Να ξεκαθαρίσω, πριν τοποθετηθώ, ορισμένα πράγματα:
1. Τους χειριστές του ελικοπτέρου που κατέπεσε δεν τους γνώριζα.
2. Η σχέση μου με τις ‘Ενοπλες Δυνάμεις περιορίζεται στην 29μηνη θητεία μου (ως δόκιμου αξιωματικού) στον Στρατό Ξηράς στην δεκαετία του 1980.
3. Θεωρώ ότι η γνώση μου για την Ελληνική γλώσσα βρίσκεται λίγο πάνω από τον μέσο όρο (δεν είμαι Ζουράρις, αλλά ούτε και λαίδη ‘Αντζελα).
‘Ηρωας είναι αυτός που κάνει κάτι εξαιρετικό στα πλαίσια του καθήκοντός του, είτε στον επαγγελματικό τομέα, είτε στον επιστημονικό, είτε στον κοινωνικό.
Οι στρατιωτικοί, όπως κι οι πυροσβέστες, οι αστυνομικοί, οι εναερίτες της Δ.Ε.Η. κ.ά., εκπαιδεύονται, προετοιμάζονται και είναι σε μόνιμη ετοιμότητα για την δύσκολη περίσταση. Θεωρητικά, υπάρχει περίπτωση ουδέποτε να κληθούν να κάνουν πράξη την εκπαίδευσή τους. Στα νομικά καλούνται «εργαζόμενοι σε αναμονή». Ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο αμοίβονται, επειδή είναι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από τα αν προσφέρουν ή όχι υπηρεσίες.
‘Οταν πέφτει ένα ελικόπτερο σε άσκηση εν καιρώ ειρήνης, λίγα είναι τα αίτια: Ελλιπής εκπαίδευση, κακή συντήρηση, δυσμενείς συνθήκες περιβάλλοντος, απρόβλεπτη μεταβολή δεδομένων.
Αν, εν γνώσει της ελλιπούς εκπαίδευσης, ο χειριστής «πετάει» το ελικόπτερο, αυτό δεν δείχνει υπευθυνότητα.
Αν, εν γνώσει της ελλιπούς εκπαίδευσης, ο χειριστής «πετάει» το ελικόπτερο ύστερα από διαταγή ανωτέρου, αυτό είναι ηρωισμός.
Λίγο-πολύ τα ίδια ισχύουν και στις υπόλοιπες περιπτώσεις. Οπότε, πριν αποφανθούμε για τον ηρωισμό ή μη των τριών ιπτάμενων, θα πρέπει να γνωρίζουμε και τις ιδιαίτερες συνθήκες.
Και κάτι ακόμη, που δεν αναφέρεται μόνο στους τρεις χειριστές του ελικοπτέρου, αλλά, κατά την γνώμη μου, ισχύει, με ελάχιστες εξαιρέσεις, για όλο το μόνιμο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων. ‘Οσοι αποφασίζουν να σταδιοδρομήσουν επαγγελματικά στις ‘Ενοπλες Δυνάμεις το κάνουν για έναν λόγο και υπό μία προϋπόθεση-ελπίδα.
Ο λόγος είναι πως έχουν εξασφαλισμένη εργασία, αμοιβόμενοι ακόμη και κατά την διάρκεια των σπουδών τους (χωρίς να μπαίνουμε σε συζήτηση για το ύψος των απολαβών τους).
Η προϋπόθεση-ελπίδα είναι πως ποτέ δεν θα χρειαστεί να εφαρμόσουν την εκπαίδευσή τους στην πράξη.
Ελπίζω τα παραπάνω να εκληφθούν ως αντικειμενική προσέγγιση και να μην θεωρηθεί ότι κλίνουν υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς. Από κραυγές χορτάσαμε…