Αλλοδαποί Ιστορίες μεταναστευτικής τρέλας

[xronistiktak]

αν εχεις νοικιασει σπιτι στο βερολινο,να διαθετεις και κανενα δωματιο σε μελη του μπου (με το αζημιωτο)
για εχτρα εισοδημα.

 

Εγινε καποιο μπερδεμα φιλε παραλημνιε τι ηταν τελικα ο Χασαν μουνοπανο ή παιδι μαλαμα...   :S :S :S ;;;????

Έχεις δίκιο. Από τη βιασύνη μου έκανα λάθος. Όπου μουνόπανο βάλε Χασάν και όπου παντελονάτος βάλε Μεμέτ.

 

[loxxos]

Έχεις δίκιο. Από τη βιασύνη μου έκανα λάθος. Όπου μουνόπανο βάλε Χασάν και όπου παντελονάτος βάλε Μεμέτ.

Οκ φιλε καλημερα και καλη συνεχεια  ;) ;) ;) 

 

Φωτογραφιες έχω ταβήξει μερικές και θα τις ανεβάσω κάποια στιγμή. Προς το παρόν μου έχει παραχωρήσει ένα δωμάτιο ένα παλικάρι από Ελλάδα γιατί δεν με έπερνε να μένω άλλο με το ζευγάρι που με φιλοξενούσε πάνω από δυόμιση μήνες. Πιστευω από μέσα Οκτώμβρη να έχω βρει δικό μου σπίτι, αν και είναι πολύ δύσκολο.

 

Την τρίτη μέρα στο μέρα στο μαγαζί ήρθε ένα παλικάρι ο Γιώργος. Ήταν 4 χρόνια στο Βερολίνο και συνήθως δούλευε με Έλληνες σε οικοδομές. Παρόλο που ήταν 4 χρόνια εδώ, δεν μιλούσε σχεδόν καθόλου γερμανικά και αφού στις οικοδομές δεν έβρισκε δουλειά άρχισε να ψάχνεται στις ταβέρνες.
Pάντως τις οικοδομικές εργασίες στο Βερολίνο τις έχουν πάρει οι Πολωνοί.
Τη μέρα που ήρθε, ο λαντζερης είχε ρεπό οπότε τον έβαλαν στη λάτζα. Γενικά πιστευω στη λάντζα ήταν καλύτερα. Είχε λιγότερη πίεση από την κουζίνα.
Για να λουφάρω είχα βρει το εξής κόλπο. Όταν ήταν να πάμε τα σκουπίδια στο χώρο που τα αποθηκέυαμε μέχρι να έρθει, 2 φορές τη βδομάδα να τα πάρει η σκουπιδιάρα, άφηνα να μαζευτούν αρκετές σακούλες, οπότε να μην μπορούν να υπολογίσουν πόσο χρόνο χρειaζομε για να τις μεταφέρω ως τους κάδους. Έτσι έβρισκα το χρόνο να αραξω να κάνω το τσιγάρο μου, κανα τηλέφωνο και να πάρω μερικές ανάσες.
Εκείνη τη μέρα άφησα να μαζευτούν πολλές σακούλες, ήταν και κάτι ντενεκέδες που έπρεπε να πάνε στους κάδους που ρίχναμε τα μεταλικά αντικείμενα οπότε ο Χασάν είπε στο Γιώργο  να έρθει να με βοηθσει στο κουβάλημα. Ο Γιώργης ψαρωμένος όπως ήταν πλακώθηκε να κουβαλάει γρήγορα μην του βάλουν χέρι. Του εξήγησα πως είχε η κατάσταση και τi έκανα κατά τη μεταφορά τον σκουπιδιών και μπήκε αμέσως στο νόημα.
Αφού έχουμε μεταφέρει τα περισσότερα σκουπίδια, αφήσαμε μερικές σακούλες δήθεν πως έχουμε ακόμα κάτι να μεταφέρουμε κι αράξαμε για τσιγάρο. Του Γιώργη του άρεσε η ιδέα μου και μου είπε ότι από δω και στο εξής θα ξηγιόμαστε έτσι. Θα αφήνουμε να μαζευονται πολλές σακούλες οπότε θα πηγαίνουμε μαζί θα κάνουμε το τσιγάρο μας θα λέμε καμία μαλακία να περνάει η ώρα και πάλι πίσω.
Εγώ πάλι ανησυχούσα γιατί άλλο να λείπει ένας από την κουζίνα κι άλλο να λείπει ο λαντζερης. Αλλά από την άλλη αφού θα τον έφερναν κι αυτόν στην κουζίνα όταν γυρνούσε ο μπάρμπας στ´ αρχίδια μου.
Η επόμενη μέρα πέρασε πάνω κάτω όπως όλες.......

 

[loxxos]

Την τρίτη μέρα στο μέρα στο μαγαζί ήρθε ένα παλικάρι ο Γιώργος. Ήταν 4 χρόνια στο Βερολίνο και συνήθως δούλευε με Έλληνες σε οικοδομές. Παρόλο που ήταν 4 χρόνια εδώ, δεν μιλούσε σχεδόν καθόλου γερμανικά και αφού στις οικοδομές δεν έβρισκε δουλειά άρχισε να ψάχνεται στις ταβέρνες.
Pάντως τις οικοδομικές εργασίες στο Βερολίνο τις έχουν πάρει οι Πολωνοί.
Τη μέρα που ήρθε, ο λαντζερης είχε ρεπό οπότε τον έβαλαν στη λάτζα. Γενικά πιστευω στη λάντζα ήταν καλύτερα. Είχε λιγότερη πίεση από την κουζίνα.
Για να λουφάρω είχα βρει το εξής κόλπο. Όταν ήταν να πάμε τα σκουπίδια στο χώρο που τα αποθηκέυαμε μέχρι να έρθει, 2 φορές τη βδομάδα να τα πάρει η σκουπιδιάρα, άφηνα να μαζευτούν αρκετές σακούλες, οπότε να μην μπορούν να υπολογίσουν πόσο χρόνο χρειaζομε για να τις μεταφέρω ως τους κάδους. Έτσι έβρισκα το χρόνο να αραξω να κάνω το τσιγάρο μου, κανα τηλέφωνο και να πάρω μερικές ανάσες.
Εκείνη τη μέρα άφησα να μαζευτούν πολλές σακούλες, ήταν και κάτι ντενεκέδες που έπρεπε να πάνε στους κάδους που ρίχναμε τα μεταλικά αντικείμενα οπότε ο Χασάν είπε στο Γιώργο  να έρθει να με βοηθσει στο κουβάλημα. Ο Γιώργης ψαρωμένος όπως ήταν πλακώθηκε να κουβαλάει γρήγορα μην του βάλουν χέρι. Του εξήγησα πως είχε η κατάσταση και τi έκανα κατά τη μεταφορά τον σκουπιδιών και μπήκε αμέσως στο νόημα.
Αφού έχουμε μεταφέρει τα περισσότερα σκουπίδια, αφήσαμε μερικές σακούλες δήθεν πως έχουμε ακόμα κάτι να μεταφέρουμε κι αράξαμε για τσιγάρο. Του Γιώργη του άρεσε η ιδέα μου και μου είπε ότι από δω και στο εξής θα ξηγιόμαστε έτσι. Θα αφήνουμε να μαζευονται πολλές σακούλες οπότε θα πηγαίνουμε μαζί θα κάνουμε το τσιγάρο μας θα λέμε καμία μαλακία να περνάει η ώρα και πάλι πίσω.
Εγώ πάλι ανησυχούσα γιατί άλλο να λείπει ένας από την κουζίνα κι άλλο να λείπει ο λαντζερης. Αλλά από την άλλη αφού θα τον έφερναν κι αυτόν στην κουζίνα όταν γυρνούσε ο μπάρμπας στ´ αρχίδια μου.
Η επόμενη μέρα πέρασε πάνω κάτω όπως όλες.......

Κολαση η λαντζα στη γερμανια αδερφε μου το ειχαν πει και αλλοι 2-3 φιλοι μου που πηγαν και γυρισαν σουμπιτοι αλλα ετσι οπως τα περιγραφεις να δουλευεις σε ελληνικο εστιατοριο στη γερμανια ειναι χειροτερο και απο τις αγγαρειες που λιωναμε στο στρατο πριν απο 15 χρονια που πηγαμε με το παλιο συστημα 18μηνο αγγαρειομαχοι, βουνα απο πατατες, πλυσιμο στοιβες απο δισκους ντισκ τζοκει νταβιντ μοραλες , πλοιο της αγαπης λαβμποατ,κτλ...  

 

[loxxos]

Κολαση η λαντζα στη γερμανια αδερφε μου το ειχαν πει και αλλοι 2-3 φιλοι μου που πηγαν και γυρισαν σουμπιτοι αλλα ετσι οπως τα περιγραφεις να δουλευεις σε ελληνικο εστιατοριο στη γερμανια ειναι χειροτερο και απο τις αγγαρειες που λιωναμε στο στρατο πριν απο 15 χρονια που πηγαμε με το παλιο συστημα 18μηνο αγγαρειομαχοι, βουνα απο πατατες, πλοιο της αγαπης λαβμποατ,κτλ...  

παλι καλα που σε πληρωνε παντελονατα κιολας γιατι τους φιλους μου ουτε λεφτα εγκαιρα ουτε ρεπο μια μερα τη βδομαδα που ειχαν ελευθερη επειδη εμεναν πανω απτο εστιατοριο αν δεν εξαφανιζοντουσαν ολη μερα τους ξαναχωνε να βοηθησουν λιγο και καλα αφιλοκερδως.... :o :o :o :o

 

[boobomastoras]

παλι καλα που σε πληρωνε παντελονατα κιολας γιατι τους φιλους μου ουτε λεφτα εγκαιρα ουτε ρεπο μια μερα τη βδομαδα που ειχαν ελευθερη επειδη εμεναν πανω απτο εστιατοριο αν δεν εξαφανιζοντουσαν ολη μερα τους ξαναχωνε να βοηθησουν λιγο και καλα αφιλοκερδως.... :o :o :o :o

Εχω ακουσει κι εγω για τετοιες συνθηκες.  Ειδικα σε ατομα που βρηκαν δουλεια απο γραφειο και επαερνε ποσοστα. Περιμεναν να ξεχρεωσουν και να γυρισουν πισω.

 

[boobomastoras]

Απο την αλλη , 60 ευρω μεροκαμματο σε λατζα , δεν παιρνεις στην Αθηνα σημερα. 30-35 το πολυ .

 

[loxxos]

Εχω ακουσει κι εγω για τετοιες συνθηκες.  Ειδικα σε ατομα που βρηκαν δουλεια απο γραφειο και επαερνε ποσοστα. Περιμεναν να ξεχρεωσουν και να γυρισουν πισω.

μιλαμε για σκλαβους κανονικα ετσι φιλε με το κεφαλι χρεωμενοι στον δουλεμπορα μεχρι να ξεχρεωσουν στη γαλερα...  

 

Την επόμενη είχε ρεπό ο Μπaκίρ. Στην απογευματινη-βραδυνή βάρδια δουλέβαμε στην κουζίνα, εγώ, ο Γιώργος, ο Στέλιος, και ο Μεμέτ και στην λάντζα o μπάρμπα Διονύσης. Ο Χασάν ήταν κι αυτός εκεί αλλά θα σχόλαγε κατά τις 7. Συνήθως h πρωινή βάρδια σχολούσε στις 7 αλλά άμα είχε πολλή δουλειά μπορεί να κaθοντουσαν ως τις 8 η και τις 8.30
Σε κάποια φάση ο Διονύσης φώναξε από τη λάντζα ότι έχει 2 σακούλες σκουπίδια να πετάξει και ας έχουμε το νου μας, γιατί ήθελε να πάει και τουαλέτα. Ο Γιώργης πετάχτηκε και του είπε τραβά τουαλέτα μάστορα θα τα πετάξουμε εμείς μαζί με τα δικά μας.
Ώρα για άραγμα μου είπε κι έκλεισε μάτι. Εκείνη  την ώρα εγώ ανακατεβα κιμά για να φτιάξουμε μπιφτέκια. Ο Χασάν με είδε που άφησα το μίξερ και μου φώναξε να γυρίσω στη δουλειά μου.
- Δεν είναι πολλά τα σκουπίδια, μπορεί να τα πάει και μόνος του ο Γιώργος, είπε.
Ο Γιώργης φορτώθκε τις 2 πρώτες σακούλες τις έβγαλε έξω και γύρισε να πάρει τiς άλλες 2 μαζί με κάτι χαρτόνια.
Ο Χασάν ήρθε  δίπλα μου και μου είπε στο αυτί.
-Σήμερα είναι η τυχερή σου μέρα και το χρωστάς σε μένα. Ο φιλαράκος σου είναι όμως άτυχος. Γιατί αν νομίζετε ότι εδω μέσα είμαστε βλάκες κάνεις μεγάλο λάθος.
Και αμέσως πήγε στην τραπεζαρία και φώναξε το αφεντικό.
Το Γιώργο τον βρήκε το αφεντικό να έχει αράξει κάτω με την πλάτη ακουμπισμένη σε ένα κάδο απορημάτων και να καπνίζει. Έλειπε από την κουζίνα 8 με 10 λεπτά. Τον απέλυσε αμέσως χωρίς να του δώσει το σημερινό μεροκάματο.
Από εκείνη τη μέρα ήμουν σίγουρος ότι μια μέρα ο Χασάν θα έτρωγε πολύ ξύλο από μένα. Δεν ήξερα μόνο ποτέ θα  ερχόταν αυτή η μέρα και με ποιον τρόπο θα τον τακτοποιούσα. Γιατί αφορμές θα είχα σίγουρα πολλές. ,
Δυστυχώς, αλλά eυτυχώς όμως για αυτόν κάποιος άλλος βρέθηκε τη λάθος στιγμή στο λάθος μέρος.
Αλλά όπως όλοι ξέρουμε, είναι μικρός ο κόσμος και μόνο βουνό με βουνό δεν σμίγει.........

 

[livornezos]

Την επόμενη είχε ρεπό ο Μπaκίρ. Στην απογευματινη-βραδυνή βάρδια δουλέβαμε στην κουζίνα, εγώ, ο Γιώργος, ο Στέλιος, και ο Μεμέτ και στην λάντζα o μπάρμπα Διονύσης. Ο Χασάν ήταν κι αυτός εκεί αλλά θα σχόλαγε κατά τις 7. Συνήθως h πρωινή βάρδια σχολούσε στις 7 αλλά άμα είχε πολλή δουλειά μπορεί να κaθοντουσαν ως τις 8 η και τις 8.30
Σε κάποια φάση ο Διονύσης φώναξε από τη λάντζα ότι έχει 2 σακούλες σκουπίδια να πετάξει και ας έχουμε το νου μας, γιατί ήθελε να πάει και τουαλέτα. Ο Γιώργης πετάχτηκε και του είπε τραβά τουαλέτα μάστορα θα τα πετάξουμε εμείς μαζί με τα δικά μας.
Ώρα για άραγμα μου είπε κι έκλεισε μάτι. Εκείνη  την ώρα εγώ ανακατεβα κιμά για να φτιάξουμε μπιφτέκια. Ο Χασάν με είδε που άφησα το μίξερ και μου φώναξε να γυρίσω στη δουλειά μου.
- Δεν είναι πολλά τα σκουπίδια, μπορεί να τα πάει και μόνος του ο Γιώργος, είπε.
Ο Γιώργης φορτώθκε τις 2 πρώτες σακούλες τις έβγαλε έξω και γύρισε να πάρει τiς άλλες 2 μαζί με κάτι χαρτόνια.
Ο Χασάν ήρθε  δίπλα μου και μου είπε στο αυτί.
-Σήμερα είναι η τυχερή σου μέρα και το χρωστάς σε μένα. Ο φιλαράκος σου είναι όμως άτυχος. Γιατί αν νομίζετε ότι εδω μέσα είμαστε βλάκες κάνεις μεγάλο λάθος.
Και αμέσως πήγε στην τραπεζαρία και φώναξε το αφεντικό.
Το Γιώργο τον βρήκε το αφεντικό να έχει αράξει κάτω με την πλάτη ακουμπισμένη σε ένα κάδο απορημάτων και να καπνίζει. Έλειπε από την κουζίνα 8 με 10 λεπτά. Τον απέλυσε αμέσως χωρίς να του δώσει το σημερινό μεροκάματο.
Από εκείνη τη μέρα ήμουν σίγουρος ότι μια μέρα ο Χασάν θα έτρωγε πολύ ξύλο από μένα. Δεν ήξερα μόνο ποτέ θα  ερχόταν αυτή η μέρα και με ποιον τρόπο θα τον τακτοποιούσα. Γιατί αφορμές θα είχα σίγουρα πολλές. ,
Δυστυχώς, αλλά eυτυχώς όμως για αυτόν κάποιος άλλος βρέθηκε τη λάθος στιγμή στο λάθος μέρος.
Αλλά όπως όλοι ξέρουμε, είναι μικρός ο κόσμος και μόνο βουνό με βουνό δεν σμίγει.........

φιλε τα σκουπιδια τα πεταγατε με τα χερια και υστερα ανακατευατε και τον κιμα?

 

φιλε τα σκουπιδια τα πεταγατε με τα χερια και υστερα ανακατευατε και τον κιμα?

Μην τρολάρετε ρε μάγκες, αφήστε τον καλλιτέχνη να ζωγραφίσει... :S

 

Είχε μπει ο Αύγουστος για τα καλά. Άτομα ερχόντουσαν για δουλειά στο μαγαζί, καθόντουσαν 3 η 4 μέρες το πολύ και έφευγαν. Με αποτέλεσμα ενώ δούλευα αρκετό καιρό σχετικά,να παραμένω ο καινούριος που σημενει ότι εγώ έτρωγα όλο το τρέξιμο και άκουγα τiς περισότερες φωνές και απειλές από τον Χασάν.
Για καλή μου τύχη ο Χασάν αρχησε να έχει πρόβλημα με τη μέση του. Έφτασε σε σημείο να μην μπορεί να κουνήσει το αριστερό του πόδι και αναγκάστηκε να πάρει μια βδομάδα άδεια. Αυτή τη βδομάδα sto μαγαζί ήρθε και ο Βαγγέλης ένα ωραίο atomo Kερκυραίος με τον οποίο γίναμε κολητοι από την πρώτη μέρα.
Ο Μεμέτ είχε αναλάβει πλέον καθήκοντα αρχιμάγειρα και άλλαζε βάρδιες με τον Στέλιο. Ο Μεμέτ ήταν από την αρχή ξεκάθαρος.
`Μάγκες βγάζουμε τη δουλειά και όσο μπορούμε αράζουμε. Φωνές, νεύρα και απειλές όπως με τον Χασάν δεν παίζουν, δεν τα γουστάρω εγώ αυτά. Στο ίδιο καζάνι βράζουμε όλοι.`
Ήταν οι καλύτερες μέρες στη δουλειά.
Ο Χασάν λίγο πριν πάρει την άδεια είχε μαλακώσει κάπως. Ίσως είχε χεστεί από τον φόβο του ? Ποιος ξέρει. Φώναζε λιγότερο, προσπαθούσε να κάνει πλάκες και μάλιστα μας πρότεινε να βγούμε και κανα βράδυ μαζί για ποτό.
Έχεις γκόμενα εδώ ....... με ρωτούσε ?
Όχι του απαντούσα, αλλά ψάχνομε.
-Δεν πειράζει ρε, ούτε εγώ έχω.
- Αυτό έλειπε να είχες, έλεγα από μέσα μου. Εσένα δεν σε αντέχει ούτε γάιδαρος, θα σε αντέξει γυναίκα ?
Μια φορά στο χωριό του όπως μας είχε πει, όταν ήταν μικρός προσπάθιsε να καβαλήσει το γαϊδούρι που είχαν και το γαϊδούρι τον κλώτσησε.
Θα σε πάρω μια μέρα και θα πάμε στο Artemis, το ξέρεις το Artemis δικέ μου ?
Μωρέ και το Artemis ήξερα και το Caligula, κάτι είχα μάθει τόσα χρόνια μέλος του site, αλλά σιγά μην πήγαινα παρέα με τον μαλάκα.
ΟΚ ρε μάγκα κάποια στιγμή θα το κανονίσουμε, του έλεγα, γίνε πρώτα εσύ καλά, ενώ μέσα μου ευχόμουν να ήταν τόσο χάλια η κατάσταση του που να χρειaζόταν να του κόβαν και τα δύο πόδια.

Με τη δουλειά χρόνος πολύς δεν μου έμενε να κάνω και πολλά. Σχόλαγα κατά της 12.10 με 12.30 αναλoγα τη μέρα και τη δουλειά. Χρειαζόμουν μια ώρα και βάλε να φτάσω σπίτι, έκανα μπάνιο, έπινα μια μπύρα και κάπνιζα ένα μπάφο και κατά 2 με 2.30 έπεφτα ξερός για ύπνο. Και την άλλη μέρα έπρεπε στις 2 το μεσημέρι να φευγω από το σπίτι. Αν μάλιστα σταματούσα στη διαδρομή για καμία μπύρα η να χαζέψω της πουτάνες στην Bullowstrasse έφτανα πιο αργά σπίτι με αποτέλεσμα να κoιμαμε πιο αργά και την επόμενη μέρα να φτάνω στη δουλειά με την ψυχή το στόμα. Δε με πείραζε όμως. Αυτό που είχε μεγαλύτερη σημασία για μένα ήταν ότι επιτέλους μάζευα λεφτά.....

 

[livornezos]

Είχε μπει ο Αύγουστος για τα καλά. Άτομα ερχόντουσαν για δουλειά στο μαγαζί, καθόντουσαν 3 η 4 μέρες το πολύ και έφευγαν. Με αποτέλεσμα ενώ δούλευα αρκετό καιρό σχετικά,να παραμένω ο καινούριος που σημενει ότι εγώ έτρωγα όλο το τρέξιμο και άκουγα τiς περισότερες φωνές και απειλές από τον Χασάν.
Για καλή μου τύχη ο Χασάν αρχησε να έχει πρόβλημα με τη μέση του. Έφτασε σε σημείο να μην μπορεί να κουνήσει το αριστερό του πόδι και αναγκάστηκε να πάρει μια βδομάδα άδεια. Αυτή τη βδομάδα sto μαγαζί ήρθε και ο Βαγγέλης ένα ωραίο atomo Kερκυραίος με τον οποίο γίναμε κολητοι από την πρώτη μέρα.
Ο Μεμέτ είχε αναλάβει πλέον καθήκοντα αρχιμάγειρα και άλλαζε βάρδιες με τον Στέλιο. Ο Μεμέτ ήταν από την αρχή ξεκάθαρος.
`Μάγκες βγάζουμε τη δουλειά και όσο μπορούμε αράζουμε. Φωνές, νεύρα και απειλές όπως με τον Χασάν δεν παίζουν, δεν τα γουστάρω εγώ αυτά. Στο ίδιο καζάνι βράζουμε όλοι.`
Ήταν οι καλύτερες μέρες στη δουλειά.
Ο Χασάν λίγο πριν πάρει την άδεια είχε μαλακώσει κάπως. Ίσως είχε χεστεί από τον φόβο του ? Ποιος ξέρει. Φώναζε λιγότερο, προσπαθούσε να κάνει πλάκες και μάλιστα μας πρότεινε να βγούμε και κανα βράδυ μαζί για ποτό.
Έχεις γκόμενα εδώ ....... με ρωτούσε ?
Όχι του απαντούσα, αλλά ψάχνομε.
-Δεν πειράζει ρε, ούτε εγώ έχω.
- Αυτό έλειπε να είχες, έλεγα από μέσα μου. Εσένα δεν σε αντέχει ούτε γάιδαρος, θα σε αντέξει γυναίκα ?
Μια φορά στο χωριό του όπως μας είχε πει, όταν ήταν μικρός προσπάθιsε να καβαλήσει το γαϊδούρι που είχαν και το γαϊδούρι τον κλώτσησε.
Θα σε πάρω μια μέρα και θα πάμε στο Artemis, το ξέρεις το Artemis δικέ μου ?
Μωρέ και το Artemis ήξερα και το Caligula, κάτι είχα μάθει τόσα χρόνια μέλος του site, αλλά σιγά μην πήγαινα παρέα με τον μαλάκα.
ΟΚ ρε μάγκα κάποια στιγμή θα το κανονίσουμε, του έλεγα, γίνε πρώτα εσύ καλά, ενώ μέσα μου ευχόμουν να ήταν τόσο χάλια η κατάσταση του που να χρειaζόταν να του κόβαν και τα δύο πόδια.

Με τη δουλειά χρόνος πολύς δεν μου έμενε να κάνω και πολλά. Σχόλαγα κατά της 12.10 με 12.30 αναλoγα τη μέρα και τη δουλειά. Χρειαζόμουν μια ώρα και βάλε να φτάσω σπίτι, έκανα μπάνιο, έπινα μια μπύρα και κάπνιζα ένα μπάφο και κατά 2 με 2.30 έπεφτα ξερός για ύπνο. Και την άλλη μέρα έπρεπε στις 2 το μεσημέρι να φευγω από το σπίτι. Αν μάλιστα σταματούσα στη διαδρομή για καμία μπύρα η να χαζέψω της πουτάνες στην Bullowstrasse έφτανα πιο αργά σπίτι με αποτέλεσμα να κoιμαμε πιο αργά και την επόμενη μέρα να φτάνω στη δουλειά με την ψυχή το στόμα. Δε με πείραζε όμως. Αυτό που είχε μεγαλύτερη σημασία για μένα ήταν ότι επιτέλους μάζευα λεφτά.....

εισαι ωραιος

 

Πριν πιάσω δουλειά άραζα s´ ένα μπαράκι στη γειτονιά που εμένα. Εκεί δούλευε η Beate μια 40ρα Γερμανιδα που δεν την έλεγες και μουνάρα, αλλά είχε ένα στυλάκι που με έφτιαχνε. Αδύνατη, ψηλή και πάντα με το χαμόγελο. Όταν με έβλεπε μου έφερνε αμέσως Berliner Kidl που έπινα και πάντα με ποτήρι κι όχι από το μπουκάλι όπως οι Γερμανοί. Μου έλεγε διάφορα, αλλά τα γερμανικά μου ήταν ανύπαρκτα και τα αγγλικά της χάλια.
Δυστυχώς δεν έβλεπα μέλλον με την Beate και οι καυλες είχαν αρχίσει να ταλαιπωρούν το μυαλό και το σώμα μου. Οπότε μια μέρα pou είχa ρεπό και αφού είχα πιει της μπύρες μου στο Kreuzberg εσούρα τα βήματα μου που λέει ο λόγος, προς Bullowstrasse kai Potsdamerstrasse για να βρω την Τουρκάλα pou είχα βάλει στο μάτι στην πρώτη μου καταδρομική, αλλά είχα προτιμήσει τη Ρουμάνα. Ευτυχώς ήταν στη θέση που την έβλεπα σχεδόν πάντα όταν περνούσα από αυτούς τους δρόμους, όπου ελευθέρας βοσκής κορασίδες έδιναν λίγες στιγμές ηδονής έναντι αντιτίμου. Στην προκειμένη περίπτωση 50 ευρώ συν αλλά 10 το hoteλι. Αυτή μου ζήτησε να της πάρω και Red Bull, συν αλλά 0.50 η καπότα από το μηχάνημα, ούτε κάποτες δεν είχε η μαλάκω οπότε το μάλι πήγε 64.50 euro.
Δυστυχώς ήταν κι αυτή ξεπέτα και όλο μη και μου. Ευτυχώς δεν κατούρησε στο νιπτήρα όπως η Ρουμάνα. Το δε δωμάτιο του ξενοδοχείου χειρότερο κι από κάτι ξενοδοχεία της οδού Αθηνάς και πέριξ, της δεκαετίας του ´90. Οπότε ήταν και η τελευταία φορά που γαμούσα εκεί.
Η όχι......
Time will tell.....

 

Με το Νίκο το 'φίλο' που είχα γνωρίσει της πρώτες μέρες που ειμουν εδώ, είχαμε ψιλό χαθεί. Είχαμε βγει μόνο 2 φορές το τελευταίο διάστημα. Είχε πιάσει κι αυτός και ο ξάδερφος του δουλειά, που αλλού, σε ελληνικά εστιατόρια. Μια μέρα με eixe πάρει τηλέφωνο και ο Τεο, ο τύπος που ταξιδέψαμε μαζί στο αεροπλάνο Αθήνα Βερολίνο, αλλά δεν μπορέσαμε να βρεθούμε. Αυτός δούλευε πρωί οικοδομή κι εγώ απόγευμα βράδυ στην ταβέρνα.
Μια μέρα που είχα ρεπό και είχα επιστρέψει σπίτι κατά τις 10 το βράδυ, ενώ έπινα την μπυρίτσα μου στο μπαλκόνι με την Τατιάνα, χτύπησε το κινητό. Ήταν ο 'φίλος' ο Νίκος ο όποιος για ακόμα μια φορά ήθελε τη βοήθεια μου.
Του απάντησα, αν και είχα αποφασίσει να ξεκόψω από δαυτον και τον ξάδερφό του γιατί τους είχα κόψει για κωλοπαίδια. Και τις 2 φορές pου είχαμε βγει το τελευταίο διάστημα ενώ τους ρωτούσα που δούλευαν δεν μου έλεγαν σε ποια μαγαζιά δούλευαν. Φοβόντουσαν ότι θα τους φάω τη δουλειά ? Τι να πω......
Τον ρώτησα τi ήθελε κι άρχισε να μου λέει ότι έχει σοβαρό πρόβλημα και έπρεπε να συναντηθούμε οπωσδήποτε απόψε.
E, άμα είναι τόσο απαραίτητο να συναντηθούμε ας ερχόταν προς τα εδώ που μένω, του είπα.
Δεν έμενε άλλωστε και πολύ μακρυά. 15 λεπτά με το λεωφορείο.
Όχι ρε φίλε, εσύ θα πρέπει να έρθεις από εδώ, είπε, κι άρχισε να μου εξηγεί την κατάσταση.
Είχε επινοικιάσει το σπίτι ενός φοιτητή (γίνεται συχνά αυτό εδώ, κάποιος που λείπει για κάποιο διάστημα νοικιάζει το διαμέρισμα του σε κάποιον άλλον), αλλά επειδή βρήκαν σπίτι με τον ξεδερφό του, αποφάσισαν να φύγουν από αυτό που είχαν επινοικιάσει και να μην πληρώσουν όλο το πόσο που είχαν συμφωνήσει.
Ο φοιτητής ο όποιος βρισκόταν στην Ελλάδα, στράβωσε που αθετησαν τη συμφωνία και έστελνε κάποιος φίλους του να τους βγάλουν από το σπίτι αλλά να τους κρατούσαν τα πράγματα μέχρι να δώσουν όλο το πόσο που είχαν συμφωνήσει.
Και γιατί δεν φευγετε ρε μαλάκα του λέω μόνοι σας να πάτε να κοιμηθήτε απόψε σε ένα ξενοδοχείο κι αύριο να πάτε στο καινούριο σας διαμέρισμα ?
-Γιατί ρε φίλε να δώσουμε 80 ευρώ για μια βραδιά.  Δεν λέει ρε φίλε να δώσουμε 80 ευρώ, λέει ? Έχεις δει πως τα βγάζουμε τα γαμημένα.
-Ωραία και απο μενα τι θέλεις ?
-Να έρθεις εδώ να ρε φίλε να μην είμαι μόνος. Ο μικρός δουλευει ακόμα και δεν ξέρω ποτέ θα σχολάσει, να μην είμαι μόνος. Δεν ξέρω τi άτομα είναι αυτοί που θα έρθουν. Άμα είσαι κι εσύ εδώ θα τους μιλήσουμε και ίσως βρούμε μια λύση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν λέει να είμαι μόνος. Τι θα κάνω αν μου την πέσουν για τσαμπουκά ?
-Με λίγα λόγια μου ζητάς να βγάλω εγώ το φίδι από την τρύπα πατριώτη ? Κλείσε και θα σε πάρω η λίγο να σου τι θα κάνω.

Είπα στην Τατιάνα και τον Κλάους τι είχαμε πει με τον μαλάκα στο τηλέφωνο και μου είπαν να μην πάω. Δεν έχεις καμία δουλειά να ανακατέφτεις. Ο φίλος σου  δεν είναι ένταξη άτομο. Τον  φιλοξενήσαμε, τον κεράσαμε και τώρα που έχει δουλειά ούτε ένα τηλέφωνο δεν πήρε να πει να μας κεράσει κάτι. Όχι ότι το έχουμε ανάγκη αλλά από υποχρέωση. Μόνο όταν έχει προβλήματα σε θυμάτε. Αν έχει πραγματικό πρόβλημα ας πάρει την αστυνομία. Έτσι γίνεται εδώ, όχι τσαμπουκάδες όπως στην Ελλάδα. Στο έχουμε πει πολλές φορές, σταματά να σκέφτεσαι και να λειτουργείς όπως στην Ελλάδα. Αν συνεχίσεις έτσι κάποια μέρα θα έχεις πρόβλημα και να δω τότε που θα είναι οι φίλοι σου να σε βοηθήσουν.
Καλά πάω να πιω μια μπύρα έξω και θα σκεφτώ τι θα κάνω, είπα.

Τα λόγια τον παιδιών αποδείχτηκαν προφητικά σε σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά εκείνο τα βράδυ κάτι με έτρωγε. Ήξερα ότι αυτά τα άτομα δεν άξιζαν τη   φιλία  μου ούτε τη βοήθεια μου, αλλά από την άλλη δε μου έκανε καρδιά να τον αφήσω μόνο του.
Τον πήρα τηλέφωνο και τον ρώτησα τι ώρα έπρεπε να συναντηθούμε και που γιατί δεν ήξερα που ακριβώς ήταν το σπίτι του.
11.30 στο τάδε μέρος μου είπε, θα σε περιμένω.

Πήρα μια μπύρα από ένα ντόνεράδικο και πήγα προς τη  στάση να πάρω το λεωφορείο........

 

[Galb]

Μόλις ανακάλυψα το thread ! Δώσε πόνο... Keep going !!!!!

 

[Gamaw Gries]

Ρε μαλάκα παραλίμνιε τι ήθελες και έφυγες από το χωριό σου.Πάντως αν όλα όσα λες για το χαρακτήρα σου ισχύουν είσαι πραγματικά αξιόλογο άτομο.
Όλα τα βλαχαδερά που έφυγαν από την Ελλάδα το 50 και το 60 για να μην ψοφήσουν στην πείνα πήγαν και στην αρχή δούλευαν σε εργοστάσια και μετά άνοιξαν με οικονομίες δικά τους ρεστοράν.Τα παιδιά τους μεγάλα μουνόπανα,ούτε Έλληνες ούτε και Γερμανοί είναι,στο περιθώριο μια ζωή σαν τους Άραβες τους Τούρκους και τους Πολωνούς.

 

[Yorgos]

Epic