Για να διαχωρισουμε λιγο τις περιπτωσεις:
Δεν προκειται το δημοσιο και οποιος προισταμενος να μπει σε διαδικασία να κανει πειθαρχικο σε υφισταμενο προκειμενου να τον κρατησει ενεργό στην υπηρεσια γιατι δεν εχει νοημα ουτε ουσιαστικο αποτελεσμα και δεν συμφερει καθως απασχολει χωρις λογο μια ολοκληρη επιτροπη πειθαρχικου που εχει κι αλλες σοβαροτερες δουλειες.
Πειθαρχικο, ενω βρισκεται σε διαδικασια παραιτησης, θα του κανει μονο στην περιπτωση που απο τις πραξεις του προκυψει σοβαρη ζημια για το δημοσιο ή καποιου τυπου βλαβη σε προσωπο (πολιτη ή δημοσιο υπαλληλο), καταστασεις δηλαδη που εγειρουν και αστικες αποζημιωσεις.
Απο τη στιγμη λοιπον που ο φιλος σου θα θελει απλα να παραιτηθει χωρις να εχει κανει κατι σοβαρο π.χ να σπασει στο ξυλο την προισταμενη, ή συναδελφο του ή πολιτη, ή να σπασει τα computer της δουλειας, ή να κλεψει πραγματα, δεν προκειται να του κανουν πειθαρχικο.
Το νοημα υπαρξης αλλωστε αυτης της διαταξης ειναι οχι για να εμποδιζει την παραιτηση καποιου, αλλα για να μην μπορει καποιος δημοσιος υπαλληλος να κανει καποια σοβαρη ζημια οντας δημοσιος υπαλληλος και με την παραιτηση να μπορει να αποφυγει τις νομικες συνεπειες.
Αν λοιπον δεν εχει κανει κατι τρελλο οπως τα παραπανω που ανεφερα, το πιο πιθανο να συμβει με το που υποβαλλει την πρωτη του αιτηση παραιτησης , δεν ειναι να του κανουν πειθαρχικο, αλλα να τον καλεσει οχι απλα ο προισταμενος του αλλα ο ανωτατος διοικητής της υπηρεσιας που εργαζεται και να του ζητησει να πληροφορηθει τον λογο που το κανει, για να δει τι μπορει να κανει για να διορθωσει την κατασταση και να τον μεταπεισει. Αφου λοιπον μαθει τον λόγο, που στην συγκεκριμενη περιπτωση ειναι η προισταμενη, αν ο διοικητης εχει κακη εικονα για την συγκεκριμενη προισταμενη λογω ισως γενικοτερων παραπονων και απο αλλους, το πιο πιθανο ειναι να πει στον υφισταμενο να μην κανει την δευτερη αιτηση παραιτησης, να επιστρεψει στην υπηρεσια του και να δωσει λιγο χρονο να το ξανασκεφτει . Παραλληλα θα επικοινωνησει με την συγκεκριμενη προισταμενη και θα την ξεχεσει και θα της πει να μαζευτει αλλιως θα μεινει χωρις υπαλληλους και θα πρεπει να βγαζει μονη της δουλεια για 4. Αν τυχον ο διοικητης εκτιμα την προισταμενη τοτε θα προσπαθησει να δει αλλες εναλλακτικες πχ μετακινηση του υπαλληλου σε αλλο ποστο εντος υπηρεσιας.
Ολα αυτα που περιγραφω γινονται συχνα σε οσους τομεις του δημοσιου υπαρχει υποστελεγχωση. Η αναπληρωση ενος υπαλληλου θελει πολυ χρονο για να γινει (βλεπε ΑΣΕΠ), οποτε η απωλεια εργαζομενου πλεον ζοριζει ολους.
Αν ο υπαλληλος δεν ειναι τελειως αχρηστος ή επικινδυνος, ολοι οι διοικητες προσπαθουν να βρουν τροπο πως μπορουν να κρατησουν και να αξιοποιησουν το προσωπικο, ειδικα αν εργαζεται σε μη προνομιουχο τμημα στο οποιο ολοι ψαχνουν να φυγουν και κανεις δεν αιτειται να παει σε αυτο. Η δουλεια ομως πρεπει να βγει και πρεπει να υπαρχουν εργαζομενοι και εκει για να την βγαλουν. Αν ολο αυτο το καταστρεφει συστηματικα μια ανικανη ή βλαμμενη προισταμενη και αυτο αναδειχθει απο παραιτησεις ή απο εργαζομενους που δεν φοβουνται να παραπονεθουν ανωτερα, τοτε (αν η συγκεκριμένη προισταμενη δεν εχει τρελο βυσμα), αν δεν μαζευτει μετα απο την παρεμβαση του διοικητη, δεν θα διστασει ενας διοικητης μολις του δοθει η ευκαιρια, ακομα και να την ξηλωσει και να βαλει μια που θα διαχειριζεται το προσωπικο της χωρις να δημιουργει παραιτησεις, προβληματα και πονοκεφαλους στον διοικητη.
(Και για να ειμαι πληρης, η μονη περιπτωση που δεν ισχυει ο παραπανω κανονας ειναι οταν ενα παραρτημα μιας δημοσιας υπηρεσιας επιδιωκει, εμεσα και κρυφα, την ιδια του την υποστελεγχωση γιατι ζητα αλλοθι για να μην παρεχει το εργο για το οποιο ιδανικα δημιουργηθηκε και να μπορουν "λογω υποστελεγχωσης" οι εργαζομενοι και κυριως οι προισταμενοι εκει να δουλευουν πιο χαλαρα. Βεβαια αυτη η πονηρη τακτικη ειναι λαθος γιατι αυτο οδηγει καποια στιγμη στην πληρη καταργηση του Δημοσιου οργανισμου/υπηρεσιας τους αλλα δυστυχως καποιοι υπαλληλοι/προισταμενοι το καταλαβαινουν οταν ειναι ηδη πολυ αργα. Αλλα αυτα τα τμηματα ειναι λιγα και συγκεκριμενα και μαλλον δεν αφορουν την περιπτωση για την οποια συζηταμε εδω)