Τελικα , φιλοι συναγωνιστες, το αγχος ειναι ο μεγαλυτερος αντιπαλος μας , σε οτι αφορα , την επιτυχια ενος πηδηματος , η μη.
Διαβαζοντας ολα αυτα που γραψανε διαφοροι φιλοι, σχετικα με το προβλημα στυσης-εκσπερματωσης, που ολοι μας θεωρω σε καποια φαση της σεξουαλικης μας ζωης, το εχουμε βιωσει , θυμηθηκα κι εγω τα νεανικα μου χρονια στα μπουρδελα.Ειναι δε και ο μονος λογος που εκτοτε δεν εχω ξαναπατησει ποδι σε μπουρδελα.
Ημουν περιπου 18χρ , οταν αποφασισα με φιλους να παμε να γαμησουμε σε μπουρδελο. Οι φιλοι μου , μπηκαν, γαμησαν και σε 10 λεπτα τελειωσαν. Οταν ηλθε η σειρα μου , με το που ειδα την τανα αλλα και το ολο σκηνικο του δωματιου ( χαλια μαυρα) , καπου παγωσα και οσο κι αν προσπαθησε η τανα , δεν εγινε τιποτα( επι πλεον , με αγχωσε και η βιασυνη της , οπου μετα απο 3-4 λεπτα , αρχισε να μου λεει αν προκειται να χυσω).
Αφησα να περασει αρκετα μεγαλο χρονικο διαστημα , οποτε λεω ας ξαναδοκιμασω , παλι σε μπουρδελο. Μην σας τα πολυλογω, τζιφος και παλι.
Λοιπον , μαγκες, κοντευω τα 50 , αλλα εδω και 30 χρονια δεν ξαναπατησα σε μπουρδελο, ουτε καν σε στουντιο.
Βολευομια μια χαρα με cg's , κατα κυριο λογο με γραφεια που ηδη με ξερουν και με προσεχουν, με ct's , οχι πολλα πραγματα αλλα τελικα εχω καταληξει οτι για να μπορεσω να χυσω, πρεπει να υπαρχει αναμεσα στην τανα κι εμενα , μια χαλαροτητα, οχι πιεση χρονου και οπωσδηποτε ΚΑΘΑΡΟ περιβαλλον.