Νέα

Αλλοδαποί Ιστορίες μεταναστευτικής τρέλας

  • Μέλος που άνοιξε το νήμα -
  • Ημερομηνία ανοίγματος
  • Απαντήσεις 1K
  • Εμφανίσεις 223K
  • Tagged users Καμία
  • Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)

Τι μουσικη θα ειναι το soundtrack του "Μein kampf και η ιστορια μου" ?

  • Rock

    Ψήφοι: 13 15,7%
  • Punk

    Ψήφοι: 10 12,0%
  • Heavy metal

    Ψήφοι: 5 6,0%
  • Ska - Reggae

    Ψήφοι: 5 6,0%
  • Jazz

    Ψήφοι: 3 3,6%
  • Blues

    Ψήφοι: 1 1,2%
  • Rap

    Ψήφοι: 0 0,0%
  • Καψουρικα λαικα

    Ψήφοι: 1 1,2%
  • Ρεμπετικα

    Ψήφοι: 5 6,0%
  • Κλασικη μουσικη

    Ψήφοι: 2 2,4%
  • Δημοτικα

    Ψήφοι: 2 2,4%
  • Τσιφτετελια τουρκικα

    Ψήφοι: 4 4,8%
  • Στ΄αρχιδια μου. αρκει να εχει γκομενες

    Ψήφοι: 9 10,8%
  • Β. Τερλεγκα

    Ψήφοι: 8 9,6%
  • Αλλο

    Ψήφοι: 0 0,0%
  • Βυζαντινη μουσικη

    Ψήφοι: 4 4,8%
  • Dance- Electronica

    Ψήφοι: 1 1,2%
  • street-punk Oi

    Ψήφοι: 5 6,0%
  • Disco

    Ψήφοι: 0 0,0%
  • Δεν ξερω δεν απαντω

    Ψήφοι: 5 6,0%

  • Μέλη που ψήφισαν συνολικά
    83

dimmits

Τιμημένος
Εγγρ.
2 Μαΐ 2008
Μηνύματα
29.790
Κριτικές
183
Like
3.254
Πόντοι
8.535
καλα τις εκανε τις ψωλες.
 

txar

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
2 Μαΐ 2011
Μηνύματα
4.225
Κριτικές
3
Like
1.790
Πόντοι
496
παίζει να πήγε ανεπιστρεπτί στον κάδο μοναδική παρτουζοευκαιρία...

μπα τυπε
ο μοναδικος που ειχε πιθανοτητα να γαμησει εκει μεσα ηταν ο μαγαζατορας :grin:
κ μαλλον αυτος  :fuck1:
 

st@rdust

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
7 Δεκ 2006
Μηνύματα
15.747
Like
1.426
Πόντοι
366
:coffee:
Καλως τον Para, μας ελειψαν οι ιστοριες σου τυπε...κιπ ον!
 

Επισκέπτης
Ένα Σάββατο πριν την πρωτοχρονιά η Αφροδίτη μου εδωσε την ευκαιρια να τη συνοδευσω στην εξοδο της. Θα πηγαινε μετα τη δουλεια σε ένα άλλο παρτι, παλι στο ιδιο μερος. Θα ειχε και live μου ειπε. Δεν εχασα την ευκαιρια. Ετσι μετα τη δουλεια, πληθηκα οπως - όπως στις τουαλετες του μαγαζιου, αλλαξαμε και φυγαμε για το παρτι.


Το μερος θυμηζε καταληψη χωρις να είναι.  Ηταν ας πουμε ενας χωρος τεχνης στον οποιο καποιοι/ες εμεναν κιολας. Υπηρχε ένα θεατρακι, bar, αιθουσα συναυλιων, βιβλιοθηκη κι ισως κι αλλα που δεν τα ειδα. Ηταν ενας πολυχωρος. Πληρωσαμε 5 ευρω ο καθενας εισοδο. Περάσαμε το bar και μπηκaμε στην αιθουσα συναυλιων που ηταν το party. Μεσα ησαν γυρω στα 70 ατομα ισως και παραπανω. Οι περισσότεροιες μαλλον ησαν Γερμανοι, αλλα διεκρινα και μερικους σκουρους, ισως Αραβες ή Τουρκους και 3 αραπηδες. Υπηρχαν φρικια, punkιδες, rasta τα παντα εβλεπες εκει. Και πολλα αξιογαμητα μουνακια. Η Αφροδιτη εψαχνε να βρει καποιους φιλους της κι εγω πηγα στο bar και πηρα δυο μπυρες. Όταν επεστρεψα στην αιθουσα την βρηκα να μιλαει με δυο τυπους και μια κοπελα. Μας συστησε. Τους ειπε ότι μιλουσα ελληνικα, αγγλικα και λιγα πολωνεζικα. Ωραια ειπε ο ενας, ο Μαρτιν μιλαει πολωνεζικα. Φωναξαν και τον Μαρτιν στην παρεα. Ανταλλαξα μαζι του μερικες κουβεντες στα πολωνεζικα. Μου φανηκε πως ηταν  αδερφη. Η μουσικη ηταν καλη και στη σωστη ενταση ώστε να μη χρειαζεται να φωναζουμε.
Περνουσαν διαφοροι και διαφορες από την παρεα μας. Μιλουσα με καποιους/ες, αλλους τους καταλαβενα αλλους/ες όχι. Επιασα και την κουβεντα με καποιον για πολιτικη. Η Αφροδιτη μου εφερε μια μπυρα και με ρωτησε αν περναω καλα.
Μαζι σου παντα περναω καλα, της ειπα.

Βγηκε το συγκροτημα και αρχισε το live. Ηταν κατι πιτσιρικαδες που επαιζαν hard core punk. Ακουσα δυο τραγουδια, αλλα δεν τους αντεχα. Καποιοιες ειχαν αρχισει να χορευουν. Εφαγα μερικες σπρωξιες κι αποφασησα να βγω εξω. Ειπα στην Αφροδιτη ότι θα βγω να παρω αερα. Βασικα ηθελα να φουμαρω ενα μονοφυλακι που ειχα στριψει. Βγηκα εξω στο δρομο. Ηταν ερημια.
Εβαλα το χερι μου στην τσεπη του μπουφαν κι επιασα το τσιγαρο. Δεν το αναψα όμως. Ξαφνικά εφαγα φλασια, δε γαμιεται ειπα και γυρισα στην αιθουσα αποφασισμενος να μιλήσω επιτελους στην Αφροδίτη. Στεκοταν κοντά στην πιστα με μια μπυρα στο χέρι και χόρευε. Αναψα ένα τσιγαρο κι εκατσα και τη χάζεψα μερικά λεπτα.
Καθως εμπαινα στην αιθουσα σκεφτόμουν ότι θα την επιανα από το μπρατσο και θα της ελεγα : Πάμε να φύγουμε. Επιτακτικά, τσαμπουκαλεμενα, με το υφος του επιβήτορα που δεν σηκωνει αντιρησεις. Δε μου εβγαινε όμως. Στεκομουν και την κοιτουσα χωρις να μπορω να κανω κατι. Κουνησου ρε κανε κατι, ελεγα στον εαυτο μου. Ενας τυπος με χτυπησε στην πλατη και κατι μου ειπε. Δεν καταλαβα τι ηθελε. Εσβησα το τσιγαρο στο πατωμα και πηγα διπλα της. Απλωσα το χερι μου και επιασα το δικο της. Της κρατουσα το χερι χωρις να λεω κουβεντα. Μειναμε ετσι να της κραταω το χερι 2-3 λεπτα, μετα γυρισε προς το μερος μου και με ρωτησε:
-Σου αρεσουν ?
-Εσυ μου αρεσεις.
-Αυτό το εχω καταλαβει, αλλα εγω σε ρωτησα αν σου αρεσει το group.
-Εχω δει και καλυτερους.
-Ελα ρε Θανο, καλοι είναι.
-Εσυ εισαι καλυτερη.
-Μα εγω δεν παιζω μουσικη.

Παυση μερικων δευτερολεπτων κατι σαν  διαλειμα να καθαρισει το τερεν και ξανα επιθεση
-Αφροδιτη….
-Ναι.
-Να λεω αποψε να ερθεις να κοιμηθεις σπιτι μου. Δηλαδη εννοω στο σπιτι που με φιλοξενουν.        Με κοιταξε σα να  περιμενε την προταση.
-Δεν ξερω θα το σκεφτω.
-Ποση ωρα θελεις για να σκεφτεις και να αποφασισεις ?
-Γιατι, βιαζεσε ? Ποσα δωματια εχει το σπιτι, μενουν κι αλλοι εκει, το μπανιο είναι καθαρο, εχεις καθαρες πετσετες και σεντονια, μπυρα, θα υπαρχει κατι να φαμε για πρωινο ?
- Θα φροντισει για όλα αυτά ο μπατλερ.
-χιουμορακι ?
-Λεω καμια μαλακια  να περναει η ωρα.
-Ετσι θα με “ριξεις” δηλαδη, με μαλακιες ?
- Ωραια, ας σοβαρευτουμε. Υπάρχουν 2 δωματια στο ένα κοιμάμαι εγω στο άλλο αυτοι που με φιλοξενουν όπως ξέρεις. Θα κοιμηθεις στο κρεβατι μου ή στο πατωμα. Εχω να αλλάξω σεντονια περίπου 2 μηνες, το χαρτι υγειας μας εχει τελειωσει εδώ και μια εβδομαδα και το πλυντήριο είναι χαλασμενο από την εποχη που το Βερολίνο ηταν χωρισμένο σε ανατολικο και δυτικό. Επίσης μας εχουν κοψει το νερο και το φως και από φαγητο τρωμε ότι μας δινει η γειτονια. Μου περισευουν όμως μερικες μπυρες, λιγο stuff και πολλη αγαπη. Τι λες θα ερθεις ?
- Καμαρουλα μια σταλια 2 Χ3 και ετσι ?  Super.

Ευτυχως εκεινο το βραδι τα τρενα δουλεβαν ολη τη νυχτα.  Πηγαινοντας προς το σπτι εστειλα δυο sms στην Τατιανα. Θα κοιμοντουσαν εκεινη την ωρα, αλλα ισως ξυπνουσε και τα εβλεπε, αλλιως θα τα διαβαζε το πρωι όταν θα ξυπνουσε.
“Ερχομε σπιτι με μια κοπελα. Θα κοιμηθει μαζι μου αποψε, σας παρακαλω μην ερθετε στο δωματιο το πρωι.”
Και
“Συγνωμη αλλα αυτή η κοπελα είναι πολύ σημαντικη γιαμενα. Ελπιζω να με καταλαβετε. Ευχαριστω για την κατανοηση”

O Κλαους και η Τατιανα δεν ηθελαν να φερνω κοσμο στο σπιτι χωρις την εγκριση τους, αλλα αποψε ειπα να σπασω τον κανονα.
Αποβίβαση περπατημα και αναμονή για το επομενο τρενο που θα μας πηγαινε σπιτι. Στο σταθμο φιληθήκαμε. Το πρώτο μας φιλι. Δεν μπορω να περιγραψω πως εννιωθα. Στη διαδρομη η Αφροδίτη κοιτουσε συνεχώς, έξω, εγώ της κρατουσα το χερι και πότε-ποτε της χαιδευα τα μαλια. Ανοιξαμε σιγα την πορτα και πέσαμε στο κρεβατι. Τα παιδια, ο Κλάους και η Τατιάνα σιγουρα μας ακουσαν που καναμε ερωτα, αλλα δε μ΄εννοιαζε. Βγήκαμε στο μπαλκονι γυμνοι να καπνισουμε ένα τσιγαρο πριν κοιμηθουμε. Εκανε πολύ κρυο. Πηρα μια κουβερτα και μας σκεπασα και του δυο. Καπνιζαμε αγκαλιασμενοι, σκεπασμενοι με την κουβερτα και ταυτοχρονα φιλιομασταν.
Όταν ξυπνησαμε ο Κλαους και η Τατιανα ειχαν φυγει. Εφτιαξα μια ομελετα να φαμε, μετα ειπιαμε καφε και καναμε ερωτα. Μπηκε πρωτη στο μπανιο. Όταν βγήκα εγω από το μπανιο, ειχε ανοίξει τον υπολογιστη της Τατιάνας ειχε βάλει μουσικη και χορευε με τα εσώρουχα.
Bob Dylan – Things have changed
Εκατσα γυμνός στο κρεβατι και την κοιτουσα. Δεν τη χόρταινα αυτή τη γυναικα.
 

kartakhs

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
21 Δεκ 2008
Μηνύματα
13.044
Like
2
Πόντοι
166
μαλακες πηγαινετε να σας τα κυκλοφορησουν
 

Επισκέπτης
Οι μερες που ακλούθησαν ήταν οι πιο ευτυχισμένη περιοδος που ειχα ως τότε και ίσως ως σημερα, στο Βερολίνο. Δουλεύαμε μαζι στην κουζινα, φευγαμε μαζι το βράδυ. Κάποιες μερες διναμε ραντεβου πριν τη δουλεια να πιούμε τον καφέ μας σαν ανθρωποι, άλλες φορες βρισκομαστε στο μαγαζί. Κάναμε έρωτα στο μαγαζι, στο σπιτι που με φιλοξενουσαν όταν ελειπαν ο Κλάους και η Τατιανα ή σε πανσιόν τα βραδια μετα τη δουλειά. Δεν είχαμε πολύ χρονο για μας εκτος δουλειας. Μεναμε σε διαφορετικες περιοχες και δουλεύαμε και περνούσαμε πολλες ώρες στα ΜΜΜ. Ήμασταν αναγκασμενοι να προσπαθούμε συνεχως ώστε να βρίσκουμε χρόνο και να τον εκμεταλλευτούμε οσο τον δυνατον καλυτερα.
Ειχε ερθει η 31 Δεκεμβρη. Πολύ δουλεια. Η αλλαγη του χρονου με βρηκε να καθαριζω την κουζινα. Ο μαγειρας ειχε τελειωσει και ειχε βγει στο bar. Όταν αρχισαν να μετρανε αντιστροφα ειπα στην Αφροδιτη και την Κατια να βγουν εξω και συνεχεισα να καθαριζω την κουζινα. Εξω αρχισαν να ριχνουν πυροτεχνηματα κι εγω σφουγγαριζα. Το αφεντικο μπηκε στην κουζινα κρατοντας ένα ποτhρι κρασι.

-Θανο τι κανεις εδώ ?
-Καθαριζω, δε βλεπεις ?
-Παράτα τα και πηγαινε να αλλαξεις. Ελα ρε πάμε εξω να πιουμε.
-Τελειωνω.
Η Αφροδίτη μου εφερε ένα ποτήρι σαμπανια. Με φιλησε.
-Ελα λοιπόν παρατα και πάμε εξω. Χαμος γινεται.

Αλλαξα, πηρα ένα ποτήρι κοκκινο κρασί και βγηκα με την Αφροδίτη, την Κάτια και την Eλενα  στο δρομο. Γινοταν χαμος από τα πυροτεχνηματα. Ειχα την εντυπωση οτι δεν ημουν στο Βερολινο αλλα στη Βαγδατη. Ανταλλασαμε ευχες μεταξυ μας και με τους Γερμανους πελατες. Πηρα τηλεφωνο τη μανα μου να της ευχηθω. Η ωρα στην Ελλαδα θα ηταν 01.30.


-Τι κανεις μανα, καλα εισαι ?
-Καλα, να εβλεπα τηλεοραση και ελεγα θα παρεις τηλεφωνο ?
-Πηρα. Πως τα περνας ?
-Ε, καλα. Μονη μου ειμαι, εφαγα, ειδα τηλεοραση κι ετοιμαζομε να παω για υπνο. Εσυ καλα εισαι, πως περνας ?
-Καλά είμαι. Τωρα ειμαι στο μαγαζί και….
-Δυλευεις ακόμα ?
-Όχι σχολασαμε, πινουμε κρασί και βλεπουμε τα πυροτεχνήματα. Χαμος γίνεται εδώ. Να παρε την Αφροδίτη να σου ευχηθει.
-Γεια σας κυρία  …… Χρονια πολλά καλη χρονιά.
-Ποια είναι αυτή ?
-Μια φίλη μου.
-Είναι καλη κοπέλα ?
-Καλη είναι.
-Δε ξέρω να προσεχεις εκεί. Μακαρι να βρεις μια καλή κοπελα να κάνεις οικογενεια. Περναν τα χρόνια. Ελληνιδα είναι ?
-Ναι.
-Να την αγαπάς και να την προσεχεις αμα είναι καλη  Και να προσεχεις και τον εαυτο σου.  Να μην πινεις και να μην τσακωνεσε με τον κοσμο.
-Εγινε μανα. Αντε χρόνια πολλά και θα τα ξανα πούμε συντομα.

Κάτσαμε στο μαγαζι μεχρι τις 1.30. Μετά φυγαμε για τα σπίτια μας. Η Αφροδίτη θα εμενε τελευταιο βραδι στο σπιτι που συγκατοικουσε. Μετα θα τη φιλοξενουσε μια φιλη της μεχρι να βρει σπιτι. Οι δικοι μου μετακόμιζαν κι αυτοί τις επομενες μέρες. Εγω ουτε που ηξερα τι θα εκανα με το ζητημα της στεγασης………
 

Επισκέπτης
Ιανουάριος 2015. Ειμαι πλέον 6 μηνες στο Βερολίνο. Ο Κλάους και η Τατιάνα μετακομίζουν. Αρχιζουν σιγα – σιγα να μεταφερουν τα πραγματα τους στο καινούριο τους σπιτι. Το ενοίκιο στο σπίτι που με φιλοξουνουσαν είναι πληρωμένο και για τον Γεναρη. Οποτε μπορώ να μεινω μεχρι να ερθουν αυτοί που θα το βάψουν. Το σπιτι πρεπει να παραδωθει βαμμένο και καθαρο.
Κυριακή 4 Γεναρη, Κλάους και Τατιανα φεύγουν για το καινούριο τους σπιτι. Πλεον μένω μονος. Δηλαδη όχι ακριβώς μόνος, χωρις τα παιδια, αλλα θα ερθει να μεινει  εδώ η Αφροδίτη. Μαζί μου. Μενουμε μαζι, δουλευουμε μαζι, περναμε ολη τη μερα και τη νυχτα μαζι. Συνειδητοποιω ότι την εχω πατησει με την Αφροδιτη. Η σχεση μου μαζι της δεν είναι ακομα μια περιπετεια. Είναι πολλα περισοτερα.
To μονο προβλημα είναι ότι δεν μπορω να πηγαινω στο super market που είναι σχεδόν απεναντι από το σπιτι, για να μην συναντησω τη Ντενιζ ή την Βουλγαρα φιλη της. Ετσι αναγκάζομαι να παίρνω λεωφορείο και να πηγαινω σε άλλο super market. 5 στασεις μακρύτερα. Η Αφροδίτη με ρωταει γιατι δεν προτιμώ το super market της γειτονιας και της απαντώ ότι δεν μου αρεσει που δεν εχει ελληνικά προιοντα. Γελάει.
-Γιατι οι αλλοι εχουν ?
-Ναι to ένα εχει γιαουρτι και το άλλο ουζο.
-Δεν ειδα να αγοραζεις όμως.
-Καποια μερα θα αγορασω.

Αρχιζω να κανω σχεδια για μας. Θα δουλεψουμε κανα δυο χρονια εδώ, θα κανουμε την καβατζα μας κι θα γυρισουμε μαζι στο χωριο μου. Γιατι να μην γυρισουμε στο χωριο μου ? Σπίτι εχω, χτηματα εχω, ξεχρεωμενος θα είμαι, θα ξεκινήσουμε μαζι από την αρχη. Αυτή δεν εχει τίποτα να την περιμενει στην Ελλάδα μονο τη γιαγια της. Θα παρουμε και τη γιαγιά στο χωριο αν θελει. Κι αν δεν αρεσει στην Αφροδίτη το χωριο και τα χτήματα μπορουμε να νοικιασουμε ένα σπίτι στην πολη. Και ισως ανοιξω το ουζερί που παντα ελεγα ότι θα εκανα. Η πολη σίγουρα θα της αρεσει. Θάλασσα διπλα μας και το χωριό κοντα. Θα δουλεύουμε το ουζερί μαζι και τα χτηματα. Θα εχουμε καλή ζωη. Ισως κανουμε και κανα παιδί. Γιατι όχι. Δε μας πηραν τα χρόνια. Να χαρει και η μάνα μου. Θα την προσεχω την Αφροδίτη, βασίλισσα θα την εχω. Την αγαπαω αλλωστε. Και αυτή με αγαπαει.Θα  κοψω τις μαλακιες. Τερμα τα πιωματα και η μαστουρα. Τερμα τα νταηλίκια και οι παλιο-παρεες. Ζωη με ουσία, όχι με ουσιες. Θα σοβαρευτώ. Ειμαι “Αγαπούλης” γιατι να το κρυψωμεν αλλωστε ? Ομως παντα ηθελα να σοβαρευτω, αλλά δεν εβρισκα το λόγο. Να δωσω και λίγη χαρα στη μάνα μου.  Σιγουρα θα εχουμε καλύτερη ζωη απ΄ότι στο Βερολίνο. Καλά είναι εδώ, αλλα όχι για μένα. Εγω δεν τις μπορώ για πολύ τις μεγαλες πολεις.
Ετσι θα γινει. Θα δουλέψουμε ακομα ενάμιση χρονο εδώ και μετα πισω.
Μα πριν θα κάνουμε ένα ταξιδι στη νοτια Αμερικη. Είναι κατι που και οι δυο το θέλουμε. Μονο που δεν τα βρισκουμε στον προορισμο. Εγω θέλω να παω στο Μεξικό και την Κοστα Ρίκα. Αυτή θελει να παει στην Αργεντινή και το Περου. Μπορουμε όμως να κάνουμε ένα συμβιβασμο. Γάμα το το Μεξικό είναι κι επικίνδυνα εκει, δεν θα ρισκαρω την ασφαλεια της. Θα παμε Κόστα Ρίκα και Αργεντινή ή Κόστα Ρίκα και Περού. Και μετα Ελλάδα σου έρχομαι. Μαζί με την αγαπη μου.
 

Επισκέπτης
Αρχιζα σιγά – σιγά να της λέω τα σχέδια μου. Χωρις να την πιεζω και χωρις να ζητω την συγκαταθεση της. Απλα όταν μου έρχονταν ελεγα τις σκεψεις μου. Δεν φαινοταν ουτε να συμφωνει, ουτε να διαφωνει. Ψαχναμε και σπίτι. Χρειαζομασταν και οι δυο καπου να μεινουμε. Οι μέρες περνουσαν. Με προβληματιζε ότι δεν μου ειχε απαντησει με σιγουρια αν θα μεναμε μαζί ή όχι. Περνουσαμε καλα. Υπηρχε όμως  ένα μικρο προβληματακι που επρεπε να διευθετήσω αμεσα. Η Αφροδίτη εμενε σε WG) συγκατοίκηση, ειχε φυγει πλέον γιατι το συμβολαιο ειχε λήξει, αλλα ο ενας από τους συγκατοικους και διαχειριστής του διαμερισματος δεν της εδινε πίσω ολο το ποσό της εγγύησης που ειχε δωσει.  Τον ειχε παρει τηλεφωνο, αλλα αυτος το επαιζε ιστορια απ΄ότι ειχα καταλαβει.
Δεν μου αρεσουν τα προβληματα. Καμια φορα και μια βιδα που πρεπει να σφιξω με κουραζει αλλα αν πρεπει να την σφιξω θα το κανω. Μονο που θελω το χρονο μου.
Η Αφροδιτη κανονισε συναντηση με τον τυπο. Εγω καθομουν πιο περα ώστε να την προσεχω, χωρις να με  βλεπουν. Η Αφροδίτη δεν ηθελε να παω αλλα εγω επεμενα. Η συναντηση απέβη ακαρπη. Απ΄ότι μου ειπε, συμφωνήσαν ότι διαφωνουν.
Το ποσό ηταν 500 ευρώ. Η Αφροδιτη θα πηγαινε σε δικηγόρο για να το διεκδικησει. Μαλακιες. Για 500 ευρώ θα πας σε δικηγορο ? Θα το αναλαβω εγω. Και θα σου φέρω τα λεφτα στο αψε σβησε, της είπα.
Δεν ήθελε, αλλα επεμενα. Σιγα μην τρέχουμε σε δικηγορους. Ξερω που μενει, Θα του κανω μια επισκεψη, ταχα να μαζέψω ότι πραγματα εχεις αφησει εκει, θα του πω δυο κουβεντες και πίστεψε με, θα τον πεισω να δώσει τα λεφτα. Δικά σου λεφτα είναι γιατι να στα φαει ο γερμαναράς ?
Κι έτσι και εγινε. Μια μέρα που ειχα ρεπο ξεκίνησα για το σπιτι του Γερμανου “φιλου” μας.
 

Επισκέπτης
Κε Παραλίμνιε εἶσθε φάρος ἐλπίδος γιὰ κυρίους κάποιας ...ἡλικίας. :rockon:
 

Θεόκλητος

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
11 Απρ 2013
Μηνύματα
91
Κριτικές
5
Like
177
Πόντοι
280
Από τα ωραιότερα αναγνώσματα ...Εύγε !

Ελπίζω όλα να σου πάνε καλά !
 

FIDEL Sk

Ανώτατος
Εγγρ.
9 Νοε 2013
Μηνύματα
1.550
Κριτικές
59
Like
7.756
Πόντοι
12.056
Ωχ... υποψιαζομαι "μετωπικη συγκρουση" με το γκομενακι, ερχεται "ηττα" για τον Παραλιμνιο.
 

Επισκέπτης
Πριν επισπευτώ τον Γερμανό, προηγήθηκε επισκεψη Τατιάνας στο σπιτι.  Σχεδον καθημερινά ερχοντουσαν με τον Κλάους και έπαιρναν τα πραγματα τα τους, οσα μπορούσαν να κουβαλήσουν. Τα ογκοδη και βαρια θα τα έπαιρναν τις τελευταιες μερες με φορτηγακι. Αυτή τη φορά ειχε ερθει μόνη της. Μας βρηκε μαζι με την Αφροδίτη σπιτι. Με ρωτησε αν ειχαμε βρει καποιο σπιτι  Της απάντησα ότι δεν ειχαμε βρει κατι και πως η Αφροδιτη δεν ειχε αποφασισει ακόμα αν θα μεναμε μαζι. Μου ειπε ότι κατι ειχε βρει για μενα και πως τις επόμενες μερες θα επρεπε να ξακαθαρισω τι θα κάνουμε.

-Οι μερες περνούν. Προσεχε θα βρεθεις στο δρόμο.
-Καλα, καλα, κάτι θα κανω.

Ειχε δικιο, επρεπε να ειχα βιαστει. Αλλα δε βαριέσαι, κατι θα βρεθει και για εμάς. Ας ειμαι μαζι με την Αφροδίτη και ας κοιμομαστε στους σταθμουςε του  U bahn.
Η Τατιάνα μιλησε για λίγο με την Αφροδίτη, μαζεψε μερικα πραγματα κι εκανε να φύγει. Όταν εφτασε στην πορτα, με φώναξε δηθεν για να τη βοηθησω να μεταφερει τα πραγματα ως την εξώπορτα της πολυκατοικιας.

-Πως τα πας με αυτή ?
-Καλά.
-Την αγαπάς ?
-Ναι.
-Αυτή ?
-Ετσι πιστευω.
-Γιατι δεν μένετε μαζι ?
-Μαζι μενουμε, τουλαχιστον μεχρι να μας διωξετε από το σπίτι.
-Ξερεις ότι σε λιγες μέρες δεν θα μπορεις να μενεις εδώ, γιατι δεν ψάχνετε να βρείτε κατι μαζί ?
-Θελει λίγο χρονο μέχρι να αποφασισει.
-Δεν έχετε χρονο.
-Χμμμμ…..
-Κοίτα, ξερεις ποσό σε αγαπαω και πως θέλω να σε βοηθησω, αλλά πρεπει να με καταλαβεις. Μακαρι να γινόταν καπως να έμενες μαζι μας αλλά δεν γινεται.
-Το καταλαβαίνω και πολύ εμεινα μαζί σας και σας ευχαριστω.
-Αν αυτή μεχρι μεθαύριο δεν εχει αποφασίσει, ελα να δούμε δυο περιπτωσεις που έχω βρει. Δυσκολα θα σε δεχτούν αλλα πρέπει να προσπαθησουμε.
-ΟΚ, σ΄ευχαριστω.
Με φίλησε κι εφυγε.
H Tατιάνα σκεφτοταν ορθολογικα. Ειχε αλλαξει πολυ απ΄οταν ηρθε στη Γερμανία. Δεν ηταν η τρελιαρα Ρωσίδα απο την Υπερδνειστερια, που ειχα γκομενα πριν χρονια στην Ελλαδα. Εγω ειχα παραμεινει ο ιδιος.
Την επομενη μέρα θα συναντουσα το Γερμανό για να παρω τα λεφτά που επρεπε να επιστρέψει στην Αφροδιτη………
 

Επισκέπτης
Ξυπνησα κατά τις 4.30, έφτιαξα καφέ εφαγα ένα τσουρέκι,  ντυθηκα και ξεκινησα να επισκευτω  το Γερμανό. Χρειαζομουν περιπου 15 λεπτα με το λεωφορειο κι αλλα 15 με το τρενο. Δεν ειχα καθόλου αγχος. Ηταν σα να πηγαινα να δω ένα φιλο. Θα χτυπουσα το κουδούνι, θα του ελεγα ότι ηρθα να παρω τα τελευταια πραγματα της Αφροδίτης, θα μου ανοιγε και θα του ζητουσα να μου δωσει τα χρηματα που της χρωστουσε. Αν μου εκανε τον δυσκολο θα του εριχνα κανα χαστούκι κι αν ηθελε να το παιξει σκληρος…τοσο το χειροτερο για αυτόν. Κόντευα να φτασω στη σταση οπου θα κατέβαινα για να παρω το τρενο και χτύπησε το κινητό μου. Ηταν ο Νίκος ενας Αλβανός που δούλευε λαντζα στο εστιατοριο του φιλου μου του Ηρακλή.

-Ελα ρε φιλε που σε πετυχαινω, δουλεια ?
-Όχι ρεπο εχω, sε λεοφορειο ειμαι και παω και παω προς Alt Mariendorf να παρω τρενο και να παω σε ένα φιλο.
-Ελα ρε κι εγω κοντα είμαι. Ειχα ερθει να παρω ένα παντελονι, αλλα δεν βρηκα κατι να μου αρεσει  και λέω να πιω καμια μπυρα. Εσύ τι θα κανεις μετα ?
-Δεν ξερω τι θα κανω αργοτερα γιατι, βασικα παω να βρω ένα μαλακα Γερμανο που χρωσταει κατι λεφτα σε μια φιλη και δεν τα δινει. Και παω να του τριξω λίγο τα δοντια γιατί το παιζει μαγκας ο παλιό μαλακας στην κοπελα. Ε, όταν ξεμπερδεψω σε παιρνω τηλεφωνο και παμε για μπύρες. Αλλα δεν ξερω ποτε θα ξεμπερδεψω.
-Ε, να ερθω κι εγω τοτε. Αμα είναι μαλακας και Γερμανος του ρίχνω κι εγω καμια σφαλιαρα, αν δεν εχεις προβλημα. Είναι για σφαλιαρες ο τύπος ?
-Μάλλον.
-Ένα παμε μαζι ρε φιλε, ετσι κι αλλιως δεν εχω κατι άλλο να κάνω.
-Καλα έλα. Σε ποση ωρα μπορεις να εισαι στο σταθμο γιατι εγώ φτανω σε λιγο.
-Κοντα ειμαι σε 10 λεπτα θα είμαι εκει.
-Εγινε ρε φιλε, τα λεμε εκει λοιπον.

Εφτασα στο σταθμο αναψα τσιγάρο και περιμενα το Νίκο. Δεν αργησε να φανει. Μπηκαμε στο τρενο και τον ρωτησα πως τα παει με τη δουλειά. Μου εκανε παραπονα για τον Ηρακλή. Ολο του βαζει χερι για την καθαριοτητα κτλ..κτλ.. Καλό παιδι ρε Θανο,  αλλα ολο φωναζει. Εδώ δεν καθαρισες εδώ ετσι εδώ το άλλο, κτλ..κτλ..
Κατεβηκαμε, περπατησαμε καμια 300 μετρα και φτασαμε στην πολυκατοικια που εμενε ο μαλακας. Χτυπησα το κουδουνι της εξωπορτας και μας ανοιξαν. Ανεβηκαμε με το ασανσερ στον τρίτο. Χτύπησα  την πορτα.  Μισάνοιξε την πορτα μας κοιταξε απορημενος και μας ρωτησε τι θέλουμε. Του ειπα στα αγγλικα ότι ειμαστε φιλοι της Αφροδιτης και ηρθαμε να παρουμε τα τελευταια πραγματα της. Μας ειπε στα αγγλικα να περιμενουμε.  Μολις μπηκε μεσα άνοιξα την πορτα και μπήκαμε στο διαμερισμα.
-Σας ειπα να περιμενετε, είπε.
-Κοιτα φιλε μου είναι και κατι ακομα, του ειπα. Ειναι και κατι λεφτα να δωσεις στην Αφροδιτη. 500 ευρώ.  Μπορεις να μας τα δώσεις τωρα και θα φυγουμε ησυχα όπως ηρθαμε.

Μπηκε σε ένα δωματιο και επεστρεψε μ΄ένα σακ βουαγιαζ. Το αφησε στα ποδια μου και είπε : Πηγαινετε. Τοτε ειδα ότι στο δωματιο ήταν ένα ακομη ατομο. Ενας πιο μικρος γυρω στα 22 με 23 που καθοταν στον καναπε κι επαιζε playstation 3. Αυτος κατι ειπε στα γερμανικά κι άλλος του απαντησε, αλλα δεν καταλαβα τι ειπαν.
Γυρισα προς τον δικο μας και του ειπα:
-Φιλε μου μαλλον δεν καταλαβες. Θελω να μου δωσεις τα 500 ευρω της Αφροδίτης και τα θελω τώρα. Αν δεν μου τα δωσεις  τωρα, στα επόμενα λεπτά θα εχεις μεγαλο πρόβλημα.

Πήγε προς την πορτα και φωναξε : Πηγαινετε, εξω.
Πηγα κοντα του και του εδωσα ένα χαστουκι. Ουρλιαξε και ειπε ότι θα φωναζε την αστυνομια. Ειπα στον Αλβανό να κλεισει την πόρτα.  Μετα αρπαξα τον Γερμανο από τον λαιμό και τον εσπρωξα μεσα στο διαμερισμα. Τον εριξα στον καναπε και του φωναξα : Τα λεφτα.
Money ρε μαλακα, δωσε τα λεφτα γιατι θα σας γαμήσουμε του φωναξε (στα ελληνικα) ο Νίκος.
Ο μικρος συνεχιζε να παιζει playstation και που και που μας εριχνε καμια κλεφτη ματια.
Επιασα τον τυπο από τα΄αυτια και τον κουνουσα. Εφερα το προσωπο του σχεδον κολητα στο δικο μου. Του ειπα : Σε παρακαλω, δωσμου τωρα τα λεφτα γιατι θα καταστρεψω το σπιτι σας και θα πεταξω εσενα και τον φιλο σου από το παραθυρο.  Δεν θελω να το κανω, αλλα αν δεν μου δωσεις τα λεφτα θα το κανω. Τον εριξα παλι στον καναπε.  Αρχισε κατι να μου λεει ότι δεν είναι 500 ευρω και ότι η Αφροδιτη επρεπε να ερθει να μιλησουν για κατι που δεν ειχε πληρωσει. Σηκωθηκα ορθιος, αναψα τσιγαρο και του ειπα ότι δεν με ενδιαφερουν αυτά που λεει.
-Ξερω ότι πρεπει να δωσεις πισω στην Αφροδιτη 500 ευρω από την εγγυηση. Γιατι δεν τα δινεις ? Νομιζεις ότι επειδη εισαι Γερμανος και η Αφροδιτη ξενη ότι μπορεις να παιζεις μαζι της ? Νομιζεις ότι μπορεις να μας κοροιδεβεις επειδη ειμαστε ξενοι ρε μπασταρδε ?
Ξανα ειπε κατι, στα αγγλικα παντα, ότι η Αφροδιτη επρεπε να ειχε πληρωσει κατι πριν φυγει για αυτό της κρατουσε τα χρηματα.
-Θα σε γαμησω αποψε αν δεν μου δωσεις τα λεφτα, του ειπα.
Τοτε γυρισε ο μικρος προς το μερος μου και ειπε : Στο σπιτι μας απαγορευται το καπνισμα. Σας παρακαλω να φυγεται. Αντε γαμησου ρε, του ειπα.

-Τι θελει αυτος ρε, με ρωτησε ο Νικος.
-Σφαλιαρες, του απαντησα. Και τοτε ο Αλβανος που στεκοταν πισω από τον καναπε εσκασε μια μπουνια από πισω στο μαγουλο του πιτσιρικα. Ο μικρος αφησε το χειρηστηριο να πεσει στο πατωμα κι αυτος επεσε διπλα στον φιλο του. Ο Νικος ηρθε μπροστα του και ειπε:
-Tα money ρε μαλακες, γιατι εγω fuck you εσενα και τον φιλο σου. Καταλαβες, εγω Αλμπανια μαφια, εγω fuck you ολη τη Γερμανια. Κι εχωσε ένα χαστουκι στον πιτισρικα.
Τι τον χτυπας ρε μαλακα αυτόν,του  ειπα, αυτος δεν φταιει σε τιποτα.
-Πως δεν φταιει, φιλος του είναι.

Ο μικρος σηκωθηκε και χωρις να πει κουβεντα εφυγε και χωθηκε σ΄ένα δωματιο. Μαλλον το δωματιο του.
-Βλεπεις βλακα, ειπα στον Γερμανο, αν μου ειχε δωσεις τα λεφτα τιποτα από ολα αυτά δεν θα ειχε συμβει. Αλλα εισαι βλακας. Ενας γαμημενος Γερμανος μπασταρδος.........
 

Επισκέπτης
....Μολις ειχα  προλαβει να πω αυτά τα λογια όταν ανοιξε η πορτα κι από το δωματιο πεταχτηκε ο μικρος κρατοντας στα χερια του ένα σπαθι των Σαμουραι.
Ουρλιαξε, ΕΞΩΩΩΩ κι εκανε δυο, τρια βηματα προς το μερος μας.

-Τι ειναι αυτό ρε, ειπε ο Νικος. Αληθινο είναι το μαχαιρι ?
-Δεν είναι μαχαιρι, είναι σπαθι, του ειπα. Πηγαινε σιγα-σιγα  προς την πορτα.
Ο μικρος στριφογυρισε το σπαθι κανα δυο φορες πανω από το κεφαλι του, εκανε αλλα δυο βηματα προς το μερος μας και φωναξε παλι : ΕΞΩ.
Ο άλλος ο καριολας του φωναξε στα αγγλικα : Σκοτωσε τους, σκοτωσε τους μπασταρδους και σηκωθηκε από τον καναπε που τον ειχα ριξει φωναζοντας κατι στα γερμανικα.
Προσπαθησα να τους ηρεμησω. Γυρισα στον μικρο που με κοιτουσε με ένα βλεμα γεματο μισος και του ειπα, ότι θα φυγουμε.
-ΟΚ φιλε, ηρεμισε, θα φυγουμε. Δεν εχουμε κανενα προβλημα με σενα.

Κοιτουσε ποτε εμενα και ποτε τον Αλβανο. Τα ματια του μου φανηκε σαν να ειχαν μικρινει και  να πετουσαν σπιθες. Εκανα μερικα βηματα προς την πορτα. Ειπα στο Νικο να παρει το σακ βουαγιαζ και να ανοιξει την πορτα.  Κάθε φορα που εκανα δυο βηματα προς τα πισω για να φτασω στην πορτα που περιμενε ο Νικος, ο μικρος εκανε ένα βημα προς το μερος μου φωναζοντας, ΕΞΩ και κουνοντας απειλητικα το σπαθι. Ειχαμε βγει από διαμερισμα. Αισθανομουν πιο ασφαλης.
Γυρισα και ειπα στους Γερμανους : Θα ξαναγυρισουμε και θα σας σκοτωσουμε και τους δυο. Κανατε μεγαλο λαθος σημερα. Θα σας σκοτωσω και τους δυο αν δεν δωσετε τα λεφτα στην κοπελα. Εκλεισα την πορτα και αρχισαμε να κατεβενουμε γρηγορα τις σκαλες.
-Λες να παρουν το ασανσερ και να μας προλαβουν στο ισόγειο, με ρωτησε ο Αλβανος.
-Δε νομίζω, αλλα καλού κακού βιασου, του ειπα.

Βγηκαμε λαχανιασμενοι στο δρομο. Περπατησαμε μερικα μετρα αμιλητοι.
-Τι εγινε ρε φιλε, ξεκινησε την κουβεντα ο Νικος, τι πηγαμε να παθουμε αποψε ?
-Γερμανους, δεν ηθελες να πλακωσεις ? Ε, δεν πανε τα πραγματα παντα όπως τα περιμενουμε.
-Τι τρελαρας ηταν αυτος ρε φιλε ? Και το μαιχαιρι, που το βρηκε τοσο μεγαλο μαχαιρι ?
-Σπαθι ηταν. Θα το ειχε στο δωματιο του.
-Μαλακα πως μπορεις να μπλεξεις από το τιποτα. Τι τρελοι υπαρχουν.  Αυτόν επρεπε να τον εχουν κλεισει μεσα όχι να τον αφηνουν να κυνηγαει τον κοσμο με το μαχαιρι. Γερμανια σου λεει μετα.
-Θελω μια μπυρα.
-Κι εγω.

Πηγαμε σ΄ένα ψιλικατζιδικο κι αγορασαμε μπυρες. Τις ειπαμε σχεδον μονορουφι. Περπατοντας προς το σταθμου του τρενου βρηκαμε ένα bar. Μπηκαμε, αραξαμε στη μπαρα και παραγγειλαμε μπυρες.
-Δικε μου, ειπα στο Νικο, μας τρεξανε οι Γερμαναραδες.
-Ρε φιλε μου ειπες ότι θα ηταν ευκολο, που να ξεραμε ότι θα πεφταμε πανω στον τρελαρα με το μαχαιρι ?
-Σπαθι ηταν. Σπαθι των Σαμουραι ειχε ο πουστης.
-Ναι ξερω. Από αυτά που εχουν οι Κινεζοι. Ξερεις μαλακα τι ζημια κανουν αυτά ? Ασε, τα εχω δει στην τηλεοραση. Μπορει να σου κοψει το κεφαλι με την μια ένα τετοιο μαχαιρι.
-Σπαθι είναι ρε μαλακα σου ειπα.
-Ότι κι αν είναι, ζημια κανει δικε μου.Εχω δει ταινιες με Κινεζους που εχουν κατι τετοια. Ρε κατι τρελους που ειχει στο Βερολινο. Τι το θελει αυτο ο μαλακας και που το βρηκε ? Τα πουλανε ελευθερα αυτά ?
-Δεν ξερω ρε φιλε. Το θεμα είναι ότι τα λεφτα δεν τα πηρα. Τι θα πω στην κοπελα, ότι πηγαν να μας γαμησουν οι Γερμαναραδες ?
-Όχι, να της πεις να περιμενει. Τι ετσι θα τους αφησουμε ? Νταξη δικε μου, μας τρεξανε. Πεσαμε σε εκπληξη, δεν περιμεναμε ότι θα εσκαγε ο τρελαρας με το μαχαιρι, πηγαμε απροετοιμαστοι. Την επομενη θα ειμαστε ετοιμοι  για όλα. Δεν θα παμε με αδεια χερια.
-Δλδ την επομενη φορα πως θα παμε ? Σκοπευεις να φερεις κανα Kalasnikov ?
-Όχι αλλα κατι πρεπει να εχουμε κι εμεις.  Όταν εχεις να κανεις με  τετοια μουνοπανα πρεπει να εχεις κανα στιλιαρι κανα μαχαιρι, κατι.  Αληθεια ρε φιλε, εδώ στο Βερολινο, εχει χιλιαδες Κινεζους, δεν εχω κανεναν όμως να πουλαει πραγματα στο δρομο, όπως στην Ελλαδα, γιατι ?
-Μαλλον θα απαγορευεται.

Ειπιαμε τις μπυρες μας και αποφασησαμε να την κανουμε ο καθενας για το σπιτι του. Περιμενοντας το τρενο στο σταθμο ειδαμε 3 ασιατες να καθονται στην εισοδο.
-Βλεπεις τους Κινεζους εκει στην ακρη ? Αυτοι μπορει και να εχουν τετοια μαχαιρια σαν του τρελου.
-Γιατι δεν πας να τους ρωτησεις, του ειπα.
-Μα πως θα συνεννοηθω μαζι τους, δεν μιλαω αγγλικα, γερμανικα ή κινεζικα ?
-Μιλα τους αλβανικα ισως καταλαβενουν.
-Λες ? Μπα σιγα μην καταλαβενουν αλβανικα.
-Γάμα τους μωρε. Τι το θες το σπαθί, ουτε να το κουβαλας μαζί σου μπορεις, ουτε να το κρύψεις. Ασε που μπορεί να μην είναι Κινεζοι, αλλα Γιαπωνέζοι, Κορεατες, Βιετναμεζοι, οτιδήποτε.
-Το ιδιο είναι ολοι αυτοι. Ολοι τους φέρνουν πραγματα από την Κίνα και τα πουλανε. Βγάζουν μεροκαματο αυτοι φιλε χωρίς να γαμιονται στις κουζινες όπως εμείς. Να μη μαθω μια ξενη γλωσσα ρε γαμωτο. Πολλά θα μπορουσα να κανω άμα ηξερα να μιλαω.
-Μαθε καράτε καλυτερα, του ειπα γελώντας με τις μαλακιες που ελεγε.
-Σωστά, ο Μπρους  Λη κι ο Τσακη Τσαν τους γαμανε κατι τέτοιους κι ας εχουν τοσο μεγαλα μαχαίρια.
-Κι αυτό στην τηλεόραση το ειδες ?
-Ναι.

Εφτασε το τρενο μου. Τον χαιρετησα και του είπα να μην πει τιποτα στη δουλεια του για ότι εγινε σήμερα.
-Εννοειτε ρε συ.
-ΟΚ, τα λεμε.
-Περνα κανα βραδι από το μαγαζί να πιουμε καμία μπυρα, στο δρομο σου είναι. Ο Ηρακλής λεει ότι μας εχεις γράψει, ουτε τηλεφωνο δεν παίρνεις.
-Θα περασω κανα βράδυ που θα σχολάσω νωρις ή όταν εχω ρεπο πεστου…..

 

Επισκέπτης
H Αφροδίτη επεστρεψε από τη δουλεια στις 12.30. Την περιμενα πίνοντας μπυρα, αραχτος στον καναπέ – κρεβατι μας. Τη ρωτησα αν ειχε δουλειά το μαγαζι και πως τα πηγε.
-Ψόφια πραγματα, μου ειπε. Εσύ τι εκανες ?
-Ε, να πηγα μια βόλτα από το μαλάκα τον δικο σου κι εκει που τα λεγαμε….για τα λεφτά, να σου δωσει τα φραγκα πισω, ήταν κι ενας πιο μικρός εκει και αυτός στραβωσε σε καποια φαση και τράβηξε ένα μαχαιρι, ένα πολύ μεγαλο μαχαιρι  και ειπα να μη δώσουμε συνεχεια και φυγαμε.
-Το ξερω αυτό το κωλόπαιδο, είναι φίλοι. Αλλα αυτό είναι ηρεμο ατομο. Παιζαν ολη μέρα video games όποτε ερχοταν  σπιτι και σπτι του εβλεπε ταινίες με pocemon και κατι τέτοιες μαλακιες. Όταν δεν έπαιζε video games. Τι παιχτηκε με αυτούς εκει ? Τους αγριεψες ? Τσακωθηκατε ?
-Όχι, μια χαρά τα λεγαμε με τον δικο σου, υπηρχε βεβαια μια ενταση, αλλά ο διαλογος ηταν σε πολιτισμένα πλαισια. Αλλα ο Νίκος ενας φιλος μου δλδ όχι ακριβως φίλος μου, αλλα γνωστος, κατι του ειπε ο πιτσιρικάς, δεν καταλαβε ο Νικος καλά, δε μιλαει και ξενες γλωσσες, δλδ ξέρει κι ελληνικά, του εριξε μια σφαλιαρα.
-Τι, είχες κι αλλους μαζι ?
-Όχι, μονο τον Νικο. Είναι Αλβανός, αλλα καλο παιδι. Νταξη είναι λιγο βλάκας, αλλα δυσκολα βρισκεις Αλβανό που να πληρει ολες τις προϋποθέσεις ώστε να αποτελει την καλύτερη παρεα.
-Ρε Θάνο σου ειπα μην τσακωθητε. Πας γυρευοντας μου φαινετε.  Δεν είναι το χωριο σου εδώ για να κάνεις ότι γουσταρεις.
-Για σενα πηγα.
-Για σένα πηγες. Εσυ το πρότεινες, εσυ δεν ακούς τους αλλους. Και τι ειμαι εγω ? Καμια χαζογκόμενα ή καμιά αβγαλτη παιδουλα ? Σου ειπε κανείς ότι θελω προστασια ?
-Μα τι μαλακίες είναι αυτές που λες ?
-Εγώ λεω μαλακιες ή εσύ ? Που εχεις κανονίσει κιολας ποτε θα φυγουμε από τη Γερμανια για να παμε στο χωριο σου ? κτλ. κτλ.

Και τότε ερχισε ενας τσακωμος. Ο πρώτος μας τσακωμος και ηταν εντονος…….


 

Stories

Νέο!

Stories

Top Bottom