Ναι, ένα άτομο 15 χρονών μπορεί να πάει να πει στο Δικαστή, αλλά θεωρείται έφηβος, τα δικά μου ήταν 4 και 6, μάλλον αμέλησα να αναφέρω ότι αυτό μου είπαν για αυτές τις ηλικίες. Ο γιός μου αυτό έκανε, χωρίς δικαστήριο. Άνοιξε την πόρτα, έφυγε και ήρθε σε μένα. Η Δικηγόρος την οποία είχα συμβουλευτεί τότε μου είπε πως Δικονομικά δεν θα μπορούσα να τον πάρω, με την έννοια ότι η μάνα του θα άρχιζε τις αναβολές, οπότε ο καιρός θα πέρναγε. Θα μπορούσε να κάνει αγωγή, αλλά θα μπλεκόταν στα ίδια γρανάζια και θα έπρεπε να εξηγήσει στον Δικαστή για ποιο λόγο κάνει αγωγή στο γιό της. Δεν είναι δικές μου σκέψεις, μεταφέρω τα λόγια της Δικηγόρου. Ναι, αυτά περί ναρκωτικών κλπ δεν υπάρχουν σε κανένα Νόμο. Οι Δικηγόροι όμως μου είπαν ότι αυτό ισχύει στην πράξη. Δεν μπορεί να ήταν συνεννοημένοι, δεν ήξεραν άλλωστε σε ποιους πήγα. Ο Νόμος μιλάει για το συμφέρον του παιδιού και οι Δικαστές έδιναν την επιμέλεια πάντα στη μάνα. Ο νόμος (1329/83 (ΦΕΚ 25/Α/18-2-1983) προβλέπει τη συνεπιμέλεια. ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΤΑΝ, μόνο σε μια περίπτωση Ασφαλιστικών μέτρων αν θυμάμαι καλά δόθηκε. Γι αυτό το λόγο άλλωστε αναγκάστηκε η Κυβέρνηση και ψήφισε την Αναγκαστική Συνεπιμέλεια.