Γενικά επικρατεί χαμός στα μέσα ενημέρωσης με το θέμα. Πολύ τσακωμός και βρισίδι. Απορώ γιατί.
Είναι δύσκολη δουλειά να είσαι ματ. Ουσιαστικά είσαι ένα πουλημένο τομάρι που δέχεσαι ότι εντολή σου δώσουν. Ντύνεσαι σαν αστακός να πας για καταστολή. Σε απεχθάνονται πολλοί
(πολίτες, ανάρχες, συνταξιούχοι, περαστικοί κτλ) διότι δεν προσφέρεις τίποτα στο κοινωνικό σύνολο.
Στον πούτσο μας αν δέρνεις στα γήπεδα και στις διαδηλώσεις, εμάς μας προσφέρεις τίποτα;
είσαι άβουλο ον,
σε βρίζουν, σε ξεφτιλίζουν κι εσύ κάθεσαι σαν μαλάκας να παίρνεις τον μισθό σου αποκτώντας ψυχολογικά
από το γαμήσι που τρως.
Άσε που γίνεσαι και μισητός διότι δέρνεις κι αθώους.
Τα ματ θυμίζουν ξεκωλιάρηδες καραβανάδες σαν τον ξάδερφό μου τον άχρηστο που απέκτησε ένα κάρο τικ
επειδή έφαγε την ζωή του στον στρατό. Άλλα σκουπίδια αυτά. Με μια βαλίτσα στο χέρι, εθελοντές κερατάδες
που δεν μπορούν να σταθεροποιηθούν πουθενά, ούτε και να παραιτηθούν. Μια ζωή πούτσα!