύο καλές πορείες όπου έχει καταφέρει να φτάσει μέχρι τα προημιτελικά του Τσαμπιονς Λιγκ και του Κυπελλούχων αντίστοιχα. Οι αποτυχίες των πρωταθλητών Ελλάδας είναι αρκετές αφού αν εξαιρέσουμε κάποιους ...δικαιολογημένους αποκλεισμούς από ανώτερους αντιπάλους, οι «ερυθρόλευκοι» συνήθως πνίγονται στα...ρηχά. Παράλληλα έχουν υποχρεωθεί σε βαριές ήττες από μεγάλους μεν αντιπάλους με αδικαιολόγητη ωστόσο παράδοση άνευ όρων.
Η κακή ημέρα φαίνεται από το ...πρωί
Το παραμύθι ξεκινάει λυπημένα από την.. αρχή όταν την περίοδο 1961-62 στο Κύπελλο Κυπελλούχων όταν και αποκλείστηκε στον δεύτερο γύρο με δύο ήττες (2-3 και 0-1) από την άσημη Σλοβακική Ζίλινα βάζοντας από την αρχή άσχημες βάσεις.
Την ...σκυτάλη παίρνει την σεζόν 1968-69 όπου για τον ίδιο θεσμό η Σκοτσέζικη Ντανφέρμλιν (χωρίς να είναι κανένα ευρωπαϊκό μεγαθήριο της εποχής) επιβάλλεται των «ερυθρολεύκων» με 4-0 αναγκάζοντας τον Ολυμπιακό να γνωρίσει την πρώτη του βαριά ήττα και παράλληλα σε αποκλεισμό.
Αποτυχημένη ευρωπαϊκα η δεκαετία του 70΄
Δεν φαίνεται να διδάχτηκαν κάτι οι παίκτες του Ολυμπιακού από το ματς της Σκωτίας και την επόμενη χρονιά όπου και ταξίδεψαν εκ νέου στο εξωτερικό για την ίδια διοργάνωση είχαν το ίδιο και ...χειρότερο αποτέλεσμα. Συγκεκριμένα υποχρεώθηκαν σε συντριβή από την Πολωνική Γκόρνικ με 5-0 και έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει...καλά στα εκτός έδρας ευρωπαϊκά παιχνίδια.
Φτάνουμε στην σεζόν 1971-72 όπου η κληρωτίδα φέρνει αντιμέτωπο τον Ολυμπιακό με την Ντιναμό Μόσχας για το κύπελλο Κυπελλούχων. Στον Πειραιά θέλουν να αποδείξουν ότι μπορούν να κάνουν και αυτοί μια καλή πορεία όπως εκείνη που είχε κάνει ο Παναθηναϊκός την περασμένη χρονιά και έφτασε μέχρι τον τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών. Εντός αγωνιστικού χώρου όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά οι Ρώσοι δεν επιτρέπουν (σε κανένα σημείο από τα δύο μεταξύ τους παιχνίδια) στον Ολυμπιακό να κάνει σκέψεις για πρόκριση και τον υποχρεώνουν σε δύο ήττες με 0-2 και 1-2 αντίστοιχα.
Φτάνουμε στην επόμενη χρονιά όπου οι «ερυθρόλευκοι» συμμετέχουν στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ και διασταυρώνουν τα ξίφη τους με την Τότεναμ. Στο εκτός έδρας παιχνίδι ο Ολυμπιακός μαθαίνει...Αγγλικά και χάνει χωρίς ίχνος αντίστασης με 4-0 γνωρίζοντας έναν ακόμα αποκλεισμό.
Σεζόν 1977-78 και ο Ολυμπιακός συμμετέχει στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ, οι Πειραιώτες καταφέρνουν να κερδίσουν την Ντιναμό Ζάγκρεμπ με 3-1 στο Στάδιο Καραϊσκάκη και έχουν αυξημένες ελπίδες πρόκρισης στον δεύτερο γύρο. Ωστόσο παθαίνουν ένα ακόμα βραχυκύκλωμα εκτός έδρας με τους Σέρβους να προκρίνονται με το επιβλητικό 5-1.
«Μαύρη» ήταν και η επόμενη ευρωπαϊκή χρονιά για τον Ολυμπιακό αφού κατάφερε να αποκλειστεί από μια ομάδα όπου θεωρητικά ήταν καλύτερος. Συγκεκριμένα κληρώνεται με την Λέφσκι Σόφιας την οποία και κερδίζει με 2-1 στο Φάληρο ωστόσο εκτός έδρας δεν τα κατάφερε για άλλη μια φορά και αποκλείστηκε με 3-1 στην παράταση.
Ξενέρωμα με Ρουμάνους και Πολωνούς στα 80s
Την χρονιά 1984-85 έρχεται ένας ακόμα αποκλεισμός (στον δεύτερο γύρο) όπου σκορπάει απογοήτευση στον κόσμο, αυτή την φορά από την Ρουμανική Κραϊόβα με δύο ήττες 1-0. Έτσι τα όνειρα για μια καλή ευρωπαϊκή χρονιά χάθηκαν αυτή την φορά κάπου στα...Καρπάθια
Βρισκόμαστε στην σεζόν 1987-88 από όπου και ξεκινάνε τα δέκα «πέτρινα» χρόνια για τον Ολυμπιακό με την καλή μέρα να φαίνεται από τον πρώτο γύρο του κυπέλλου Πρωταθλητριών. Αντιμετωπίζει και πάλι την Πολωνική Γκόρνικ την οποία και φιλοδοξεί να περάσει εύκολα ή δύσκολα. Ωστόσο τα Πολωνικά ...εδάφη είναι για μια ακόμα φορά αφιλόξενα για τον «δαφνοστεφανωμένο» και η ήττα με 2-1 σε συνδυασμό με το 1-1 του πρώτου αγώνα στέλνει την ομάδα του Πειραιά από νωρίς στις εγχώριες διοργανώσεις.
Οι αποκλεισμοί γίνονται ...συνθήματα των αντιπάλων την δεκαετία του 90΄
Οι «ερυθρόλευκοι» συνεχίζουν να ψάχνουν μια ευρωπαϊκή ...όαση και ο Ολυμπιακός αφού απέκλεισε εύκολα την Βουλγαρική Μπότεφ βρίσκει στον δρόμο του την Ισπανική Τενερίφη. Η ονομασία της ομάδας μπορεί να παραπέμπει σε όμορφα τοπία και όχι τόσο σε ...ποδόσφαιρο ωστόσο ο Ολυμπιακός αναλαμβάνει να την κάνει γνωστή και εκεί. Συγκεκριμένα οι Ισπανοί κερδίζουν 2-1 στην έδρα τους και καταφέρνουν να πάρουν σκορ πρόκρισης στο Φαληρικό στάδιο στο τελευταίο λεπτό παρά την ήττα με 4-3.
Δύο χρόνια αργότερα ο Ολυμπιακός βρίσκει στον δρόμου του την (σχετικά πάντα) αδύναμη -τότε- Σεβίλλη από την οποία και αποκλείεται με πανομοιότυπο τρόπο όπως και με την Τενερίφη. Αφού οι «ερυθρόλευκοι» γνωρίζουν την ήττα με 1-0 στην Ισπανία και το 2-1 στην έδρα τους δεν είναι αρκετό. Σε αυτά τα παιχνίδια βρίσκουν για πρώτη φορά στο ...διάβα τους τον Νταβόρ Σούκερ ο οποίος θα αποτελέσει κακό τους δαίμονα και στο μέλλον.
Το να υποστηρίζουν οι Έλληνες οπαδοί τις αντιπάλους των ομάδων μας στα Ευρωπαϊκά κύπελλα ήδη έχει γίνει μόδα όποτε η ...αποθέωση που γνώρισε η Ουγγρική Φερεντσβάρος την σεζόν 1996-97 δεν αποτελεί έκπληξη. Οι Πειραιώτες υποχρεώθηκαν σε ήττα 3-1 εκτός έδρας και εντός δεν κατάφεραν κάτι καλύτερο όπου και αναδείχτηκαν ισόπαλοι 2-2.
Οδυνηρή ήταν η πρώτη επαφή του Ολυμπιακού με το Τσάμπιονς Λιγκ καθώς την σεζόν 1997-98 γνωρίζει δύο...πεντάρες εκτός έδρας στην πρώτη συμμετοχή του. Συγκεκριμένα για την φάση των ομίλων τίθεται αρχικά αντιμέτωπος με την Ρόζενμποργκ στην έδρα της οποίας φιλοδοξούσε για ένα θετικό αποτέλεσμα αφού θεωρητικά ήταν η ασθενέστερη. Η πραγματικότητα εντός αγωνιστικού χώρου ήταν άλλη με τον Οφορίκουε και τους συμπαίκτες του να πνίγονται στα φιορδ με 5-1. Περίπου 20 ημέρες αργότερα η ομάδα του Ντούσαν Μπάγεβιτς χρήζει της ίδιας αντιμετώπισης από την «βασίλισσα της Ευρώπης» όπου χάνουν με 5-1 έχοντας ωστόσο αρκετά παράπονα για την διαιτησία.
Μαρτύριο με τις μικρές ομάδες του Τσάμπιονς Λιγκ από το 2000
Η πρώτη εκτός έδρας νίκη στο Τσάμπιονς Λιγκ έχει γίνει ήδη άγχος σε παίκτες και οπαδούς του Ολυμπιακού οι οποίοι βλέπουν την Νορβηγική Μόλντε (σεζόν 1999-00) σαν τον... καταλληλότερο αντίπαλο για αυτή την υπόθεση. Τα γκολ των Ζάχοβιτς και Μαυρογενίδη δείχνουν ότι τίποτα δεν μπορεί να στραβώσει στο ματς που έγινε στην Σκανδιναβική χώρα. Ωστόσο κάπου εκεί οι «ερυθρόλευκοι» επαναπαύθηκαν και οι γηπεδούχοι ανέτρεψαν το ματς σε 3-2 «παίζοντας» με τα ..νεύρα των οπαδών της ομάδας του Πειραιά.
Φτάνουμε στην χρονιά 2000-01 όπου στον όμιλο του Ολυμπιακού βρίσκεται η Ολλανδική Χέρενφέιν. Τίποτα ιδιαίτερο στον ποδοσφαιρικό χάρτη ενώ χαρακτηριστικό είναι ότι σήμα τους είναι κάτι ... καρδούλες. Η νίκη στην Ολλανδία είναι απαραίτητη τόσο για ψυχολογικούς όσο και για βαθμολογικούς λόγους. Όλοι πιστεύουν ότι ήρθε πλέον η ώρα για το πρώτο διπλό, όμως κάπου εκεί μίλησε η...καρδιά και έτσι η Χερενφέιν καταφέρνει να πάρει ιστορική νίκη με 1-0.
Και την επόμενη χρονιά όμως τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα αφού οι «ερυθρόλευκοι» ότι έχτιζαν με κόπο μέσα στο «σπίτι» τους, το χαλούσαν στα...ταξίδια τους. Η ομάδα που έμελλε να κερδίσει αναπάντεχα τον Ολυμπιακό αυτή την φορά ήταν η Γαλλική Λιλ η οποία και επικράτησε στην Γαλλία με 3-1 θέτοντας την ομάδα του Πειραιά εκτός στόχων.
Την χρονιά 2002-03 δεν φυλάνε πλέον τα... νώτα τους όταν βλέπουν ότι βρίσκονται στον ίδιο όμιλο με την Μακάμπι Χάιφα. Το γεγονός ότι το εκτός έδρας ματς με την Ισραηλινή ομάδα διεξάγεται στην Κύπρο δημιουργεί ένα ευχάριστο γιορτινό κλίμα. Όλα αυτά βέβαια πριν τον αγώνα καθώς μέσα στο χορτάρι ο Ολυμπιακός μαθαίνει για τα ...καλά το όνομα του Αγιεκμπένι και γνωρίζουν ταπεινωτική ήττα από τους «πράσινους» με 3-0. Σαν να μην έφτανε αυτό οι Ισραηλινοί απέσπασαν και ισοπαλία από τους Πειραιώτες με 3-3 στέλνοντας τον Ολυμπιακό στα...τάρταρα.
Σε ότι αφορά την χρονιά 2003-04 καλύτερα να μην... ερχότανε. Αν εξαιρέσει κανείς την ευρεία νίκη επί της Γαλατασαράι με 3-0, οι «ερυθρόλευκοι» έχασαν και στις τρεις εκτός έδρας αναμετρήσεις. Με σημείο αναφοράς βέβαια το 7-0 από την Γιουβέντους όπου αποτελεί την πιο «μαύρη» σελίδα στην ευρωπαϊκή πορεία του Ολυμπιακού στα Ευρωπαϊκά κύπελλα. Φυσικά αποτυχία ήταν και η ήττα από την «πρωτάρα» Σοσιεδάδ με 2-1 καθώς και η εντός έδρας ισοπαλία 2-2 όπου «ψαλίδισαν» τις οποίες ελπίδες για πρόκριση στην επόμενη φάση.
Άνεμος αλλαγής πνέει στο λιμάνι την επόμενη χρονιά με την έλευση του Ριβάλντο, με τους «ερυθρόλευκους» να έχουν καταφέρει να βρίσκονται μια ανάσα από την πρόκριση στην επόμενη φάση. Συγκεκριμένα αγωνίζονται εκτός έδρας με την Λίβερπουλ και το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να μην χάσουν με δύο τέρματα διαφορά. Μάλιστα η ομάδα του Πειραιά έχει το προβάδισμα στο ημίχρονο με 1-0 ωστόσο δεν το ..πίστεψαν ποτέ και δέχτηκαν τρία τέρματα στο δεύτερο ημίχρονο.
Το Αγγλικό...μαρτύριο όμως δεν τελειώνει εδώ καθώς ο Ολυμπιακός συνεχίζει στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ όπου και βρίσκει στον δρόμο του Νιουκάστλ. Αισιοδοξία, Ρίμπο , κόσμος και τα συναφή πάνε ...περίπατο και στα δύο παιχνίδια γνωρίζοντας ήττα 1-3 εντός έδρας και 4-0 εκτός έδρας.
Μια παλιά ...γνώριμη ήρθε να αποτελέσει και πάλι εφιάλτη στο Τσάμπιονς Λιγκ για τους πρωταθλητές Ελλάδας την χρονιά 2005-06. Συγκεκριμένα η Ρόζενμποργκ ήρθε και έκανε ...πάρτι μέσα στο Καραϊσκάκη νικώντας με 3-1 σε ένα εφιαλτικό βράδυ για τον Αντώνη Νικοπολίδη.
Ένα χρόνο αργότερα ο Ολυμπιακός έχει φτάσει σε ένα οριακό ματς με την Σαχτάρ Ντόνετσκ εντός έδρας και χρειάζεται τη νίκη για να συνεχίζει την ευρωπαϊκή του περιπέτεια. Ωστόσο οι Ουκρανοί κατάφεραν να πάρουν το 1-1 στο Στάδιο Καραϊσκάκη και η ...κατάρα συνεχίστηκε και αυτή την χρονιά.
Το τελευταίο περιστατικό ευρωπαϊκής...τραγωδίας παίχτηκε πριν από δύο εβδομάδες στην Κύπρο όπου η Ανόρθωση κατατρόπωσε τον Ολυμπιακό με 3-0 όπου και σφράγισε την πρόκριση. Άπαντες στο «ερυθρόλευκο» στρατόπεδο περιμένουν να δουν πότε θα σταματήσει η ευρωπαϊκή κατρακύλα όπου έχει κάνει τον Ολυμπιακό να μοιάζει στην Ευρώπη με χωριατόπουλο που πάτησε για πρώτη φορά το ..πόδι του στην πόλη.