Αν καταλαβα καλα στη Γερμανια σε φιλοξενησε πρωην γκομενα σου η οποια συζουσε με το γκομενο της ο οποιος μαλιστα ηξερε οτι τα ειχες παλια με τη δικια του ?
Η συνέχεια και το τέλος της πρώτης βραδιάς στο Berlin είχε ελληνική ταβέρνα. Γυρίσαμε σπίτι αλλάξαμε πήραμε λεωφορείο και φτάσαμε. Ευτυχώς ήταν σχετικά κοντά στο σπίτι που θα εμένα. Περιμέναμε τον γκόμενο της φίλης μου, τον αδερφό ths και την κοπέλα του.
Ο γκόμενος της, ήταν κάπως επιφυλακτικός μαζί μου. Η, ας την πούμε Τατιάνα μου είχε πει ότι στην αρχή δεν ήθελε να με φιλοξενήσουν. Με φοβόταν, φοβόταν ότι η Τατιάνα η οποία πάντα του μιλούσε για μένα με τα καλύτερα λόγια, δεν με είχε ξεπεράσει κι ότι μπορεί να αναζωπυρωνόταν το πάθος που είχε κάποτε για μένα. Λογικές εύρισκα τις ανησυχίες του. Όχι ότι είχα σκοπό να γίνει κάτι μεταξύ εμού και της Τατιάνας. Σε κάποια περίπτωση δεν θα έκανα κάτι τέτοιο σε ανθρώπους που με φιλοξενούσαν και με βοηθούσαν.
Μαζεύτηκε η παρέα. Φάγαμε ήπιαμε κρασί και ούζα, γνώρισα και τους πρώτους Έλληνες στο Berlin, έδωσα και το τηλέφωνο μου .......μήπως χρειαστούν κανα άτομο για δουλειά..... και σπίτι. Η πρώτη νύχτα στο Berlin είχε φτάσει στο τέλος.
Όταν φτάσαμε σπίτι τα παιδιά έπεσαν σχεδόν αμέσως για ύπνο. Εγώ άραξα στο μπαλκόνι να καπνίσω ένα τσιγάρο πριν την πέσω. Σκέφτηκα, μαι χαρά είσαι μάγκα μου. Θα βρεις και μια δουλειά, θα έχεις το σπίτι σου με τον καιρό. Πασάς θα είσαι.........
Καμία φορά όταν όλα μας πάνε καλά η νομίζουμε ότι μας πάνε, μοιάζουμε με παγώνια κορδωμένα.
Νιώθουμε τόση σιγουριά που αν κάποιος mας πει ότι, πρόσεχε ρε δεν είναι έτσι, φουσκουμε τα στήθη σηκώνουμε το κεφάλι sαν τα παγώνια και τον προσπερνάμε. Και καλά κάνουμε πιστευω γιατί όσες συμβουλές και μας δώσουν, όσα διδάσκει η ζωή κανένα σχολείο και καμία συμβουλή δεν μας τα μαθαίνει.
Ε ναι ρε man το λέει ξεκάθαρα !