Αλλοδαποί Ιστορίες μεταναστευτικής τρέλας

[Slavyanka Delicatessen]

ξεκινησα να το διαβαζω χθες τη νυχτα μετα απο παροτρυνση του ιπποτη σεβαλιε και το τελειωσα πριν καμια ωρα.οντως γραφεις πολυ ωραια.

αλλα ρε τυπε τι συμπεριφορα ειναι αυτη ?46 χρονων ανθρωπος με τετοια ανωριμοτητα?λες και διαβαζα το κειμενο ενος 22χρονου...

τεσπα,δε λεω παραπανω,υποθετω γινομαι κουραστικος...

περιμενω κι εγω εναγωνιως τη συνεχεια

 

[memos@n]

ξεκινησα να το διαβαζω χθες τη νυχτα μετα απο παροτρυνση του ιπποτη σεβαλιε και το τελειωσα πριν καμια ωρα.οντως γραφεις πολυ ωραια.

αλλα ρε τυπε τι συμπεριφορα ειναι αυτη ?46 χρονων ανθρωπος με τετοια ανωριμοτητα?λες και διαβαζα το κειμενο ενος 22χρονου...

τεσπα,δε λεω παραπανω,υποθετω γινομαι κουραστικος...

περιμενω κι εγω εναγωνιως τη συνεχεια

san thn istoria me ton ntetektiv ton elso kai ton kotostamouli den yphrxe  ;)

 

[ass_kavlos]

αν η ιστορία ειναι αληθινή (η συνεχής επανάληψη του αν είναι τελικά μαχαίρι ή σπάθα πολύ επιτηδεύμενα γραμμένη...), τότε η φασαρία με πρόσχημα την "μεσολάβηση" για τα 500 € ήταν ευκαιρία για αυτήν, καθώς ήταν θέμα χρόνου για να απεμπλακεί η κυρία από το επικείμενο σενάριο "Κυριακή στο χωριό"...

 

[Obi-Wan]

Μόνο αυτή κάνει

 

[sersegas]

αν η ιστορία ειναι αληθινή (η συνεχής επανάληψη του αν είναι τελικά μαχαίρι ή σπάθα πολύ επιτηδεύμενα γραμμένη...), τότε η φασαρία με πρόσχημα την "μεσολάβηση" για τα 500 € ήταν ευκαιρία για αυτήν, καθώς ήταν θέμα χρόνου για να απεμπλακεί η κυρία από το επικείμενο σενάριο "Κυριακή στο χωριό"...

αν η ιστορία ειναι αληθινή (η συνεχής επανάληψη του αν είναι τελικά μαχαίρι ή σπάθα πολύ επιτηδεύμενα γραμμένη...), τότε η φασαρία με πρόσχημα την "μεσολάβηση" για τα 500 € ήταν ευκαιρία για αυτήν, καθώς ήταν θέμα χρόνου για να απεμπλακεί η κυρία από το επικείμενο σενάριο "Κυριακή στο χωριό"...

νομιζω οτι ηταν θεμα χρονου να γινει ο πρωτος τσακωμος.Αν η γκομενα ηθελε να γινει αγροτισσα , θα 'μενε Ελλαδα , δε θα πηγαινε στο Βερολινο.
Παντως μαγκας γραφεις σουπερ , κρατας το λογοτεχνικο επιπεδο του μπου σε πολυ υψηλο επιπεδο.

 

[nikosxp]

Και τότε ερχισε ενας τσακωμος. Ο πρώτος μας τσακωμος και ηταν εντονος…….

Τύπε, μετά τον τσακωμο, έπεσε καλό γαμήσι?

 

[hustler]

 

[sildenafil]

-Βλεπεις τους Κινεζους εκει στην ακρη ? Αυτοι μπορει και να εχουν τετοια μαχαιρια σαν του τρελου.
-Γιατι δεν πας να τους ρωτησεις, του ειπα.
-Μα πως θα συνεννοηθω μαζι τους, δεν μιλαω αγγλικα, γερμανικα ή κινεζικα ?
-Μιλα τους αλβανικα ισως καταλαβενουν.
-Λες ? Μπα σιγα μην καταλαβενουν αλβανικα.
-Γάμα τους μωρε. Τι το θες το σπαθί, ουτε να το κουβαλας μαζί σου μπορεις, ουτε να το κρύψεις. Ασε που μπορεί να μην είναι Κινεζοι, αλλα Γιαπωνέζοι, Κορεατες, Βιετναμεζοι, οτιδήποτε.
-Το ιδιο είναι ολοι αυτοι. Ολοι τους φέρνουν πραγματα από την Κίνα και τα πουλανε. Βγάζουν μεροκαματο αυτοι φιλε χωρίς να γαμιονται στις κουζινες όπως εμείς. Να μη μαθω μια ξενη γλωσσα ρε γαμωτο. Πολλά θα μπορουσα να κανω άμα ηξερα να μιλαω.
-Μαθε καράτε καλυτερα, του ειπα γελώντας με τις μαλακιες που ελεγε.
-Σωστά, ο Μπρους  Λη κι ο Τσακη Τσαν τους γαμανε κατι τέτοιους κι ας εχουν τοσο μεγαλα μαχαίρια.
-Κι αυτό στην τηλεόραση το ειδες ?
-Ναι.

RESPECT PARALIMNIE, σου υποκλίνομαι...

 

Οσο περνουσαν οι μερες η Αφροδίτη αρχιζε να γινεται απροσιτη. Φαινόταν σαν χαμενη, σαν κατι να την απασχολούσε.
Αναρωτιωμουν, να ηταν το σκηνικο με τους Γερμανούς, που τη χαλασε, ή που δεν καταφερα να πάρω τα λεφτα ? Μπα δεν φανηκε να τη χαλασε και τόσο, κατι άλλο θα είναι.
Ένα βράδυ ημασταν σ΄ένα μπαράκι που δουλευε μια φίλη η Τάνια και το ειχαμε σαν στεκι παλιοτερα με κάτι φιλους  και τωρα αραζα πότε – πότε μαζι της. Καθομασταν στο bar και πίναμε μπύρες. Η Αφροδίτη εγραφε συνεχεια κατι στο κινητό της. Ειχε από αυτά τα μεγάλα κινητα με internet και τα λοιπά. Μου τη σπαει όταν καποιος κάθετε μαζι μου και ασχολείται συνεχεια με το κινητό. Ποσο μαλλον όταν αυτός ο καποιος είναι η γκόμενα μου. Της είπα : Αν συνεχιστει αυτό 2 πραγματα θα συμβούν. Η θα στο πεταξω στο δρομο ή θα φυγω και θα σε παρατησω εδώ .

-Ελα μωρέ που αρπάζεσαι με το παραμικρο. Ηρεμησε σε παρακαλω. Μια φίλη μου εχει καποιο πρόβλημα και προσπαθω να τη βοηθήσω.
-Τι προβλημα εχει η φιλη σου, δε βρισκει γκομενο ?
-Τίποτα κατι δικα μας, τελειωνω.

Την επομένη μερα μου ειπε ότι το βραδύ μετα τη δουλειά δεν θα ερχοταν σπίτι, αλλα θα κοιμοταν στη φιλη της που την φιλοξενουσε πριν έρθει εδω. Κανενα προβλημα της είπα. Την καταλάβαινα, το σπιτι ειχε σχεδόν αδειασει. Ο Κλάους και η Τατιάνα ειχαν μεταφερει σχεδόν τα παντα. Ειχαν μείνει, ο καναπες κρεβάτι που κοιμομασταν, το ψυγείο, το πλυντηριο, η κουζινα ένα τραπέζι και μερικες καρέκλες.  Την άλλη μερα δεν ηρθε στη δουλεια. Η ωρα ειχε πάει 4 και ο Σταύρος με ρωτησε που είναι.

-Δεν ξερω, του ειπα.
-Για πάρτη ένα τηλεφωνο να δουμε τι κάνει, θα ερθει ?

Την πηρα αλλά δεν το σηκωσε. Μετα την πηρε η Σαντρα. Πάλι δεν απαντησε. Κατά τις 6 ηρθε στο μαγαζι ο Νίκος το “μεγαλο” αφεντικο. Με ειδε που δουλευα και στην λαντζα. Είχε πιει. Τον φοβομουν όταν ηταν πιωμένος γιατι ηταν απρόβλεπτος. Μπορει να του την εδινε και να την απέλυε, αλλα δεν εδειξε να τον ενοχλεί που δεν ειχε έρθει η Αφροδίτη. Και γιατι να τον ενοχλει, αφου θα γλυτωνε ένα μερακαματο. Όταν σχόλασα την πηρα παλι τηλεφωνο. Το είχε κλειστο. Αρχισα να ανησυχώ. Ευχομουν να μην της είχε συμβει κάτι κακό. Δοκιμασα άλλες 2-3 φορες αλλά ειχε  κλειστο το κινητό της. Της εστειλα ένα sms και τι ρωτούσα αν είναι καλά και να με έπαιρνε τηλεφωνο όταν μπορούσε. Δεν κοιμήθηκα καλα εκεινο το βραδυ…………….

 

ξεκινησα να το διαβαζω χθες τη νυχτα μετα απο παροτρυνση του ιπποτη σεβαλιε και το τελειωσα πριν καμια ωρα.οντως γραφεις πολυ ωραια.

αλλα ρε τυπε τι συμπεριφορα ειναι αυτη ?46 χρονων ανθρωπος με τετοια ανωριμοτητα?λες και διαβαζα το κειμενο ενος 22χρονου...

τεσπα,δε λεω παραπανω,υποθετω γινομαι κουραστικος...

περιμενω κι εγω εναγωνιως τη συνεχεια

47  + κατι μήνες.  Η “ανωριμότητα” αγαπητε είναι που μας κραταει νεους. Και η αναζήτηση. Όταν δεν εχεις κατι να σε κρατησει κάπου, φευγεις και το ψάχνεις αλλου.  7 χρονια οργωνα χωράφια ας οργώσω και λιγο τον κοσμο, όπως εκανα και παλιότερα. Με τον τροπο μου όμως κι ας μην έρχονται παντα όπως τα θέλω ή τα υπολογισα.  Κι εχουμε χρόνο για την επιστροφη, για ηρεμια,  σοβαροτητα και υπευθυνότητα.
Το αρχικο ερώτημα είναι : Ποιος ή τι μπορει να μας εγγυηθεί ότι μια απόφαση μας είναι σωστη ή λάθος.
Time will tell.

 

[international player]

ο γερμανος δεν εκανε καταγγελια??
εχοντας τα στοιχεια της κοπελας
μηπως αυτο την χαλασε?
βεβαια πλεον οι περισσοτερες θελουν απλα να περναν καλα κ οταν σοβαρεψει το πραμα γινονται καπνος

 

[AntonisL]

Παραλίμνιε εκεί που μας απογοητεύεις με την μακρόχρονη απουσία σου, μας ενθουσιάζεις εκ νέου.  Εισαι μοναδικός!

 

 

H Τατιάνα είχε βρει κάποια σπίτιa και δωματια προς ενοικίαση, από αγγελίες. Το ένα ήταν συγκατοίκηση με μια Πολωνέζα και  μια Γερμανίδα. Το  άλλο μια μικρη  γκαρσονιερα διπλα στο σταθμο του S bahn στο Schöneberg κι ένα δυάρι στο Nikolasee. Εγραψε και στις 3 περιπτώσεις. Οι δυο κοπελες απαντησαν αμεσα, λεγοντας ότι θα προτιμούσαν γυναικα για συγκατοικο, αλλά το αφηναν ανοιχτο. Θα απαντουσαν  οριστικα σε μερικές μερες και αφού πρωτα καναμε μια κουβεντα μαζι. Η γκαρσονιέρα δε μου αρεσε. Ηταν διπλa στα τρενα και φοβομουν ότι δεν θα μπορουσα να κοιμηθω. Το δυαρι μου αρεσε. Ηταν σε καλη υσηχη περιοχη, ειχε κηπο, ζητουσε 630 ενοικιο και  3 ενοικια μπροστα. Αν δεχοταν η Αφροδίτη να μεινουμε μαζι θα τα βολεύαμε μια χαρα. Ηταν βεβαια λιγο απομερα, αλλά αυτό δε με χαλαγε.
Η Αφροδίτη μετα από δυο μερες αδικαιολόγητης απουσιας ειχε επιστρεψει στη δουλειά. Στ΄αφεντικα ειπε κάτι δικαιολογιες του κωλου, ότι ειχε κλεισει babysitting και το είχε ξεχασει, αλλα επρεπε οπωσδηποτε να παει και πως ξεχασε καπου το κινητό για αυτό δεν πηρε να μας ειδοποιήσει. Σε εμενα ειπε πως θα μου εξηγούσε μετα τη δουλεια. Επιτελους σχολάσαμε. Πρωτη φορα οι ωρες στη δουλεια μου φανηκαν ατελειωτες. Ξεκινησαμε ποδαρατα μέχρι το σταθμο του τρενου. Στη διαδρομη της ειπα για το δυάρι που ειχε βρει η Τατιάνα και τη ρωτησα αν θα ερθει σπιτι απόψε.

-Θα κοιμηθω στη φιλη μου, είπε.
-Οσο για το σπιτι περιμενε λιγο, θέλω να τα πουμε. Θα σου εξηγήσω κι ελπιζω να καταλάβεις.
-Πάμε να πιουμε μια μπύρα στο bar διπλα στο σταθμο να τα πούμε ?
-Όχι, θα τα  πουμε στο τρένο, ότι προλαβουμε και θα βρεθουμε συντομα να σου εξηγήσω.
-Με γαμάς τωρα. Τι είναι αυτά τα μυστηρια  ? Στραβωσες με τη ιστορία με τους Γερμανούς ?
-Κοιτα, εκανες μαλακια, το ξερεις ότι μπορεί να μπλεκαμε ασχημα ? Αλλα δεν είναι αυτό. Κάνε λιγο υπομονη. Οσο για τον Γερμανό, να ξερεις ότι το ρύθμισα μονη μου. Θεωρησε ότι τέλειωσε το ζητημα.

Στο τρενο τελικα συζητήσαμε για ασχετα θεματα. Της ειπα ότι τα αφεντικά ειχαν στραβώσει με τη συμπεριφορα της και θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτική στο μελλον. Γελουσε, αλλα κάποιες στιγμες εδειχνε πάλι σαν χαμενη. Δεν μιλουσε και κοιτούσε ποτε το κινητό της και ποτε εξω.
Όταν φτασαμε στο σταθμο που θα κατεβαινε, με φιλησε και καθώς στεκοταν στην πορτα γυρισε προς το μέρος μου και ειπε : Εισαι γαμώ τα παιδιά, τα λεμε.
Την άλλη μερα δεν ήρθε στη δουλειά……..

 

[Slavyanka Delicatessen]

ελλεηνιδα η αφροδιτη

εχουμε αγωνια

 

[sersegas]

H Τατιάνα είχε βρει κάποια σπίτιa και δωματια προς ενοικίαση, από αγγελίες. Το ένα ήταν συγκατοίκηση με μια Πολωνέζα και  μια Γερμανίδα. Το  άλλο μια μικρη  γκαρσονιερα διπλα στο σταθμο του S bahn στο Schöneberg κι ένα δυάρι στο Nikolasee. Εγραψε και στις 3 περιπτώσεις. Οι δυο κοπελες απαντησαν αμεσα, λεγοντας ότι θα προτιμούσαν γυναικα για συγκατοικο, αλλά το αφηναν ανοιχτο. Θα απαντουσαν  οριστικα σε μερικές μερες και αφού πρωτα καναμε μια κουβεντα μαζι. Η γκαρσονιέρα δε μου αρεσε. Ηταν διπλa στα τρενα και φοβομουν ότι δεν θα μπορουσα να κοιμηθω. Το δυαρι μου αρεσε. Ηταν σε καλη υσηχη περιοχη, ειχε κηπο, ζητουσε 630 ενοικιο και  3 ενοικια μπροστα. Αν δεχοταν η Αφροδίτη να μεινουμε μαζι θα τα βολεύαμε μια χαρα. Ηταν βεβαια λιγο απομερα, αλλά αυτό δε με χαλαγε.
Η Αφροδίτη μετα από δυο μερες αδικαιολόγητης απουσιας ειχε επιστρεψει στη δουλειά. Στ΄αφεντικα ειπε κάτι δικαιολογιες του κωλου, ότι ειχε κλεισει babysitting και το είχε ξεχασει, αλλα επρεπε οπωσδηποτε να παει και πως ξεχασε καπου το κινητό για αυτό δεν πηρε να μας ειδοποιήσει. Σε εμενα ειπε πως θα μου εξηγούσε μετα τη δουλεια. Επιτελους σχολάσαμε. Πρωτη φορα οι ωρες στη δουλεια μου φανηκαν ατελειωτες. Ξεκινησαμε ποδαρατα μέχρι το σταθμο του τρενου. Στη διαδρομη της ειπα για το δυάρι που ειχε βρει η Τατιάνα και τη ρωτησα αν θα ερθει σπιτι απόψε.

-Θα κοιμηθω στη φιλη μου, είπε.
-Οσο για το σπιτι περιμενε λιγο, θέλω να τα πουμε. Θα σου εξηγήσω κι ελπιζω να καταλάβεις.
-Πάμε να πιουμε μια μπύρα στο bar διπλα στο σταθμο να τα πούμε ?
-Όχι, θα τα  πουμε στο τρένο, ότι προλαβουμε και θα βρεθουμε συντομα να σου εξηγήσω.
-Με γαμάς τωρα. Τι είναι αυτά τα μυστηρια  ? Στραβωσες με τη ιστορία με τους Γερμανούς ?
-Κοιτα, εκανες μαλακια, το ξερεις ότι μπορεί να μπλεκαμε ασχημα ? Αλλα δεν είναι αυτό. Κάνε λιγο υπομονη. Οσο για τον Γερμανό, να ξερεις ότι το ρύθμισα μονη μου. Θεωρησε ότι τέλειωσε το ζητημα.

Στο τρενο τελικα συζητήσαμε για ασχετα θεματα. Της ειπα ότι τα αφεντικά ειχαν στραβώσει με τη συμπεριφορα της και θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτική στο μελλον. Γελουσε, αλλα κάποιες στιγμες εδειχνε πάλι σαν χαμενη. Δεν μιλουσε και κοιτούσε ποτε το κινητό της και ποτε εξω.
Όταν φτασαμε στο σταθμο που θα κατεβαινε, με φιλησε και καθώς στεκοταν στην πορτα γυρισε προς το μέρος μου και ειπε : Εισαι γαμώ τα παιδιά, τα λεμε.
Την άλλη μερα δεν ήρθε στη δουλειά……..

εχω την εντυπωση πως η Αφροδιτη θα μεινει σε ξενο μουσειο για καιρο ακομα.Κριμα ρε μαν , κριμα.Περιμενουμε εναγωνιως

 

[Slavyanka Delicatessen]

εχω την εντυπωση πως η Αφροδιτη θα μεινει σε ξενο μουσειο για καιρο ακομα.Κριμα ρε μαν , κριμα.Περιμενουμε εναγωνιως

τι κριμα ρε σιγα την ελλλεηνιδα

 

[dimmits]

τι κριμα ρε σιγα την ελλλεηνιδα

 

[ass_kavlos]

Κατάλαβα...θα βρήκε αλλο γκόμενο/σπόνσορα.

 

[sersegas]

τι κριμα ρε σιγα την ελλλεηνιδα

κριμα τον παραλιμνιο ρε , ποια γκομενα?

 

H απουσια της εφερε αναστάτωση. Είχαμε πολλη δουλεια κι ετρεχα σαν τον Βέγγο να καλυψω και το κενό της Αφροδίτης.
Ο μεγειρας ειπε καποια στιγμη.

-Που είναι παλι η καριολα σήμερα ? Μας γάμησε. Αρκετη ανοχη εδειξα, το βράδυ θα πω στον Νίκο να την στειλει.
-Μίλα καλυτερα μαλάκα μη φας κανα τηγανι στη μουρη. Κατι προβλημα εχει. Θα δούμε.
-Θα δουμε, τι θα δουμε ρε που όλο την δικαιολογεις ? Θα γαμιόμαστε εμεις επειδη δεν μπορουν να βρουν ένα σοβαρό ατομο να ερθει για δουλεια. Ρε σπιτι της να βρουμε καποιον που να αγαπαει τη δουλειά. Αντε με τα παρτάλια που μου φερνουν.
-Σκασε κι ελα να βγάλουμε τη δουλεια.

Μια παρολιγων σύγκρουση με τον μαγειρα αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμη. Ειχε όμως δικιο. Όταν εσπασε η δουλεια βγηκα εξω και την πηρα τηλεφωνο. Απάντησε. Τη ρωτησα που ηταν, γιατι δεν ηρθε για δουλεια. Από το τηλεφωνο ακουγοταν μουσική. Μου ειπε να την δικαιολογησω και  ότι αυριο θα ερχοταν κανονικα στη δουλεια.

-Ξερω ότι μπορεις να το κανεις. Και αυριο μετά τη δουλεια θα τα πουμε, θα σου εξηγήσω. Σε αγαπω.

Όταν σχολασαμε ο μάγειρας ζητησε από το Νίκο να την απολυσει. Μολις βρω άλλο ατομο θα τη σχολάσω του απαντησε.
Πεταχτηκα και του ειπα να της δώσει μια ευκαιρια.

-Κατι της συμβαινει Νίκο. Δωστης λιγο χρόνο. Μιλησα μαζι της, αυριο θα είναι εδώ και θα τα ξεκαθαρισουμε. Μην τη διωχνεις είναι καλή στη δουλεια, τη χρειαζομαστε.
-Και που είναι όταν την χρειαζομαστε ? Ουτε τηλέφωνο δεν παίρνει.
Ο μαγειρας ξεκαθαρισε ότι άλλη μια αδικαιολόγητη απουσια θα σημαίνει, ή αυτος ή εμείς κι εφυγε.

Το αφεντικο είπε :
-Κοιτα Θάνο, ξερω τι τρεχει με σένα κι αυτή. Ξερεις και ποσο σε γουστάρω και πως αν είναι να μεινει καποιος εδώ, αυτος θα εισαι εσύ. Και το μαγειρα τον στελνω αν μου πολύ-σκοτισει τα αρχιδια. Θα την κρατησω γιατί το ζητας εσυ. Εισαι ντομπρος ανθρωπος και δουλευταράς. Ελπιζω πως είσαι και εξυπνος.
-Εγινε ρε Νικόλα. Σου υπόσχομαι πως αν δεν είναι ενταξη από εδώ και στο εξης, εγω θα ειμαι αυτός που θα σου ζητησει να την διωξεις.

Πηγαινοντας με το τρενο προς το σπιτι η Τατιάνα μου έστειλε sms.
“Se eho afisi grama sto krevati. Diavase kala ti se grafo kai avrio na me paris telefono”.