Απο την εμπειρια μου ως υπαλληλος 17 χρονια να πω οτι οντως οποιον ηθελαν να διωξουν επειδη τον θεωρουσαν πλεον βαριδι και οτι δεν επιδεχεται βελτιωσης, του εφερναν απο διπλα τον αντικαταστατη, του ελεγαν θα σε αποφορτισει να ειστε δυο στο ποστο, και μολις εκεινος κατατοπιζοταν, ο αλλος απολυοταν αμεσως.
Ομως. Θα εχετε ακουσει πολλες φορες απο τους εργοδοτες Ουδεις αναντικαταστατος. Οχι μονο σε μια περιπτωση αλλα σε αρκετες, ο εργοδοτης εδιωχνε ελαφρα τη καρδια τον υπαλληλο επειδη εκεινος ειχε μια σταθερη αποδοση, συσωρευμενη εμπειρια, αλλα αρνιοταν να συμμορφωθει με τις διαρκως αυξανομενες απαιτησεις των προισταμενων, κοινως ξεζουμισμα εις την εργασια, κατι που για τους εργοδοτες φαινεται απολυτως αναμενομενο, εφικτο και εν τελει απαιτητο. Οταν λοιπον ο υπαλληλος αρνηθει να ακολουθησει αλλα επιμενει στη χρονια σταθερη προσφορα στην εταιρεια, απολυεται. Υπο σκεψη, περισυλογη απο τους εργοδοτες, αλλα συμβαινει κι αυτο με τη σιγουρια οτι αμεσως θα βρεθει ετοιμος αντικαταστατης. Ελα ομως που ερχεται ο καινουριος υπαλληλος και ειτε δεν προσαρμοζεται, ειτε δεν αντεχει το βαρος της δουλειας και φευγει μονος του οποτε η εταιρεια παλι απο την αρχη προσληψη και εκπαιδευση, ζημιωνεται. Ειτε ο καινουριος μετα απο καιρο, κατα γενικη αποψη συναδελφων, προισταμενων, διαπιστωνεται οτι εχει μειωμενη αποδοση, δε φτανει σε καμια περιπτωση τον παλιο εκδιωχθεντα. Οποτε εχουμε το φαινομενο, διευθυντες, εργοδοτες, να λενε, Τι ηθελα και τον εδιωξα; δε περιμενα να μη βρισκω τοσο καιρο ανταξιο του.