Η γλώσσα είναι ένα εργαλείο επικοινωνίας (προφορικής και γραπτής). Ως εκ τούτου οφείλουμε να γνωρίζουμε τη σωστή χρήση του! Το παράλληλο του σκεπτικού μου είναι το εξής: Χρειάζεσαι έναν μάστορα/τεχνικό για το σπίτι/αυτοκίνητο/μηχανή σου. Περιμένεις αυτός ο ειδικός να χρησιμοποιεί σωστά τα κατάλληλα εργαλεία για να κάνει τη δουλειά που του αναθέτεις. Πώς λοιπόν περιμένεις, φίλε Νεοέλληνα, μη γνωρίζοντας επαρκώς την ελληνικήν, να συνεννοηθείς σωστά και αποτελεσματικά? Με σαχλο-αργκώ του στιλ "μπρο" "σλατίνα" κτλ.?
Άξιον απορίας είναι και η εκτεταμένη χρήση αγγλικών όρων για να περιγράψουμε απλά καθημερινά πράγματα. Επί παραδείγματι: Όχι φίλε/η δεν θέλω να κάνω φόκους στο τάδε θέμα, θέλω να εστιάσω την προσοχή μου, την προσπάθειά μου σε αυτό το θέμα. Δεν θέλω θέλω να ξεκινήσω ένα νέο πρότζεκτ (με λάθος χρήση της έννοιας του όρου). Θέλω να ξεκινήσω μια νέα ασχολία.
Θα ήθελα να θίξω επίσης την μόδα που επικρατεί ως προς τη χρήση συγκεκριμένου λεξιλογίου και φράσεων. Συχνά πυκνά, ακούς διάφορους να ξεκινούν το λόγο τους με τη φράση "Καταρχάς". Σαν λογικός άνθρωπος περιμένεις να ακούσεις μια σειρά (άνω των 2) θεμάτων/σημείων από τον ομιλώντα. Αντ'αυτού, ακούς ένα μόλις σημείο. Η χρήση της φράσης λοιπόν γίνεται δίχως ο ομιλών να έχει πλήρη κατανόησή της, σε μια προσπάθειά του να ακουστεί σύγχρονος και συμπορευόμενος με το υπόλοιπο κύμα.
Μάθετε ρε κακομοίρηδες λίγα ελληνικά, δεν βλάπτει! Τουναντίον, θα διευκολύνει την καθημερινότητά σας και θα σας κάνει να φαίνεσθαι λίγο πιο σοβαροί/μετρημένοι!
Κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω το γέρο μου, ο οποίος, όταν οι υπόλοιποι γονείς έστελναν τους συμμαθητές μου στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών, σχεδόν αμέσως μετά τον θηλασμό τους, έλεγε: "Εδώ δεν ξέρει καλά καλά τα ελληνικά, θα τον στείλω να μάθει μια 2η 3η γλώσσα?"