Πληρώνει την αλαζονεία του...
Kάποτε σε μια συνέντευξη Τύπου του Ντέμη, από εκείνες που έβγαζε προς τα έξω την εικόνα του καλού παιδιού, του άφθαρτου και αμόλυντου, θυμάμαι ότι είχε κατσαδιάσει τους δημοσιογράφους οι οποίοι τόλμησαν να τον ρωτήσουν για οικονομικής φύσεως θέματα. Άλλωστε η αλαζονεία του, ήταν η κατάρα που χτύπησε όλα αυτά τα χρόνια την ΑΕΚ. Ο Γιάννης Ξενάκης σχολιάζει.
«Τέρμα αυτά με μένα. Δεν υπάρχουν πλέον οικονομικά προβλήματα, χρέη, μαύρες τρύπες στην ΑΕΚ. Αυτά ανήκουν σε άλλες εποχές.» ήταν περίπου το πνεύμα της απάντησης, με το αλαζονικό ύφος που απέκτησε όταν έκανε τη μετάβαση: Από τον ποδοσφαιριστή Ντέμη στον παράγοντα Νικολαΐδη. Άλλωστε η αλαζονεία του, ήταν η κατάρα που χτύπησε όλα αυτά τα χρόνια την ΑΕΚ και την έφτασε στο έσχατο σημείο. Στον πάτο.
Τα έφερε έτσι η ζωή, που ως γνωστόν «κύκλους κάνει», ώστε να οδηγηθεί ο Νικολαΐδης στο σημείο να μιλάει επί 80 λεπτά σε πέντε συναδέλφους για νούμερα, για εκατομμύρια, για χρέη, για τρύπες, για ανοίγματα, για τη διαφορά της κακοδιαχείρισης από την κακή διαχείριση (!), για μπάτζετ, για μετοχές, για εντιμότητα, για κλεψιά. Ογδόντα λεπτά που περισσότερο κούρασαν, μάλλον απογοήτευσαν, παρά διαφώτισαν τον κόσμο. Ογδόντα λεπτά με ύφος απολογητικό. Ένας Ντέμης αγχωμένος. Φανερά εκνευρισμένος.
Ξεκίνησε και με φάουλ κατά των συναδέλφων Καραλή και Δημάτου, που αν ήταν ποδοσφαιρικός αγώνας, θα έτρωγε κόκκινη κάρτα από το πρώτο λεπτό και χωρίς Ποντίκη διαιτητή.
Ένας Ντέμης διαφορετικός από άλλες δημόσιες εμφανίσεις του. Φοβισμένος. Να αποδείξει στον κόσμο ότι δεν ήταν «Ψωμιάδης». Ότι δεν έκλεψε. Ποιος είπε κάτι τέτοιο; Τα κακά ΜΜΕ, λέει. Για όλα φταίνε οι Αλήτες-Ρουφιάνοι-Δημοσιογράφοι (ΑΡΔ). Δεν φταίει για παράδειγμα ο μέτοχος Πόλυς Χατζηιωάννου, ο πρώτος που απέσυρε την εμπιστοσύνη στον άνθρωπο που διαχειριζόταν (και) τα δικά του χρήματα. Φταίνε οι ρουφιάνοι, οι δημοσιογράφοι. Κι όταν ρωτήθηκε, νομίζω από τον Καραλή, γιατί σταμάτησαν να τον εμπιστεύονται οι μέτοχοι, η απάντηση του ήταν άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Κανείς δεν κατάλαβε γιατί μπήκε φρένο σ' αυτή την εμπιστοσύνη.
Και καταπώς φαίνεται δεν θα το μάθουμε ποτέ αυτό. Διότι εδώ μιλάμε για σαφή προσπάθεια του Ντέμη να επιβάλλει ...μορατόριουμ. «Θα είμαι καλός μαζί σας, φροντίστε κι εσείς μέτοχοι να είστε καλοί μαζί μου» το πνεύμα του.
Θα είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον, αν αποφάσιζε μια μέρα να μιλήσει για τον «Ντεμάκο» (όπως τον αποκαλεί) ο Γιώργος Κιντής. Αυτός που του έκανε εντατικά μαθήματα, το πρώτο εξάμηνο του 2004. Με νούμερα, οικονομικά, άρθρα 44, κινήσεις στρατηγικής σημασίας, προϋπολογισμούς. Ο Κιντής, που του άνοιξε το δρόμο και έφυγε από κοντά του πολύ γρήγορα. Περίπου αηδιασμένος. Όλα όσα προσπαθεί να πει και να αποδείξει ο Ντέμης, τ’ ακούει σήμερα ο Γιώργος και γελάει. Με νόημα...
Όσο για τη αλητεία που χτύπησε τα μεσάνυχτα, δυστυχώς το πράγμα στην ΑΕΚ έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Όπως είχε ξεφύγει και τον Μάιο του 2004, όταν η ίδια αλητεία χτύπησε στους Θρακομακεδόνες. Κασάπη και Τσιάρτα. Και έστρωσε, τότε, χαλί στον δικό τους άνθρωπο. Άλλωστε τον γνώριζαν καλά, τους γνώριζε ακόμα καλύτερα, τόσα χρόνια ως ποδοσφαιριστής – ηγέτης – ίνδαλμα, είχε δεθεί μαζί τους, είχε γίνει ένας απ’ αυτούς.
Λίγα χρόνια αργότερα, έχουν πάψει να έχουν τον ίδιο κώδικα επικοινωνίας, ο έρωτας έχει μετατραπεί σε μίσος και το μοναδικό πράγμα που τους συνδέει είναι το τατουάζ στο μπράτσο. «Αυτό που κάποτε θα το πληρώσεις ακριβά...» όπως του είχε πει προφητικά ο Μανωλάς. Όταν τελείωνε για την ΑΕΚ η εποχή Στελάρα και άνοιγε ο κύκλος Ντέμη...
ΥΓ: Δουλειά του Ντέμη δεν είναι να παριστάνει τον οικονομολόγο. Δεν είναι ο ρόλος του, δεν τον κατέχει. Δουλειά του Ντέμη δεν είναι να προσπαθεί να πείσει πόσο καθαρός και έντιμος ήταν στα οικονομικά. Αυτό είναι δουλειά των μετόχων. Του Νοτιά, του Παππά, του Πόλυ, να βγουν και να διαβεβαιώσουν ότι ο Ντέμης δεν είχε μισθό, ότι ήταν πεντακάθαρος. Κι αν έχει σπιλωθεί η υπόληψη και η τιμή του να τον αποκαταστήσουν ηθικά και να πάψουν να αιωρούνται όλα αυτά τα νοσηρά πράγματα. Δεν βγαίνουν (για τον άλφα ή βήτα λόγο) να το πουν; Υπάρχει και άλλος δρόμος για τον Ντέμη. Να προκαλέσει ο ίδιος, τον διαχειριστικό έλεγχο. Δεν το σκέφτηκε, λέει, ποτέ αυτό το πράγμα. Κακώς...
ΥΓ2: Δουλειά του Ντέμη είναι να πει άλλα για πράγματα, πιο ουσιώδη. Γιατί έκανε πέρα τον Μελισσανίδη τον Ιούνιο του 2008. Συγνώμη, αλλά με ένα «φέρτο μου γραπτώς», δεν πείθει. Δουλειά του Ντέμη είναι να μας εξηγήσει γιατί δεν άφησε τον Μελισσανίδη το 2005 να πάρει την ερασιτεχνική και να χτίσει (όπως είχε τάξει) γήπεδο στη Ν.Φιλαδέλφεια. Δουλειά του Ντέμη είναι μας εξηγήσει ποδοσφαιρικά πράγματα. Πως πιάστηκε κορόιδο κάνοντας εβδομήντα τόσες μετεγγραφές, οι περισσότερες εκ των οποίων αποδείχτηκαν αποτυχημένες επιλογές. Δουλειά του Ντέμη είναι να μας εξηγήσει και να μας πείσει γιατί διαφώνησε με τον Κιντή, γιατί έδιωξε τον Ίβιτς, γιατί έδωσε νέο κλειστό συμβόλαιο στον Φερέρ, γιατί πήρε τον Ασκάρατε στη θέση του Μόρα, γιατί πλακώθηκε με την ορίτζιναλ, γιατί διέλυσε την ομάδα του 2008 (Λυμπερόπουλος, Δέλλας κλπ), γιατί «ξύπνησε» αργά και των εκ υστέρων στην «υπόθεση Βάλνερ» την οποία δεν κυνήγησε από την αρχή. Δουλειά του Ντέμη είναι να μας εξηγήσει γιατί πήδηξε πριν από 13 μήνες από το καράβι, ενώ γνώριζε πολύ καλά πως άφηνε την ΑΕΚ σε άμπαλους μετόχους, που δεν γνώριζαν από διοίκηση ποδοσφαιρικής ομάδας, που ήταν μαθηματικά βέβαιο πως θα τα θαλάσσωναν.
ΥΓ3: Δουλειά του Ντέμη είναι να μας εξηγήσει αν η εταιρεία του η Eleven έπαιξε ρόλο για να πάει ο Κατσουράνης στον Παναθηναϊκό ή αν η εταιρεία Eleven μεσολαβεί τώρα για να πάει ο Κυργιάκος από τη Λίβερπουλ στον Παναθηναϊκό. Έτσι για να μάθουμε κι εμείς, αν αυτά που έχει πει ο Πατέρας (για την Eleven) σε κορυφαίο στέλεχος του χώρου της ΑΕΚ είναι αλήθεια ή ψέματα...
ΥΓ4: Δουλειά του Ντέμη επίσης είναι να μας πει ποιους (τρεις) ποδοσφαιριστές εισηγήθηκε πέρσι να παραχωρηθούν για να μειωνόταν το έλλειμμα. Κάτι πήγε να ψελλίσει, σάστισε, δεν μας το είπε ποτέ, μείναμε με την απορία που μας άφησε ο «λογιστής Ντέμης». Μάθαμε μονάχα ότι η ΑΕΚ έχει παίκτες με μεταπωλητική αξία. Συγνώμη, αγαπητέ Ντέμη, αλλά δεν υπήρξε ποτέ χρονιά, ούτε στα πιο πέτρινα χρόνια, που να μην είχε η ΑΕΚ ποδοσφαιριστές με μεταπωλητική αξία. Δεν το διαλαλούσε όμως ποτέ, γιατί πρωτίστως την ενδιέφερε να αγοράζει και να δυναμώνει και όχι να ξεπουλάει...
ΥΓ5: Κι αν παρόλα αυτά, ο Ντέμης επέμενε να παριστάνει τον οικονομολόγο, τότε ας μας εξηγούσε πως φούνταρε η Empire. Πως, διάολε, είναι να πουλάς φανέλες και σορτσάκια, φόρμες και καλτσάκια, κούπες και τασάκια, και αντί να κονομάς ως εταιρία, να είσαι κάποια εκατομμύρια μέσα. Εδώ η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια...
