Καλά αυτό το φόρουμ είναι απίστευτο!Έχω ρίξει πολύ γέλιο.Η θεματολογία του είναι απρόβλεπτη.Δε θα με εκπλήξει αν δω καμιά μελέτη για μακροοικονομία εδώ μέσα!!!
Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΤΑΓΗ
Η Επιστήμη της Μακροοικονομικής
• Γιατί μερικές χώρες παρουσίασαν μεγάλη αύξηση των εισοδημάτων τους
κατά τη διάρκεια του τελευταίου αιώνα, ενώ άλλες έμειναν καταδικασμένες
στη φτώχεια;
• Γιατί μερικές χώρες μαστίζονται από υψηλό πληθωρισμό ενώ σε άλλες οι
τιμές είναι σταθερές;
• Γιατί όλες οι χώρες έχουν εμπειρίες από υφέσεις και οικονομικές κρίσεις –
τις επαναλαμβανόμενες περιόδους μείωσης των εισοδημάτων και αύξησης
της ανεργίας – και πως μπορούν τα μέτρα οικονομικής πολιτικής να
μειώσουν την εμφάνιση και τη σοβαρότητα τους;
Τι είναι η Μακροοικονομική;
• Είναι η μελέτη της δομής, της συμπεριφοράς και της απόδοσης της
οικονομίας σαν σύνολο.
• Στοχεύει στην ανάλυση και κατανόηση των κύριων προσδιοριστικών
παραγόντων των βασικών οικονομικών μεγεθών, όπως:
- του προϊόντος,
- της ανεργίας,
- του πληθωρισμού,
- κ.ο.κ.
• Επιδιώκει την μελέτη των παραπάνω τόσο:
- στη βραχυχρόνια περίοδο (Short-run) όσο όμως και
- στην μακροχρόνια περίοδο (Long-run).
Ενδιαφέρεται όμως και για το πως μια οικονομία αντιδρά:
- στις ασκούμενες οικονομικές πολιτικές,
- σε διαταραχές που προέρχονται τόσο από την πλευρά της ζήτησης
όσο και από την πλευρά της προσφοράς (demand and supply shocks)
και που προκαλούν αστάθεια.
• Στα πλαίσια αυτά έχουν διαμορφωθεί ένα σύνολο μακροοικονομικών
θεωριών, που επιχειρούν να εξηγήσουν σε ένα ολοκληρωμένο και λογικά
δομημένο πλαίσιο πώς λειτουργεί μια οικονομία (υπόδειγμα).
• Το πλαίσιο αυτό αποτελεί την πλατφόρμα πάνω στην οποία η οικονομική
πολιτική σχεδιάζεται και ασκείται.
Πως σκέφτονται οι οικονομολόγοι;
• Οι οικονομολόγοι χρησιμοποιούν υποδείγματα προκειμένου να
κατανοήσουν τι συμβαίνει σε μια οικονομία.
• Σε αυτό το σημείο υπάρχουν δύο σημαντικά σημεία, που πρέπει να
αποσαφηνισθούν, σχετικά με τα υποδείγματα που χρησιμοποιούν οι
οικονομολόγοι. Αυτά απαρτίζονται από:
- ενδογενείς μεταβλητές: εκείνες οι μεταβλητές τις οποίες τα
υποδείγματα προσπαθούν να εξηγήσουν, και
- εξωγενείς μεταβλητές: εκείνες οι μεταβλητές τις οποίες τα
υποδείγματα αντιμετωπίζουν σαν δεδομένες.
Το υπόδειγμα Προσφοράς και Ζήτησης
Τιμή
Ζήτηση
Q*
P
Προσφορά
Ποσότητα
Το παραπάνω αποτελεί το πιο γνωστό οικονομικό υπόδειγμα. Περιγράφει
τις σχέσεις μεταξύ αγοραστών και πωλητών σε μια αγορά. Το σημείο τομής
καλείται ισορροπία (equilibrium).
• Η εκκαθάριση των αγορών (market clearing) είναι μια διαδικασία στην οποία
η αλληλόσυσχέτιση των αποφάσεων μεταξύ αυτών που προσφέρουν και
εκείνων που ζητούν οδηγεί σε μια ισορροπία.
• Οι οικονομολόγοι συνήθως υποθέτουν ότι η αγορά θα καταλήξει σε μια
ισορροπία προσφοράς και ζήτησης η οποία καλείται διαδικασία εκκαθάρισης
της αγοράς (market clearing process). Η υπόθεση ωστόσο ότι οι αγορές
καθαρίζουν συνέχεια δεν είναι ρεαλιστική. Προκειμένου οι αγορές να
καθαρίζουν συνέχεια θα έπρεπε οι τιμές να προσαρμόζονται στιγμιαία στις
όποιες μεταβολές της προσφοράς ή/και της ζήτησης. Η μαρτυρία (εμπειρικά
στοιχεία και παρατηρήσεις) όμως που υπάρχει υποδεικνύει ότι οι οι τιμές και
οι μισθοί προσαρμόζονται συχνά βραδέως.
Συμπέρασμα: Αν και τα υποδείγματα στα οποία οι αγορές καθαρίζουν
βασίζονται στην υπόθεση των πλήρως ευέλικτων τιμών (fully flexible
prices) στην πραγματικότητα κάποιες τιμές είναι δύσκαμπτες (sticky
prices). Η ύπαρξη δύσκαμπτων τιμών οδηγεί σε αποτυχία εκκαθάρισης
της αγοράς (market failure).
Έτσι λοιπόν, με βάση την υπόθεση που τα διαφορετικά υποδείγματα-
θεωρίες κάνουν σε σχέση με την ταχύτητα προσαρμογής των τιμών,
καθορίζονται μια σειρά άλλα πράγματα, μεταξύ των οποίων και ο ρόλος της
οικονομικής πολιτικής.
• Γενικά οι οικονομολόγοι τείνουν να συμφωνήσουν ότι:
- στη βραχυχρόνια περίοδο, οι τιμές είναι σχετικά άκαμπτες, ενώ
- στην μακροχρόνια περίοδο, οι τιμές είναι ευέλικτες.
• Η υπόθεση της σχετικής ακαμψίας των τιμών συνδέεται με το Κεϋνσιανό
οικονομικό υπόδειγμα, ενώ η υπόθεση των ευέλικτων τιμών με το Κλασσικό
οικονομικό υπόδειγμα.
• Η ακαμψία των τιμών στη βραχυχρόνια περίοδο, που οδηγεί σε αποτυχία
εκκαθάρισης της αγοράς, αφήνει χώρο για την άσκηση αποτελεσματικής
οικονομικής πολιτικής από την πλευρά της ζήτησης (demand-side policies).
• Η υπόθεση ωστόσο των ευέλικτων τιμών στην μακροχρόνια περίοδο και
ελλέιψει άλλης ατέλειας αγοράς (π.χ. Ασυμμετρίας πληροφόρησης,
εξωτερικοτήτων κ.ο.κ), δεν αφήνει χώρο για την άσκηση αποτελεσματικής
οικονομικής πολιτικής από την πλευρά της ζήτησης.
Άρα συμπερασματικά διακρίνουμε:
• Τη Βραχυχρόνια Περίοδο (short-run period): σχετικά άκαμπτες τιμές,
σχετικά αποτελεσματική οικονομική πολιτική από την πλευρά της ζήτησης
(effective demand management), σταθερή ποσότητα συντελεστών
παραγωγής. Κεϋνσιανό υπόδειγμα (και παραλλαγές π.χ. Νεοκεϋνσιανοί
κ.ο.κ.). (Keynesian model, New-Keynesians etc.)
• Την Μακροχρόνια Περίοδο (long-run period): πλήρως ευέλικτες τιμές,
αναποτελεσματική οικονομική πολιτική από την πλευρά της ζήτησης
(ineffective demand management), σταθερή ποσότητα συντελεστών
παραγωγής. Κλασσικό υπόδειγμα (και παραλλαγές π.χ. Νεοκλασσικοί
κ.ο.κ.). (Classical Economists, Monetarists etc.)
• Την πολύ Μακροχρόνια Περίοδο (very long-run period): Υποδείγματα
Οικονομικής Μεγέθυνσης. Τεχνολογία.