Δεν μπορώ να πιστέψω ότι τον άνθρωπο που βίασε την παράταξη παρά φύσιν το 1993 πάμε να τον κάνουμε αρχηγό...
Τόσο κοντή μνήμη έχουμε?
Ή μήπως ήρθε η ώρα να ανταμειφθεί(από άγνωστα ξένα και ντόπια κέντρα αποφάσεων) για το '93,όπου για όσους θυμούνται έριξε την κυβέρνηση όχι για το Σκοπιανό-όπως ψευδώς ισχυρίζεται τώρα- αλλά για τον ΟΤΕ...
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: MONIMEΣ ΣTHΛEΣ Hμερομηνία δημοσίευσης: 12-11-09
Το φάσμα της δικαίωσης του 1993
Tου Στεφανου Κασιματη
Καθώς έχω αρχίσει να καταλαβαίνω ότι, από το περασμένο Σάββατο, η εκστρατεία του Αντώνη Σαμαρά παρουσιάζει δυναμική, αναλογίζομαι τι θα εσήμαινε το ενδεχόμενο να κερδίσει την εκλογή ο τέως υπουργός Πολιτισμού. Αν συμβεί αυτό, τότε ό,τι εκλαμβάνεται από τους πολλούς ως ιδεολογικό υπόβαθρο της σύγκρουσης του 1993 και το οποίο εκφράζεται σήμερα μέσω παγιωμένων ιδεολογικών κρίσεων (π.χ., ότι ο Σαμαράς είναι περισσότερο εθνικόφρων από την Ντόρα) θα έχει δικαιωθεί. Αν νικήσει ο Σαμαράς, η πολιτική στο όνομα της οποίας συγκρούστηκε με τον Μητσοτάκη, θα έχει κερδίσει τον πόλεμο έπειτα από 16 ολόκληρα χρόνια.
Αν ο παρατηρητής κοιτάξει την εικόνα από ακόμη μεγαλύτερη απόσταση, ίσως πει ότι η νίκη του Αντώνη Σαμαρά θα σημαίνει την τελική αποτυχία της προσπάθειας πολιτικού εκσυγχρονισμού της ελληνικής Δεξιάς, που επεχείρησε ο Μητσοτάκης. (Η πρώτη μεταρρυθμιστική προσπάθεια, μετά το 1974, ήταν του Κωνσταντίνου Καραμανλή, με τη λύση που έδωσε στο πολιτειακό και την ένταξη της χώρας στην τότε ΕΟΚ.) Παρά την αντιφατικότητα του ιδίου και την παροιμιώδη φρίκη που προκαλεί στους εχθρούς του, ο Μητσοτάκης πράγματι επιχείρησε να στρέψει τη Δεξιά σε πολιτικές περισσότερο συμβατές με τον σύγχρονο κόσμο των διεθνών σχέσεων και της οικονομίας. Πολιτικές οι οποίες όμως απομάκρυναν τη Ν.Δ. από τα θέσφατα της εθνικής ιδεολογίας και τις οποίες οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι ποτέ δεν χώνεψαν.
Ο Μητσοτάκης απέτυχε μεν ως πρωθυπουργός, ωστόσο –καλώς ή κακώς– η ατζέντα που έθεσε τότε παραμένει ακόμη επάνω στο τραπέζι. Ακόμη μιλάμε, λ.χ., για περιστολή του αντιπαραγωγικού δημόσιου τομέα. Αν όμως το εκλογικό σώμα κρίνει ότι η αποχώρηση του Αντ. Σαμαρά από την τότε κυβέρνηση, καθώς και η ίδρυση εν συνεχεία δικού του κόμματος, βαραίνουν λιγότερο από τις προσδοκίες που αντιπροσωπεύει σήμερα ο ίδιος για την αναστήλωση της Ν.Δ., στην περίπτωση αυτή, το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα Μητσοτάκη θα έχει αποδειχθεί παρένθεση, η οποία έκλεισε με την εκλογή του Σαμαρά. Ο νικητής θα είναι στα μάτια των οπαδών το εξόριστο πριγκιπόπουλο, που επέστρεψε από τα ξένα για να σώσει την πατρίδα. Η δε Ν.Δ. θα έχει περάσει πλέον στην περίοδο Τυδώρ και ο Ερρίκος Μπόλινμπροουκ –γνωστότερος ως Ερρίκος VII– θα μπορεί να πλάσει τον μύθο του...
ΥΓ.: Το ζήτημα του τι θα ακολουθήσει την εκλογή της μιας ή τους άλλου υποψηφίου στη Ν.Δ. είναι το φλέγον θέμα συζήτησης στους κύκλους όσων προσπορίζονται τα προς το ζην από παρόμοιες συζητήσεις. Συλλέγοντας τις διαθέσιμες απόψεις, καταλήγω ότι, στην περίπτωση εκλογής της Ντόρας, οι χαμένοι –σαν τα ορφανά που η κακιά μητριά δεν μπορεί να τα διώξει από το σπίτι τους, επειδή το θεωρούν περισσότερο δικό τους, παρά δικό της– θα παραμείνουν στη Ν.Δ. Αν εκλεγεί ο Αντώνης, με τους όρους που περιγράφω παραπάνω, εκτιμάται ότι η ενότητα του κόμματος θα υποστεί ισχυρότερο κλονισμό...
Γονική συναίνεση απαραίτητη
Με την κακώς νοούμενη (και, δυστυχώς, πολύ διαδεδομένη...) αντίληψη περί οικειότητας, διακεκριμένος δημοσιογράφος πλησιάζει αναποφάσιστο βουλευτή της Ν.Δ. και του λέει πονηρά: «Κάτι κουφάλες μου είπανε ότι εσύ το έχεις δίπορτο...». Ο ερωτηθείς, με την ανησυχία του ειλικρινούς ενδιαφέροντος έκδηλη στο βλέμμα, του λέει: «Γνωρίζουν οι γονείς σου ότι κάνεις παρέα με κουφάλες»;
Cherchez la femme
Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών δρ Δρ. Δρούτσας (τον τίτλο δικαιούται ως γερμανοτραφής κάτοχος δύο διδακτορικών τίτλων σπουδών) αποκάλυψε χθες στους πρεσβευτές των χωρών–μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης ότι η κυβέρνηση αναζητεί γυναίκα για τη θέση του Ελληνα επιτρόπου στις Βρυξέλλες. Προσωπικώς, δεν μου πέφτει λόγος, αλλά τυχαίνει να έχω υπ’ όψιν μία ώριμη κυρία με λαμπρές σπουδές στις ΗΠΑ, εμπειρία διεθνών οργανισμών και υπουργική πείρα! Μικρή μεν η πείρα, αλλά ουδόλως ευκαταφρόνητη, λαμβανομένου υπ’ όψιν του μεγέθους των έως τώρα επιπτώσεών της...
Περαστικά!
Οι ευχές της στήλης απευθύνονται ολοψύχως στον Γιώργο Καρατζαφέρη, σε τούτες τις δύσκολες ώρες που περνάει. Ας οπλισθεί με τον χριστιανικό στωικισμό των Πατέρων και είναι βέβαιο ότι θα αντέξει και την τωρινή, δεινή δοκιμασία του και ότι, στο τέλος, θα εξέλθει ψυχικώς ενδυναμωμένος με την βαθύτερη κατανόηση της χριστιανικής αγάπης. Κουράγιο, πρόεδρε! (Ως γνωστόν, εδώ και λίγες ημέρες ο Γιώργος Καρατζαφέρης προσεύχεται υπέρ της Ντόρας Μπακογιάννη. Διότι αν ανοίξει ο Σαμαράς «σούπερ μάρκετ» δίπλα στο μαγαζάκι του Καρατζαφέρη, ουαί κι αλίμονο!..)
Τα νέα του Πάκη
Επειδή γνωρίζω πόσο τον αγαπήσατε και πόσο σας λείπει, σας ενημερώνω ότι δεν πρέπει να ανησυχείτε. Είναι καλά και κάνει αυτό που πάντοτε έκανε, αυτό που γνωρίζει καλύτερα: προσφέρει ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες του στον αγώνα για την προκοπή του τόπου, ως απλούς εργάτης. Συγκεκριμένα, με πληροφορούν «κρητικοί κύκλοι» ότι ο καθηγητής γράφει σχέδια ομιλιών για την Ντόρα. Κατόπιν τούτου, καθίσταται προφανές ότι αναθεωρείται η ιστορική δέσμευσή του ότι θα αποχωρήσει από την πολιτική μαζί με τον Καραμανλή – θα αποχωρήσει μαζί με την Ντόρα... Καημένη Ντόρα. Να κρύβεις τον μπαμπά στο υπόγειο, να έχεις και τον Πάκη αμανάτι! (Αμανάτι, κατά τον Δημητράκο, είναι παν το διαπεπιστευμένον προς φύλαξιν ή μεταβίβασιν...)
