You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an alternative browser.
You should upgrade or use an alternative browser.
Αλλοδαποί Ιστορίες μεταναστευτικής τρέλας
Επισκέπτης
Εγώ βλέπω να βγαίνει πεταλούδα
Walter White
Μέλος
- Εγγρ.
- 14 Ιαν 2014
- Μηνύματα
- 1.516
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
τι οιστρος ειναι αυτος ρε παρα;...σου βγαζω το καπελο, σουπερ αφηγηση...και το κοβεις ρε μπαγασα παντα εκει που πρεπει, για να μας κρατας σε αγωνια!!!
Ναι ρε συ, το κανει επίτηδες!
αλλα γραφει καλά ο μπαγασας
st@rdust
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 7 Δεκ 2006
- Μηνύματα
- 15.755
- Like
- 1.451
- Πόντοι
- 366
οντως, εχει βελτιωθει αρκετα, συγκρητικα με τις προηγουμενες ιστοριες, που ειχαν και εντονο σεξουαλικο στοιχειο μεσααλλα γραφει καλά ο μπαγασας
Βασιλοφρων13
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 15 Φεβ 2014
- Μηνύματα
- 35.105
- Like
- 7.338
- Πόντοι
- 1.406
Μπα δεν τον εχω για τετοιο τυπο τον Παραλιμνιο,δεν εχει αναγκη λεπιδες καθαριζει με χερια,η και με κουτουλιδια οπως προκυπτει απο την αναλυση της φασης που εκανε ο pgpΕγώ βλέπω να βγαίνει πεταλούδα
st@rdust
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 7 Δεκ 2006
- Μηνύματα
- 15.755
- Like
- 1.451
- Πόντοι
- 366
ή καμια γονατια στα αρχιδιαΜπα δεν τον εχω για τετοιο τυπο τον Παραλιμνιο,δεν εχει αναγκη λεπιδες καθαριζει με χερια,η και με κουτουλιδια οπως προκυπτει απο την αναλυση της φασης που εκανε ο pgp
Επισκέπτης
Όταν τελείωσε το show του kι αφού είχε λάβει τις επευφημίες του κοινού ήταν η σειρά μου.
Τον άφησα να προχωρήσει ως τη μέση του δρόμου. Και ξεκίνησα αργά αλλά με μεγάλα βήματα προς το μέρος του. Είχε φτάσει σχεδόν ως το πεζοδρόμιο, όταν ο πιτσιρικάς και μια γκόμενα κάτι του φώναξαν. Πιθανόν ότι ήμουν πίσω του. Πριν προλάβει να γυρίσει είχε φάει δύο μπουνιές από πίσω, στη χοντροκεφαλα του. Έσκυψε σαν να προσπαθούσε να φυλαχτεί κι έκανε τρεκλίζοντας μερικά βήματα μπρος. Τοn έφτασα κι άρχισα να τον κοπανάω σε όλο το σώμα. Απ' ότι θυμάμαι το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ποτέ θα πέσει ο πούστης. Δεν φοβόμουν αν θα μου την έπεφτε κάποιος από αυτούς που είχαν μαζευτεί κοντά και εσκούζαν. Φοβόμουν μόνο μην αντέxει το ξύλο. Αλλά έπεσε. Έσκασε στο πεζοδρόμιο σαν σακί. Του έριξα 2 κλωτσιές στην κοιλιά όπως ήταν πεσμένος λέγοντας του : Την επόμενη φορά που θα συναντήσεις Έλληνα να είσαι πιο προσεχτικός.
Τώρα έπρεπε να φύγω και γρήγορα. Οι μαλάκες που είχαν μαζευτεί δίπλα είχαν γίνει πολλοί/ες. Προσπάθησα να προσανατολιστώ, να δω προς τα που είναι η στάση που θα επερνα το λεωφορείο. Οι φωνές τους όμως δεν με άφηναν να συγκεντρωθώ. Φοβόμουν ότι σε λίγο μπορεί να πλακώσουν οι μπάτσοι. Έσπρωξα κάτι μαλακισμένα που είχαν πλησιάσει πολύ προς το μέρος μου κι αρχησα να τρέχω στην τύχη.
Στην πρώτη στροφή έστριψα. Έτρεξα καμία 70ρία μέτρα, σταμάτησα να δω αν με ακολουθούν. Μου φάνηκε σαν κάποιοι να δείχναν προς τα μένα. Πήρα μερικές ανάσες και συνέχισα να τρέχω. Στην επόμενη στροφή βρέθηκα σε μια ανηφόρα. Που διάολο βρέθηκε ανηφόρα στο Βερολίνο σκέφτηκα.
Συνέχισα χωρίς να τρέχω. Περπατώντας γρήγορα. Μπήκα σε ένα bar και χώθηκα στην τουαλέτα. Κλείδωσα την πόρτα και περίμενα. Θα πέρασε κανα τέταρτο ώσπου πήρα την απάφαση να φύγω. Βγhκα στο δρόμο και προσπαθσα να προσανατολιστώ, αλλά δεν τα κατάφερα.
Ρώτησα ένα τύπο που είναι η στάση του λεωφορείοu που έπρεπε να πάρω. Ήταν σχετικά κοντά. Εφταsα στη στάση κοιτώντας συνεχώς δεξιά κι αριστερά μην τυχόν και με αναγνωρίσει κάποιος.
Μαλακίες, παίζει να ήμουν ίσως και λιγότερο από 100 μέτρα από το club και τα πάντα έδειχναν φυσιολογικά
Πήρα το λεωφορείο, κατέβηκα, πήρα άλλο λεωφορείο και σε 45 λεπτά ήμουν σπίτι. Ήπια μια μπύρα στο μπαλκόνι να ηρεμήσω και έπεσα ξερός για ύπνο.
Τον άφησα να προχωρήσει ως τη μέση του δρόμου. Και ξεκίνησα αργά αλλά με μεγάλα βήματα προς το μέρος του. Είχε φτάσει σχεδόν ως το πεζοδρόμιο, όταν ο πιτσιρικάς και μια γκόμενα κάτι του φώναξαν. Πιθανόν ότι ήμουν πίσω του. Πριν προλάβει να γυρίσει είχε φάει δύο μπουνιές από πίσω, στη χοντροκεφαλα του. Έσκυψε σαν να προσπαθούσε να φυλαχτεί κι έκανε τρεκλίζοντας μερικά βήματα μπρος. Τοn έφτασα κι άρχισα να τον κοπανάω σε όλο το σώμα. Απ' ότι θυμάμαι το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ποτέ θα πέσει ο πούστης. Δεν φοβόμουν αν θα μου την έπεφτε κάποιος από αυτούς που είχαν μαζευτεί κοντά και εσκούζαν. Φοβόμουν μόνο μην αντέxει το ξύλο. Αλλά έπεσε. Έσκασε στο πεζοδρόμιο σαν σακί. Του έριξα 2 κλωτσιές στην κοιλιά όπως ήταν πεσμένος λέγοντας του : Την επόμενη φορά που θα συναντήσεις Έλληνα να είσαι πιο προσεχτικός.
Τώρα έπρεπε να φύγω και γρήγορα. Οι μαλάκες που είχαν μαζευτεί δίπλα είχαν γίνει πολλοί/ες. Προσπάθησα να προσανατολιστώ, να δω προς τα που είναι η στάση που θα επερνα το λεωφορείο. Οι φωνές τους όμως δεν με άφηναν να συγκεντρωθώ. Φοβόμουν ότι σε λίγο μπορεί να πλακώσουν οι μπάτσοι. Έσπρωξα κάτι μαλακισμένα που είχαν πλησιάσει πολύ προς το μέρος μου κι αρχησα να τρέχω στην τύχη.
Στην πρώτη στροφή έστριψα. Έτρεξα καμία 70ρία μέτρα, σταμάτησα να δω αν με ακολουθούν. Μου φάνηκε σαν κάποιοι να δείχναν προς τα μένα. Πήρα μερικές ανάσες και συνέχισα να τρέχω. Στην επόμενη στροφή βρέθηκα σε μια ανηφόρα. Που διάολο βρέθηκε ανηφόρα στο Βερολίνο σκέφτηκα.
Συνέχισα χωρίς να τρέχω. Περπατώντας γρήγορα. Μπήκα σε ένα bar και χώθηκα στην τουαλέτα. Κλείδωσα την πόρτα και περίμενα. Θα πέρασε κανα τέταρτο ώσπου πήρα την απάφαση να φύγω. Βγhκα στο δρόμο και προσπαθσα να προσανατολιστώ, αλλά δεν τα κατάφερα.
Ρώτησα ένα τύπο που είναι η στάση του λεωφορείοu που έπρεπε να πάρω. Ήταν σχετικά κοντά. Εφταsα στη στάση κοιτώντας συνεχώς δεξιά κι αριστερά μην τυχόν και με αναγνωρίσει κάποιος.
Μαλακίες, παίζει να ήμουν ίσως και λιγότερο από 100 μέτρα από το club και τα πάντα έδειχναν φυσιολογικά
Πήρα το λεωφορείο, κατέβηκα, πήρα άλλο λεωφορείο και σε 45 λεπτά ήμουν σπίτι. Ήπια μια μπύρα στο μπαλκόνι να ηρεμήσω και έπεσα ξερός για ύπνο.
Διαγραμμένο μέλος 151743
Μέλος
- Εγγρ.
- 30 Αυγ 2014
- Μηνύματα
- 3.115
- Κριτικές
- 2
- Like
- 745
- Πόντοι
- 96
γιατι τοσο ανγχος αφου τους ειχες σαπισει στο ξυλοΌταν τελείωσε το show του kι αφού είχε λάβει τις επευφημίες του κοινού ήταν η σειρά μου.
Τον άφησα να προχωρήσει ως τη μέση του δρόμου. Και ξεκίνησα αργά αλλά με μεγάλα βήματα προς το μέρος του. Είχε φτάσει σχεδόν ως το πεζοδρόμιο, όταν ο πιτσιρικάς και μια γκόμενα κάτι του φώναξαν. Πιθανόν ότι ήμουν πίσω του. Πριν προλάβει να γυρίσει είχε φάει δύο μπουνιές από πίσω, στη χοντροκεφαλα του. Έσκυψε σαν να προσπαθούσε να φυλαχτεί κι έκανε τρεκλίζοντας μερικά βήματα μπρος. Τοn έφτασα κι άρχισα να τον κοπανάω σε όλο το σώμα. Απ' ότι θυμάμαι το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ποτέ θα πέσει ο πούστης. Δεν φοβόμουν αν θα μου την έπεφτε κάποιος από αυτούς που είχαν μαζευτεί κοντά και εσκούζαν. Φοβόμουν μόνο μην αντέxει το ξύλο. Αλλά έπεσε. Έσκασε στο πεζοδρόμιο σαν σακί. Του έριξα 2 κλωτσιές στην κοιλιά όπως ήταν πεσμένος λέγοντας του : Την επόμενη φορά που θα συναντήσεις Έλληνα να είσαι πιο προσεχτικός.
Τώρα έπρεπε να φύγω και γρήγορα. Οι μαλάκες που είχαν μαζευτεί δίπλα είχαν γίνει πολλοί/ες. Προσπάθησα να προσανατολιστώ, να δω προς τα που είναι η στάση που θα επερνα το λεωφορείο. Οι φωνές τους όμως δεν με άφηναν να συγκεντρωθώ. Φοβόμουν ότι σε λίγο μπορεί να πλακώσουν οι μπάτσοι. Έσπρωξα κάτι μαλακισμένα που είχαν πλησιάσει πολύ προς το μέρος μου κι αρχησα να τρέχω στην τύχη.
Στην πρώτη στροφή έστριψα. Έτρεξα καμία 70ρία μέτρα, σταμάτησα να δω αν με ακολουθούν. Μου φάνηκε σαν κάποιοι να δείχναν προς τα μένα. Πήρα μερικές ανάσες και συνέχισα να τρέχω. Στην επόμενη στροφή βρέθηκα σε μια ανηφόρα. Που διάολο βρέθηκε ανηφόρα στο Βερολίνο σκέφτηκα.
Συνέχισα χωρίς να τρέχω. Περπατώντας γρήγορα. Μπήκα σε ένα bar και χώθηκα στην τουαλέτα. Κλείδωσα την πόρτα και περίμενα. Θα πέρασε κανα τέταρτο ώσπου πήρα την απάφαση να φύγω. Βγhκα στο δρόμο και προσπαθσα να προσανατολιστώ, αλλά δεν τα κατάφερα.
Ρώτησα ένα τύπο που είναι η στάση του λεωφορείοu που έπρεπε να πάρω. Ήταν σχετικά κοντά. Εφταsα στη στάση κοιτώντας συνεχώς δεξιά κι αριστερά μην τυχόν και με αναγνωρίσει κάποιος.
Μαλακίες, παίζει να ήμουν ίσως και λιγότερο από 100 μέτρα από το club και τα πάντα έδειχναν φυσιολογικά
Πήρα το λεωφορείο, κατέβηκα, πήρα άλλο λεωφορείο και σε 45 λεπτά ήμουν σπίτι. Ήπια μια μπύρα στο μπαλκόνι να ηρεμήσω και έπεσα ξερός για ύπνο.
Βασιλοφρων13
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 15 Φεβ 2014
- Μηνύματα
- 35.105
- Like
- 7.338
- Πόντοι
- 1.406
Hit and run
Διαγραμμένο μέλος 151743
Μέλος
- Εγγρ.
- 30 Αυγ 2014
- Μηνύματα
- 3.115
- Κριτικές
- 2
- Like
- 745
- Πόντοι
- 96
Τη φουντα προλαβες να την πεταξεις ?
txar
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαΐ 2011
- Μηνύματα
- 4.231
- Κριτικές
- 3
- Like
- 1.842
- Πόντοι
- 496
kostakis_ss
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 18 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 15.648
- Κριτικές
- 29
- Like
- 197
- Πόντοι
- 1.390
Όταν τελείωσε το show του kι αφού είχε λάβει τις επευφημίες του κοινού ήταν η σειρά μου.
Τον άφησα να προχωρήσει ως τη μέση του δρόμου. Και ξεκίνησα αργά αλλά με μεγάλα βήματα προς το μέρος του. Είχε φτάσει σχεδόν ως το πεζοδρόμιο, όταν ο πιτσιρικάς και μια γκόμενα κάτι του φώναξαν. Πιθανόν ότι ήμουν πίσω του. Πριν προλάβει να γυρίσει είχε φάει δύο μπουνιές από πίσω, στη χοντροκεφαλα του. Έσκυψε σαν να προσπαθούσε να φυλαχτεί κι έκανε τρεκλίζοντας μερικά βήματα μπρος. Τοn έφτασα κι άρχισα να τον κοπανάω σε όλο το σώμα. Απ' ότι θυμάμαι το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ποτέ θα πέσει ο πούστης. Δεν φοβόμουν αν θα μου την έπεφτε κάποιος από αυτούς που είχαν μαζευτεί κοντά και εσκούζαν. Φοβόμουν μόνο μην αντέxει το ξύλο. Αλλά έπεσε. Έσκασε στο πεζοδρόμιο σαν σακί. Του έριξα 2 κλωτσιές στην κοιλιά όπως ήταν πεσμένος λέγοντας του : Την επόμενη φορά που θα συναντήσεις Έλληνα να είσαι πιο προσεχτικός.
Τώρα έπρεπε να φύγω και γρήγορα. Οι μαλάκες που είχαν μαζευτεί δίπλα είχαν γίνει πολλοί/ες. Προσπάθησα να προσανατολιστώ, να δω προς τα που είναι η στάση που θα επερνα το λεωφορείο. Οι φωνές τους όμως δεν με άφηναν να συγκεντρωθώ. Φοβόμουν ότι σε λίγο μπορεί να πλακώσουν οι μπάτσοι. Έσπρωξα κάτι μαλακισμένα που είχαν πλησιάσει πολύ προς το μέρος μου κι αρχησα να τρέχω στην τύχη.
Στην πρώτη στροφή έστριψα. Έτρεξα καμία 70ρία μέτρα, σταμάτησα να δω αν με ακολουθούν. Μου φάνηκε σαν κάποιοι να δείχναν προς τα μένα. Πήρα μερικές ανάσες και συνέχισα να τρέχω. Στην επόμενη στροφή βρέθηκα σε μια ανηφόρα. Που διάολο βρέθηκε ανηφόρα στο Βερολίνο σκέφτηκα.
Συνέχισα χωρίς να τρέχω. Περπατώντας γρήγορα. Μπήκα σε ένα bar και χώθηκα στην τουαλέτα. Κλείδωσα την πόρτα και περίμενα. Θα πέρασε κανα τέταρτο ώσπου πήρα την απάφαση να φύγω. Βγhκα στο δρόμο και προσπαθσα να προσανατολιστώ, αλλά δεν τα κατάφερα.
Ρώτησα ένα τύπο που είναι η στάση του λεωφορείοu που έπρεπε να πάρω. Ήταν σχετικά κοντά. Εφταsα στη στάση κοιτώντας συνεχώς δεξιά κι αριστερά μην τυχόν και με αναγνωρίσει κάποιος.
Μαλακίες, παίζει να ήμουν ίσως και λιγότερο από 100 μέτρα από το club και τα πάντα έδειχναν φυσιολογικά
Πήρα το λεωφορείο, κατέβηκα, πήρα άλλο λεωφορείο και σε 45 λεπτά ήμουν σπίτι. Ήπια μια μπύρα στο μπαλκόνι να ηρεμήσω και έπεσα ξερός για ύπνο.
paparotriftoulas
Ανώτατος
- Εγγρ.
- 13 Σεπ 2014
- Μηνύματα
- 9.945
- Κριτικές
- 67
- Like
- 29.274
- Πόντοι
- 10.336
τα τελευταια 2 ποστ ηταν βασανιστικα, σαν τα σηριαλ που στο κοβουν στο καλυτερο. αφου να σκεφτειτε οτι προσπερασα ολα τα ακυρα ποστ με τη ροδελα του ποντικιου πολυ γρηγορα αγνοωντας τα μεχρι να βρω ποστ του παραλημνιου.
δωσε πονο συγγραφεα !
δωσε πονο συγγραφεα !
Επισκέπτης
Και η ζωή συνεχίζεται. Μόνο που κάποιες μέρες είναι πολύ δύσκολες, σα να έχει κάποιος πονόδοντο ας πούμε. Όπως oi μέρες στην ταβέρνα. Κάθε μέρα έλεγα ότι είναι και η τελευταία. Δεν άντεχα άλλο την πίεση. Ο γαμιόλας ο Χασάν μου ήταν πλέον ανυπόφορος. Ήταν ζήτημα ημερών να τον αρπάξω από το λαιμό και να τον κάνω ασήκωτο. Πλέον δεν έτρεχε τόσο εμένα όσο τον Βαγγέλη, το καινούριο παιδί που είχαμε στη δουλειά. Κι αυτός όμως ήταν ένας λόγος να μην τον γουστάρω.
Αλλά το βράδυ που έβαζα το 60ρι στην τσέπη, μαλακωνε η ψυχή μου. Ηρεμούσα. Όχι για πολύ όμως.
Ζωή δεν είχα. Σχόλαγα από τη δουλειά, επερνα τα λεωφορεία, έφτανα σπίτι ανάλογα αν σταματούσα για καμία μπύρα στη διαδρομή από της 2 κaι ως τις 3.30. Την επόμενη μέρα αν ξυπνούσα νωρίς ίσως να μαγείρευα κάτι να φάνε και τα παιδιά που με φιλοξενούσαν, μέχρι να πιο έναν καφέ περνούσε η ώρα κι έπρεπε να φύγω για τη δουλειa.
Ούτε πολλές παρέες είχα.
Με το Βαγγέλη από τη δουλειά έκανα πλέον πιο πολύ παρέα. Σχολάγαμε, πηγεναμε σπίτι του, όπου έμενε με την κοπελιά του, αράζαμε πίναμε κανα μπάφο και μετά επερνα ta λεωφορεία και σπίτι.
Στο Βερολίνο παίζουν 3 είδη φούντας. Το γνωστό και στην Ελλάδα skank, το haze και το amnezia. To skank απ ότι έχω καταλάβει δεν το έχουν σε πολύ εκτίμηση. Οι περοσότεροι πίνουν haze και οι πιο μερακλήδες amnezia.
Αυτό (amnezia) το ήπια ένα βράδυ σπίτι του Βαγγέλη. Φιλοξενούσε ένα ζευγάρι από τα μέρη του, που το πρώτο πράγμα που έκαναν όταν έφτασαν στο Βερολίνο ήταν να πάνε να γίνουνε με stuff.
Ένα ζευγάρι φρικιά τρελαμένα που είχαν έρθει στο Βερολίνο χωρίς να ξέρουν το λόγο. Ο τύπος μιλούσε συνεχώς για ταξίδια, για συναυλίες ηλεκτρονικής μουσικής και περίμενε η πίστευε ότι κάποια μέρα θα έβγαζε λεφτά κάνοντας δουλειά τα χόμπυ του. Μιλούσε και κουνούσε τα χέρια του sυνεχώς. Σε κάποια φάση τον ρώτησα αν παίρνει τρυπάκια.
Με ρώτησε αν έχω καμία άκρη για να ψωνίσει.
Η γκόμενα του ήταν μια ελαφρώς τροφανti κοπέλα που δήλωνε vegetarian.
Μου θυμηζαν τις παρέες που είχα πριν 20 και πλέον χρόνια. Ένας θεός ξέρει (αν υπάρχει) πόσο τα βαριεμε αυτά τα άτομα πλέον. Όχι ότι είναι κακά, απλά εγώ δεν τα αντέχω. Οι περισσότεροι/ες από αυτούς/ες αν δεν, που δεν θα τους κάτσει η φάση που ψάχνουν θα γίνουν οι μεγαλύτεροι κλαψομούνηδες.
Τη φούντα εδώ τη σπρώχνουν αράπηδες σε ένα πάρκο που αυτή τη στιγμή δεν θυμαμε. Κατεβενεις από το τρένο και σε περιμένουν ekso και γύρω από το σταθμό. Ρωτάς τι έχουν, σε ρωτούν τι ψάχνεις και γίνεται to νταραβέρι. Η τιμή 30 ευρώ το g.
Για κάποιον που στο χωριό του την είχε τζάμπα, η τιμή αυτή είναι κοροϊδία. Για αυτό και πήγα μόνο δύο φορές στους τρεις μήνες που είμαι εδώ, ως αυτό το μέρος. Αν είναι να κάνω τους αράπηδες μάγκες καλύτερα ξενέρωτος.
Πρώτη και τελευταία φορά ως τώρα amnezia. Είχαμε πιει 3 γαρα και αποφάσισα να φύγω. Είχα και δρόμο μέχρι το σπίτι. Σε κάποια φάση ενώ ήμουν στο πρώτο λεωφορείο, μου έφυγε το κεφάλι από τη μαστούρα.
Χωρίς να το καταλάβω κατέβηκα σε λάθος στάση και πήρα και λάθος το επόμενο λεωφορείο. Εκείνο το βράδυ έκανα βόλτες στο Βερολίνο για κανα 3 ώρες μέχρι να καταφέρω να βρεθώ πάλι σε γνώριμους δρόμους και να πάρω το σωστό λεωφορείο για το σπίτι.....
Αλλά το βράδυ που έβαζα το 60ρι στην τσέπη, μαλακωνε η ψυχή μου. Ηρεμούσα. Όχι για πολύ όμως.
Ζωή δεν είχα. Σχόλαγα από τη δουλειά, επερνα τα λεωφορεία, έφτανα σπίτι ανάλογα αν σταματούσα για καμία μπύρα στη διαδρομή από της 2 κaι ως τις 3.30. Την επόμενη μέρα αν ξυπνούσα νωρίς ίσως να μαγείρευα κάτι να φάνε και τα παιδιά που με φιλοξενούσαν, μέχρι να πιο έναν καφέ περνούσε η ώρα κι έπρεπε να φύγω για τη δουλειa.
Ούτε πολλές παρέες είχα.
Με το Βαγγέλη από τη δουλειά έκανα πλέον πιο πολύ παρέα. Σχολάγαμε, πηγεναμε σπίτι του, όπου έμενε με την κοπελιά του, αράζαμε πίναμε κανα μπάφο και μετά επερνα ta λεωφορεία και σπίτι.
Στο Βερολίνο παίζουν 3 είδη φούντας. Το γνωστό και στην Ελλάδα skank, το haze και το amnezia. To skank απ ότι έχω καταλάβει δεν το έχουν σε πολύ εκτίμηση. Οι περοσότεροι πίνουν haze και οι πιο μερακλήδες amnezia.
Αυτό (amnezia) το ήπια ένα βράδυ σπίτι του Βαγγέλη. Φιλοξενούσε ένα ζευγάρι από τα μέρη του, που το πρώτο πράγμα που έκαναν όταν έφτασαν στο Βερολίνο ήταν να πάνε να γίνουνε με stuff.
Ένα ζευγάρι φρικιά τρελαμένα που είχαν έρθει στο Βερολίνο χωρίς να ξέρουν το λόγο. Ο τύπος μιλούσε συνεχώς για ταξίδια, για συναυλίες ηλεκτρονικής μουσικής και περίμενε η πίστευε ότι κάποια μέρα θα έβγαζε λεφτά κάνοντας δουλειά τα χόμπυ του. Μιλούσε και κουνούσε τα χέρια του sυνεχώς. Σε κάποια φάση τον ρώτησα αν παίρνει τρυπάκια.
Με ρώτησε αν έχω καμία άκρη για να ψωνίσει.
Η γκόμενα του ήταν μια ελαφρώς τροφανti κοπέλα που δήλωνε vegetarian.
Μου θυμηζαν τις παρέες που είχα πριν 20 και πλέον χρόνια. Ένας θεός ξέρει (αν υπάρχει) πόσο τα βαριεμε αυτά τα άτομα πλέον. Όχι ότι είναι κακά, απλά εγώ δεν τα αντέχω. Οι περισσότεροι/ες από αυτούς/ες αν δεν, που δεν θα τους κάτσει η φάση που ψάχνουν θα γίνουν οι μεγαλύτεροι κλαψομούνηδες.
Τη φούντα εδώ τη σπρώχνουν αράπηδες σε ένα πάρκο που αυτή τη στιγμή δεν θυμαμε. Κατεβενεις από το τρένο και σε περιμένουν ekso και γύρω από το σταθμό. Ρωτάς τι έχουν, σε ρωτούν τι ψάχνεις και γίνεται to νταραβέρι. Η τιμή 30 ευρώ το g.
Για κάποιον που στο χωριό του την είχε τζάμπα, η τιμή αυτή είναι κοροϊδία. Για αυτό και πήγα μόνο δύο φορές στους τρεις μήνες που είμαι εδώ, ως αυτό το μέρος. Αν είναι να κάνω τους αράπηδες μάγκες καλύτερα ξενέρωτος.
Πρώτη και τελευταία φορά ως τώρα amnezia. Είχαμε πιει 3 γαρα και αποφάσισα να φύγω. Είχα και δρόμο μέχρι το σπίτι. Σε κάποια φάση ενώ ήμουν στο πρώτο λεωφορείο, μου έφυγε το κεφάλι από τη μαστούρα.
Χωρίς να το καταλάβω κατέβηκα σε λάθος στάση και πήρα και λάθος το επόμενο λεωφορείο. Εκείνο το βράδυ έκανα βόλτες στο Βερολίνο για κανα 3 ώρες μέχρι να καταφέρω να βρεθώ πάλι σε γνώριμους δρόμους και να πάρω το σωστό λεωφορείο για το σπίτι.....
Walter White
Μέλος
- Εγγρ.
- 14 Ιαν 2014
- Μηνύματα
- 1.516
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
Παραλίμνιε χωρίς πλάκα, γραφεις καλά.
Να'σαι καλά εκει που εισαι
Να'σαι καλά εκει που εισαι
Άλλα thread (τυχαίες επιλογές)
- Απαντήσεις
- 122
- Εμφανίσεις
- 7K
- Απαντήσεις
- 6
- Εμφανίσεις
- 5K
- Απαντήσεις
- 89
- Εμφανίσεις
- 22K
- Απαντήσεις
- 207
- Εμφανίσεις
- 36K